Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Kwetsbare ouders

<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43577

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 15 Apr 2021 08:25

Kwetsbare ouders

Zit al tijdje met dit topic in m'n hoofd maar weet nog niet zo goed hoe het vorm gaat krijgen en of er behoefte aan is, maar ik dacht ik open het toch maar.

We komen met z'n allen zo langzamerhand in een fase waarin onze ouders oud beginnen te worden. Van sommigen zijn de ouders helaas al overleden zelfs, hoe verdrietig. Van anderen zijn ouders ziek met een onzeker toekomstbeeld.
En bij mijn ouders die gezond nog zijn, begin je toch ook te merken dat er kwaaltjes optreden. Dingen die vroeger heel makkelijk gingen, kosten nu meer moeite. Of een kleine ingreep of kwaal die grotere complicaties krijgt.

Ik merk dat ik daar best moeite mee begin te krijgen, het zichtbare ouder worden van je ouders.
Hebben jullie dat ook? Hebben jullie het daar ook over met je ouders? Hoe gaan zij er mee om? Help je hen ook met dingen?
Let's discover the world together.
<<

Sam

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 10379

Geregistreerd: 01 Sep 2013 19:55

Bericht 15 Apr 2021 08:31

Re: Kwetsbare ouders

Ik heb dat vooral met mijn opa en oma. Besefte me gisteren dat het zomaar kan gebeuren dat zij er van de ene op de andere dag niet meer zijn, dat vind ik heel moeilijk. Maar ze zijn dan ook 84 en 81 jaar.

Mijn ouders zie ik dit nog niet bij. Zij zijn ook nog relatief jong, 60 (is eigenlijk ook al best oud nu ik het typ) en 57. En mijn stiefmoeder is 53 jaar. Ze hebben nog niet echt hulp nodig en staan nog midden in het leven.

Ik kan me wel voorstellen dat het lastig is om dat te zien bij je ouders.
It is my circus. They are my monkeys. I am the ringmaster of this show.

♡ P 2015
♡ X 2016
♡ S 2017
♡ B 2018
<<

Saga

Major Yipyapper

Berichten: 5349

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:12

Bericht 15 Apr 2021 08:34

Re: Kwetsbare ouders

Bij mijn ouders (57 en 55) merk ik niet echt wat, behalve dat mijn vader artrose in zijn knie heeft en daardoor zijn oorspronkelijke werk niet meer uit kan voeren. Hij heeft nu een andere functie in het bedrijf.

Over mijn schoonvader die bijna 63 is en alleen is, maken we ons wel wat zorgen. Hij lijkt wat vergeetachtig tegenwoordig. Maar dat kan ook komen doordat hij ontzettend veel werkt tegenwoordig, dus we proberen hem daar in te remmen. We hebben het idee dat hij zichzelf voorbij loopt.

Met mijn schoonmoeder (56) en haar vriend (72) hebben we minder contact maar daar zijn geen zorgen om.

Mijn opa's en oma's (1 opa is 81 en de andere opa en mijn oma's zijn bijna 79) en wonen allemaal nog zelfstandig. Ze hebben allemaal wel wat mankementen maar ze redden zich nog prima.
10.04.17
<<

Patsy

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1687

Geregistreerd: 01 Jan 2019 10:13

Bericht 15 Apr 2021 08:45

Re: Kwetsbare ouders

Mijn vader is bijna 70 en heeft copd. Daar maak ik me wel zorgen om. Mijn moeder is 8 jaar geleden overleden, ik heb geen broers en zussen, waardoor ik best wel angst heb voor het moment dat mijn vader er ook niet meer is. Dan blijf ik alleen achter, hoewel ik natuurlijk wel mijn eigen gezin heb.

Mijn vader is de laatste jaren behoorlijk achteruit gegaan. En stuk lopen lukt bijna niet meer. Ik vind dat heel moeilijk om te zien. Hij heeft 3 jaar geleden een zware longontsteking gehad, daarvan is hij nooit meer volledig hersteld. Ik ben een aantal keer met hem naar het theater geweest, dat zouden we vaker gaan doen, maar toen kwam Corona. Vlak voor de eerste lockdown zijn we samen uit eten geweest en hebben we afgesproken om dat iedere maand te gaan doen, maar ook dat is nu niet mogelijk helaas.

