Gezin compleet? Hoe weet je dat?

02 Feb 2021 20:45 door Niekske

Ik heb nooit een gevoel gehad dat ik graag x kinderen wilde. Ik snap nog steeds niet hoe je dat kan weten voor je zelf echt kinderen hebt. Wij wilden het echt eerst gaan ervaren hoe het is om ouders te zijn. Toen de oudste 1,5 was, kwam de wens voor een tweede en zijn we daarvoor gegaan. Mijn tweede zwangerschap was fysiek en mentaal een stuk zwaarder en mijn tweede bevalling was nog een grotere hel dan de eerste. Toen zoon net geboren was, waren mijn eerste woorden 'dit doe ik nooit meer'. Dat denk ik nu na 1,5 jaar nog steeds. Zoon was een hele slechte slaper en wordt nu nog steeds regelmatig wakker 's avonds en 's nachts. En het is nogal een temperamentje nu hij zijn eigen mening aan het ontwikkelen is 🙈 ik zou niet weten waar ik de energie vandaan moet halen voor een zwangerschap en een baby, dus het is echt mooi zo.

02 Feb 2021 20:49 door Anoniem326

Harrison schreef:Interessant om te lezen! Ik weet nu dat ik heel graag nog een kind zou willen, ben benieuwd of dat weg is als er twee zouden zijn. Ik kom zelf uit een gezin met twee kinderen dus dat was altijd een beetje mijn uitgangspunt. Nu denk ik wel eens wat gezellig hoe meer hoe beter. Maar, en ik weet dat er hier mensen zijn die dat heel raar vinden, ik vind drie kinderen eigenlijk ook teveel als je kijkt naar overbevolking en impact op het milieu. Dus ik denk dat het, als een tweede ons gegeven is, daar bij blijft.

Teun wat jij zegt kan ik me allemaal heel goed voorstellen.

Dat ben ik met je eens. Net als vliegschaamte. Ik zou me op een bepaald niveau best bezwaard voelen met vier of meer kinderen.

02 Feb 2021 21:17 door SoGood

Dat begrijp, het krijgen van kinderen is alles behalve goed voor de aarde.

Ik wilde dolgraag een tweede, die kwam er door omstandigheden niet en toch voelt het nu compleet. Ik was laatst op kraamvisite en pas toen ik thuis was merkte ik dat het me niets gedaan had negatief gezien. Geen verdriet, geen jaloerse gevoelens, gewoon prima. Dat kan dus ook. 🙂

02 Feb 2021 21:18 door Amandine

Ik zou best nog wel eens zwanger willen zijn en bevallen (al weet ik natuurlijk niet of ik dan weer redelijk klachtenloos die periode door kom), maar een baby... nee.

Hoe lief en leuk ik mijn baby nu ook vind, ik vind de periode echt niet zo geweldig. Plus ik word dit jaar 40, dus voor m'n gevoel word ik te oud er voor. Daarnaast zouden we dan ook nog op zoek moeten naar een nieuw huis. We wonen nu in een heerlijk vrijstaand huis met heerlijke tuin, alleen zijn nu alle slaapkamers bezet en niet echt mogelijkheden om er eenvoudig een slaapkamer bij te maken.

Dus, zo is het goed. Wiegje, newbornset van de Tripp trapp en draagzak zijn ook al verkocht.

02 Feb 2021 21:20 door Salome

Hier iemand met bewust 1 kind.
Vooral om medische risico's maar ook omdat mijn man niet wil. Dat laatste is voor mij erg moeilijk (geweest). Ik zet er meer liever niet
over online.
Het ene moment voelt het compleet voor mij.
Het andere moment ben ik verdrietig omdat ik T zo graag een broertje of zusje had willen geven.
Maar op vrienden met baby's ben ik weer absoluut niet jaloers.

02 Feb 2021 21:31 door Pippa

Ik zou heel graag nog een kindje willen, het lijkt me fantastisch om nog een keer zwanger te zijn en bevallen vind ik ook niet erg.

