Kajaka schreef:Ik ben 3x ingeleid en heb m’n man alle 3 de keren een soort van aan de zijlijn gezet en weinig laten doen. Hij had de iPad mee en keek daar weet ik het wat op, ging koffie of saucijzenbroodjes voor zichzelf halen in het restaurant (die hij daar moest opeten van mij vanwege de geur ervan), las wat in tijdschriften én zo nu en dan kreeg hij van mij de opdracht foto’s te maken(vooral op het laatst). Hij kon voor mij niet heel veel doen eigenlijk. Ik probeerde gewoon een beetje in mezelf te zijn wat soms wel/soms niet lukte. Achteraf zegt hij wel het naar te vinden dat hij er eigenlijk zo machteloos bij stond en niet zoveel voor me kon doen terwijl hij mij zo’n pijn zag hebben. Voor hem waren het ook echt lange dagen.. begonnen om 7:00 en ze kwamen om 20:18, 18:42 en 20:21. Terwijl dat voor mij eigenlijk helemaal niet zo voelde.

Banana schreef:Dankjulliewel allemaal, fijn om te lezen, echt waar! Geeft de burger moed!

Tabbie schreef:Hier ook hoor fantine, maar jemig wat had ik een pijn. En je hoeft dus geen pijn te hebben natuurlijk. Het is sowieso best uniek dat je in Nederland thuis en zonder pijnstilling kan en mag bevallen. In zoveel landen is dit anders (en in andere landen is er weer geen andere mogelijkheid). We zijn op dat gebied best verwend hier.

Joey schreef:

Tabbie schreef:Hier ook hoor fantine, maar jemig wat had ik een pijn. En je hoeft dus geen pijn te hebben natuurlijk. Het is sowieso best uniek dat je in Nederland thuis en zonder pijnstilling kan en mag bevallen. In zoveel landen is dit anders (en in andere landen is er weer geen andere mogelijkheid). We zijn op dat gebied best verwend hier.

Ja de keuzes die wij in NL mogen maken zijn echt wel uniek.
Ik heb een ruggenprik gehad en snap niet hoe vrouwen zonder ruggenprik kunnen bevallen. Maar dat zegt ook wel weer hoe verschillend elke bevalling is. Mijn lichaam deed überhaupt weinig vanzelf tijdens de bevalling. Ik zou het een hypothetische volgende keer zo weer een ruggenprik vragen. Had er nu van te voren niet echt over na gedacht, dacht: ik zie dan wel. Maar ik trok die pijn echt no way, twijfelde tijdens de bevalling ook geen moment. Ben nu na bijna een jaar de pijn ook nog niet vergeten. En als zal ik de daadwerkelijke pijn vast vergeten, ik zal het me later toch blijven herinneren als dat ik die ruggenprik echt nodig had.

Banana schreef:Ok, ik denk dat ik nu even moet gaan uitchecken, jullie zijn al bevallen en ik weet dat ik binnen nu en een paar weken lekker die pijn zelf mag gaan ervaren... ;-) Aaaaah.
Nou ja, ik laat t.z.t. wel weten of het enigszins mee viel, ik verwacht dat het op dat moment lijkt alsof je dood gaat van de pijn. We zullen zien! Ik doe m'n best en ze moet er toch uit

Fantine schreef:
Ik heb heel veel gehad aan dit boek mbt de bevalling en alles eromheen:

Veilig bevallen van Beatrijs Smulders.

Marin schreef:

Fantine schreef:
Ik heb heel veel gehad aan dit boek mbt de bevalling en alles eromheen:

Veilig bevallen van Beatrijs Smulders.

Wat lollig, ik vind jou zó niet wollig en dit boek wel.

Ik kan me ook nooit voorstellen dat vrouwen nog rustig rondlopen enzo, mijn pijn was zo heftig. Anderzijds was ik ook gewoon weer te koppig. De verloskundige vroeg bij het ziekenhuis of ik een rolstoel nodig had en zei toen nee en heb hangend aan haar weeën staan opvangen voor de deur van t ziekenhuis. Wel twee keer een ruggenprik gehad trouwens omdat het maar niet op schoot en de pijn wel echt intens was. Het moment dat ik te horen kreeg dat de ruggenprik toch misschien niet mogelijk was of dat we naar Amsterdam moesten was het zwaarste.

Overigens was m'n man toen wel heel goed in lobbyen haha. Dus daar had ik zeker wat aan (om het on topic te houden)

Het is gewoon echt iets bijzonders Banana, en echt waar, je vergeet de pijn. Het is maar iets wonderbaarlijks hoe dat zo werkt.

Fantine schreef:

Joey schreef:Ja de keuzes die wij in NL mogen maken zijn echt wel uniek.
Ik heb een ruggenprik gehad en snap niet hoe vrouwen zonder ruggenprik kunnen bevallen. Maar dat zegt ook wel weer hoe verschillend elke bevalling is. Mijn lichaam deed überhaupt weinig vanzelf tijdens de bevalling. Ik zou het een hypothetische volgende keer zo weer een ruggenprik vragen. Had er nu van te voren niet echt over na gedacht, dacht: ik zie dan wel. Maar ik trok die pijn echt no way, twijfelde tijdens de bevalling ook geen moment. Ben nu na bijna een jaar de pijn ook nog niet vergeten. En als zal ik de daadwerkelijke pijn vast vergeten, ik zal het me later toch blijven herinneren als dat ik die ruggenprik echt nodig had.

Zo is iedere bevalling en ieder lichaam zo anders. Ik kon prima zonder maar had ook een snelle bevalling volgens het boekje en een baby die maar 2,5 kg woog. Dat scheelt ook. En ik kom de bevalling voor mezelf vergelijken met een hele heftige operatie in 2014 nou dat deed meer en langer pijn haha. Dat hielp mij er ook doorheen 😆.

Gympie schreef:

Fantine schreef:
Zo is iedere bevalling en ieder lichaam zo anders. Ik kon prima zonder maar had ook een snelle bevalling volgens het boekje en een baby die maar 2,5 kg woog. Dat scheelt ook. En ik kom de bevalling voor mezelf vergelijken met een hele heftige operatie in 2014 nou dat deed meer en langer pijn haha. Dat hielp mij er ook doorheen 😆.

Ik had ook een baby van 2,5 kg, maar wat was precies het voordeel daarin qua pijn? 😅