Marsy31 schreef:

Eloise schreef:Wij hebben het om en om gedaan, dat scheelt al zoveel. Dat je elkaar in ieder geval een uur of zes per nacht laat slapen.

En dan echt op aparte kamers slapen, het liefst op een andere verdieping dat je echt tot rust kan komen en niet alles alsnog meekrijgt.

Heeft je man al wel zorgverlof/ouderschapsverlof opgenomen, zodat jullie het echt samen kunnen doen?

Hoe dúrf je? Je hebt géén idee wat voor hel sommigen zijn doorgegaan of gaan. Mijn man was er elke dag, plus de hele nacht, elke nacht, 11 maanden lang. Hielp het probleem niet.

Wij zijn opgenomen geweest, maar hier zijn speciale babyopname centres. Ik had letterlijke psychoses van het gegil en geschreeuw en geen slaap (ik sliep met Armin van Buren op de luidspreker in de slaapkamer met oordoppen omdat het gegil overal doorheen drong).
Bij ons heel heftig natuurlijk en komt heel weinig voor maar reden dat ik reageer is: doen. Wat je ook nodig hebt, grijp het aan, voordat je straks echt niet meer kunt.

Parel schreef:Heb ik een bericht gemist waarin Marsy aan het schelden is, of hebben we beiden een andere interpretatie van scheldwoorden? En inderdaad niemand weet van elkaars kruisje, is ook niet altijd nodig, maar een beetje empathisch vermogen is niet mis.

Marin schreef:Goed zo lieve Auxo. Succes en sterkte vandaag. Zielig en fijn tegelijkertijd dat ze het zo snel zagen wat jullie bedoelen. 😘

Auxo schreef:

Marin schreef:Goed zo lieve Auxo. Succes en sterkte vandaag. Zielig en fijn tegelijkertijd dat ze het zo snel zagen wat jullie bedoelen. 😘

Ben ergens wel blij dat ze het laat zien, want ze zien ook heel vaak dat kindjes dat juist niet doen als ze daar liggen. Voor mij ergens wel een bevestiging dat er gewoon iets zit waar ze ongemak van heeft.