Hij is heel bang om Corona te krijgen en dus heel voorzichtig. Daardoor ziet hij mijn zoons nu ook heel weinig dat doet hem (en mijn zoons) veel verdriet, maar het is even niet anders nu. Het risico is voor hem nu te groot om erg ziek te worden. Gelukkig krijgt hij zondag zijn eerste vaccinatie, en vlak voor de verjaardag van onze jongste de tweede. Dan kan hij weer gewoon op visite komen en de kinderen knuffelen.
💙 25 februari 2014
💙 5 juni 2015
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43577

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 15 Apr 2021 09:00

Re: Kwetsbare ouders

Dat klinkt wel alsof ze inderdaad nog midden in het leven staan, Sam. Fijn!

Lastig van je schoonvader Saga. Kan me voorstellen dat jullie daar een beetje extra op letten, zeker omdat hij alleen is.

Patsy, ja ik snap nu des te meer dat je blij bent met die vaccinatie. En wat deden jullie leuke dingen. Hoop dat je dat gauw weer samen kan doen, fijn ook als hij dan inderdaad gevaccineerd is.
Let's discover the world together.
<<

Snirp

Major Yipyapper

Berichten: 4822

Geregistreerd: 22 Nov 2013 07:57

Bericht 15 Apr 2021 09:12

Re: Kwetsbare ouders

Heel herkenbaar!

Mijn moeder is 66, mijn vader is 72.
Vooral bij mijn vader merk ik het wel, mij viel bijvoorbeeld laatst op dat hij met zijn handen trilt.
Wel krijgt hij zaterdag zijn eerste vaccinatie, dus dat vind ik wel een fijn idee.

Mijn schoonvader heeft afgelopen zomer een pacemaker gekregen, dus ook hij is wel kwetsbaar, met zijn 67 jaar.

Mijn ouders ondernemen nog wel een heleboel dingen, ze gaan samen hele stukken fietsen en doen nog veel met mijn kinderen.

Maar het feit alleen al dat de dag een keer komt dat dit minder wordt en dat ze afhankelijker worden, maakt me wel verdrietig. Nog niet specifiek gehad over hulp, ze zijn wel zelf op zoek naar een ander huis / appartement, waarin ze de komende jaren kunnen gaan wonen.
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43577

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 15 Apr 2021 09:14

Re: Kwetsbare ouders

Mijn opa's en oma's zijn intussen allemaal overleden dus mijn ouders zijn de oudste generatie. Ik denk dat dat ook wel meespeelt met dat ik er wat bewuster van ben tegenwoordig.

Ik heb het met name bij m'n schoonouders. Die zijn wel echt kwetsbaarder dan tien jaar geleden. En ik merk dat wij vaker inspringen. Zij helpen ons ook nog steeds uit de brand, maar wij hen ook. En als mijn man iets zwaars moet tillen, vraagt hij niet meer z'n vader om te helpen bijvoorbeeld.
Mijn ouders zijn pakweg tien jaar jonger dus dat scheelt ook wel. Maar ook bij mijn moeder merk ik dat herstel na ziek zijn langer duurt enzo. En ze is wel echt gewoon sneller moe.
Let's discover the world together.
<<

Snirp

Major Yipyapper

Berichten: 4822

Geregistreerd: 22 Nov 2013 07:57

Bericht 15 Apr 2021 09:16

Re: Kwetsbare ouders

Patsy, kan me de zorgen goed voorstellen! Ook verdrietig dat jullie hem nu zo weinig zien, maar begrijp het wel!
Fijn dat hij binnenkort zijn vaccinatie(s) krijgt, dat maakt het voor jullie allemaal weer wat makkelijker, hoop ik.

