Artemis schreef:

Luce schreef:

Marin schreef:Ik snap je gedachtengang wel hoor Luce en ik denk dat je er altijd wel voor moet waken. Dat doe ik ook zodra ik zou merken dat het psychisch dieper ligt of ik er gevolgen van ondervind, kap ik er mee, dat heb ik direct duidelijk gemaakt. Dus ik denk wel dat het kán dat er een psychische achtergrond is, maar ja, het blijft haar leven. Maar ik snap je zorgen en je gedachten best.

Ik kwam deze site tegen. http://www.sektehulp.nl/de-mogelijke-gevaren-van-bdsm/

Ik vraag me af in hoeverre de meeste mensen hun grens aan kunnen geven. Omdat zelf een grens voelen vaak al moeilijk is.

Och, daarom moet je dergelijke dingen ook alleen maar doen met iemand die jouw grenzen aanvoelt. En het is ook niet zo dramatisch als er per ongeluk eens iemand over je grens gaat. Ik bedoel: daar krijg je ook niets van, als het niet structureel met foute bedoelingen is. Maar dan mept iemand een keer te hard, je jeetje, een beetje ervaren iemand weet het verschil tussen 'oh auw, auw, ga door' en 'auw g#*#*{+}*domme AUW' en mocht je dat een keer verkeerd inschatten is het ook niet erg. Daarbij is de pijn niet zo dramatisch.

Ik vind dit artikel zwaar overdreven en eenzijdig en nogal extreem. Ja, bdsm kan misbruik worden, net als dat er verkrachting binnen een huwelijk kan plaatsvinden. Maar dat wil niet zeggen dat het huwelijk fout is.

In elke relatie kunnen mensen gehersenspoeld worden: kijk naar uithuwelijken, mishandeling binnen een huwelijk of extreme jaloezie en controledwang. Dat risico lijkt me bij een bdsm relatie niet groter.
Een goede dom(me) weet wat wel en niet kan, en ja, je moet grenzen aangeven en aanvoelen, maar als het goed is spreek je die vooraf af.

Ik las laatst de vergelijking met een huis: degene die onderdanig is richt het huis in, bepaalt welke kamers er zijn en wat voor spullen erin staan. De dominante persoon bepaalt welke kamer gebruikt wordt en welke spullen er gebruikt worden.
Maar er is in dat huis dus niets aanwezig wat over de grens van de onderdanige partij gaat.
En nee, niet iedereen is in staat om goed grenzen aan te geven en goed te bedenken wat hij wel en niet wil, maar dat geldt ook voor normale relaties.

No. 3 schreef:Wauw, weer wat geleerd over Marin. ;-) Ik vind het zelf wel eng klinken, dus vergeef me als ik me wel een beetje 'zorgen' maak over jouw relatie. Het viel me al vaker op dat jouw vriend dominant is en jij de onderdanige.

Mijn kennis op dit gebied reikt niet ver, dat geef ik meteen toe. Maar ik vind macht gevaarlijk, zeker als dat tussen vertrouwelijke relaties 'gepropt' wordt. Dus ik zou 't niet kunnen. Ook het verschil tussen slaapkamer en 'het gewone leven' voelt voor mij geforceerd. Wat mij betreft loopt dat in elkaar over.

Marin schreef:SG: ja wel op deze manier, hoewel ik wel eerder andere grenzen heb opgezocht (en niet gevonden). Ik wil zo graag eigenlijk eens een grens over gaan, om te weten hoe dat voelt. --> hier bedoel ik op dit moment pijn grenzen mee. Psychische grenzen ben ik in t verleden wel overheen gegaan.

Marin schreef:Ehm dat vind ik heel lastig omdat dat een gevoel is wat ik zoek, niet ken. Maar ik wil heel graag tot het uiterste gaan. Op zo'n moment raak ik in een soort trance, dat gevoel is onbeschrijfelijk intens, en ik wil heel graag weten hoeveel ik aan kan. Ik denk dat je pas weet hoeveel je aan kan, op het moment dat je er over heen gaat.

No. 3 schreef:

Marin schreef:Ehm dat vind ik heel lastig omdat dat een gevoel is wat ik zoek, niet ken. Maar ik wil heel graag tot het uiterste gaan. Op zo'n moment raak ik in een soort trance, dat gevoel is onbeschrijfelijk intens, en ik wil heel graag weten hoeveel ik aan kan. Ik denk dat je pas weet hoeveel je aan kan, op het moment dat je er over heen gaat.

Maar denk je niet dat dat punt helemaal niet bestaat? Dingen wennen en mensen passen zich aan, dus elke keer ligt dat punt weer een stapje verder.

Luce schreef:Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die een grens bewust zo ervaren op dat moment, Artemis. Het is vaak achteraf dat je merkt dat er een grens overgegaan is. Niet op het moment zelf.

Minx schreef:Maar is het erg dan als je steeds een stapje verder gaat en daar happy mee bent?

Artemis schreef:Dat geeft toch niet? Het gaat niet per se om de bestemming, ook om de reis.

Cheese schreef:Ik snap er helemaal niks van dat mensen dingen proberen en dus ook uiteindelijk doen die ze vooraf eigenlijk nooit dachten te willen.