Maar ik / we hebben wel de angst ivm gezondheid zoon en al is er geen oorzaak, vind ik de realiteit van helemaal niet weten of je kind gezond is, best spannend. Mede daarom zou mijn vriend het genoeg vinden om alleen zoon te hebben, ik heb dat gevoel (nog) niet & zou ook dolgraag een broertje of zusje voor zoon willen.

02 Feb 2021 21:32 door Saga

Ik vind het heel lastig. Aan de ene kant zou ik graag nog een kindje willen maar mijn zwangerschap was heel zwaar en door complicaties tijdens de bevalling zal een volgende zwangerschap nog veel zwaarder worden en ik weet niet of ik dat aandurf. Ik kan mijn zoon dan niet eens meer verzorgen en dat vind ik heel heftig. Voor vriend zijn we nu wel compleet.

02 Feb 2021 21:56 door Kira

Lady schreef:Bliss, volgens mij zijn hier hier wel een aantal forummers die bewust hebben gekozen voor één kind.

Waaronder ik inderdaad, wist al voordat hij er was dat ik het er maar bij 1 zou houden.
Ik ben geen moeder/moeder, ben echt hartstikke dol op mijn zoon hoor maar moet er niet aan denken er meer dan 1 te hebben. En dat heb ik dus altijd gehad, heb echt heerlijk genoten van alle fases. En ook zeer bewust aangezien het maar 1 X zou zijn steeds. En nu hij heel ver zelfstandig is geniet ik van de vrijheid die dat met zich mee brengt.

02 Feb 2021 22:51 door Jip

Nog een keer zwanger zijn en bevallen lijkt me mooi nog eens mee te maken. Alleen nog een kindje erbij lijkt me nu echt niet goed, plus de kans dat het weer een kind is met een ziekte. Ik word 39 dus ik denk dat het hier bij blijft.

03 Feb 2021 00:12 door Joontjuh

Ik heb toevallig pas uitgesproken dat ik ons gezin nog niet compleet vind, ik wil heel graag nog een keer zwanger zijn en genieten van zo’n lief klein hummeltje. Vriendlief weet het nog niet, dus we wachten nog even, onze kinderen zouden graag nog een broertje willen, dan zijn er 3 jongens en 3 meisjes in huis (peuter en kleuter logica).

03 Feb 2021 00:30 door Lilou

Ik heb altijd over een gezin met drie kinderen gedroomd dus toen ik zwanger was van de tweede heb ik geen moment gedacht dat dat de laatste keer was. Tot dat ze er was en de wolk niet zo roze bleek. Veel omstandigheden bij elkaar waarbij zowel relatie als mijn fysieke en mentale gezondheid het meerdere jaren zwaar gehad hebben. Emotioneel wilde ik een derde kindje niet uitsluiten, rationeel moest ik wel en wist ik dat het niet verstandig was. Er is een moment geweest waarbij we daarin een duidelijke keuze hebben gemaakt. Vind ik nog steeds een verstandige keuze. Ik geniet ook van de vrijheid met nu twee basisschool kinderen. Heb absoluut geen rooskleurig beeld van die eerste levensjaren want dat waren hier met recht tropenjaren. En toch merk ik op dat ik me het afgelopen half jaar opeens weer afvraag hoe het zou zijn, wat als... Ik zou heel graag nog een keer zwanger willen zijn, bevallen, die eerste levensjaren kunnen ervaren vanuit wat ik nú weet als moeder (veel zekerder, dichter bij mezelf) Vind het moeilijk dat ik bij jongste daar geen duidelijk afscheid van hen genomen en veel minder bewust heb kunnen genieten van die eerste jaren. Maar praktische bezwaren en het leeftijdsverschil komt dan ook direct weer bij me op. Kortom: ik ben blij met ons gezin nu, zo is het ook goed, maar compleet voelt het niet helemaal en dat vind ik lastig afsluiten.

