Wat is dat toch met verjaardagen...

10 Nov 2013 17:35 door Bolus26

Dat op het laatste moment afzeggen lijkt me heel vervelend. Hier is iedereen eigenlijk heel trouw met verjaardagen.wij ook.
Wel mail ik altijd even wanneer het is en dan os het maar kijken wie wil/kan. Ik zou het ook jammer vinden als mn broer/zus niet zou kunnen

Laatst werd het eerste kindje binnen de vriendengroep 1. Bijna iedereen was er maar je kon wel duidelijk merken dat ze er niet zo'n zin in hadden. Onze dochter wordt binnenkort ook 1 en ook niemand ( behalve dat ene ouderpaar) heeft gevraagd of en wanneer we het vieren. Vind ik prima anders moet ik dat ook nog in twee keer vieren.

10 Nov 2013 17:37 door Susan

Ik ben dan wel benieuwd wat er gebeurt als die vrienden zelf kinderen krijgen, of ze dat dan gaan vieren voor vrienden.

10 Nov 2013 17:45 door Nyx

Ik hou rekening met twee van alle verjaardagen. Eén van mijn vader, die viert het altijd in het weekend voor of na zijn verjaardag en mijn stiefmoeder idem. Daarentegen houden ze de dag van mijn verjaardag vrij, want ik vier het altijd op de dag zelf voor familie. Vrienden en overige familie houd ik geen rekening mee, net zo min als zij met mij. Kan ik, dan is het mooi meegenomen. Kan ik niet, dan niet. En zo denk ik er ook over als anderen zich afmelden voor mijn verjaardag, het is niet verplicht. Het mag, kan gezellig worden, maar kon je niet dan kijken we volgend jaar wel weer.

10 Nov 2013 17:47 door Anoniem133

Ooh La La! schreef:Ik snap je wel. Jij neemt wél de moeite. En dat je broer niet kan omdat zijn vriendin late dienst heeft is natuurlijk de grootste onzin.

Bij ons in de familie is dat ook zo. Mijn familie is inmiddels heel klein (ouders + broer en vriendin).
De familie van mijn vriend is iets groter. Iedereen woont op zo'n 2 uur rijden voor ons, maar wij gaan naar elke verjaardag, ook neefjes en nichtjes. Vorige week vierde ik mijn verjaardag en dan is het toch echt een hele onderneming voor de familie om onze kant op te komen.

Dat voelt toch behoorlijk krom. Wij rijden zo'n 15 verjaardagen af per jaar en zij hoeven maar 1 a 2 keer naar ons te komen. De verjaardag van mijn vriend wordt door bijna de hele familie (behalve onze ouders) overgeslagen omdat ie 2e kerstdag jarig is. Dus vaak gaat het maar om 1x per jaar tegen 15x voor ons.
Natuurlijk is het aan ons om hun kant op te gaan, maar toch.

Zo is dat bij ons ook. Krijg ook soms de opmerking dat we dan maar niet zo ver weg moesten gaan wonen. Vind ik zo laag. Voor mijn eigen verjaardag vind ik het trouwens niet zo erg, het is graag of niet. Maar op de verjaardagen van mijn kinderen komen ze ook nooit. En dat vind ik wel jammer, vooral omdat mijn oudste het nu goed beseft.

10 Nov 2013 18:10 door Bolus26

Susan schreef:Ik ben dan wel benieuwd wat er gebeurt als die vrienden zelf kinderen krijgen, of ze dat dan gaan vieren voor vrienden.

Ja daar heb je een punt! Wij hebben ervoor gekozen om het niet te doen omdat het ons fijner lijkt voor A en onszelf. Zelf vind ik het wel leuk om even op (kinder)verjaardag te gaan dus mij maakt het niet zoveel uit!

10 Nov 2013 18:57 door Anoniem123

Dat is altijd jammer. Sommige redenen vind ik echt kulsmoesjes.

Zelf vind ik verjaardagen altijd erg gezellig. Maar soms hebben we er 6 in 7 dagen tijd. Dat vind ik dan echt teveel en dan is het moeten. Maar toch gaan we.

10 Nov 2013 19:00 door Anoniem44

Ik denk dat het ook verschil maakt of je 40 uur per week werkt, of huismoeder bent. Kijk, wij werken allebei nogal veel en de vrije tijd dié we hebben ga ik echt niet ieder weekend urenlang in de auto doorbrengen, voor de één of andere verjaardag. Wij hebben die tijd toch echt nodig om door te brengen met elkaar en ik vind het ook belangrijk om te kunnen sporten en af en toe een dagje helemaal niks te doen. Anders trek ik het gewoon echt niet.

