Banana schreef:Ik ben een extreme carrièreswitch aan het maken, o.a. omdat we graag een kind wilden. Ik wil haar dan ook zoveel mogelijk zien, maar ik ben zeker van plan gewoon te werken. We hebben het geluk om nu ze klein is haar altijd bij ons te kunnen houden, maar vanaf ongeveer 1,5 jaar zal ze, afhankelijk van de situatie dan, zelfs misschien full time naar opvang moeten. Daar heb ik geen problemen mee, we zullen sowieso zorgen dat we er voor haar zijn indien nodig, en ik vind het prima dat ze ziet dat we allemaal onze verantwoordelijkheden hebben op een doordeweekse dag; school of werk.

Ik heb respect voor alle ouders die doen wat het beste is voor hun kind, onafhankelijk van hoeveel ze en of ze werken, en al helemaal voor de ouders die er alleen voor staan en wellicht minder keuze hebben in hoeveel ze aanwezig kunnen zijn. Ik ken overigens genoeg moeders, en ook vaders, die hun kinderen niet genoeg zien. Niet omdat ze dat niet willen, maar omdat ze hun kind een beter leven gunnen dan ze zelf gehad hebben. Is dat dan de juiste keuze? Dat weet ik niet, maar dat is ook niet zo makkelijk te zeggen. In Nederland hebben we het privilege om dat niet te kunnen begrijpen.

Sadie schreef:Alle mogelijke regelingen zorgen ervoor dat je inmiddels echt geen excuus meer hebt om afwezig te zijn als ouder.

Sadie schreef:Ik heb het voor je opgezocht. Van de kinderen van gescheiden ouders heeft 20 procent het afgelopen jaar zijn vader niet gezien, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam en het CBS. Hierbij werden kinderen geboren tussen 1971 en 1991 bestudeerd. Van de volwassenen tussen 25 en 46 jaar die als kind de scheiding van hun ouders meemaakten, heeft nu 20 procent geen contact meer met de vader en 5 procent niet meer met de moeder.

Misschien hebben we een ander idee van afwezigheid, maar als je je kind helemaal niet ziet, dan vind ik dat je afwezig bent. Het gaat om een gigantische hoeveelheid kinderen, want 40% van de ouders gaat scheiden en daarvan ziet 20% de vader dus helemaal niet meer.

En dan heb ik het nog niet eens over al die vaders met om-het-weekendregelingen die een soort suikeroom zijn voor hun kinderen ipv dat ze een ouderrol op zich nemen.

Giselle schreef:

Sadie schreef:Ik heb het voor je opgezocht. Van de kinderen van gescheiden ouders heeft 20 procent het afgelopen jaar zijn vader niet gezien, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam en het CBS. Hierbij werden kinderen geboren tussen 1971 en 1991 bestudeerd. Van de volwassenen tussen 25 en 46 jaar die als kind de scheiding van hun ouders meemaakten, heeft nu 20 procent geen contact meer met de vader en 5 procent niet meer met de moeder.

Misschien hebben we een ander idee van afwezigheid, maar als je je kind helemaal niet ziet, dan vind ik dat je afwezig bent. Het gaat om een gigantische hoeveelheid kinderen, want 40% van de ouders gaat scheiden en daarvan ziet 20% de vader dus helemaal niet meer.

En dan heb ik het nog niet eens over al die vaders met om-het-weekendregelingen die een soort suikeroom zijn voor hun kinderen ipv dat ze een ouderrol op zich nemen.

Maar dit gaat alleen over kinderen van gescheiden ouders. Niet over ouders waarvan er één of misschien wel allebei fulltime werken.

En daarbij weet je natuurlijk helemaal niet waarom die percentages zo hoog zijn. Wie weet is 10% van de kinderen die geen contact meer heeft met de vader zwaar mishandeld en zijn ze beter af zonder hem. Cijfers zeggen in dat opzicht vrij weinig.

Sadie schreef:

Giselle schreef:
Maar dit gaat alleen over kinderen van gescheiden ouders. Niet over ouders waarvan er één of misschien wel allebei fulltime werken.

En daarbij weet je natuurlijk helemaal niet waarom die percentages zo hoog zijn. Wie weet is 10% van de kinderen die geen contact meer heeft met de vader zwaar mishandeld en zijn ze beter af zonder hem. Cijfers zeggen in dat opzicht vrij weinig.

Cijfers zeggen heel veel. Ook als een vader zijn kind mishandelt valt dit wat mij betreft onder de noemer nalatigheid.