Ik zit momenteel in precies hetzelfde , mijn emmertje is aardig vol en ik moest tijdens het koken huilen omdat er te weinig spinazie was.
Wat ik probeer: een tijdschrift wat ik zelf leuk vind. En die dan ook te lezen en komen de kinderen tuurlijk wel kijken, maar als ik ze dan vertel waar het over gaat en dat dit voor mij is, gaan ze meestal snel weer iets zelf doen.
Mijn kinderen kleuren en tekenen graag, ik heb daarom een redelijk luxe doos potloden (€20,-) en stiften (action)en een paar kinder-mandala kleurboeken gekocht. Dat vind ik wel ontspannen, samen kleuren en een beetje kletsen over welke kleuren je gebruikt.
Tijdens hun schermtijd, heb ik ‘pauze’, even geen huishouden oid. (Lukt niet altijd, maar probeer ik vaak).
Af en toe brengt mijn partner de kinderen alleen naar bed. Als ik net even een slechte dag heb, dan is het hele bedritueel soms te veel. Dan haak ik pas aan als er weer boekjes voorgelezen worden.
Het belangrijkste vind ik om te beseffen dat er goede en slechte dagen zijn en dat die er ook mogen zijn, omdat het allemaal rot is. (Ik wil misschien het boek:’ handboek voor mindere dagen’ bestellen, maar twijfel over de prijs)

Gaan je meiden binnenkort weer naar school? Dat vooruitzicht vind ik wel prettig, ze hebben nu vakantie en ik moet werken, maar volgende week is het andersom en heb ik mijn eerste dagen van stilte in een lange tijd.

Alleen boodschappen doen, heerlijk.
Op zondag uitslapen terwijl vriend de kinderen beneden vermaakt.
Elke avond na 19u als het huishouden aan kant is en de kinderen in bed plof ik op de bank met een serie en/of borduurwerk en dan heb ik echt voor mezelf.

Als ik alleen thuis wil zijn neem ik vrij terwijl de meiden op de opvang zijn. Maar vooralsnog was vandaag pas m'n eerste werkdag na m'n verlof en daar keek ik zo enorm naar uit dat zelf dat voelt als ontspanning en tijd voor mezelf.
Ik was het thuis zitten in de luiers en geen kant op kunnen met 2 kinderen echt zo zo zo zat. Heb heel wat avonden zitten huilen en dat herken ik echt niet van mezelf. Echt de combi van corona lockdown en verlof was niet goed voor mij.

Owww ik voel je!

Hier een peuter die momenteel echt om alles huilt, stampvoet, moeilijk doet. En een super lieve baby. Voel mij echt aan huis gekluisterd en als we wel naar buiten gaan is mijn energie er al uit gezogen.

Ik ga s avonds 2 x per week sporten. Werk is een uitje. Soms spreken we af met iemand, maar bijna niet meer 1:1 naar een vriendin.

Ik mis het leven zo 😭

Herkenbaar hoor! Sporten werkt voor mij. Dan ben ik even weg, buiten, alleen, haal ik goed adem, en denk ik niet na. En erna voel ik me echt verfrist.
Wandelen werkt ook prima.

Ik ga vroeg naar bed en lees dan daar nog wat.
Sporten helpt me ook of idd een lekker stuk wandelen.
Met corona en die lockdown enzo zie ik m'n werk ook al bijna als tijd voor mezelf, even lekker zonder kind.

mijn uitlaatkleppen normaal gezien ,liggen al een tijd stil dus het is even zoeken soms. Ik probeer elke dag sowieso een rondje te wandelen en sta een paar keer per week 6.00 om te sporten met de basicfit app die nu gratis is of met een les van youtube. de avonden hiervoor ga ik dan vroeg naar bed met een boek.

maar zoeken vind ik het ook, afgelopen woensdag was ik voor het eerst alleen thuis sinds weken. Toen zat ik in de stilte opde bank en voelde pas dat ik behoorlijk moe was.