Saga, goed dat jullie je schoonvader helpen te ondersteunen. Ik herken dat 'voorbij lopen' wel.
Soms zijn ze ook gewoon mega eigenwijs :palm: Schoonvader heeft Corona gehad, werd er superbenauwd bij, maar 'het viel allemaal wel mee'.
Wij hebben toen echt gevreesd, maar naar de huisarts gaan hoefde echt niet, was geen optie.
<<

Char

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2075

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:04

Bericht 15 Apr 2021 09:16

Re: Kwetsbare ouders

Ik herken het heel goed! Mijn ouders zijn nu 63 en 71 en hebben ook regelmatig wat. Gelukkig zijn het nog altijd relatief onschuldige dingen. Maar ik vind het bijvoorbeeld best heftig dat ze allebei dagelijks medicijnen slikken voor typische “ouderdomskwalen”. Mijn opa had dat vroeger ook, dus het voelt alsof mijn ouders nu echt in de categorie “bejaarden” gaan vallen. En dat ís natuurlijk ook zo, maar nu het mijn eigen ouders zijn vind ik het wel lastig.
Van alle kinderen ben ik ook degene die het dichtst bij staat en het meeste “zorgt”. Dat maakt ook wel dat ik me soms bewust met dingen bemoei. Mijn ouders zijn meer van het “niet vertellen”, maar ik heb hun langzaam zover gekregen dat ze hun kwaaltjes wel met mij delen. Is soms wel vervelend, maar het besef dat ik wel op de hoogte moet zijn als er écht iets is, omdat ik dan degene ben die gebeld wordt, is wel doorgedrongen. En het is mij ook gelukt om ze zover te krijgen dat ze met relatief onschuldige klachten toch wat sneller naar de dokter gaan.

Wat ik ook moeilijk vind om te zien trouwens is de impact die het op mijn ouders heeft dat vrienden/leeftijdsgenoten van hun overlijden. Dat gebeurt best regelmatig helaas en ik merk dat ze het daar soms best moeilijk mee hebben. Dat besef dat zij nu in de groep vallen waarin zulke dingen gebeuren.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25047

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 15 Apr 2021 09:25

Re: Kwetsbare ouders

Ik herken het ook! Mijn opa en oma's zijn allemaal al ruim vijftien jaar geleden overleden, alleen m'n vriend heeft nog een oma van 95. Die begint inmiddels aardig af te takelen ook.

Maar onze ouders inderdaad. Mijn vader is net 71 en mankeert regelmatig iets. De afgelopen jaren is hij vaak geopereerd, hij heeft al een nieuwe knie, nieuwe heup, dan weer stenose in z'n rug en weet ik wat al niet meer. Schoonvader van 71 heeft vorig jaar een hartinfarct gehad, waar hij goed van af is gekomen gelukkig. Je ziet gewoon wel dat ze oud aan het worden zijn. De moeders zijn een paar jaar jonger en mankeren lichamelijk nog niet zo veel gelukkig.
❤ 7 juni 2018
<<

Patsy

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1687

Geregistreerd: 01 Jan 2019 10:13

Bericht 15 Apr 2021 09:28

Re: Kwetsbare ouders

Ik vind het ook raar om te beseffen dat mijn vader nu toch wel echt bij de bejaarden begint te horen. Hij is natuurlijk ook bijna 70, maar ziet er nog wel gewoon modern uit, hij ondernam ook echt nog wel dingen. Mijn opa's en oma's zagen er echt uit als oude mensen. Waarschijnlijk zien mijn zoons mijn vader en schoonouders (hoewel mijn schoonmoeder ook echt overkomt als een oude vrouw) ook echt als heel oud, zoals ik dat vroeger over mijn opa's en oma's dacht.

Mijn schoonouders zijn allebei 74, mijn schoonmoeder is een medisch wonder, die heeft zoveel rare dingen overleeft. Zij is gewoon echt een oude vrouw, zo ziet ze er uit en zo gedraagt ze zich ook. Mijn schoonvader is een vitale oudere. Die is versleten door het zware werk wat hij altijd gedaan heeft (monteur) maar is nog steeds sterk, gaat naar spinning en is, voor zover wij weten, gezond.
💙 25 februari 2014
💙 5 juni 2015
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43577

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 15 Apr 2021 09:30

Re: Kwetsbare ouders

Char, ja dat van de vrienden en kennissen die overlijden uit hun leeftijdscategorie herken ik ook bij hen. Dat lijkt me ook heel erg raar en naar, de realisatie dat je zelf tot die leeftijdscategorie hoort. En natuurlijk gewoon heel verdrietig als er vrienden overlijden.

