Ahh heel herkenbaar Donut. Ik heb daar hulp van een psycholoog bij nodig gehad (heeeel veel jaar geleden). Ik trap nog steeds regelmatig in bepaalde valkuilen die me uit m'n evenwicht brengen waardoor ik juist slecht naar m'n gevoel luister en me rot voel (in de breedste zin vh woord). Maar ik ervoer het als een grote last, vond het onbestaanbaar hoe je zoiets als positief kon zien, en met de jaren heb ik daar gelukkig geen last meer van .

Thanx voor je reactie Joey.
Soms denk ik idd ook weleens dat ik er misschien hulp bij moet zoeken.
Ik zie ook wel de mooie kanten ervan maar ik heb er meer last van. Er zijn iig wel heel wat kwartjes gevallen sinds ik dit weet en daardoor probeer ik wat minder hard voor mezelf te zijn in sommige situaties.

Heel herkenbaar Donut. Ik ben ook hsp.en ervaar dit zeker niet altijd als iets positiefs. Snel overprikkeld bijvoorbeeld. Hoewel ik daar al beter een balans in heb kunnen vinden, is dit iets dat blijft. Ik moet gewoon meer afwegen dan een ander wat ik wel en niet kan doen.

Aan de andere kant komt het enorm goed van pas in mijn werk. Ik kan 9 van de 10 keer precies aanvoelen wat mensen nodig hebben of hoe ze zich voelen.

Heel herkenbaar ik heb ook hsp en ik zie ook heel veel terug in mijn oudste zoon (8j).
Ik werk in de gehandicapten zorg en merk dat ik hierdoor veel aanvoel en daar me begeleiding onbewust soms op aan pas.
Het heeft wel een keerzijde dat het mij op sommige dagen erg veel energie kost bij sommige cliënten.

Herkennen jullie dit ook bij je eigen kinderen, hoe gaan jullie daarmee om? Merk dat ik het wel lastig vind voor mij zoon en hem daar graag bij wil helpen/ondersteunen.
We hebben vorig jaar samen wel aantal keer energetische therapie gevolgd en dat gaf hem wel wat handvaten.

Ik herken het bij m'n dochter en ik probeer haar rust, regelmaat en veiligheid te bieden. Dan gaat het vaak wel heel goed. Ook op vakantie of op onvoorspelbare momenten gaat het eigenlijk prima. Ze is nog maar 3 dus ik heb wat dat betreft nog veel invloed over wat ze doet, lijkt me ingewikkelder als ze ouder worden Ook doe ik spelenderwijs yoga met haar en wil ook met meditatie passend bij gaat leeftijd beginnen binnenkort. Probeer ook veel buiten en in de natuur t zijn met haar. Allemaal niet per se vanwege de hsp, het heeft mijn interesse en ik denk sowieso dat het voor kinderen een prima manier is om zichzelf en hun lichaam te leren kennen kennen, maar ik denk wel dat dit haar als gevoelig type (later) kan helpen.

Ja doen wij ook wel, hij heeft veel baat bij op tijd naar bed etc.
Maar we merkten het bijvoorbeeld toen hij met hemelvaart een weekend weg was met de scouting.
We haalden hem op en hij begon spontaan te huilen, hij had het zo leuk gehad maar erg moe en was blij om hem te zien.
Nu merk je nog de nasleep er van, en dan hebben ze deze en volgende week ook cito`s op school
Geluk bij ongeluk is dat zijn vaste juf ziek is en de cito toetsen zijn verplaatst.

Ik volg. Ik heb bij mezelf het vermoeden ADD Ik loop momenteel bij een praktijkondersteuner, en zij beaamt het vermoeden, ik twijfel of ik een onderzoekstraject zou willen starten. Het beestje hoeft van mij geen naam te hebben. Maar ik herken ook veel hsp-kenmerken bij mezelf, dan vooral het héél slecht kunnen hendelen van verschillende prikkels.

