Heel herkenbaar, ene dag is fantastisch volgende dag is alles kut en is mijn zelfvertrouwen helemaal weg. Ergste was na de bevalling van de eerste. Was dan 2 dagen per maand tot niks in staat. Had bij mij ook met vitamine te korten te maken.

Nu gaat het veel beter, meer slaap, geen vitamine te kort, hormoon spiraal.

Heeft iemand dit boek gelezen, is het wat?

https://www.bol.com/nl/p/de-cyclus-stra ... uctPageUrl

http://Www.vitaminesperpost.nl

En dan op dat kruid zoeken.

Ik het het ook weer via iemand.

https://www.hollandandbarrett.nl/shop/p ... gJJkvD_BwE

Dit is het ook alleen 3 capsules is 1 capsule van dat andere dus de sterkte is heel weinig.

Of je weet of het goed is? Kwestie van proberen vind ik maar bij mij werkt het echt en geloofde dat echt niet van tevoren.

Ik heb het ook geprobeerd. Het deed voor mij helaas helemaal niks.

Lady, op m'n werk heb ik ook nergens last van. Bij vriendinnen bijvoorbeeld ook niet. Maar hij m'n ouders thuis kan ik het dan vaak juist weer minder goed verbergen. Net of je inderdaad automatisch een masker op zet.
Ik twijfel ook of hrt alleen hormonaal is, al heeft het zeker invloed. Maar denk dat je algemene gemoed er ook mee te maken heeft.
Ik slik tegenwoordig van Valdispert ook tabletten tegen stress en het helpt je stemming te verbeteren. Misschien zit het tussen de oren mar voor mij werkt het. Je moet dan 2 tot 3 per dag nemen, maar ik pak er alleen in de ochtend 1.
Een tijd geleden zat ik zo ontzettend slecht in m'n vel dat ik echt vond dat er iets moest veranderen, en het nemen van die tabletjes helpt voor mij.

Ik voel me zeker niet elke dag hetzelfde nee. Ondanks dat ik me wel stabieler zou willen voelen zou ik me ook niet elke dag hetzelfde willen voelen. Ik zie het ook wel als dat zonder de dalen ik de pieken ook niet op deze manier zou kunnen ervaren.

Ik heb zo'n idee dat er best wat mensen onderschatten wat hormonen met je (/een vrouw) doen en watvoor invloed dit kan hebben op je gemoedstoestand. Los van dat heeft je mindset, voeding, beweging, werk, sociale kring en dat soort dingen ook invloed op hoe je je voelt. Ik zie het als een combinatie van meerdere factoren die in balans moeten zijn wil ik mij goed voelen.
Helaas heb ik ook PMS klachten en kan ik mij op bepaalde momenten behoorlijk down voelen, dat vind ik best lastig om mee om te gaan. Ik heb dit boek gelezen wat ik heel interessant vond https://www.bol.com/nl/p/het-energieke- ... zLEALw_wcB en ik geloof er wel in dat er oa met voeding nog wel winst te behalen is in het meer in balans brengen van mijn hormonen. Recent heb ik bloed geprikt en slik ik supplementen dus ik ben benieuwd of ik daarmee verschil zal gaan merken.

Ergens vraag ik mij wel af of de mensen die voor de buitenwereld energiek lijken dat ook daadwerkelijk zijn, of dat ze dat graag doen geloven (schijn ophouden en plaatje naar buitenwereld goed houden). Misschien komt dat ook omdat ik me er zelf niks bij voor kan stellen dat je zoveel energie hebt dat je van 's ochtends tot 's avonds van alles aan kan én omdat ik nogal een sterke mening heb over mensen die altijd maar doorgaan.

Interessant Vajen. Wat is jouw sterke mening daarover ?

Mijn zus bijvoorbeeld is een erg energiek persoon. Op vrije dagen sport ze, wandelt meerdere keren per dag overal heen en gaat het liefst ook nog echt iets doen. Bijvoorbeeld naar een pretpark, bos of park. Als haar kind slaapt is ze bezig met de vaat of was of zit achter de computer. Als kind te lang slaapt (meer dan 1.5u) dan verveelt ze zich eigenlijk alweer.

Soms vergelijk ik me met haar (slecht idee) maar ik kan dat dus echt niet. Sowieso lichamelijk niet maar geestelijk kosten deze dingen mij ook veel energie en heb ik gewoon elke dag rustmomenten nodig. Mijn moeder is/was van nature ook erg energiek dus ik voel me wel sneller lui door hen. Stom hè? Terwijl ik ook echt genoeg doe maar meer balans nodig heb.

Ik ben wel een energiek persoon en dat is niet gespeeld. Drie weken in de maand ben ik superenergiek, dan kan ik echt van 's ochtends vroeg tot' s avonds doorgaan.

Zoals vanochtend werd ik om 5 uur wakker en ik voelde me erg fit, dus ik ben opgestaan en heb een paar uur gewerkt, puur omdat ik daar zin in had. Daarna een lang stuk gaan hardlopen van 16km. Toen naar een vriendin geweest en samen geluncht.
En dat allemaal voor 1 uur 's middags.

De rest van de dag zorg ik voor mijn kinderen, ben ik met een klusproject bezig en straks begin ik met uitgebreid koken.

Als je de energie hebt, dan snap ik niet wat er mis mee zou zijn. Het is niet dat ik mezelf push.

De dagen voordat ik ongesteld ben voel ik me een stuk minder fit en de paar dagen dat ik ongesteld ben voel ik me ook minder. Al met al duurt dit een kleine week. Op die dagen plan ik minder in.