Ik kan me voorstellen dat als je de hele dag thuis een beetje loopt te stoffen, dat het dan idd best leuk is om iedere paar dagen op een verjaardag zelfgemaakte appeltaart te zitten eten.

10 Nov 2013 19:01 door Anoniem123

Silke schreef:
Ooh La La! schreef:Ik snap je wel. Jij neemt wél de moeite. En dat je broer niet kan omdat zijn vriendin late dienst heeft is natuurlijk de grootste onzin.

Bij ons in de familie is dat ook zo. Mijn familie is inmiddels heel klein (ouders + broer en vriendin).
De familie van mijn vriend is iets groter. Iedereen woont op zo'n 2 uur rijden voor ons, maar wij gaan naar elke verjaardag, ook neefjes en nichtjes. Vorige week vierde ik mijn verjaardag en dan is het toch echt een hele onderneming voor de familie om onze kant op te komen.

Dat voelt toch behoorlijk krom. Wij rijden zo'n 15 verjaardagen af per jaar en zij hoeven maar 1 a 2 keer naar ons te komen. De verjaardag van mijn vriend wordt door bijna de hele familie (behalve onze ouders) overgeslagen omdat ie 2e kerstdag jarig is. Dus vaak gaat het maar om 1x per jaar tegen 15x voor ons.
Natuurlijk is het aan ons om hun kant op te gaan, maar toch.

Zo is dat bij ons ook. Krijg ook soms de opmerking dat we dan maar niet zo ver weg moesten gaan wonen. Vind ik zo laag. Voor mijn eigen verjaardag vind ik het trouwens niet zo erg, het is graag of niet. Maar op de verjaardagen van mijn kinderen komen ze ook nooit. En dat vind ik wel jammer, vooral omdat mijn oudste het nu goed beseft.

'
Die opmerking heb ik ook wel eens gehoord. De laatste keer was toen een nicht zei: denk maar niet dat we ook jullie kant op komen. Ben toen resoluut gestopt met die kinderverjaardagen. Later heeft ze nog wel sorry gezegd, maat 9 jaar later is ze nog steeds hier niet geweest. En wij ook niet meer bij hun. Klaar ermee.

10 Nov 2013 19:16 door Anoniem 63

Met verjaardagen heb ik die ervaring (gelukkig) niet. Iedereen komt wel redelijk trouw, haha, en wij gaan dan ook eigenlijk altijd naar hen. Tenzij er inderdaad sprake is van overmacht, maar dan plannen we vaak wel meteen een bezoekje op een ander moment. Verjaardagen zijn bij ons verder niet heel belangrijk, maar het is bij ons ook wel altijd een moment om familie enzo weer eens te zien.

Met oud-en-nieuw heb ik het wel helemaal gehad. Nodig je mensen uit, zeggen ze 'ja leuk', en haken ze vervolgens stuk voor stuk af omdat ze toch ergens anders heen gaan / een zielige vriendin hebben die anders alleen zit / toch liever niet hun kind meenemen / verzin nog maar wat. Dit jaar dus geen mensen over de vloer, maar lekker met z'n tweetjes weg!

10 Nov 2013 19:25 door Susan

SarahKey schreef:Die opmerking heb ik ook wel eens gehoord. De laatste keer was toen een nicht zei: denk maar niet dat we ook jullie kant op komen. Ben toen resoluut gestopt met die kinderverjaardagen. Later heeft ze nog wel sorry gezegd, maat 9 jaar later is ze nog steeds hier niet geweest. En wij ook niet meer bij hun. Klaar ermee.

Ik zou dan eerder stoppen met haar verjaardag, of vierde ze die al niet?

10 Nov 2013 19:38 door Lavendel

Voor de ouders: nodigen jullie allemaal op de verjaardag van je kind ook je vrienden uit? Ik ken dat eigenlijk helemaal niet. Vroeger en nu ook bij mij zus is dat echt iets alleen voor familie en later voor de vrienden van het kind.

De eerste vriendin van me heeft net een kleine maar ik zou er ook niet om staan te springen om kinderverjaardagen af te gaan. Ervan uitgaande dat de rest van mijn vrienden ook (meerdere) kinderen gaan krijgen wordt me dat echt teveel. Vrienden en familie oké, maar niet ook nog kinderen van vrienden.

10 Nov 2013 19:46 door Anoniem331

Nee hoor, doen wij ook niet!

10 Nov 2013 19:52 door Anoniem133

Wij nodigen wel wat vrienden uit. Ik weet namelijk van sommigen dat ze dat heel erg leuk vinden, en jammer zouden vinden dat ze niet uitgenodigd zouden worden.

