Minx schreef:Ik maak me ook zorgen over de komende jaren. We zitten echt met een explosieve cocktail op dit moment. De enorm hoge inflatie en daarnaast de toegenomen werkdruk door de personeelstekorten in combinatie met de 'restverschijnselen' van corona waardoor we de prikkels van op kantoor werken niet meer gewend zijn zou nog wel eens een enorm negatief effect kunnen hebben.
LaLou schreef:Het is inderdaad geen houdbare maatschappij meer.
Marin schreef:LaLou schreef:Het is inderdaad geen houdbare maatschappij meer.
Dat vond ik ook tijdens die eerste corona periode opvallend. Dat mensen gedwongen werden wat rustiger aan te doen en dat voor veel mensen een soort eye opener was in wat voor constant door hollende maatschappij we leven met amper ademruimte.
Holden schreef:Marin schreef:
Dat vond ik ook tijdens die eerste corona periode opvallend. Dat mensen gedwongen werden wat rustiger aan te doen en dat voor veel mensen een soort eye opener was in wat voor constant door hollende maatschappij we leven met amper ademruimte.
Vond je? Ik denk dat veel mensen helemaal niet gedwongen werden het rustiger aan te doen, maar eerder nog veel harder moesten werken. En daar plukken we nog steeds de naweeen van. Veel mensen hadden tijdens lockdown juist helemaal geen ruimte voor ontspanning en rustig aan doen, dat is nu pas weer.
Holden schreef:Marin schreef:
Dat vond ik ook tijdens die eerste corona periode opvallend. Dat mensen gedwongen werden wat rustiger aan te doen en dat voor veel mensen een soort eye opener was in wat voor constant door hollende maatschappij we leven met amper ademruimte.
Vond je? Ik denk dat veel mensen helemaal niet gedwongen werden het rustiger aan te doen, maar eerder nog veel harder moesten werken. En daar plukken we nog steeds de naweeen van. Veel mensen hadden tijdens lockdown juist helemaal geen ruimte voor ontspanning en rustig aan doen, dat is nu pas weer.
Marin schreef:LaLou schreef:Het is inderdaad geen houdbare maatschappij meer.
Dat vond ik ook tijdens die eerste corona periode opvallend. Dat mensen gedwongen werden wat rustiger aan te doen en dat voor veel mensen een soort eye opener was in wat voor constant door hollende maatschappij we leven met amper ademruimte.
Holden schreef:Marin schreef:
Dat vond ik ook tijdens die eerste corona periode opvallend. Dat mensen gedwongen werden wat rustiger aan te doen en dat voor veel mensen een soort eye opener was in wat voor constant door hollende maatschappij we leven met amper ademruimte.
Vond je? Ik denk dat veel mensen helemaal niet gedwongen werden het rustiger aan te doen, maar eerder nog veel harder moesten werken. En daar plukken we nog steeds de naweeen van. Veel mensen hadden tijdens lockdown juist helemaal geen ruimte voor ontspanning en rustig aan doen, dat is nu pas weer.
Scheef schreef:Nee dat kan niet. Jij bent echt zo zuur. Mensen moeten werken en investeren om meer geld te verdienen om rond te kunnen blijven komen. Dat doe ik. Precies zoals jij in zoveel topics zegt dat mensen moeten doen. Meer inkomen genereren en keihard werken: check! 40+ uren maken: check. Want als ik stop met mijn studie dan kan ik misschien we ergens een contact voor 40 uur krijgen, maar dan val ik terug in uurloon waardoor het netto minder zal zijn dan ik nu betaald krijg. Denk jij echt dat ik achterlijk ben en niet alle opties al bekeken heb? Ik verdien de broodnodige kost door keihard werken en studeren.
En mijn man is aan het werk in ander werk, maar daarmee krijgen we dus wel echt veel minder geld binnen. Dat wordt nu nog aangevuld vanuit de wia. Maar dat stopt een keer. Dus dan hebben we al jaren met ruim 40% minder inkomen geleefd, ingeteerd op al ons spaargeld, zo zuinig als we kunnen geleefd. En dan? Komt de geweldige Sadie met al haar spaargeld, oppermentale en lichamelijke gezondheid dan ons helpen om te kunnen wonen en leven?
Moeilijk te begrijpen in je fucking hemelse bubbel hè? Dat het leven niet maakbaar is, dat er dingen kunnen gebeuren die niet voorzien zijn en die ook nog eens jaren of levenslang spelen waardoor alles komt te veranderen? Waardoor alle zekerheid die je ooit had wegvalt? Gezondheid is niet vanzelfsprekend, genoeg geld hebben ook niet. Tot 7 jaar terug hadden wij alles, mooi leven, meer dan zat inkomen en spaargeld. Toen werd zoon ziek, daarna man, dochter. En kijk waar we nu staan.
