18 Mrt 2022 10:58 door DronkenTaart
Ik heb het in het begin wel overwogen omdat een kennis van me opvang zocht voor mensen. Ik heb toen wel aangeboden omdat dit kortdurend was (maar ze had al iemand gevonden), na een week hadden ze dan iets anders maar voor langere tijd zou ik dit niet zo maar doen. Ten eerste heb ik er te weinig ruimte voor (1 slaapkamer) maar buiten dat weet ik niet eens of ik straks mijn energierekening enzo wel kan betalen, als ik meer mensen in huis haal maakt me dat nog angstiger. Daarnaast hebben die mensen niks, geen geld, niks te doen en zijn getraumatiseerd. Ik zou niet weten hoe ik daar mee om zou moeten gaan en denk dat het uiteindelijk ook nog irritaties zou opleveren (als je zo klein met veel mensen woont) en je wilt die mensen dan ook niet zomaar op straat zetten. Je weet niet hoe lang het duurt, hoe duur het leven nog gaat worden hier. Ik heb dus wel een bewuste keuze gemaakt maar tegelijk voelt het rot. Mijn overgrootoma werd ook door vreemden opgevangen tijdens de tweede wereldoorlog en heeft daar warme herinneringen aan. Ik had wel graag meer willen doen dan wat ik tot nu toe gedaan heb.
Niets is dwazer dan wijs te zijn op het verkeerde moment.