Wat ik ook hoor bij hen is dat ze moeite hebben met corona omdat dit wel eens hun laatste mooie jaren kunnen zijn en dat door corona dat nu weggenomen wordt. Dat weet je natuurlijk niet zeker, maar voor ons is het zo ongeveer halverwege ons leven (laten we vanuit gaan) maar voor hen toch al een stuk verder in de tijdlijn. Dat kan ik me ook goed voorstellen.
Let's discover the world together.
<<

Anoniem326

Bericht 15 Apr 2021 09:34

Re: Kwetsbare ouders

Ik merk niet echt dat ze kwetsbaar worden. En ik vind ze ook niet kwetsbaar. Mijn ouders zijn nog echt een steun voor mij, een klankbord en een vangnet. Zij zorgen dus nog steeds voor mij en ik niet voor hen. Als ik op het forum, of in het dagelijks leven hoor dat mensen van mijn leeftijd een ouder verliezen dan word ik daar helemaal akelig van. Ik kan mijn ouders echt niet missen. Maar het kan wel gebeuren, ook plotseling. Het kan mij ook overkomen. Toch probeer ik daar niet al te veel over na te denken. Ik weet niet hoe het leven loopt. Ik hoop dat ze nog heel lang leven in goede gezondheid. Daar ben ik dankbaar voor. En ik vind het heel verdrietig voor mensen die wel hun ouders moeten missen. Ik realiseer me dat dat ook in deze fase van je leven, terwijl je al volwassen bent, een enorm gemis en verdriet is.

Mijn moeder is wel heel bang om corona te krijgen. Ik denk dat ze er niet heel ziek van wordt. Ze is slank, fit en gezond. Maar ik ben wel bang om haar ziek te maken. Wat ben ik opgelucht als ze eindelijk gevaccineerd zijn. Ik vind dat het zolang duurt. Ze zijn beide 65+.
<<

Chava

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3589

Geregistreerd: 23 Jun 2016 20:23

Bericht 15 Apr 2021 09:42

Re: Kwetsbare ouders

Heel herkenbaar!

Mijn moeder leeft helaas niet meer en mijn vader (66 jaar) heeft een ziekte waardoor zijn longen en nieren zijn aangetast.
Het is eind 2018/begin 2019 echt heel erg kantje boord geweest met hem. Destijds heb ik ook echt gedacht dat ik wees zou worden.
Mijn vader krijgt sinds 2019 dialyse en zit nu in een traject om een nier van een oom van me te krijgen. Ook al zijn zijn longen stabiel, ik ben nog steeds bang dat ik hem, net als mijn moeder, veel te vroeg moet gaan missen.

Hij heeft in elk geval vorige week zijn eerste vaccinatie gekregen.
Laatst gewijzigd door Chava op 15 Apr 2021 09:55, in totaal 1 keer gewijzigd.
To travel is to live
Mijn instagram
<<

Anoniem316

Bericht 15 Apr 2021 09:50

Re: Kwetsbare ouders

Heel herkenbaar dit..

Eigenlijk maak ik me al 20 jaar zorgen om mijn vader en voelt het voor mij alsof hij nog steeds in zijn reservetijd zit. Vorig jaar, tijdens sessies met de psycholoog, is ook wel gebleken dat dit heel veel invloed op mij heeft. Al sinds mijn 10e leef ik in de angst om mijn vader te verliezen en dat doet best wat met je. Op dit moment zijn er onderzoeken naar zijn longen, en heb ik er een heel slecht gevoel over. Zou dit het dan zijn?
Mijn moeder lijkt vooral geestelijk echt minder te worden en ook dat vind ik heel heftig. Ik denk niet dat ze nu al dementerend is, maar dat het minder wordt is wel echt heel duidelijk.
Zelf vind ik mijn ouders echt nog niet oud (65 en 66) maar als ik ze met mijn schoonouders vergelijk (66 en 70) wordt het wel echt rap minder. Waar mijn ouders voor een paar jaar terug nog de hipste, jongste waren, worden het rap oude mensen met de daarbij behorende kwaaltjes.
Vooral van de week had ik het een heel moeilijk, toen mijn vader met mijn zoon aan het teuten was wat hij allemaal samen met hem zou gaan doen wanneer mijn zoon groter is. Het enige wat ik op dat moment dacht; Ik hoop gewoon zo dat mijn vader er nog zo lang is, dat mijn zoon hem ook daadwerkelijk kan herinneren. En nu ik dit typ, schiet ik gewoon weer vol.

