Lot, ik snap wel dat je je met hun vergelijkt en je je dan sneller lui voelt. Zoals je zelf al aangeeft is het niet echt een eerlijke vergelijking omdat jij minder energiek bent en iets anders nodig hebt om je in balans te voelen.
Ik zie het vaak gebeuren dat mensen die druk zijn, veel werken en het liefst elk moment van de dag opvullen, dat doen om iets anders te verbloemen. Een wat extremer voorbeeld dan jouw zus; stel Marietje heeft iets heftigs mee gemaakt waarvan het aan te raden is dat ze de tijd neemt om dat te verwerken. Marietje doet dat niet en leeft gewoon verder; fulltime werken, sporten, sociaal leven, dat soort dingen. Rust nemen vindt ze lastig. Dat wat ze mee heeft gemaakt is nog steeds aanwezig en lost niet vanzelf op. Af en toe geeft haar lichaam wel een signaal, bijvoorbeeld dat ze veel moe is, maar ze negeert dat en gaat gewoon door. Naar mijn idee gaat dit vroeg of laat fout. Als je signalen blijft negeren dan trapt je lichaam soms ineens resoluut op de rem en kunnen de gevolgen nog heftiger zijn. Eens moet dat wat Marietje mee heeft gemaakt eruit en verwerkt worden.
Dat er tegenwoordig zoveel burn-outs zijn komt ergens vandaan. Ik denk dat het er oa mee te maken heeft dat mensen teveel en te lang doorgaan en signalen van hun lichaam negeren. Ze gaan door totdat het echt niet meer gaat. (En dat komt wellicht weer door hoge standaarden die ze zichzelf al dan niet opleggen en druk vanuit de maatschappij?)
In het algemeen vind ik het goed om af en toe even te niksen en bijvoorbeeld voor je uit te staren, dat is bewezen nuttig voor je brein. Voor mij hoeft niet elk moment van de dag opgevuld te worden en nuttig besteed te zijn. Ik denk dat we af moeten van dat beeld dat de maatschappij daarin schetst. Ik vind het zelfs een goede eigenschap als je jezelf toe kunt staan om je te vervelen
(Deze eigenschap heb ik overigens nog niet.)
Van mij mogen mensen meer gaan voelen en daar de tijd voor nemen. Voelen kan 'eng' zijn, je voelt dingen die je niet wilt voelen en men stopt dat liever weg en vult het dus op met iets anders. In plaats van dat gevoel te accepteren en toe te laten (meestal verdwijnt het dan zelfs ook sneller dan wanneer je er nog uren over aan het piekeren bent).
Ik ben veel bezig met bewustwording en mijn eigen balans en dit is hoe ik het zie. Ik snap heel goed dat ieder mens anders is en sommige mensen helemaal niks kunnen met wat ik hier schrijf, dat is natuurlijk ook oke.
Edit: Ik wil mezelf nog even indekken door aan te geven dat dit niet voor iedereen geldt, alleen dat ik het vaak zie gebeuren zoals ik omschrijf.