03 Feb 2021 11:38 door Gympie

Ik dacht altijd dat ik 1 kind wilde. Sinds een paar maanden voel ik toch ergens wel een wens voor nog een kindje. Dat staat voor mij wel los van het idee een compleet gezin te hebben. Nu voelt ons gezin ook compleet voor mij. Ik weet nu ook niet wat er mist, waardoor ik nu ook niet een incompleet gevoel heb.

03 Feb 2021 11:57 door Green_Pepper

Toen ik er van overtuigd was dat ik kinderen wilde krijgen (zo'n 6 jaar geleden), zag ik altijd 2 of 3 kinderen voor me ("een achterbank vol"). Mijn wens was minimaal 2 kinderen en als dat goed zou gaan, dan nog een derde.
Die gedachte is altijd zo gebleven en nu ik zwanger ben van de derde voelt het ook dat dit de laatste is, dat ik dit daarna niet nog een keer wil. Deze zwangerschap ervaar ik ook een stuk zwaarder, de lockdown helpt daar ook niet positief aan mee (bijvoorbeeld: m'n ouders springen nu bij zodat ik eens een dag rustig kan werken, maar kunnen dus niet nog extra bijspringen in het weekend zodat ik extra kan uitrusten).

Ik heb me met 2 kinderen (of 1) overigens nooit niet compleet gevoeld, maar ik voelde wel duidelijk nog ruimte voor nog een kindje als ons dat gegeven zou zijn.

03 Feb 2021 12:27 door Elliot

Teun schreef:Bij ons is die beslissing een soort van voor ons gemaakt doordat we niet alleen een tweede maar ook meteen een derde kindje kregen. Ik hoop dat er hier ook ruimte is om dit te delen maar ik voelde me in het begin overcompleet, ik zag mezelf nooit als moeder van drie en heb heel erg moeten wennen. Ik moest ook echt afscheid nemen van het idee van het meemaken van nog een een niet-medische bevalling en een kraamtijd waarbij ik meer zou genieten dan bij de eerste omdat ik nu beter wist hoe baby’s werkten. Niks van dat alles met onze twee huilbaby’tjes erbij.

Maar nu zou ik het voor geen goud willen missen. Natuurlijk de kinderen afzonderlijk niet maar ook niet ons gezin van vijf niet. Het maakt me zo trots! En die drie heel verschillende wezentjes in huis geeft me een onwijs rijk gevoel. Maar het was en is nog steeds héél duidelijk dat er geen vierde komt. Zeker met de kans op nog een tweeling, hell no. Dus ik heb geen enkele moeite gehad met het wegdoen van de babyspullen. Het is perfect zo.

Ik voel me exact zo, ik herken echt alles war je schrijft (behalve dan dat mijn tweeling geen huilbaby’s waren). Ik wilde altijd 2 kindjes en het voelde echt lang alsof ik er drie “in m’n mik geduwd kreeg”. En ik moet zeggen, nog steeds vind ik het regelmatig te druk, te veel. Maar ik zou er natuurlijk geen een meer willen missen. Ze zijn alledrie zo leuk, grappig, lief en schattig. En het voelt ook zo bijzonder om een gezin van 5 te zijn. Als het daar dan maar bij blijft, want een vierde kind (of stel dat het dan weer een tweeling wordt 😳) wil ik echt niet meer. Het is echt klaar. Dat voelde ik overigens al tijdens de zwangerschap van de tweeling en dat is ook nooit veranderd.

03 Feb 2021 12:48 door Taeda

Ik heb altijd een gezin van drie of zelfs wel vier kinderen voor me gezien. Zelf kom ik uit een gezin met vier kinderen en wij hebben een heel fijne band met elkaar. Natuurlijk is dat niet vanzelfsprekend, maar het voelt zo rijk en warm. Mijn man heeft er niet zo'n duidelijke wens in, hij had geen kinderen goed gevonden (vooraf, nu niet meer), maar staat ook achter de wens voor een derde kindje.