Ik heb het er niet over met mijn ouders, al moest ik dit wel doen van de psycholoog destijds. Maar ik kan het gewoon niet, omdat ik bang ben voor de reactie (van voornamelijk mijn vader).
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43577

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 15 Apr 2021 09:54

Re: Kwetsbare ouders

Wat heftig Dee, dat je eigenlijk al zolang soort van rekening houdt met afscheid nemen. Kan me voorstellen dat dat diep gaat zitten. En ja dat van die toekomstplannen bedenken en dan realiseren dat hij er waarschijnlijk niet meer is, herken ik ook. Kut is dat. Maar voor nu des te mooier dat hij deze momenten met je kinderen wel meemaakt.
Let's discover the world together.
<<

Anoniem304

Bericht 15 Apr 2021 10:24

Re: Kwetsbare ouders

Mijn vader is 8 jaar geleden (jezus wat gaat de tijd snel) overleden, ik ben daardoor denk ik niet heel bang om mijn moeder te verliezen. Het hoort bij het leven helaas en ik weet al een soort van hoe het is, ofzo? Lastig te omschrijven.
Ik ben wel bang dat ze aftakelt en ik echt voor haar moet gaan zorgen. Dat lijkt me vreselijk. Ik merk wel dat ze ouder wordt en ik merk ook dat ze alleen huishoudschool gedaan heeft en zich daarna niet verder heeft ontwikkelt. Ze komt soms wat dom over en dat lijkt met de jaren erger te worden. Dat vind ik wel rot, dat soort signalen dat ze wel ouder wordt. Ze wordt 65 dit jaar.

Mijn schoonouders zijn 5 en 10 jaar jonger dan m'n moeder en ondanks wat kwaaltjes heel actief, daar maak ik me niet meteen zorgen over.

Toevallig dacht ik vanochtend aan dit topic omdat ik een foto van mijn opa en oma zag in de jaren 90. Mijn opa zag er toen al stokoud uit terwijl ze pas NET 60 waren. Best wel apart eigenlijk.

Mijn andere opa en oma zijn vorig jaar beide overleden. Dat waren de ouders van mijn vader. Wel apart dat die er ineens niet meer zijn en mijn broer nu de oudste man is aan die kant van de familie.
<<

Anoniem304

Bericht 15 Apr 2021 10:25

Re: Kwetsbare ouders

Ik merk trouwens ook dat mijn broer ouder wordt en elk jaar meer op m'n vader gaat lijken. Dat is ook best gek!
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11502

Geregistreerd: 15 Jan 2014 00:42

Bericht 15 Apr 2021 10:55

Re: Kwetsbare ouders

Mijn ouders zijn nog best jong, 57 en 58. Beiden nog fit wel allebei een aantal pilletjes maar daar maak ik me niet druk over. Werken beiden nog gewoon en staan nog midden in het leven. De eerste keer dat ik echt merkte dat ze nu wat ouder worden is toen ik met mijn vader aan het schaatsen was en hij mij niet meer bijhield ipv andersom. 10 jaar terug was dat anders als was ik toen ook veel minder fit.

Schoonouders verwacht ik dat ze binnen nu en 10 jaar komen te overlijden. Schoonmoeder zou zonder schoonvader eigenlijk al niet meer zelfstandig kunnen wonen, al vind ze zelf dat het prima gaat, dat mijn schoonvader na een chemo ‘s avonds nog moet gaan koken is wel tekenend voor de situatie. Hij mag gewoon niet ziek zijn. Hoe de familie daar mee omgaat ben ik het ook niet mee eens en mijn vriend heeft het al lang opgegeven om de discussie aan te gaan. Beiden hebben dus chronische aandoeningen waar je uiteindelijk aan komt te overlijden. Schoonvader heeft kanker die nu weer onder controle en weg is maar dat is een vorm die altijd weer terug komt. Schoonmoeder een zeldzame ziekte.
2015 💙
<<

sarah1985

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 12106

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:34

Woonplaats: Friesland

Bericht 15 Apr 2021 11:16

Re: Kwetsbare ouders

Ik mijn ogen zijn mijn ouders nog jong. 65 en 63 worden ze dit jaar. Mijn moeder mega fit en sportief. Mijn vader nu natuurlijk ziek maar daarvoor was hij ook fit liep ieder weekend 25 a 30 km en elke dag 10 km. Nu helpen wij hun wel veel mijn man doet veel klussen bij hun thuis.