Sadie schreef:
Ik ben een hele tijd om 5 uur 's ochtends opgestaan, zodat ik uren kon maken en werkte 's avonds van 8 tot 11 nog wat uren om het allemaal rond te krijgen. Dat is voor een paar weken best te doen, maar na een tijd merk je dat het begint op te breken.
Holden schreef:Sadie schreef:
Ik ben een hele tijd om 5 uur 's ochtends opgestaan, zodat ik uren kon maken en werkte 's avonds van 8 tot 11 nog wat uren om het allemaal rond te krijgen. Dat is voor een paar weken best te doen, maar na een tijd merk je dat het begint op te breken.
Ugh, ja, zo deed ik het ook.
Zo lezende krijg ik haast het idee dat juist de mensen die het al zo druk hadden, het alleen maar drukker kregen. Van een gedwongen rust heb ik in ieder geval niets gemerkt! Ja, de sportclubjes en feestjes enzo vervielen, maar daar had ik ook helemaal geen tijd of energie voor gehad als ze er wel waren geweest.
Holden schreef:Sadie schreef:
Ik ben een hele tijd om 5 uur 's ochtends opgestaan, zodat ik uren kon maken en werkte 's avonds van 8 tot 11 nog wat uren om het allemaal rond te krijgen. Dat is voor een paar weken best te doen, maar na een tijd merk je dat het begint op te breken.
Ugh, ja, zo deed ik het ook.
Zo lezende krijg ik haast het idee dat juist de mensen die het al zo druk hadden, het alleen maar drukker kregen. Van een gedwongen rust heb ik in ieder geval niets gemerkt! Ja, de sportclubjes en feestjes enzo vervielen, maar daar had ik ook helemaal geen tijd of energie voor gehad als ze er wel waren geweest.
Silly-One schreef:Sadie ga nu niet meer zout in de wonden strooien. Je merkt nu toch zelf ook wel dat je te ver doordraaft? Zeker voor iemand die zo hoog opgeleid is verwacht ik wel dat je kan inzien dat je nu grenzen over gaat en meer kapot maakt wat nodig is.
Ieder huisje heeft zijn kruisje. Het leven is niet maakbaar zoals meerdere meiden hier zeggen en toch blijf je zeggen dat het leven wel maakbaar is. Dat we keuzes hebben om te maken, open je bruine ogen eens en zie dat het leven niet maakbaar is.
Je komt nu bijvoorbeeld aan met het voorbeeld van verhuizen. Ik weet niet hoor, maar verhuizen kost een bak geld. Niet alleen het verhuizen zelf, maar alle kosten die er nog eens bij komen om alles te regelen. Notaris, taxatie, hypotheek gesprek etc. Je moet voor die basis echt al een 15.000 spaargeld hebben ( kosten koper ook meegenomen) om te kunnen verhuizen. Dus blijven zitten is goedkoper. Zeker nu kleinere woningen echt niet goedkoper zijn geworden.
Ze zegt zelf dat ze waarschijnlijk moeten verhuizen, omdat ze het huis waar ze nu wonen niet meer kunnen betalen.
Scheef heeft nu een keuze gemaakt om te gaan studeren om een stap op de arbeidsmarkt te maken. Helaas zijn er in die periode dingen gebeurd waar ze geen invloed op heeft gehad, maar stoppen met de studie is geen optie.
Als ik naar mijn eigen verhaal ga kijken. Ik begon aan een studie en ik kreeg een baan aangeboden. Fulltime op 75 minuten rijden van huis. Ik moest die baan aannemen anders zou ik in de bijstand terecht komen. In de bijstand is wel de afspraak, iedere baan die ze je aanbieden moet je aannemen. Met mijn studie zou er dan geen rekening gehouden worden.
Gevolg. Ik werkte fulltime op 4 dagen, met een behoorlijke reistijd. Was druk bezig met mijn 1ste jaar studie waarvan ik bijna alles gehaald heb. Jaar erop werkte ik dichterbij, maar mijn studie was prut. Ik was zo kapot van het jaar ervoor dat ik echt een jaar nodig heb gehad om alles weer op de rit te krijgen. Had ik een keuze? Nee, want ook ik begon een studie voor een betere positie op de arbeidsmarkt. Ik heb op een randje gestaan, maar wel te kans gehad om optijd gas terug te nemen.
Daarom zou ik iedereen aanraden om eerst een studie af te ronden waarmee je financieel onafhankelijk bent en een stabiele situatie creëert en om daarna pas aan kinderen te beginnen. De meeste mensen studeren tussen hun 16e en 25-30e. Studeren combineren met een fulltime baan, terwijl je net in de tropenjaren met kleine kinderen zit, kan wel, maar dan is het toch geen verrassing dat het erg zwaar wordt?
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers