Ja en nee.

Ik heb in het verleden wel mannelijke vrienden gehad, maar als we meer samen deden en de band hechter werd wilden ze uiteindelijk altijd daten en/of seks, dus in die zin zeg ik nee.
Met een man die op mannen valt zou het wel kunnen denk ik. Dan hoef ik in ieder geval niet 'bang' te zijn dat hij na jaren lief en leed delen ineens met me tussen de lakens wil kruipen. Dus dan zeg ik ja.
En we zijn bevriend met andere stellen waarvan ik de man ook echt wel als vriend zie en ik denk ook zeker niet dat die mannen meer van me zouden willen, maar ik heb geen hechte vriendschap met hun dat ik met zo'n man alleen naar de bioscoop ga of uit eten ofzo.

Mijn vriend heeft geen vrouw vrienden (buiten de vrouwen van die stellen hierboven).

Ja dat kan. Mijn vriend gaat ook veel beter met vrouwen om dan met mannen. In het begin moest ik daaraan wennen hoor, maar nu vind ik er niks van, net zoals ik er ook niks van had gevonden als zijn vriendenkring uit alleen maar mannen bestond.

Eens met macaron: ja en nee.

Het ligt aan de situatie en intenties van de andere persoon. Overigens hebben zowel mijn vriend als ik hechte vriendschappen met personen van het andere geslacht. Ik ben altijd meer bevriend geweest met mannen, dus als hij mij dat zou verbieden zou ook echt een no go zijn geweest.

Mijn beste vriend is een man. Vroeger had ik niet gedacht dat dit zou kunnen, omdat ik een paar keer hetzelfde als Macaron ervaren heb in vriendschappen met mannen.

Mijn man heeft heel veel vrienden, daar is hij ook echt al jaaaaren bevriend mee, vanaf high school. Nu is het 1 grote vriendengroep maar ik school waren het 2 groepen: de jongens en de meisjes. Mijn man was net zo sterk bevriend met de meiden als de jongens. Het zijn stuk voor stuk echt prachtige meiden maar van beide kanten was het meer dat hij de grote broer was van die 5. Hij heeft ook echt nooit seksuele gevoelens bij ze gehad; hij had andere vriendinnetjes bij de vleet haha. Maar dankzij deze meiden snapt mijn man mij als ik hormonaal ben of hoe te reageren als ik een huildag heb. Hij maakt zonder iets te zeggen een bad klaar met thee en paracetamol en zegt geen stomme dingen ;)
De jongens deed hij mee sporten etc. Hij ging met beide groepen op stap. 2 van die meiden zijn uiteindelijk getrouwd met 2 van die jongens; highschool sweethearts dus. En de rest is of alleen of ook getrouwd dus de vriendengroep is nu echt groot. Maar hij spreekt nog steeds regelmatig af met de meiden zelf. Gelukkig hebben hun mannen daar geen problemen mee. En ik ook zeker niet! Zijn beste vriendin ben ik ook heel close mee. Al slapen ze in hetzelfde bed, ik zal nooit jaloers zijn. Ik vind het fantastisch wat voor sterke band ze hebben. Al vond ik het de eerste keer dat ik de vrouwen alleen ontmoette wel pittig: 5 vrouwen die me keurden ;) Maar glansrijk geslaagd gelukkig. Zo leuk ook de ouders van de meiden de horen op de bruiloft, zeker 3 paar ouders vertelden me hoe belangrijk mijn man voor hun dochter is geweest ❤️.

Ikzelf had vroeger heel veel mannelijke vrienden, ik hield niet zo van het drama tijdens de puberteit. Ik wilde Hans Teeuwen kijken en whiskey cola drinken en dat wilden mijn vrienden ook. Maar ben ze helaas uit het oog verloren. Heb nu met name vrouwelijke vrienden. Maar ben ook heel close met de mannelijke vrienden van de groep, zie ze ook wel eens 1 op 1 of voordat ik kinderen had ging ik mee stappen met de mannen.