Als ik vroeger mensen hoorde die in de 60 waren vond ik die oud, nu vind ik dat niet mijn ouders zijn best modern met interieur en kleding.
Ik lees altijd de weekkrant en dan zie ik mensen die overleden zijn van mijn ouders hun leeftijd.

Ik vind het wel moeilijk om te zien dat ze ouder worden vooral nu mijn vader ziek is ben ik zo bang om 1 van hun te verliezen.
Afbeelding
<<

Gympie

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1273

Geregistreerd: 06 Jul 2020 13:32

Bericht 15 Apr 2021 11:40

Re: Kwetsbare ouders

-
Laatst gewijzigd door Gympie op 17 Apr 2021 19:27, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Jip

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11346

Geregistreerd: 03 Jan 2015 10:04

Bericht 15 Apr 2021 12:32

Re: Kwetsbare ouders

Mijn ouders en schoonouders zijn ongeveer even oud (schelen een jaar of twee jaar). Ik merk dat mijn moeder, man van mijn moeder en mijn vader niet zo 'oud' zijn nog. Mijn schoonouders zijn een stuk kwetsbaarder, om hun maak ik mij meer zorgen. Doen ook niet veel aan lichaamsbeweging (al vinden ze zelf van wel).

Mijn eigen opa's en oma's leven niet meer. Mijn man heeft nog een getrouwde opa (in augustus wordt hij 102) en oma (96). Die zijn nog heel goed. Tot vorig jaar fietste opa nog 2 uren. Ze wandelen, om de beurt, een half uur per dag, doen nog zelf boodschappen (Nu met Corona 2x per week ipv elke dag wat, voor de wandeling). Ze koken, wassen zelf. Alleen hebben ze iemand nu ingehuurd voor de schoonmaak. Ze zijn inmiddels beide ingeënt, ze houden zich strikt aan alle regels. Wij hebben ze dus nu sinds augustus 2019 niet meer gezien. Mede doordat ze ver weg wonen. We wilden op bezoek gaan rond december, maar toen kwam alles rondom Silke en daarna de lockdown...en ze willen zelf zo min mogelijk bezoek. Alleen de eigen kinderen mogen komen. Ze waren wel enorm verrast toen mijn schoonouders V mee hadden genomen.
Their smile makes me smileJanuari 2017 ♡ April 2019

https://www.instagram.com/stofspinsels/
<<

Lilou

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1498

Geregistreerd: 01 Sep 2013 12:29

Bericht 15 Apr 2021 12:46

Re: Kwetsbare ouders

Mijn ouders zijn midden 50, hebben nog thuiswonende kinderen en zitten nog niet in de fase waarin ik ze als 'oud' voel. Mijn stiefvader krijgt fysiek wel meer klachten. Heeft vanaf jonge leeftijd hard gewerkt met veel fysiek zwaar werk ook, heeft nu een versleten heup en al 20 jaar rugklachten die nu ook verergeren. Dat vind ik wel rot om te zien, dat hij ook eigenlijk elke dag pijn heeft. En bij mijn vader spelen wel wat hartklachten, niet heel ernstig gelukkig. Ik maak me nog weinig zorgen om de gezondheid van mijn ouders.