Lot, ik snap wel dat je je met hun vergelijkt en je je dan sneller lui voelt. Zoals je zelf al aangeeft is het niet echt een eerlijke vergelijking omdat jij minder energiek bent en iets anders nodig hebt om je in balans te voelen.

Ik zie het vaak gebeuren dat mensen die druk zijn, veel werken en het liefst elk moment van de dag opvullen, dat doen om iets anders te verbloemen. Een wat extremer voorbeeld dan jouw zus; stel Marietje heeft iets heftigs mee gemaakt waarvan het aan te raden is dat ze de tijd neemt om dat te verwerken. Marietje doet dat niet en leeft gewoon verder; fulltime werken, sporten, sociaal leven, dat soort dingen. Rust nemen vindt ze lastig. Dat wat ze mee heeft gemaakt is nog steeds aanwezig en lost niet vanzelf op. Af en toe geeft haar lichaam wel een signaal, bijvoorbeeld dat ze veel moe is, maar ze negeert dat en gaat gewoon door. Naar mijn idee gaat dit vroeg of laat fout. Als je signalen blijft negeren dan trapt je lichaam soms ineens resoluut op de rem en kunnen de gevolgen nog heftiger zijn. Eens moet dat wat Marietje mee heeft gemaakt eruit en verwerkt worden.

Dat er tegenwoordig zoveel burn-outs zijn komt ergens vandaan. Ik denk dat het er oa mee te maken heeft dat mensen teveel en te lang doorgaan en signalen van hun lichaam negeren. Ze gaan door totdat het echt niet meer gaat. (En dat komt wellicht weer door hoge standaarden die ze zichzelf al dan niet opleggen en druk vanuit de maatschappij?)

In het algemeen vind ik het goed om af en toe even te niksen en bijvoorbeeld voor je uit te staren, dat is bewezen nuttig voor je brein. Voor mij hoeft niet elk moment van de dag opgevuld te worden en nuttig besteed te zijn. Ik denk dat we af moeten van dat beeld dat de maatschappij daarin schetst. Ik vind het zelfs een goede eigenschap als je jezelf toe kunt staan om je te vervelen (Deze eigenschap heb ik overigens nog niet.)
Van mij mogen mensen meer gaan voelen en daar de tijd voor nemen. Voelen kan 'eng' zijn, je voelt dingen die je niet wilt voelen en men stopt dat liever weg en vult het dus op met iets anders. In plaats van dat gevoel te accepteren en toe te laten (meestal verdwijnt het dan zelfs ook sneller dan wanneer je er nog uren over aan het piekeren bent).

Ik ben veel bezig met bewustwording en mijn eigen balans en dit is hoe ik het zie. Ik snap heel goed dat ieder mens anders is en sommige mensen helemaal niks kunnen met wat ik hier schrijf, dat is natuurlijk ook oke.
Edit: Ik wil mezelf nog even indekken door aan te geven dat dit niet voor iedereen geldt, alleen dat ik het vaak zie gebeuren zoals ik omschrijf.

Dit doet me ook afvragen of het met extravertie en intravertie te maken heeft. Ik heb net uren in het park gezeten met vrienden. Voor sommigen misschien de ultieme ontspanning maar ik ben nu dus moe, heb suizende oren en zit binnen bij te komen.

Ik denk dat dat ook zeker een rol speelt Marin! Ik, als introvert, vind het lastig om te verplaatsen in een extravert iemand en hoe hij/zij alles beleeft en ervaart.

Vajen, ik vind het nogal wat om er bij mensen die energieker zijn dan jij er zo snel vanuit te gaan dat dat is om de schijn op te houden. Daar spreekt een enorm oordeel uit. We zijn allemaal verschillend, ook qua energieniveau. Iemand die lager in de energie zit zou het waarschijnlijk niet zo tof vinden om als ‘aansteller’ gelabeld te worden. Voor de energiekelingen geldt natuurlijk hetzelfde.

Ik denk dat mensen erg verschillen in energieniveau. Om nu te stellen dat mensen die veel energie hebben zichzelf voorbij rennen, vind ik erg negatief geframed.

De een kan meer aan dan de ander, het ene is niet beter of slechter dan het ander.

Ik vind het wel handig dat ik over het algemeen veel energie heb.

Ik snap je reactie Caulfield, ik zeg alleen niet dat het per definitie zo is dat iedere energiekeling de schijn ophoudt. Ik vraag het me hardop af omdat sommige hier schrijven dat ze om hun heen wel eens energieke mensen zien en zouden willen ruilen. Ik moest daarbij denken aan social media, waar allerlei vormen van perfectie voorbij komt wat niet altijd realiteit is. Dus vast ook het perfecte energielevel. Ik snap prima dat er allerlei gradaties zijn, sommige mensen van zichzelf energiek zijn en dat iedereen anders is schrijf ik zelf ook.

Je zegt dat je een sterke mening hebt over mensen die erg energiek zijn, maar wat is die mening dan?Waarom niet gewoon accepteren dat iedereen anders is?

Je kunt je energieniveau trouwens flink opkrikken door voldoende te slapen, gezond en voldoende te eten (maar niet te veel) en lekker te sporten en hiermee je conditie op te bouwen. Voor mij scheelt dat echt heel veel.

Ik heb zojuist in m'n broek geplast

Ik voel me regelmatig anders..hangt ook van mn humeur af.
Kleine tegenslagen kunnen soms mn dag bederven en bij grote dingen blijf ik soms vol optimisme en energie.