Ik kruip ook inwendig soms tegen de muren op. Maar ik heb wel wat dingen die voor mij lijken te werken. Waaronder iedere dag minstens een half uur echt stevig doorwandelen in de pauze. Dat zorgt voor structuur en buitenlucht werkt gewoon goed.
Ik ga iedere avond nadat iedereen op bed ligt, een half uur op de shakti mat liggen. Pas dan ontspan ik echt en merk ik dat mijn hoofd stil komt te staan. Daarna ben ik ook ontspannen de rest van de avond.
Ik probeer s avonds niet teveel op mijn mobiel meer te doen. Met de nadruk op probeer, want het is toch verleidelijk op appjes te reageren.

Hoe moe ik ook ben, als ik de ochtend start met óf een wandeling (in het weekend) of 10 minuutjes oefeningen doen hier in huis dan voel ik me frisser voor de rest van de dag.

En mijn vriend gunt me tijd alleen, dus die is nu regelmatig weg in het weekend met zijn kids of die zet me in bad neer om te ontspannen.

Ja, dat laatste is hier ook heel belangrijk.

Ik raak ook wel geïnteresseerd in zo’n shaktimat!

Ik laad gewoon het meeste op door even tijd alleen. En dat besef komt steeds meer en daarover hebben we echt wel gesprekken gevoerd. Dus daar maken we dan ook bewust ruimte voor.

Ja ik en mijn shakti-mat. Ik had het besteld als grepke maar ik ben er zo'n fan van! Ik wil er haast een Tell Sell reclame van gaan opnemen. Mijn zus heeft hem ook en ook die is er inmiddels behoorlijk fan van. Het is ook goed voor kinderen naar het schijnt, juist voor drukke kinderen. Zo worden ze 'gedwongen' even stil te liggen en hun hoofd tot rust te brengen.

Ja lastiger nu he.. Het hele bedrijf had gister een mental health day gekregen en het was echt heerlijk. Kind naar de opvang, vriend naar kantoor (hij zit daar alleen) en ik heb gewoon alleeeen maar dingen gedaan die ik wilde. Lekker lang in bed serie gekeken, workoutje gedaan, mn haar en wenkbrauwen geverfd, lang gedoucht, lekker geluncht. Was echt zo'n chille dag. En ook geen 100.000 mail omdat iedereen vrij was.

Dus ik zou zeggen kinderen naar school of de opvang en een dag voor jezelf nemen. Maar dat kan natuurlijk niet elke week. Dus dan inderdaad even alleen een wandeling/sportlesje/in bad. Mijn vriend en ik wisselen ook af waar nodig.

Ik heb in deze lockdown het wandelen ontdekt. Het geeft mij echt meer rust in mijn hoofd, ik voel me er blijer door en ik krijg er energie van.

Ik vind ontspannen zo moeilijk. Mijn hoofd is altijd druk. Tijdens het wandelen word ik ook overspoeld met ideeën of gedachtes. Weekend en vakanties zijn goed voor mij. In het weekend kan ik mijn werk loslaten en schoolvakanties van kinderen zorgen ervoor dat ik even aan iets minder dingen hoef te denken (speelafspraakjes, kinderfeestjes, lunch, overblijven, dingen op school). Maar ik sta veel te veel en veel te lang op aan/ alert en scherp. Het enige wat helpt zijn dagen waarop niks gepland staat, waarop ik niks hoef en vrij ben. Dan merk ik dat ik meer in het hier en nu sta en niet meer alleen in mijn hoofd. Ik hoef niet per se alleen te zijn. Met de kinderen is prima. Maar niks hoeven, geen afspraken, geen deadlines, geen dingen waar ik aan moet denken/niet moet vergeten. Geen opgejaagd gevoel hebben van alles dat nog moet/ ik niet mag vergeten.

Die shaki mat lijkt mij ook wel wat.

Ik vind wandelen ook fijn maar ik word er niet perse meer ontspannen van, juist omdat ik dan allemaal dingen zit te bedenken. Intensiever sporten werkt bij mij beter om mijn hoofd leeg te maken.

Door regelmatig even een blokje om te gaan in mijn eentje en lekker uitgebreid in bad met een wijntje en tijdschrift of door even met een vriendin bij te kletsen. Gelukkig hoef ik nu verder niet zoveel tijdens mijn verlof. Vandaag ben ik heerlijk Disney films aan t kijken en kom ik tot rust ondanks dat ons zoontje op me geplakt zit.