BIj mijn schoonouders, die midden 60 zijn, is dat de afgelopen jaren wel erg toegenomen. Schoonmoeder heeft kanker gehad, terwijl schoonvader gelijktijdig een hartinfarct kreeg. Sindsdien zijn ze niet meer de oude. Daarvoor pasten ze incidenteel wel eens op onze kinderen, dat hadden ze graag nog willen doen maar ik vind dat niet meer haalbaar. Het vraagt teveel energie van hen, waarbij schoonvader dan ook echt een kort lontje krijgt. Dingen als hun financiën hebben ze ook niet voldoende zicht meer op, ze snappen het vaak niet meer volledig hoe alles werkt. Mijn vriend, die enig kind is, neemt dat nu steeds meer op zich. Daarbij hebben we het samen dan best wel eens over de lastige onderwerpen die we nu toch met zijn ouders bespreekbaar aan het maken zijn. Hoe lang is het nog haalbaar om te blijven wonen in hun huis met grote tuin, is er een uitvaartverzekering, wat willen ze als 1 van hen zorgafhankelijk wordt of overlijdt, zijn er testamenten geregeld. Ik vind dat best lastige en confronterende onderwerpen. En ik vind het lastig om te zien dat mijn schoonouders, die van alle ouders het meest voor ons klaar staan, toch snel ouder worden nu.

Tegelijk heb ik zelf ook nog een opa en oma die midden/ eind 70 zijn en dus nog volop actief zijn. Fysiek nodige uitdagingen en aandoeningen gekend, maar die lijken soms niet te stoppen. Regelen alles zelf, hebben geen zorg of hulpmiddelen nodig. Over hen maak ik me zelden al echt zorgen.
♥️ N. juli 2014
♥️ L. maart 2016
<<

Peinture

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1297

Geregistreerd: 09 Sep 2013 17:27

Bericht 15 Apr 2021 13:00

Re: Kwetsbare ouders

Ik ben er ook steeds meer bewust van dat ze niet eeuwig blijven leven. En daar vind en voel ik heel wat van maar tegelijkertijd besef ik me dat ik er niets aan kan doen. Ik help en stuur ze, ze kunnen het nog prima alleen/samen. Ze zijn wel onzekerder geworden in de afgelopen jaren en vertrouwen meer op mij en mijn man in bepaalde situaties. Helemaal prima. Mijn vader wordt 69 en mijn moeder is 66. Ze doen ook veel met onze kinderen en bloeien daar echt van op.

Mijn schoonouders zijn ouder, schoonvader 77 en schoonmoeder niet veel jonger. Beiden ook nog heel zelfstandig en samen.

Alle ouders op mijn schoonmoeder na hebben wel dingen gehad of chronische kwaaltjes. Ik denk dat ze nog best lang zo kunnen doorgaan maar het kan ook zo veranderen. Wel vind ik dat mijn schoonmoeder en moeder veel te weinig bewegen/buiten komen. Nu heeft mijn moeder ook flink last van haar knie(ën) en gaat ze daar iets aan laten doen als ze volledig gevaccineerd zijn, maar het belemmert inmiddels behoorlijk.

Opa's/oma's heb ik al niet meer sinds mijn 16e dus daar kan ik niet over meepraten.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 15 Apr 2021 13:08

Re: Kwetsbare ouders

Mijn ouders en schoonouders zijn allemaal rond de 60. Allemaal volop actief. Mijn schoonouders zijn sowieso heel actieve mensen, lopen ook nog veel hard en doen altijd wandelvakanties. Mijn ouders hebben ook altijd wel gesport maar zijn de afgelopen jaren wel wat consequenter gaan sporten om zich fit te blijven voelen. Daar ben ik heel blij mee. We hoeven ons totaal nog geen zorgen te maken.
Ik ben me er erg bewust van dat het, ook in deze nu nog prima situatie, zo anders kan zijn. In m'n omgeving zijn er helaas best wel wat dingen gebeurd met mensen in deze leeftijdscategorie waardoor ik besef dat het elk moment anders kan zijn. Ik vind dat beangstigend maar het maakt ook dat ik er heel erg van geniet hoeveel we nog met onze ouders en schoonouders kunnen doen. En vooral hoeveel zij voor ons doen.
Ik heb het wel eens met mijn ouders over de toekomst. Juist nu het nog lang niet nodig lijkt, zijn zulke gesprekken nog niet zo beladen en makkelijk te voeren. Mijn ouders gaan misschien nog een nieuw huis laten bouwen, maar dan wel ergens waar ze in de toekomst makkelijker toegang tot winkels hebben dan op dit moment. Ook over waar wachtwoorden en dergelijke liggen en hoe we bij bepaalde dingen moeten komen mocht het nodig zijn, hebben we het wel eens.
Volgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers