Gympie schreef:Wat ik ook stom vind is dat we een wens hebben voor nog een kind en nu ik net weer een baanwisseling heb (terug naar m’n oude organisatie) met een tijdelijk contract ook daar meningen over gedeeld worden of dat je dat nu wel moet doen. Terwijl als m’n vriend nu van baan zou wisselen met een tijdelijk contract ik vrijwel zeker weet dat niemand zich zou afvragen of je aan je kinderwens moet beginnen. Ik vind dat ook een vorm van ongelijkheid.

Arwyn schreef:SoGood: Hier is dat dus net zo, dat man niet parttime mag werken van de baas. Wat ik echt onzin vind, gezien hij al 4 jaar een dag ouderschapsverlof heeft per week en ze hem dan verder ook niet missen. Dan moet je daarna gewoon vast naar 4 dagen kunnen lijkt me, maar daar doen ze dus ontzettend moeilijk over.

Marin schreef:

Eloise schreef:
24-32 uur is in de meeste gevallen voldoende.

Maar ik was in de veronderstelling dat dit nog steeds niet het streven is maatschappelijk gezien, maar liever nog meer uur werken. Ik vroeg me dit gewoon af, omdat ik in de veronderstelling was dat juist ook de part time cultuur onderdeel van het probleem is. Ik heb juist het idee dat oa jij en Caulfield bijvoorbeeld daar tegen zijn, dat vrouwen zoveel uur inleveren.

Ik heb verder helemaal geen zin om er een discussie over te maken over wie er genoeg voor de kinderen zorgt, ik denk dat we allemaal met onze hart en ziel voor onze kinderen zorgen op welke wijze en in welke mate dan ook.

Scandic schreef:Ik vraag me steeds af wat ze bedoelen met dat veel vrouwen niet financieel zelfstandig meer zijn. Hoe wordt dat gezien? Zijn dat dan echt vrouwen die ook niet genoeg verdienen om een eigen huurwoning te betalen?

Joey schreef: Wij zouden beide in ieder geval niet voor een werkgever willen werken, die daar moeilijk over doet of zelfs echt niet accepteert.

Caulfield schreef:

Joey schreef: Wij zouden beide in ieder geval niet voor een werkgever willen werken, die daar moeilijk over doet of zelfs echt niet accepteert.

Same.

Gympie schreef:

Caulfield schreef:
Same.

Toch vind ik dat ook wel een uitspraak die je vooral kan doen vanuit de bevoorrechte positie dat je bij een organisatie werkt die dezelfde idealen hierin deelt. Soms zit iemand niet op z’n plek, of passen eigen idealen niet bij die van een organisatie, of..etc. Er kunnen meerdere redenen zijn om daar wel of niet iets aan te (kunnen) veranderen. Ik vind het bijna een soort shamen richting mensen in zo’n situatie dat het je eigen schuld dan ook is dat je in die situatie zit met je werkgever. Zal niet zo bedoeld zijn denk ik hoor.

DronkenTaart schreef: Vrouwen die minder willen werken en dus minder gaan verdienen die hebben die vrije keuze toch?

Caulfield schreef:

DronkenTaart schreef: Vrouwen die minder willen werken en dus minder gaan verdienen die hebben die vrije keuze toch?

Tja, dat is dus de vraag. ´Vrije keuze´is een lastig begrip - veel wetenschappers gaan er vanuit dat het niet bestaat. Je omgeving vormt je keuzes. En als we op maatschappelijk niveau zien dat vrouwen veel sterker de negatieve effecten van kinderen krijgen op je loopbaan ervaren dan mannen, dan is er sprake van kansenongelijkheid. Het is de taak van de overheid zorg te dragen voor een rechtvaardige samenleving, en kansenongelijkheid is per definitie niet rechtvaardig.

Kees schreef:Financieel onafhankelijk ben ik wel maar alleen kopen kan ik zeer zeker niet.

DronkenTaart schreef:

Caulfield schreef:
Tja, dat is dus de vraag. ´Vrije keuze´is een lastig begrip - veel wetenschappers gaan er vanuit dat het niet bestaat. Je omgeving vormt je keuzes. En als we op maatschappelijk niveau zien dat vrouwen veel sterker de negatieve effecten van kinderen krijgen op je loopbaan ervaren dan mannen, dan is er sprake van kansenongelijkheid. Het is de taak van de overheid zorg te dragen voor een rechtvaardige samenleving, en kansenongelijkheid is per definitie niet rechtvaardig.

Ik ben groot fan van onafhankelijk blijven maar ik heb ook een kind gekregen om daar tijd mee door te willen brengen. Vijf dagen vol werken is voor mij persoonlijk te veel. Die vrije keuze bedoel ik dan dus ook. Hoe die vrije keuze ontstaat is wellicht de vraag maar het lijk me niet dat tijd willen doorbrengen met je kind iets verkeerds is of iets dat koste wat het kost moet veranderen. Het voelt nu een beetje alsof de overheid eigenlijk vindt dat je gewoon fulltime moet blijven werken, ook als je kinderen hebt gekregen. Ik bedoel dus dat het onderaan de streep wel een eigen keuze moet blijven. En ja, in hoeverre eigen keuze een eigen keuze is? Iemand die bv heel gelovig op is gevoed en vanwege die opvattingen wil stoppen met werken, zou daar ook vrij in moeten blijven. Vrouwen moeten al zo veel in deze maatschappij, komt dit er ook nog eens bij...