Marsy31 schreef:
Ik was een vrij braaf kind behalve dan dat ik altijd elke week een gulden stal uit de boodschappen portemonnee van mijn ouders om ermee naar het snoepwinkeltje te gaan 🙃
De gulden jatten van mijn moeder heb ik ook eens gedaan. We gingen elke week als gezin boodschappen doen bij Jan de Boer (later Super de Boer) en ik wilde schepsnoep. Iets dat ik nooit ging krijgen van mijn ouders. Ik had bedacht dat ik de gulden van een onbekende man had gekregen, omdat hij me naar het snoep zag kijken. Zo gezegd, zo gedaan.
Maar in plaats van het leuk vinden dat ik een gulden had gekregen, want ik dacht dat ik geen geld mocht voor snoep (bleek om het snoep te gaan, niet om het geld, want te dik), en toen werd van vader ziedend van woede. Wie was die man? Wat wilde hij van me? Had ik niet geleerd dat ik niets van vreemde mannen mocht aannemen? Ik ben de hele winkel doorgekomen om de onbekende man aan te wijzen. Maar hij was natuurlijk al weg.
Ik mocht de gulden gebruiken voor snoep, als ik het maar nooit weer zou doen, maar wel delen met mijn broertje. Ik zei ja, maar mijn broertjes snoep vrat ik ook op. 🙈
Al met al heb ik het 15 jaar geleden aan mijn moeder opgebiecht. Ze wist het nog als de dag van gisteren, vooral de boosheid en vooral angst van mijn vader. Blijken ze toch nooit te hebben getwijfeld aan mijn verhaal.
En nu ben ik getrouwd met een man, die euro's weggeeft, mét toestemming van ouders, aan kinderen die geen snoep mogen kopen, omdat erdaadwerkelijk geen geld voor is. Ik denk nu alleen maar: Waar bemoei je je mee? Maar ja.... 🙈