Ik heb ook absoluut me-time nodig om te ontspannen! Daar zorg ik dan ook wel regelmatig voor. De laatste tijd ga ik vaak al vroeg in bed liggen en in m'n eentje een serie of tv-programma kijken. Verder loop ik elke dag ommetjes, het liefst alleen. In het weekend ga ik vaak in bad.

Tegelijkertijd spreek ik ook graag met iemand af, gewoon om even uit de dagelijkse sleur te komen. Dus ik probeer nog wel regelmatig een vriend(in) te zien of even bij m'n vader of moeder langs te gaan.

Wandelen, wandelen, wandelen. Oh en ompielen met mijn planten. Vandaag een hele ochtend ontspannend mee aan de slag geweest, heerlijk vind ik dat.

Ik herken dit heel erg en ik heb er momenteel ook moeite mee. Ik volg momenteel een bbl-opleiding in de zorg (help, waar ben ik aan begonnen). Ik heb een man en een zoon van 5, een huis dat ik graag schoon wil zien, was die ik graag gewassen, gevouwen en opgeruimd wil zien. Er moet dus gestudeerd worden, heel veel gestudeerd worden, er moet gesport worden en eigenlijk wil ik ook heel graag tijd voor mezelf.

Ik mis vooral tijd voor mezelf. Vriend werkt al sinds maart vorig jaar thuis. Nu hadden we vorige maand bedacht dat hij voorlopig op de maandagen naar kantoor zou gaan (hij heeft daar een ruimte voor zichzelf, dus coronatechnisch is dat verantwoord), maar sinds we het hebben bedacht was er vorige week sneeuw en deze week ijzel waardoor de school dicht was en man thuis bleef. En volgende week is het schoolvakantie, dus die eerste 3 Me time-maandagen vallen al in het water.

Ik zoek het nu maar in vroeg naar bed gaan zodat ik ongestoord kan lezen, na de studie nog wat langer op de studeerkamer blijven zitten om even lekker te forummen, Facebooken e.d. En zo nu en dan gaat zoon een dagje naar beppe, als ik er echt bijna doorheen zit.

Heel erg herkenbaar.
Die tweede lockdown hakt er enorm in hier. Niet alleen bij mij, maar ook bij mijn man en de kinderen.
We hebben 24/7 de kinderen thuis gehad. Op een paar uurtjes opvang bij opa en oma na zijn we altijd in de aan-stand geweest. Op het moment dat ze even bij opa en oma waren moesten wij gewoon werken dus geen rust op dat moment.

Ik had afgelopen vrijdag na 10 weken een moment voor mezelf en ik stortte helemaal in. Super vermoeid en ik was gewoon verdrietig dat ik de kids weer moest ophalen van school. Voelde me daar erg schuldig over, maar ik denk dat het wel aangeeft dat het gewoon teveel is op dit moment.

Mijn hoofd staat nooit uit. Elke dag wel stress of er niemand verkouden is, of de juf wel op school mag komen omdat zij misschien welk verkouden is geworden. Ik ben nu ook gestart met een opleiding, maar vind het zwaar. Ik heb weinig concentratie merk ik.

Ik ga nu elke pauze een stuk wandelen. Meestal even gelijk een boodschap doen, maar daarbij een fijne podcast op. Dat helpt wel.
In de avond kijk ik een leuk programma en sluit de dag af met een boek lezen. Daar kan ik me helemaal in verdiepen.

Wat studiebol zegt over afgelopen week herken ik ook. Zoveel plezier met de sneeuw en het ijs deed mij ook goed. Ik sprak inderdaad wat meer mensen en dat is ook wel fijn. Ook gewoon even je gevoel van de afgelopen tijd kunnen delen met ouders die hetzelfde hebben gehad.

Mijn man kwam erachter dat hij een werkgeversverklaring kan aanvragen voor noodopvang. Mocht de BSO na 1 maart nog dichtblijven gaat hij die aanvragen. We komen er gewoon niet meer uit qua werk. Al kunnen we 1 of 2 dagen gebruiken in plaats van de normale 3 zou dat al enorm helpen. Alles wordt tussendoor gepropt en ik ben alle ballen aan het hooghouden qua wegbrengen, ophalen, werken, vergaderingen.. Het lukt gewoon niet meer en mijn man zit continue in videocalls of projectoverleggen.
Ik denk dat dit ook onder het kopje: zorg voor jezelf valt. Op een gegeven moment is het teveel en na 11 weken alles proberen zelf op te lossen gaat het gewoon niet meer.