Mijn man is zo’n ontzettend sociaal dier. Toen ik mijn PhD aan het afmaken was had hij vrijwel volledig de zorg over zoon. Had hij weer in de speeltuin een moeder met kind leren kennen waar hij nu telefoonnummer van had zodat de kinderen later in de week nog eens konden spelen. En als ik dan zei: vond ze dat niet gek? Maar dan had hij al helemaal over mij verteld en duidelijk gemaakt dat het niet flirterig bedoeld was. Daar zijn uiteindelijk hele leuke speelafspraakjes uit voortgekomen. Mijn man kijkt gewoon niet naar het geslacht en is ook niet geïnteresseerd in iemand anders. Maar dat snap je denk ik pas als je hem kent.

Dus ja, kan absoluut!

Dat kan zeker. Ik heb twee vrienden die ik al ruim twintig jaar ken. Eentje vond ik er even leuk toen ik 'm leerde kennen op m'n veertiende, maar dat was al snel voorbij en we zijn al die tijd goed bevriend geweest. Met geen van deze twee mannen is er ooit iets gebeurd, is echt puur platonisch. Die twee zijn ook al zo lang vrienden, dus we spreken vaak met z'n drieën af en gaan dat samen eten/borrelen. Maar ook een-op-een zie ik ze weleens, of met de kinderen erbij.

Ik weet overigens niet of ik nu nog snel vrienden met een man zou worden. Dat gebeurt sowieso niet echt zomaar, zou niet weten met wie, maar inmiddels heb je natuurlijk toch een hoop extra bagage en dat maakt de situatie misschien wel anders of ingewikkelder. Maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.

Is dit in 2022 nog een topic voor mensen?

Ik begrijp wat macaron bedoelt, vroeger ook gehad.

Tegenwoordig heb ik al jaren 2 hele goede mannelijke vrienden, zij zijn ook bevriend met mijn man. En 2 hele goede vrouwelijke vrienden. Ik zie en voel voor mijn mannelijke vrienden hetzelfde als de vrouwelijke vrienden.
Mijn man kan het ook goed vinden met vrouwen, maar heeft vooral mannelijke vrienden. Mijn 2 beste vriendinnen kan ie ook heel goed mee.

Voorbeeld, toevallig een actuele. Mijn man en dochtertje gaan binnenkort naar een musical. Mijn vriendin wil ook heel graag daarheen. Dus ik zeg, ga met ze mee? Zegt ze, is wel raar als ik daar met jouw man en kind zit. Ik was flabbergasted en vond dat alles behalve raar. Maar ik denk dat haar vriend dat niks vindt en dat ze dat daarom zegt. Het helpt denk ik ook dat ik me weinig aantrek van wat andere mensen denken over bepaalde situaties.

Eens met Holden overigens. Als er al sprake is van meer (gevoelens jegens een ander/vreemdgaan), dan denk ik dat de initiële relatie gewoon niet helemaal goed zit. En dan krijg je eigenlijk weer een heel ander verhaal.

Leuk om jullie verhalen te lezen. Ik vind zeker dat het mogelijk is en ik heb er geen problemen mee. Ik heb zelf al bijna 20 jaar twee mannelijke vrienden, zonder dat er ooit iets is geweest qua seksuele spanning. Op precies dezelfde manier heb ik een aantal vrouwelijke vrienden waar nog nooit iets mee is gebeurd.

Wat binnen mijn relatie nog extra meespeelt is dat wij allebei panseksueel zijn. Als wij geen vrienden kunnen zijn met iemand van het geslacht waar we ons toe aangetrokken voelen, dan zouden we helemaal geen vrienden kunnen hebben.

Hierdoor is het in onze relatie nog minder een issue denk ik. Het is mij echt om het even of iemand een vrouw is, of een man.

Wat is panseksueel ook alweer? En hoe werkt dat in jullie relatie?

We kunnen ons potentieel aangetrokken voelen tot mannen, vrouwen en alles er tussenin. In onze relatie betekent het niet veel. We hebben een monogame relatie dus het is niet zo relevant op dit moment.

Ah ja oké! Wel toevallig dat jullie allebei dezelfde geaardheid hebben.

Even uit nieuwsgierigheid, maar wat is het verschil met bi? En wat betekent alles ertussen in dan precies?

Wat mij en mijn man betreft wel. Hij heeft een vriendin en ik een vriend die we allebei pas ontmoet hebben tijdens onze relatie. We vertrouwen elkaar gewoon en spreken eens in de zoveel tijd met ze af.

Om op Sadie in te haken, ik ben ook panseksueel (weet ik ook pas sinds ik de term een tijd geleden tegenkwam hoor, daarvoor identificeerde ik ‘gewoon’ als biseksueel) en dat zou dan inderdaad betekenen dat ik helemaal geen vriendschappen mag hebben.

Mensen die non-binair zijn, trans personen etc. (er is vast nog meer waar ik geen weet van heb ).

Aha! Dank voor de verduidelijking. Ik dacht dat dat ook prima onder bv bi viel. Maar zo heb ik weer wat geleerd.

Het komt vaker voor dan je denkt, maar veel mensen kunnen of willen het niet zien bij zichzelf.

Het komt erop neer dat we mensen niet in hokjes zetten en dat onze sexualiteit ook niet in hokjes te vatten is.

Voor mij maakt het niet uit. Het gaat om de gehele mens. Ik kan iemand aantrekkelijk vinden die supermannelijk is, supervrouwelijk en alles er tussenin. Queer, non- binair, of hoe je het wil noemen: ook ok. Op de een of andere manier houdt mijn seksualiteit zich niet aan dat soort hokjes.

Ik ben bi (denk ik, vind ik niet zo belangrijk om er een naam aan te geven). Ik denk dat de kern in het woordje potentieel zit bij jullie dan toch, Sadie? Potentieel aangetrokken. Want ik snapte niet zo goed eerst waarom je anders met niemand vriendschappen aan zou kunnen gaan, want immers val je niet op elke vriend/vriendin. Maar dus potentieel. Dat snap ik dan wel ja.

Ik denk zeker dat er platonische vriendschappen tussen mannen en vrouwen kunnen bestaan. Mijn man heeft geen vriendinnen. Hij is makkelijk in het leggen van sociale contacten maar vaker opvlakkig dan diepgaand. Hij heeft een handvol goede vrienden en daar is hij meer dan tevreden mee, hij heeft niet echt behoefte aan vriendinnen. Ik zou het overigens prima vinden. Ik heb zowel vrienden als vriendinnen. Voor mij is belangrijk dat ik een gemeenschappelijke interesse met iemand heb en dat kan met mannen en vrouwen. Ik heb één vriend die ik in het verleden aantrekkelijk vond maar dat ging weer voorbij.

Sommige heteroseksuele mensen hebben er moeite mee als hun partner vrienden is met iemand van het geslacht waar ze zich potentieel toe aangetrokken kunnen voelen. Als je die lijn doortrekt dan betekent het voor bi- en panseksuele mensen dat ze geen vriendschap kunnen hebben, want als je er zo naar kijkt, kan iedereen een bedreiging zijn.

Met zo iemand zou ik geen relatie kunnen hebben, want mijn vrienden zijn erg belangrijk voor me.

Ja zeker. Het maakt mij echt niet uit met wie mijn vriend omgaat. Zo zat hij laatst te appen met een buurvrouw van ons, die eigenlijk best graag met hem mee zou willen naar de sportschool. Maar ze is bang dat andere mensen daar wat van denken. Terwijl ik er dus geen probleem van maak en haar eigen man ook niet. Waar maak je je dan druk om denk ik dan.

Voorheen had ik gesteld dat het heel normaal is. Dat het prima kan. Dat vriendschap iets anders is dan liefde. En nooit zou veranderen in liefde, omdat we vrienden zijn.

Toen bleken mijn vrienden toch meer gevoelens voor mij te hebben, dan ik kon beantwoorden. En zo heb ik nu een man en geen mannelijke vrienden meer. Dat lieg ik ook een beetje. Want de vriend die ik al jaren had, was ook al jaren een vriend van mijn man en nu is hij onze gezamenlijke vriend. Maar verder houd ik het bij vriendinnen. En dat gaat goed haha.

Dus al je vrienden bleken ineens meer gevoelens voor je te hebben?