24 Mrt 2022 10:18
N.a.v. Meeste Ellendige Vakantieherinneringen
Op reis gaan er ook natuurlijk dingen mis... Marin's ervaring met ziek worden in Vietnam deed me hieraan denken.
Dus, wat zijn de meest ellendige dingen die je hebt meegemaakt op reis?
In de categorie voedselvergiftiging en dergelijke, heb ik er ook wel een paar. Zo was het heel vervelend toen ik behoorlijk ziek werd in the middle of nowhere in Madagascar. Naast 't feit dat ik me toen wel erg bewust werd van hoe ver ik van de bewoonde wereld verwijderd was, en daarmee ook van medische hulp indien nodig, was het ook gewoon heel vervelend om zoveel over te moeten geven en diarree te hebben terwijl ik met mijn kersverse vriend in een safaritent overnachtte. Laten we zeggen dat het goed is geweest voor onze relatie; we werden heel snel, heel close
Maar het allerziekst werd ik vlak voordat ik vanuit Singapore terug naar Nederland zou vliegen. Man, man, man, het was een DRAMA. Ik reisde alleen, en in de uren voor mijn vlucht werd ik van ziek tot zieker. Ik heb er nog over gedacht om mijn vlucht te cancellen, maar ik wilde na al die maanden werken gewoon naar huis, en ik dacht: "Erger kan het toch niet worden, ik ben nu toch al leeg". Nou, niet dus. OMG. Na de korte rit van het hotel naar het vliegveld, heb ik eerst een dik uur op de wc doorgebracht voordat ik de kracht bij elkaar kon rapen om in te checken. Toen heb ik de gate maar net op tijd gehaald omdat ik zo vaak moest stoppen om weer over te geven, onderweg van check in naar de gate. In het vliegtuig heb ik werkelijk 12 uur lang met een kotszak in mijn handen gezeten, te wachten tot we er waren. Ik voelde me te ellendig om te slapen of om een film te kijken. Ik was ZO BLIJ dat ik uit het vliegtuig kon, dat ik mijn volledige handbagage in het vliegtuig ben vergeten... Moest ik daar weer voor terug. Toen nog overstappen, daar hing ik ook als een dweil op mijn koffertje, heb ik uiteindelijk om airport assistance gevraagd omdat het te ver lopen was (van gate Z26 naar A1 bij wijze van), die Duitse vrouw gaf me nog op de kloten "want dat had je van tevoren moeten regelen!!" ja TRUUS, ik wist ook niet dat ik zo ziek zou worden!
Volgens mij zag ik er ook als een wandelend lijk uit want werkelijk iedereen liet me voor zonder ook maar iets te zeggen. Vervolgens heb ik thuis nog een week ziek in bed gelegen zonder iets te eten, pas na 3 weken voelde ik me iets beter. Dat was wel een dieptepunt!
Ook niet leuk was een zeilboot, 5 dagen van Panama naar Colombia, de eerste dagen waren nog leuk want we gingen naar de prachtige eilanden van San Blas, maar daarna werd de zee zó wild dat ik 36u niet meer heb gegeten, gedronken, of bewogen, en alleen maar heb liggen ijlen op een "bed" dat ik moest delen met een vreemde kerel. Nooit meer een zeilboot voor mij, ik ben nog dagenlang zeeziek geweest aan land. Pfff!
Oh en de keer dat ik een busreis in Bolivia had geboekt, het was een lange reis van zo'n 16 uur, de eerste uren stopte die bus nog 2x en kregen we dus de kans om naar het toilet te gaan en om iets te eten en drinken. Maar na het eten en drinken stopte de bus vervolgens de hele nacht niet meer. IEDEREEN moest naar de wc, maar het was een bus waarin de passagiers een trapje naar boven liepen en de chauffeur achter een deur zat, die dus afgesloten was. We konden hem dus niet vragen om te stoppen. Het ging van "ik moet naar de wc" naar "OMG IK MOET NUUUUU NAAR DE WC" naar "als het zo doorgaat moet ik in mijn broek plassen" naar pijnlijk, naar uiteindelijk gewoon helemaal gevoelloos. Na 9u rijden stopte hij eindelijk, in the middle of nowhere, midden in de nacht, en iedereen brak z'n nek om die bus uit te komen, er waren geen toiletten, dus iedereen squatte maar rondom die bus... Nu drink ik nooit meer in een bus, tenzij ik weet dat er een wc is.
En ook niet zo fijn; aankomen in een hostel in Tanzania, het was al donker (normaal reis ik nooit alleen in het donker, maar er waren wat dingen mis gegaan), het lag aan de rand van de stad dus het was overal donker, en eenmaal afgezet door de taxi en binnen bleek dat het hostel gesloten was en ik dus ALLEEN daar was, in een leeg "hostel", met een vreemde man / security guard (die geen Engels sprak). Toen voelde ik wel even paniek, dat is dus echt zo'n situatie waar je niet in wil zitten. Gelukkig is alles goed gekomen, maar daar had ik ook pech kunnen hebben.
Dus, wat zijn de meest ellendige dingen die je hebt meegemaakt op reis?
In de categorie voedselvergiftiging en dergelijke, heb ik er ook wel een paar. Zo was het heel vervelend toen ik behoorlijk ziek werd in the middle of nowhere in Madagascar. Naast 't feit dat ik me toen wel erg bewust werd van hoe ver ik van de bewoonde wereld verwijderd was, en daarmee ook van medische hulp indien nodig, was het ook gewoon heel vervelend om zoveel over te moeten geven en diarree te hebben terwijl ik met mijn kersverse vriend in een safaritent overnachtte. Laten we zeggen dat het goed is geweest voor onze relatie; we werden heel snel, heel close
Maar het allerziekst werd ik vlak voordat ik vanuit Singapore terug naar Nederland zou vliegen. Man, man, man, het was een DRAMA. Ik reisde alleen, en in de uren voor mijn vlucht werd ik van ziek tot zieker. Ik heb er nog over gedacht om mijn vlucht te cancellen, maar ik wilde na al die maanden werken gewoon naar huis, en ik dacht: "Erger kan het toch niet worden, ik ben nu toch al leeg". Nou, niet dus. OMG. Na de korte rit van het hotel naar het vliegveld, heb ik eerst een dik uur op de wc doorgebracht voordat ik de kracht bij elkaar kon rapen om in te checken. Toen heb ik de gate maar net op tijd gehaald omdat ik zo vaak moest stoppen om weer over te geven, onderweg van check in naar de gate. In het vliegtuig heb ik werkelijk 12 uur lang met een kotszak in mijn handen gezeten, te wachten tot we er waren. Ik voelde me te ellendig om te slapen of om een film te kijken. Ik was ZO BLIJ dat ik uit het vliegtuig kon, dat ik mijn volledige handbagage in het vliegtuig ben vergeten... Moest ik daar weer voor terug. Toen nog overstappen, daar hing ik ook als een dweil op mijn koffertje, heb ik uiteindelijk om airport assistance gevraagd omdat het te ver lopen was (van gate Z26 naar A1 bij wijze van), die Duitse vrouw gaf me nog op de kloten "want dat had je van tevoren moeten regelen!!" ja TRUUS, ik wist ook niet dat ik zo ziek zou worden!
Volgens mij zag ik er ook als een wandelend lijk uit want werkelijk iedereen liet me voor zonder ook maar iets te zeggen. Vervolgens heb ik thuis nog een week ziek in bed gelegen zonder iets te eten, pas na 3 weken voelde ik me iets beter. Dat was wel een dieptepunt!
Ook niet leuk was een zeilboot, 5 dagen van Panama naar Colombia, de eerste dagen waren nog leuk want we gingen naar de prachtige eilanden van San Blas, maar daarna werd de zee zó wild dat ik 36u niet meer heb gegeten, gedronken, of bewogen, en alleen maar heb liggen ijlen op een "bed" dat ik moest delen met een vreemde kerel. Nooit meer een zeilboot voor mij, ik ben nog dagenlang zeeziek geweest aan land. Pfff!
Oh en de keer dat ik een busreis in Bolivia had geboekt, het was een lange reis van zo'n 16 uur, de eerste uren stopte die bus nog 2x en kregen we dus de kans om naar het toilet te gaan en om iets te eten en drinken. Maar na het eten en drinken stopte de bus vervolgens de hele nacht niet meer. IEDEREEN moest naar de wc, maar het was een bus waarin de passagiers een trapje naar boven liepen en de chauffeur achter een deur zat, die dus afgesloten was. We konden hem dus niet vragen om te stoppen. Het ging van "ik moet naar de wc" naar "OMG IK MOET NUUUUU NAAR DE WC" naar "als het zo doorgaat moet ik in mijn broek plassen" naar pijnlijk, naar uiteindelijk gewoon helemaal gevoelloos. Na 9u rijden stopte hij eindelijk, in the middle of nowhere, midden in de nacht, en iedereen brak z'n nek om die bus uit te komen, er waren geen toiletten, dus iedereen squatte maar rondom die bus... Nu drink ik nooit meer in een bus, tenzij ik weet dat er een wc is.
En ook niet zo fijn; aankomen in een hostel in Tanzania, het was al donker (normaal reis ik nooit alleen in het donker, maar er waren wat dingen mis gegaan), het lag aan de rand van de stad dus het was overal donker, en eenmaal afgezet door de taxi en binnen bleek dat het hostel gesloten was en ik dus ALLEEN daar was, in een leeg "hostel", met een vreemde man / security guard (die geen Engels sprak). Toen voelde ik wel even paniek, dat is dus echt zo'n situatie waar je niet in wil zitten. Gelukkig is alles goed gekomen, maar daar had ik ook pech kunnen hebben.
.gif ":eyes:"){kind=icon}
Klok kijken; 11:00. Ogen dicht. Weer klok kijken: 11:01. AAAAHHHH
