Leuke vraag! Mijn taken:
Eerste aanspreekpunt voor de ouders van het team
Communiceren wedstrijd informatie
Coördineren voldoende spelers en auto's
Begeleiding bij de wedstrijd (coachen wil ik het niet noemen haha, dat doet de trainer. Ik zorg voor ranja, gewonde spelers en positieve feedback)
Twee keer per jaar gesprek met de club over de spelers, niveau, wat mist er in de trainingen, welk team volgend seizoen etc

Zijn allemaal maar kleine dingetjes maar wel erg leuk om te doen.

Klinkt leuk Spencer. Ik heb dat laatst bij het schoolvoetbal gedaan vond ik erg leuk!

Mijn kinderen zitten op scouting (ik hoef nooit mee op kamp overigens) ouders worden gevraagd te halen en brengen bij kamp. we rijden dan vaak met onze aanhanger.

Verder zitten ze nog op atletiek, ballet en springgroep. Ik zit niet in besturen/commissies maar we rijden altijd bij wedstrijden/activiteiten en als er hulpouders nodig zijn is één van ons bijna altijd wel van de partij.

Ik vind het ook oprecht leuk om te doen!

Een update van mij:

Ik zag de laatste dagen weer wat vacatures voorbij komen van sportclubs en verenigingen die mensen betalen voor precies het werk dat ik vrijwillig doe. Dat maakte iets in mij los.

Vanavond heb ik mijn mede-bestuursleden van de sportvereniging gemaild dat ik na de zomervakantie wil stoppen met mijn vrijwilligerswerk, en dat ik ze aanraadt om er een betaalde functie van te maken. Desnoods de contributie maar omhoog dan.

Met pijn in mijn hart, maar ja.

Denk niet dat ze makkelijk iemand zullen vinden die het hele takenpakket op vrijwillige basis van me over wil nemen. Het kost echt uren per week. Alleen al het beantwoorden van alle binnenkomende mail van ouders is een soort klantenservice-functie waar ik elke paar dagen wat uren voor vrij moet maken. En zoiets kan je niet uitbesteden aan een groepje roulerende hulpouders, want je moet echt kennis van zaken (en van de ledenadministratie, software etc.) hebben.

Wat goed dat je nu eindelijk voor jezelf bent opgekomen! In veel gevallen wordt er misbruik van je gemaakt als vrijwilliger. Mooi dat je nu hebt ingezien doordat je vacatures zat te kijken.

Zo zie ik dat niet hoor. Wie maakt er misbruik van mij dan?

Het bestuur van de sportvereniging? Daar zit ik zelf in, dat zijn óók vrijwilligers en die willen alleen maar mogelijk maken dat kinderen en volwassenen kunnen sporten. Krijgen ze verder niks voor. Zijn lieve, goede mensen.

De ouders van de sportende kinderen? Dat zijn ouders net als ik, die hun kinderen willen stimuleren om lekker te bewegen en die het fijn vinden als dat laagdrempelig en betaalbaar kan.

De eigenaar van de sporthal? (In dit geval een klimhal.) Die heeft een paar moeilijke coronajaren achter de rug, heeft het financieel niet heel breed, en is superblij met alles dat vrijwilligers willen doen.

Er zijn geen slechteriken of zo. Het systeem werkt gewoon niet (meer). Tijden zijn veranderd. Zo zie ik het meer.

Waarom werkt het systeem nu ineens niet meer? Waarom zijn de tijden nu ineens veranderd, of ben jij veranderd?
En waarom denk je dat die andere sportverenigingen wel allemaal geld kunnen bieden aan de mensen die voor hen werken?

Voor die vragen heb ik juist dit topic geopend. Uit nieuwsgierigheid hoe het bij andere vrijwilligers, verenigingen, sport-, muziek- en hobbyclubs gaat.

Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom jij blijft reageren, want je hebt helemaal niks met het verenigingsleven en kunt er dus ook niks zinnigs over zeggen (behalve dat je er niks mee hebt).

Clubs die hun trainers, coördinatoren, schoonmakers, barpersoneel etc. etc. betalen, moeten dat ergens terugverdienen. Dan wordt de hobby dus duurder voor de leden. Daardoor wordt de toegankelijkheid voor mensen met een lager inkomen slechter. En word de hobby een eliteclubje i.p.v. iets wat je als kind met al je vrienden kan doen, ongeacht het inkomen van hun ouders.

Verder is het mooie van een vereniging dat je samen iets organiseert. Dat voelt goed en zorgt voor verbinding. Maar dat werkt alleen als er genoeg mensen mee willen helpen. En dat is dus steeds lastiger - dat bedoel ik met de veranderende tijden, er melden zich minder nieuwe vrijwilligers aan - waardoor de druk op de paar overgebleven vrijwilligers nog hoger wordt.

Maar nogmaals: ik wil niemand aanwijzen als de boosdoener of zo. Ik snap mensen die geen vrijwilligerswerk bij hobbyclubs willen doen heel goed. We zijn allemaal al zo druk.

