Nee nee en nee. Honkvast. Beide 😆

Er is één werkgever waar ik heel graag zou willen werken maar die zit aan de andere kant van het land. Dat vind ik dus niet realistisch. En ik ga er ook niet voor verhuizen.

De kans dat het bedrijf van m'n man verhuist is, zeker nu na de verhuizing naar het nieuwe pand vorig jaar binnen onze stad, vrij miniem. Áls dat zou gebeuren zou de hele schoonfamilie verhuizen. Maar die kans acht ik allemaal niet bijster groot.

Mijn man zou wel bereid zijn om mee te gaan. Hij kan namelijk thuis werken dus voor hem boeit de afstand niet. Hij zou er ook geen moeite mee hebben om familie daarvoor achter te laten.
Ik heb alleen niet het werk waarbij zoiets gebeurt haha
Maar ALS, ja dan zouden we gaan

Ik vind het lastig om me hierin te verplaatsen, mogelijk ook omdat ik geen droombaan heb, waar ik veel voor zou willen opgeven. Mooie kansen natuurlijk wel, maar die zijn er vaker, en zo lang we in de Randstad blijven, altijd op reisafstand. Ik denk niet dat mijn vriend makkelijk zou verhuizen, al ligt het er ook sterk aan waarheen. Hij is erg gehecht aan de stad waar we wonen. Ik zelf ook, maar ben denk ik wat flexibeler. De kinderen zouden verhuizen echt verschrikkelijk vinden, dus wederom moet het wel een échte droombaan en zeer uniek zijn zouden we dat doen. Zeker nu met thuiswerken zou ik misschien nog eerder kiezen voor remote werken en af een toe een weekje hotel oid dan voor een baan verhuizen. Afscheid nemen van opa en oma etc is hier voor de kinderen niet aan de orde, die wonen in andere delen van het land. Maar precies dat is wel de reden dat ik nu niet naar het buitenland zou willen verhuizen. Dat wil ik mijn ouders niet aandoen, ze zijn zo betrokken bij de levens van onze kinderen.
Andersom zou ik dus misschien iets gemakkelijker met hem mee verhuizen, maar het is gewoon heel onwaarschijnlijk, alle organisaties die hij interessant vindt zitten in de Randstad. Hij gaat niet ineens in Venlo aan de bak ofzo Maar mocht het hypothetisch zo zijn, dan zou ik een flink lijstje van criteria hebben waaronder de werkgelegenheid voor mij.

10x nee! Ik zal nooit verhuizen voor werk uit deze omgeving. Welk werk het ook is het kan niet op tegen deze omgeving waar ik mijn vrije tijd graag door breng.

Denk dat we voor de kinderen er waren het beide wel hadden gedaan voor de ander. Leuk een avontuur in een andere stad, evt buitenland. Krijg er al zin in als ik er aan denk. Maar dat had dan altijd een tijdelijk karakter gehad waarschijnlijk. En in deze situatie willen we het niet meer.

Wij hebben vrij bewust de keus gemaakt om niet te wonen waar we het meest kans op een leuke baan hebben. Dichtbij familie en vrienden en in een meer rustige provincie wonen gaat bij ons boven werk. Wij hebben in de Randstad gewoond en zijn dus terug gekomen. Dat was net voor corona en mijn vriend zou toen werk dichtbij zoeken. Nu is dat er nooit van gekomen omdat het niet meer nodig was. Doordat thuiswerken op veel plekken normaal is geworden, zijn zijn mogelijkheden erg gegroeid en hij werkt nu voor een bedrijf op bijna 2,5/3 uren rijden, waar hij eens in de twee weken heen gaat.
Ik werk nu wel in de buurt. Ik kan me wel voorstellen dat ik tzt ook een baan verder weg neem als dat ook op die manier kan.
Wij reizen liever af en toe voor werk meer, of nemen genoegen met een minder leuke baan, om op de plaats te wonen waar we willen

Eigenlijk wat Fred zegt 🤓

Ja een tijd in het buitenland had ik ook zeer zeker wel gewild zonder kinderen (heb ik zonder relatie natuurlijk ook meerdere malen gedaan). Met kinderen zou ik het daar (daar = fictieve plek, geen idee waar) waarschijnlijk wel aandurven maar kan me ook goed vinden in wat Holden zegt over de grootouders. Ik vind het met kinderen allemaal toch wel een stuk minder vrijblijvend. En dat is ook goed hoor, in de levensfase waar ik me in bevind. Ik ben zo'n 30 keer verhuisd in m'n leven maar woon nu alweer 7 jaar hier. Dat dat is denk ik over een jaar zelfs 't langste ooit, inclusief m'n jeugd (paar keer verhuisd toen ook). Best bijzonder. En heb die hele verhuisdrang steeds minder.

Hier ja, ja en ja. Overigens staan mijn vriend en ik er hetzelfde in. Als mijn droombaan voorbij zou komen, zou hij niet twijfelen om met de kinderen mee te verhuizen. Andersom zou ik het ook absoluut geen probleem vinden.

Nu gaan onze kinderen nog niet naar school en hebben dus nog amper wortels hier. Mocht dat anders zijn, zouden we er misschien anders over denken. Bijvoorbeeld: zit de oudste in groep 8 (of 7), dan zou ik misschien eerst latten, zodat de overgang makkelijker is.

En jij Sadie?

Tabbie wonen jullie families eigenlijk in de buurt of niet? Ik vind dat met kleine kinderen nog wel echt een factor.

Nee, ik zou niet willen verhuizen. Mijn vriend ook niet. Ik heb zelf niet het soort baan waar er in het buitenland echt enorme kansen liggen. Ik ben te erg gehecht aan familie en vrienden in de buurt.

Nee, wij gaan hier voorlopig niet weg. We vinden het belangrijk om onze kinderen een leuke stabiele jeugd te geven.

We wonen in een prachtige omgeving in ons droomhuis en hebben hier ons sociale leven, sport, leuk werk, dus we voelen niet de minste behoefte weg te gaan.

Ik weet het nog niet, ik vind dat zo'n hypothetische situatie dat ik daar geen zinnig woord op zou kunnen zeggen. Ik heb voorlopig geen ambities om verder door te groeien, in mijn werkveld zou het wel heel gek zijn als ik een heel stuk verderop (of in een ander land) zoiets aangeboden zou krijgen. Mijn vriend is langzaam aan wel bezig met zichzelf verder ontplooien binnen het bedrijf waar hij werkt en er is ooit, jaren geleden wel eens gesproken over dat ze bepaalde expertises van het bedrijf waar hij werkt, toe zouden willen passen op andere luchthavens en dat ze daar personeel voor zouden uit willen lenen. Maar dat zou allemaal dusdanig tijdelijk van aard zijn dat verhuizen niet nodig is.

Mijn vriend is ook totaal niet honkvast, die is inmiddels het hele land door verhuisd door de jaren heen. Ik ben daarentegen wel erg gehecht aan mijn familie dichtbij enzo, maar als we echt een kneiter van een aanbod zoude krijgen zou ik dat absoluut wel willen overwegen. En, mochten we een kind hebben dat is het voor mij ook heel erg van belang hoe definitief het is, is het voor vast, of voor een paar jaar? Want ik ga een kind niet heen en weer zeulen tussen scholen. Eenmalig van school wisselen, helemaal prima, maar dan blijft het daar ook bij.

Nee ik zou hier niet meer weg gaan. We zijn 2 jaar geleden naar mijn geboorteplaats terug verhuisd en ik zou hier voor werk niet weg gaan.
Andersom zou man wel met mij mee gaan als ik zou willen verhuizen voor mijn droombaan. Maar hij werkt vanuit huis dus voor hem maakt het niet uit waar we wonen. Overigens zou hij ook meegaan als dat zou betekenen dat hij wel ander werk moest zoeken.

Door het werk van mijn man hebben we een aantal keer op het punt gestaan om voor een langere periode in het buitenland te wonen. De kinderen krijgen daarom al tweetalig onderwijs zodat ze zich ook over de hele wereld verstaanbaar kunnen maken.

Voor ons was het nooit een vraag of maar wanneer. Het heeft mij altijd weinig uitgemaakt waar dat dan zou kunnen zijn. De enige voorwaarden die ik had was dat het in de ‘bewoonde’ wereld was, geen oorlogsgebieden en een international school voor de kinderen.

Inmiddels wonen we op 1 erf met m’n ouders en hebben we een bedrijf draaiende te houden en 4 gezinnen te onderhouden. Niemand die we gelukkig gaan maken met avonturen in het buitenland.

Pluis, je hebt dus meerdere malen op het punt gestaan maar het is nooit gebeurd?
Waarom niet als ik vragen mag? Bijzonder wel, dat je er zo in kan staan. Heel flexibel van je!

Mijn schoonouders wonen in de buurt. Maar de kinderen zouden dat pas alleen kunnen fietsen na een jaar of 10 gok ik zo. Het is nu een kwartier rijden gok ik. De rest woont op 1 uur, 2 uur en 2,5 uur rijden bij ons vandaan. Daarbij hebben mijn ouders plannen om over 10 uur naar een warmer land te trekken voor hun pensioen, dus zij willen ook niet dat we ons door zoiets zouden laten beïnvloeden.

Ik vind de band die ze hebben overigens heerlijk, maar ik kan ook prima reizen en rijden met de kinderen natuurlijk. En facetimen doen we ook veel.

Zelf ben ik 12 keer verhuisd, voordat ik ging studeren en ook een paar keer naar een andere stad. Ik heb nooit het idee gehad dat ik geen stabiele jeugd heb gehad. En we hebben het nu ook weleens over verhuizen naar een andere stad, en hebben wel zoiets van: het liefst voordat de oudste naar groep 3 gaat. Maar voor een droombaan zie ik ons wel vertrekken. Of in ieder geval 1 van ons ;)

Wij hebben een aantal jaar geleden bijna voor de keuze gestaan. Wel over gesproken maar uiteindelijk niet doorgezet omdat de ‘kansen voor mij’ daar moeilijker lagen.

Nu zou de mogelijkheid wel kunnen, zouden we het ook zeker overwegen mits de mogelijkheden voor mij én voor onze zoon goed zijn.

Ik moet zeggen dat wij ook beide een baan hebben dat je overal kan doen en waar overal wel vraag naar is. Dat scheelt misschien ook wel.

Ik heb op veel plekken op de wereld gewoond. Sommige plekken en periodes in het buitenland waren fantastisch en ik sluit niet uit dat ik ooit terugga, of naar een andere plek ga verhuizen. Ik zou dat alleen niet in deze fase van mijn leven doen.

Voor ons is het belangrijk dat onze kinderen in ieder geval de basisschool en een groot deel van de middelbare school op één plek doorbrengen, zodat ze een stabiele basis meekrijgen.

Mijn man is in zijn jeugd een stuk of 5 keer verhuisd voor zijn vaders werk ( op zijn 17de ging hij het huis uit, dus elke 3.5 jaar zo’n beetje), waarvan 1 keer naar het buitenland.
Dat was gewoon een gegeven en was hij gewend maar vond hij ook niet heel leuk.

Tijdens zijn studie heeft hij nog een tijdje in het buitenland gewoond en op drie verschillende plekken in Nederland maar sinds we kinderen hebben wil hij dat juist absoluut niet meer. Hij wil ze echt een andere jeugd geven dan die hij gehad heeft.

Ik ben zelf in hetzelfde dorp geboren en getogen en hoewel ik daar al heel lang niet meer woon heb ik er nog heel veel vrienden en heb ik mijn jeugd als heel prettig ervaren.

We zijn heel bewust nog voordat de oudste naar school ging uit Amsterdam verhuisd naar een dorp centraal in het land. Zeker nu in combinatie met het thuiswerken zie ik ons niet snel voor werk verhuizen. We hebben ook echt het plan dat onze kinderen minimaal de basisschool op dezelfde school moeten kunnen afmaken. Verhuizen binnen de woonplaats is prima maar verder niet.

Of er moet iets heel uitzonderlijks gebeuren natuurlijk, zeg nooit, nooit, maar in principe dus niet.

Ja dat snap ik wel Sadie.

Nee, we zijn wel gehecht aan onze omgeving en juist bewust dichtbij huis gaan werken. Wel zijn we hier jaren geleden in de regio komen wonen omdat er veel werk voor ons is. We hebben weleens overwogen dichterbij familie te wonen, maar dan is werk weer lastiger.

We zouden wereldwijd aan de slag kunnen, maar geen behoefte toe. Hebben hier een leuk huis en fijne leefomgeving. Het is niet zo dat het werk in andere landen interessanter is, zo'n switch maak je dan vooral omdat je meer van de wereld wil zien.

M’n vriend werd vaak ingehuurd voor projecten in het buitenland. Hij heeft jaren gehad dat hij van de 52 weken er 20-30 in het buitenland werkte af en aan. Ik ben daardoor heel lang vader en moeder tegelijk geweest voor de kinderen. De vraag is er een aantal maal geweest voor projecten van 1,5 jaar en ook van 3 jaar. Het moet alleen wel genoeg opbrengen. Als het uurtarief in NL uiteindelijk hoger is heeft het geen zin om te verkassen.

Dit is voor ons al sinds dag 1 dat we elkaar kennen een optie.
Mijn man heeft de carrière waarin dit heel goed past en het is iets wat hij heel erg ambieert.
Hij werkt nu ook voor een internationale werkgever met locaties in oa Amerika, Singapore, Londen en India.

We hebben echter wel al 2x een aanbod van andere bedrijven afgeslagen. De eerste keer was het vanwege het land, we waren destijds niet getrouwd en ik kon daar niet werken. Wonen in een compound zag ik ook niet zitten. Toen ik ook nog eens zwanger bleek hebben we het aanbod afgeslagen.
De 2e keer was aan het begin van de pandemie. Het bedrijf was wel een droomwerkgever en Londen is qua afstand tot familie ook een stuk makkelijker dan Qatar, maar de functie bleek na een uitgebreide selectieprocedure toch een stuk minder interessant en uitdagend. Plus alle Corona perikelen en het dus niet heen en weer kunnen vliegen maakte dat er teveel nadelen waren.

Maar goed, dit speelt dus af en toe wel serieus en we gaan dan als gezin zeker weten met z’n allen maar er zijn van mij uit een aantal harde voorwaarden om het te willen/kunnen doen.

Verhuizen in Nederland zie ik niet gebeuren voor werk. Zijn werk is echt gebaseerd in de randstad en we wonen nu super centraal.