Bij ons speelt nu niet zo zeer of we een derde willen, maar wel of het lukt en hoe ver we daarvoor willen gaan. Toevallig hebben we er deze week met de gynaecoloog over gesproken en die gaf aan dat we hier over na moeten gaan denken. Ik zou het heel moeilijk vinden om de wens voor een derde los te laten, maar het hele proces vraagt ook ontzettend veel van ons.

Dus ik voel aan alles dat er nog ruimte is, praktisch en in ons hart voor een derde kind. Als dit lukt, sluit ik een vierde over een paar jaar niet uit, maar dit zou alleen zijn als het bij wonder spontaan gebeurt of we nog cryo's over zouden hebben. Een nieuwe behandeling zal ik daarvoor niet meer doen, met name gezien de belasting voor mijn gezin, omgeving, mijn lijf en de zorg.

03 Feb 2021 14:37 door Suus

Ik ben blij met mijn gezin zoals het nu is, maar krijg nog wel kriebels bij kleine baby’s en zou die tijd best nog eens willen meemaken (ook omdat ik bij de jongste wel wat anders aan mijn hoofd had met mijn vader die ernstig ziek was en overleed toen mijn jongste 6 weken oud was). Ik vind drie kinderen al druk genoeg en ook praktisch zou een vierde hier niet handig zijn. Maar mocht ik heel per ongeluk toch zwanger raken, zou het wel welkom zijn ☺️

03 Feb 2021 14:43 door Rayna

Ik sta er hetzelfde in als Zora. Ik zou heel graag nog een keer zwanger zijn, bevallen en een baby hebben. Maar de wens voelt wel anders dan een eerste of tweede. Het voelt soms wel compleet maar soms ook niet. Ik vind het heel lastig. Mijn vriend vond 2 wel genoeg maar begint nu ook te twijfelen 🙈 wij hebben het besluit ook even uitgesteld, als het echt nog meer gaat kriebelen zien we dan wel. Ik heb dus ook nog heel weinig baby spul verkocht, dat kan ik nog niet zo goed.

03 Feb 2021 15:03 door Uffe

Ik kom zelf uit een gezin van 4 kinderen en ervaar dat eigenlijk net zo als Taeda. Dit zou ik mijn eigen kinderen ook graag geven. Het zwanger worden van de 2e ging niet zo makkelijk toen heb ik getwijfeld of we wel door moesten gaan. Toen ze er eenmaal was was het goed. We hebben twee meiden en ze hebben elkaar. Toch kwamen de kriebels weer en als ik gezinnen met 3 kids zag dacht ik , dat wil ik ook. Man vond twee prima maar zo af en toe liet ik de wens vallen. Wel afgesproken dat we niet zoveel miskramen weer door wilde maken. gelukkig is het allemaal in 1x goed gegaan en als dat blijft krijgen we in april onze derde 💙

Ik vind deze zwangerschap echt wel zwaarder, door de omstandigheden (lockdown) maar ook lichamelijk, alle slaapkamers zijn bezet en het voelt echt als afsluiten nu!

03 Feb 2021 15:30 door SoGood

Taeda: 😘

03 Feb 2021 15:50 door Anoniem304

Natuurlijk mag je dat ook delen Teun. Ik wist toevallig dat Elliot hetzelfde gevoel heeft (gehad), maar zij heeft al gereageerd. 😊

Ik ga de spullen nog niet weg doen. A-tje is nog maar 11 weken, maar ik ben er wel zo goed als zeker van dat er de komende jaren geen baby bij komt. En als ze 4 is denk ik dat ik helemaal niet weer terug wil naar luiers en flesjes en slaapjes.
Mijn broer heeft pubers en ik wil niet zeggen dat ik daar al naar verlang want er komen nog zoveel leuke fases en leeftijden, maar die kan je iig alleen thuis laten en ze vragen niet 100x per dag waaaaaaaroooommmmmmm?