Komend weekend gaan we een weekendje weg. Op zo'n moment kan ik in ieder geval het huishouden los laten. Gewoon even ontspannen en plezier maken. Ik kook dan ook niet en we halen lekkere dingen. Daarna de voorjaarsvakantie en dan hopelijk vanaf maart weer een beetje ritme.

Ik zorg heel slecht voor mijzelf. Ik was bezig met liever voor mijzelf zijn maar toen kwam de eerste lockdown. Ik heb sindsdien echt slecht voor mijzelf gezorgd en vind het moeilijk om het weer op te pakken.
Ik kreeg het advies van mijn psycholoog om een weekend weg te gaan en tijd te besteden aan mijzelf. Mijzelf weer terug vinden. Een dagboek meenemen en beginnen met schrijven. Zelf kiezen wat je doet waar je interesses zijn en even alles zelf beslissen. Fly-en noemde ze het: finally loving your self

Nog een shakti mat fan hier, ik doe vaak voor het slapengaan, alleen val ik er elke keer op in slaap en mijn lijf zit dan behoorlijk vastgeschroefd in die mat haha.

Man en ik verdelen veel. Zo slaap ik uit als man niet werkt (en hij vanzelfsprekend ook een dag). Betekent niet dat ik echt uitslaap, maar ik lig in bed, stilte. Ik lees wat, kijk een serie.
Daarnaast neemt man eens per week zoon ochtend of middag (of hele dag) mee zodat ik thuis kan lummelen. Doe dan ook geen werk.
Haal vaak een massage en ga nachtjes weg alleen of met vriendinnen.

Ik ben ergens wel 'blij' om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik ben zo moe, nergens meer energie voor. De lockdown hakt er enorm in.

Bedankt voor alle reacties. Ik vind het ook fijn om te lezen dat ik hier niet de enige in ben. Zie wat concrete tips voorbij komen waar ik zelf nog niet aan gedacht had. Die shakti mat, nog nooit van gehoord!

Toetje, dat fly-en. Ik heb daar dus zelf ook al aan gedacht. Ik merk dat het idee me aantrekt en tegelijk heel dubbel voelt. Ik voel me dan schuldig naar mijn gezin, toch vanuit het gevoel dat ik er altijd hoor te staan voor anderen. Maar stiekem ook een beetje bang dat ik puntje bij paaltje helemaal niet weet wat ik dan moet met die tijd voor mezelf.

Afgelopen week was onrustig, zowel thuis als in mijn werk. Kwam mijn gezondheid niet ten goede, dus echt tijd voor een stapje terug. Komende week werk ik wat minder, gister al een fijne wandeling gemaakt en we gaan in elk geval een paar nachtjes weg als gezin plannen want een andere omgeving zou ook zo fijn zijn. Nu de rest nog, want ik moet ook echt meer tijd voor mezelf alleen gaan inplannen.

Het is lastig maar probeer ook af en toch echt ff egoïstisch te zijn.

Ik kan heel blij worden van een cadeautje voor mezelf kopen dus dat doe ik ook regelmatig. Dat kunnen hele praktische dingen zijn maar ik word er wel blij van.

Verder blijf ik regelmatig sporten dat doe ik strak 3x per week met af en toe een extra yoga sessie van adrienne erbij.

En zoals nu zit ik ook in de ontspanstand. Mijn vriend ging de auto wassen en dan hoef ik ff niets. Daarna is hij met J naar mijn ouders gegaan om een aantal dingen op te meten voor de nieuwe tuin van mijn ouders.

Ik pak ook bewust rustmomenten en dan doe ik niets. Dat doe ik ook op werkdagen. Verder wandelen we veel. Verder merk ik dat ik wel heel erg toe ben aan de zon. Maar dan wel echt 25 graden geen wind en rust.

En echt ook stilte zoeken. Dat is voor mij ook belangrijk.