Hee Sarah, wat is het verdrietig en onzeker waar jullie doorheen gaan. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat de behandeling van je vader aanslaat. Take care!!

Veel sterkte !

Heel veel sterkte Sarah!

Sarah 🌷

Wat een emotionele rollercoaster. Heel veel sterkte Sarah.

Jeetje Sarah, wat vreselijk. Heel veel sterkte.

Wat een vreselijk nieuws Sarah en wat erg dat je helemaal niet van je zwangerschap kan genieten zoals je had gehoopt.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal!

Ja heel bijzonder

Och lieve Sarah... wat heftig toch allemaal
Sterkte met alles wat is en nog gaat komen.

Wat een verdrietig nieuws Sarah, veel sterkte en kracht voor jullie allemaal.

Sarah, wat is dit heftig allemaal. Hopelijk kun je voor jezelf de rust wat krijgen om nog wat te genieten van de trappelende baby in je buik. Je vader is in goede handen. Fijn dat het personeel van het ziekenhuis zo met jullie meedenkt, het komt vast goed dat je straks met je kleine je vader kan bezoeken. Sterkte de komende tijd 😘

Lief al jullie reacties.

Vanochtend belde mijn vander naar mijn moeder hij mag morgen naar huis. Later belde de verpleegkundige en hij mag morgen naar huis alleen moet er van alles geregeld worden en door pasen kan dat nu niet dus zal die ergens donderdag thuis komen voor een paar dagen.

Dan zit de eerste kuur er op. Hij heeft er weinig last van alleen zaterdag was hij erg suf en had hij om 5 uur mijn moeder al gebeld hij had geen idee hoe laat het was en toen zij hem bezocht was hij wat in de war.
Ze hadden in het ziekenhuis al gezegd dat hij een doorzetter is die niet snel zeurt. Hij had zelfs al meegedaan met gymnastiek.

Zal wel blij zijn dat die even thuis is. Kan ik hem even zien. Is best stom als je wel in het ziekenhuis bent maar er niet bij mag. Afgelopen tijd zag ik hem dagelijks

Lieve Sarah, want onwerkelijk en oneerlijk allemaal. Woorden schieten tekort. Heel veel sterkte de komende tijd, en ik hoop van harte dat jullie baby jullie allemaal nog meer kracht en geluk zal brengen.

Gisteren mochten we hem ophalen en kon ik hem eindelijk weer zien. Het blijft zo onwerkelijk hou oud hij is geworden. Ook bij hun thuis zo confronterend een ziekenhuis bed in de kamer en een hele eettafel vol medicijnen en sonde voeding.

Hij kan inmiddels wel zijn oog weer normaal dicht doen en krijgt ook weer wat gevoel aan zijn linker wang. Dat zijn dingen die langzaam zijn gekomen en nu langzaam weggaan. We hopen heel erg dat hij snel weer kan slikken want dat is wel echt lastig

Wat dubbel lijkt me dat Sarah, aan de ene kant fijn om te zien maar ook wel confronterend. Hopelijk kan hij snel weer gaan slikken en blijft ook de rest vooruitgaan, al gaat het langzaam.

Fijn dat hij thuis is maar wat lijkt het me lastig hem zo te zien. Hopelijk sterkt hij gauw aan.

Wat moet dit een zware tijd zijn voor jullie Sarah! Wel fijn dat hij weer thuis is. Sterkte!

Vanochtend is die weer naar Groningen gegaan. Vanochtend vroeg nog afscheid genomen.
Hij had toen ik er was beetje water in zijn mond d om die te spoelen maar per ongeluk doorgeslikt en dat ging daarna helemaal mis erg hoesten en kwam sonde eten omhoog. En ineens vloog de sonde ook uit zijn neus. Is al de 6e keer dat die eruit is. Afgelopen weekend was die er ook uit en zijn ze 2,5 uur bezig geweest om hem er weer in te krijgen. Mijn moeder zou nu ook vragen of die weer 1 in zijn buik mag dan heeft die ook weer wat meer lucht.

Zijn wat kleine dingetjes die hij weer kan. Zo kon die vorige week met rollator lopen en dan moest mijn moeder hem vast houden nu kan die zonder hulp van mijn moeder achter de rollator. Dat is erg fijn. Het is er ook langzaam ingeslopen.

Morgen start zijn 2e kuur wat nog deels bij de 1e kuur hoort.

Het gaat met ups en downs zo te lezen Sarah, sterkte.