Ik denk sowieso dat er maar weinig verenigingen zijn die daadwerkelijk mensen betalen voor de diensten die zijn leveeen voor de vereniging. Mijn vriend kreeg bijvoorbeeld wel een vrijwilligersvergoeding, maar ook die is maar €100 per maand. Daar stond hij wel twee avonden in de week én elke zaterdag voor op het veld. Wettelijk gezien zijn er grenzen gesteld aan vrijwilligersvergoedingen dus een volwaardig salaris bieden voor het aantal uur dat je ingezet wordt, kan ook niet zomaar even. Even los van de vraag of je dat als vereniging wettelijk gezien zou mogen (geen idee): veel verenigingen hebben het geld gewoon niet. Contributie verhogen klinkt als de ideale oplossing, maar als ik naar de voetbalvereniging van mijn vriend kijk: ik denk dat de helft van de leden daar het geld niet voor gehad had, dan ontstaat er een enorme leegloop. Mijn vriend heeft kinderen in zijn teams gehad met de meest schrijnende thuissituaties. Sommigen werden betaald uit een potje van de gemeente, maar er waren er genoeg die daarvoor nét buiten de boot vielen en die ieder dubbeltje moesten omkeren om ervoor te zorgen dat hun kind lekker kon voetballen, in plaats van op straat hangen en narigheid uithalen. De contributie gaan niet even met 50 cent omhoog per lid als je een aantal salarissen uit zou willen betalen, dat wordt dan een hogere verhoging.

Los daarvan: de definitie van vereniging is toch dat je je samen inzet voor een groter doel? Daar horen die vrijwillige functies ook bij. Net als Filoria kan ik heel goed begrijpen dat mensen er geen tijd voor hebben. Maar ik val vooral over de minachting. En wederom het zagen en zeuren, mat dat continue minachtende toontje.

Ik vraag me gedurende het hele topic al af: hoe denk je dat dat vroeger geregeld was op je studentenvereniging?

Ik denk ook dat het een cultuurverandering is ten opzichte van 'vroeger'. Mijn ouders deden allebei vrijwilligerswerk bij een sportclub en de kerk; training geven, rijden naar wedstrijden, activiteiten leiden, mee op kamp, etc. Het verschil was misschien dat mijn moeder maar 2 dagen werkte en het huishouden daarom soepeler liep, waardoor er tijd was voor dit soort dingen.
Als ik nu naar mijn zus kijk (ook een gezin met 2 jonge kinderen), zij en mijn zwager helpen af en toe op school, maar verder hebben ze er geen behoefte aan om iets vrijwilligs te doen. Ze werken allebei 4 dagen, doen opleidingen en zijn veel meer bezig met hun eigen ontwikkeling en hobby's/vrije tijd. Begrijpelijk, maar dat maakt het voor vrijwilligersorganisaties heel moeilijk om mensen te vinden in die leeftijdscategorie (jonge ouders).

Ik merk het bij mijn sportclub ook. Onze secretaris gaat stoppen en het gaat weer lastig worden om vervanging te vinden. En daarnaast staan er nog veel andere vacatures open; scheidsrechters, iemand die de website wil bijhouden, etc.

Het alternatief zou natuurlijk zijn om iemand te betalen, maar dat geeft wel wat problemen. Naar mijn idee geeft dat scheve gezichten, want waarom zou je wel iemand betalen die de administratie doet of schoonmaakt, maar niet iemand die elke week training geeft? En iedereen betalen is geen optie, de contributies zitten naar mijn idee al redelijk aan het maximum van wat veel mensen kunnen betalen. Een sport kost makkelijk 300 euro per jaar, dat is voor sommige mensen echt moeilijk te betalen.

@Maple: ik heb bij een sportvereniging gezeten toen ik een kind was en tijdens mijn studententijd en heb toen meegeholpen waar ik kon.

Grote verschil is dat ik toen geen kinderen had om voor te zorgen en geen mantelzorg hoefde te doen. Mijn leven was een stuk rustiger, dus ik had tijd genoeg om als ik toch aan het sporten was, mee te helpen.

Wat ik niet helemaal snap is waarom er tegenwoordig zoveel van de ouders wordt verwacht, maar niet van de kinderen? Als kind en tiener deed ik zelf het vrijwilligerswerk op de vereniging, niet mijn ouders. Als student idem dito.

@Jente: wat ook meespeelt is dat de zorg volledig is uitgekleed. Toen jouw ouders kleine kinderen hadden, werden hun ouders volledig verzorgd door de verzorgingsstaat.

Nu moet je de mantelzorg voor een groot deel zelf oppakken als je ouder ernstig ziek wordt. Ik zorg liever voor mijn papa, dan dat ik op een voetbalclub de doucheruimte loop te schrobben. Ik heb namelijk geen tijd om allebei te doen, dus (nog meer) vrijwilligerswerk doen, betekent voor mij dat ik niet voor mijn terminaal zieke vader kan zorgen.

Kinderen helpen ook mee op de verenigingen hoor. Middelbare scholen hebben tegenwoordig allemaal de verplichte maatschappelijke stage. Die uren kunnen middelbare scholieren mooi bij de vereniging draaien. Limonade inschenken, stoelen klaarzetten etc.
Je kunt tieners echter niet de ledenadministratie, communicatie en boekhouding laten doen. Of training laten geven aan kinderen die ouder zijn dan zij. Er blijft nog van alles over.

Mbt mantelzorg denk ik dat je helemaal gelijk hebt. Dat is inderdaad anno 2022 iets wat erbij komt voor generatiegenoten van ons. In mijn persoonlijke situatie gelukkig niet, maar ik hoor het wel regelmatig om me heen. Kan zeker een factor zijn!