"Fijn" dat er wel herkenning is.
Waar ik zelf tegenaan loop is idd overprikkeling. Maar ook de gevoelens van andere aanvoelen, bijv op het werk als er spanning is bij een collega (wat niks met mij te maken heeft) dan voel ik dat meteen.
Veel inlevingsvermogen hebben, ik kan dan ook niks met mensen die van die botte harken zijn.
Maar het is vooral dat alles 3 keer dubbel binnenkomt...

Ik zie dat mijn verzoek om mijn account te verwijderen nog niet is ingewilligd, dus ik reageer hier nog even.

Ik heb een jaar of 15 geleden bij een psycholoog testen laten doen. Toen is zowel ADD als HSP vastgesteld en heb ik een aantal jaren ritalin geslikt.

Ik herken ook veel en heb het idee dat het een stuk erger is geworden nadat ik moeder ben geworden en Corona voorbij kwam. Ik begrijp mezelf wel beter sinds ik weet waar het door komt, maar kan overprikkeling niet altijd voorkomen en soms neem ik het ook voor lief. Ik heb ook veel last van oorsuizen na een drukke dag. Is dat ook herkenbaar?

Ik moet zorgen dat ik op tijd rust pak (en dat betekent bij mij echt alleen zijn, en de natuur in gaan bijvoorbeeld). Een nacht alleen slapen en alleen wakker worden en een ochtendwandeling maken of hardlopen doet mij dan echt goed. En douchen, om even alles van me af te spoelen. Verder heb ik structuur nodig, maar ben ik ook wel snel verveeld (vooral op werk) en zoek ik soms ook wel de Actie op (zoals benieuwd zijn hoe een tattoo voelt en er dus een nemen, in mijn eentje zonder plan een vliegtuig naar Bangkok pakken, enz). die tegenstrijdigheid is soms lastig en vermoeiend.

Verder ben ik supergevoelig voor hoe ik denk over te komen. Na een feestje denk ik bijvoorbeeld al snel, was ik niet te aanwezig/druk/aandacht op me gericht of juist te onzichtbaar? Ik durf niet te dansen, want dan word ik misschien uitgelachen (wat niet eens zo is), en ik kan me nog lang afvragen of het oké was hoe ik me gedroeg of hoe ik eruit zag. De ander is mij dan allang weer vergeten.

Ook heb ik last van emoties van anderen. Vooral negatieve energie komt zo hard binnen. Ik voel dat bijna fysiek in een ruimte hangen en neem dat gevoel dan ook over.

Geluiden, kleuren, gevoel, het weer, bij mij komt alles net wat intenser aan. Ik ga snel huilen van muziek of een kunstwerk, ik ben me heel bewust van de wind die over mijn huid strijkt, ik kan heel erg genieten van een kledingstuk van een fijne zachte stof op mijn huid, van de blaadjes aan de bomen, zon die glinstert op het water. Dat vind ik dan wel weer heel mooi aan HS zijn.

Ik denk dat het laten “testen” wellicht wel wat duidelijkheid of begrip kan geven. Ik vond het wel fijn om informatie aan mijn vriend te laten lezen, waar ik mij erg in herkende. Zo begrijpt hij ook beter waarom ik soms in zijn ogen zo heftig reageer.

Wat jammer dat je weg gaat, Alexis! Ik kan alleen maar zeggen dat je post heel herkenbaar is voor mij. Oorsuizen gelukkig niet trouwens, wel een hoofd vol watten. Ik heb een noice canceling koptelefoon die ik altijd bij me heb als overprikkeling dreigt

Handig! Maar ik krijg dan dus weer last van het gevoel van de koptelefoon op mijn oren. Ik kan ook echt geen los haar verdragen of loshangende plukjes. Hebben jullie dat ook?

Ja heel erg herkenbaar, zowel door moederschap en corona en het oorsuizen enorm!
Ik wist niet wat overprikkeling was tot ik moeder werd. Ik ben best een einzelganger en introvert en kan goed m'n eigen ruimte zoeken om tot rust te komen, tot er iemand kwam die constant in m'n personal space zat, ook op momenten dat ik dat niet trek. Pas toen leerde ik wat overprikkeling is en wat dat met me doet.