Lastig om hem zo te zien, Sarah.
Maar fijn dat er ook wel wat kleine dingetjes zijn die hij weer kan. Dat moet hoop geven.

Ja de kleine dingen zijn nu erg groot. Vandaag had die 3 slokjes water gedronken zonder problemen. De andere mensen op de kamer en de arts waren helemaal blij voor hem.

Wel heeft die een longontsteking erbij en hebben ze nog geen sonde terug geplaatst ze willen eerst nog zijn maag gaan bekijken het liefst willen ze geen sonde via de buik doen omdat hij dan een wondje krijgt en dat willen ze liever met chemo niet

Even een update.

Hij heeft laatst weer een mri gehad en daarna een gesprek met een arts, een andere dan normaal en deze man was zeer negatief had mijn vader al opgegeven en hij moest ook niet zo zeuren want hij was al sinds 2010 zo. Ook was de scan niet goed. Dus behoorlijk schrikken omdat hij wel vooruitgaat. Hij moest daarna een hele zware kuur doen met veel bijwerkingen. Dat was vorige week en hij had nergens last van gelukkig. Gister had die weer een gesprek met een arts dit keer zijn eigen arts en die was juist positief dat hij goed vooruitging en de eerdere scan was het al kleiner geworden. Alleen bij de laatste niet kleiner geworden maar waarschijnlijk littekenweefsel.

Mijn vader kan al steeds meer. Hij loopt achter de rollator. En op het slechtst moest die met rollator en vastgehouden worden. Hij kan zelfs al weer wat dingen in huis doen zo als afwassen koffie maken. Hij kan al de straat op en neer lopen wel met rollator natuurlijk. En fijnste zijn sonde is er sinds gisteren uit. Hij ging steeds meer zelf eten zelf proberen want echt hulp erbij kreeg die niet moest veel 10000x vragen. Mijn moeder zei al nu zijn de boodschappen weer duurder als hij mee eet.

Ook bizar dat hij laatst nog dozen vol sonde voeding kreeg z'n 60 flessen en later kreeg die een ander type ook dozen vol, dat spul moet nu allemaal weggegooid worden want mag niet terug genomen worden. zo zonde

Dus eigenlijk best wel positief maar ook niet helemaal want het zal nooit meer worden zo als het was. Dat besef kwam gister ineens bij mijn moeder dat ze nooit meer samen kunnen fietsen en lopen, maar aan de andere kant erg blij dat hij er nog is.
In juli moet die weer door de scan en gaan ze beslissen wat ze dan gaan doen in ieder geval geen bestraling want dat tast dan zijn geheugen aan omdat het in de hersenen zit. Hij zal waarschijnlijk alsnog binnenkort opgenomen worden in een revalidatie zo dat hij nog wat meer kan oefenen want thuis gebeurt dat nu niet veel.

Zijn grootste lichtpunt is Stijn. Het moment dat ik hun belde om te vertellen dat hij geboren was, was z'n mooi moment via videobellen. En daarna zijn we meteen naar hun toegegaan toen kon hij nog niet makkelijk bij ons komen. Hij heeft toen mijn zo stevig vastgepakt en huilen wel 10 minuten lang. Elke dag appt hij mij en Stijn goedemorgen en ik stuur hem dan een foto of video van Stijn terug 1x deed ik dat niet en kreeg ik commentaar. Na zijn geboorte moest hij 2 dagen later weer naar het ziekenhuis voor een week hij heeft toen de hele afdeling foto's laten zien, en ook bij de opnames daarna weer foto's laten zien. Zo mooi hoe trots hij is op zijn 1e kleinzoon.

Het was/is een hele heftige tijd en ook voor mij komt nu het besef wat er allemaal is gebeurt. Had al geen onbezorgde zwangerschap en ook mijn verlof had ik heel anders voorgesteld. Maar ben mega dankbaar dat mijn vader er nog is.

Ook wil ik jullie op het forum bedanken voor de berichten hier en privé en via facebook. Zo lief allemaal

Wat een prachtige foto en wat is S. een knapperd! Heel heftig waar jullie door heen zijn gegaan en nog steeds door heen gaan. Ik hoop dat jullie nog heel veel waardevolle tijd met je vader gegund is. 🍀

Wat fijn dat de kuur zijn werk lijkt te doen, Sarah!

Prachtige foto van opa met zijn kleinkind en wat geweldig dat je vader het nog mee mag maken.
Hopelijk werpt de revalidatie zijn vruchten af en kan je vader straks weer wat meer.