10 Nov 2013 19:56 door Anoniem185

Daarom vier ik mijn verjaardag al een paar jaar niet (uitgebreid).

De mensen waarvan ik weet dat ze de moeite nemen om te komen, nodig ik wel uit. Mijn overburen, mijn vriend, mijn ouders en zusje, mijn schoonouders. Verder meld ik wel aan een paar mensen dat ze welkom zijn, maar dat ze zich niet verplicht moeten voelen. En dat ik het wel fijn vind als ze het even laten weten zodat ik taart en snacks zou kunnen gaan halen.

10 Nov 2013 21:24 door Anoniem44

Ik vind dat ook lastig Lavendel. Mijn vrienden krijgen nu allemaal ook kinderen en ik word dus regelmatig uitgenodigd voor een kindverjaardag. Eerlijk gezegd zit ik hier ook niet echt op te wachten, mijn man en ik hebben allebei een aardig grote familie met gescheiden ouders en nieuwe partners + kinderen uit eerdere huwelijken, dan leven onze oma's nog, tel daar al onze vrienden bij op + aanhang, dan heb je echt al een hele partij mensen, die ook nog eens door het gehele land verspreid wonen.

Om dan ook nog alle kindverjaardagen af te gaan... Nee, er zit ergens een grens.

10 Nov 2013 21:29 door Anoniem331

En andere uitersten zijn er ook weer. Was ik laatst bij mijn schoonzus op de verjaardag, zat daar de hele buurt! Buurman buurvrouw, 4 kinderen waarvan 2 met aanhang. Plus van schoonzus haar kant haar tantes, nichtjes, neef van mijn broer met zijn oppas kind, de oppas van hun kinderen. En ze hebben maar een klein huisje, waar je net lekker kan zitten als je er gewoon zo eens op visite bent. Uiteindelijk heb ik dus buiten bij de kinderen op een bankje gezeten.

Ik ga denk ik ook maar eens grenzen trekken of zo.

10 Nov 2013 21:43 door Ella

Ik merk dat ook steeds meer helaas. Wij probeerde altijd nog wat te regelen om wel te kunnen, maar zijjn daar ook maar mee gestopt. Kunnen we dan is het mooi meegenomen maar ga me niet meer in bochten wringen,

10 Nov 2013 21:48 door Zero

Ik hecht er niet meer zo veel waarde aan als voorheen. Dit jaar hebben mensen amper gereageerd op mijn uitnodiging en degene die niet hebben gereageerd zijn dus ook niet gekomen. Normaal gesproken zeggen ze nog wel eens af.

Nu was ik dit jaar ook niet echt er mee bezig - had een vrij laks emailtje gestuurd dat ik het op een bepaalde dag vierde en ze zelf maar moesten zien hoe laat ze langs wilde komen.
Waarschijnlijk te laks, maar aan de andere kant ook prima. Ben lekker gaan stappen met mijn 2 beste vrienden er na. Had niet gelukt als ik nog met een kamer vol had gezeten.

10 Nov 2013 22:01 door Anoniem315

Ik begrijp je volkomen. Ik had dezelfde irritatie. Ik ga me er nu niet meer druk om maken.
Afgelopen jaar heb ik mijn verjaardag niet meer zo groot als gewoonlijk gevierd. Alleen familie en een paar vriendinnen waren uitgenodigd, maar de vriendengroep niet. Dit jaar vier ik het ook niet speciaal voor vriendinnen. M'n familieleden weten dat ze op de dag zelf welkom zijn. Sowieso gaat het dit jaar anders, omdat ik uitgerekend ben rond m'n verjaardag. Als dat niet zo was geweest, dan had ik een heel open uitnodiging gestuurd aan enkele vriendinnen. Maar dan had ik mijn verwachtingen 'uitgeschakeld'. Je kunt er toch niks aan veranderen. Mensen die oprecht geïnteresseerd zijn, hebben een goede reden om zich af te melden en vaak spreek je met hen een andere keer alsnog af om het in te halen. De echte diehard sjaak-afhakers zijn mijn energie niet waard.

10 Nov 2013 22:45 door Anoniem85

Ik herken het niet, maar ik vier mijn verjaardag niet altijd, maar van mijn eigen zus verwacht ik wel dat ze komt, daar houdt ze met werken ook altijd rekening mee.
Bij mijn man in de familie is niet komen nog al een ding, maar daar is een gezin bij bestaande uit 4 personen, die allemaal in een maand jarig zijn, die vieren in een maand 4 verjaardagen, daar ga ik dus echt niet elke week zitten, ook nog in december.

10 Nov 2013 22:52 door Anoniem7

Ik nodig sowieso al nooit veel mensen uit. Ik heb het trouwens andersom, mijn nichtje is begin december jarig en wil nú al weten wie er komen en met hoeveel. Als het zo moet dan kom ik sowieso al liever niet, komop, het duurt nog 5 weken, en ze viert het gewoon bij haar ouders thuis... Als ze nou een zaaltje huurde kon ik het nog wel begrijpen, maar dat gepush, daar hou ik niet van.

Overigens heb ik altijd maar een klein clubje die ik op m'n verjaardag uitnodig, ik vier mijn verjaardag elk jaar op een zaterdag in de buurt van mijn verjaardag zelf, en dat vaste clubje houdt die dag meestal op voorhand al vrij. En lukt het een keertje niet, nouja dan is het ook prima.

10 Nov 2013 23:32 door Artemis

Ik vind verjaardagen nooit leuk ,dus ik ga wel, maar het is een verplichting, vanmiddag net weer één gehad. De gastheer en vrouw zijn druk met heen en weer rennen, die spreek je dus niet, de mensen die er zitten ken ik nauwelijks en zij kennen elkaar allemaal wel, want allemaal familie van elkaar en ik niet, en ik kan met iedereen slap lullen ,maar als die mensen alleen met elkaar praten zit je er een beetje voor jan lul bij. Er is belachelijk veel herrie omdat niemand het nodig vindt om de kinderen te corrigeren en gezellig wordt het al helemaal niet.

Daarbij: mijn vrije tijd is schaars, als ik werk dan, nu even niet, maar tijd met het gezin is wel schaars, ik wil niet elk weekend naar een verjaardag moeten. Dat rare nietszeggende kadootjes uitwisselen... Boekenbonnen over en weer geven....

Mijn hobby is het niet. Ik ga wel als ik niet anders kan, maar leuk is het niet. Mijn broertje komt ook vaak niet. Niet gek, de jongen heeft 3 kinderen en een drukke baan, die heeft wel wat beters te doen dan alle baby's inladen en een uur reizen om een stukje taart te komen eten.

Ik vier het nooit echt, mijn familie komt, verder niet. Dat heeft weinig met oprecht geïnteresseerd zijn te maken, want een goed gesprek zit er toch niet in. En een jaar lang niet-doodgaan, dat vind ik ook niet uitgebreide interesse waard.

10 Nov 2013 23:39 door Artemis

Susan schreef:Ik ben dan wel benieuwd wat er gebeurt als die vrienden zelf kinderen krijgen, of ze dat dan gaan vieren voor vrienden.

Ik snap sowieso niet dat je vrienden uitnodigt voor kinderverjaardagen. Die zijn sowieso al de hel op aarde, en ik zie niet in waarom ik daar mijn vriendinnen mee moet lastig vallen.

11 Nov 2013 09:47 door Anoniem29

Ik vier mijn verjaardag niet echt. MIjn ouders en schoonouders komen even langs en 2 goede vriendinnen (zonder kinderen). Dat is het eigenlijk. Meestal vraag ik dan of ze de zondagmiddag na mijn verjaardag (als ik op een woensdag ofzo jarig ben) zin hebben om even een paar uurtjes te komen (van 3 tot 6 meestal). Gezellig wat kletsen, taartje, broodje.

En hoppa daarna lekker genieten van de vrije zondagavond met de man

Ik heb mijn verjaardag 2x wat groter gevierd omdat ik dacht 'dat is wel leuk', maar ik vond het helemaal niets. Veel te druk, ik voel mezelf verplicht om met iedereen een praatje te houden, drankjes in blijven schenken, de hele tijd kijken of mensen nog wel genoeg hebben en of ze het naar hun zin hebben. En uiteindelijk voor mij veel te onpersoonlijk. Ik doe dat niet meer.

Met vriendinnen die verder wonen vind ik het wel leuk om gewoon een datum af te spreken om dan wat te gaan eten en beide verjaardagen te vieren. Een vriendin woonde altijd 2,5 uur hier vandaan en is 3 weken na mij jarig. Wij spraken dan ergens op de helft af en gingen gewoon gezellig lunchen, cadeautjes bij elkaar uitpakken haha.

11 Nov 2013 09:50 door Anoniem29

Mijn zus is er trouwens ook niet bij als ik het zo klein viert. Zij woont ruim 1.5 uur verderop. Als ze toevallig dat weekend bij mijn ouders is met haar man en kinderen komen ze wel even langs, maar anders echt geen verplichtingen.

Welkom op Zeg maar Yes!

Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Re: Wat is dat toch met verjaardagen...

Wie is er online?