19 Okt 2021 11:49 door Bliss
Ja ik vind het sowieso gigantisch frustrerend momenteel, want ze is hier nu een paar dagen langer dan normaal en het is geen succes. Ze wil niks, heeft nergens zin in behalve op haar kamer zitten, zit de hele tijd maar op haar telefoon. Ik heb gezegd dat ze schermtijd krijgt, want ik vind het niet normaal dat een kind van 11 de hele dag naar een telefoon staart. Gisteren was m'n vriend even met haar en m'n dochter naar het bos, werkelijk op elke foto stond ze met een poepchagrijnig gezicht. En bij haar moeder loopt ze alleen maar over ons te klagen alsof het hier één of ander strafkamp is. Aaargh. Ze verzint ook gewoon dingen die wij gezegd zouden hebben. En m'n vriend is een nachtje met haar weggeweest naar een hotel aan zee en naar een museum, maar toen we dat een paar weken geleden aankondigden, was haar reactie: "IK haat het strand!". Bij haar moeder ondernemen ze weinig tot niks en alles is haar te veel, na een paar meter lopen is ze moe en er zit gewoon totaal geen pit in.
En m'n dochter vindt ze maar lastig geloof ik en is ze liever kwijt dan rijk, zo komt het over. Dat vind ik dan ook weer zo sneu, want N is juist helemaal weg van haar zus. En ik zorg juist al regelmatig dat ze ook momenten alleen met haar vader heeft door zelf weg te gaan met N bijvoorbeeld.
Ik mag het natuurlijk niet zeggen, maar ik zwaai haar fluitend uit morgenavond. Het zal ook wel pubergedrag zijn en sowieso is ze een beetje 'anders' dan andere kinderen, dus ik probeer er echt begrip voor op te brengen, maar sommige dingen vind ik ook een kwestie van manieren hebben en opvoeding. Maar ja, daar hebben wij dus zogezegd nauwelijks invloed op.
Niet quoten graag.
❤ 7 juni 2018