03 Feb 2021 15:52 door Boerenkool

Ik wilde nooit kinderen. Toen werd ik door anticonceptie heen zwanger. Dit was in eerste instantie een tweeling. Ik heb toen echt nachten wakker gelegen in paniek; help, hoe wat, HOE! En vooral nee.
Uiteindelijk ging het met 1 van de twee mis en kregen we dochter. Voor man en mij was het toen echter wel vrij snel duidelijk dat we snel voor een tweede wilden gaan. We waren superblij toen we zwanger waren. Helaas werd ik heel erg depressief in de zwangerschap.

Daarna heeft het hele lange tijd aangevoeld als compleet. Totdat we beiden toch het gevoel kregen dat een derde ook wel erg leuk zou zijn. Dus gingen we voor een derde.
Daar volgden heel wat miskramen. Uiteindelijk besloten dat we het bij de twee zouden houden. Het leeftijdsverschil werd te groot en ze zouden beiden bijna op de basisschool zitten. Alle spullen weggedaan, en toen bleek ik toch zwanger.
Nu met de derde zijn we echt compleet. Ik moet niet denken aan nog een kindje. Maar dat komt ook wel echt door de zorgen die we de afgelopen 1,5 jaar gehad hebben om zoontje. Mijn man is geholpen en ik sta hier nu, bijna 2 jaar later nog volledig achter. Wij zijn compleet.

03 Feb 2021 17:28 door Anoniem315

Ik ben met 2 echt klaar. Mijn man is inmiddels gesteriliseerd en ik heb daar volledig vrede mee. Het kriebelt ook echt niet. Mijn twee meiden zijn 7 en 4 en maken regelmatig ruzie, maar hebben elkaar ook echt nodig. Vooral in de coronatijd ben ik blij dat ze met elkaar kunnen spelen. Ik heb altijd de insteek gehad: wij zijn met z'n tweeën en laten straks beide eentje in onze voetstappen lopen. Met het oog op onze stervende aarde heb ik daar een goed gevoel over.

03 Feb 2021 19:09 door Pluis

Ik heb altijd gezegd ‘voordat ik 30 ben wil ik 3 kinderen en daarna is het klaar’. Na de 2e hebben we nog even getwijfeld maar voor mij was het gezin nog niet af. Toen de 3e bijna 1 was heb ik een spiraal laten zetten. Voor mijn gevoel was op dat moment ons gezin compleet maar wie weet zou ik mezelf nog bedenken als bijvoorbeeld mijn broers of vriendinnen kinderen kregen... Toen mijn schoonzus zwanger was bleek ik door de spiraal heen ongepland zwanger te zijn. Iedere vezel in m’n lijf schreeuwde dat ik dit niet wilde, zwanger zijn vond ik niet erg en bevallen zou ik zo weer doen maar ik wilde niet nog een kind. Voordat ik de beslissing zelf kon nemen werd het een miskraam en wist ik zeker dat ons gezin compleet was.

03 Feb 2021 21:53 door Marsy31

Wat een verschillende verhalen!

Voor mij is de definitie: ik hoef niet een tweede maar wil wel graag een broertje of zusje voor R.
Ik ben echt nog steeds getraumatiseerd door de eerste 2 jaar, dat nóg een keer doen zie ik zo niet zitten. Verschrikkelijke huilbaby, PND erdoor en vooral: geen hulp en alles samen doen.

We gaan echter wel voor een tweede maar er zit geen blijdschap bij ofzo. Vind vooral het proces van proberen etc lang duren (vorig jaar mei de beslissing gemaakt). Ook dat het leeftijdsverschil nu steeds groter wordt en ik bijna 39 ben maakt het wat zwaarder. En tegelijkertijd voel ik me alsof die geweldige babytijd door de neus is geboord en zou ik dat toch nog graag eens ervaren (ik merk dat berichtjes van bijv. Marin dat het zo’n makkelijke baby is me ook echt raken. Niet dat ze niet mag zeggen!! Maar het is soort jaloezie, wat had ik dat graag gehad). Ik ga niet meer proberen na mijn 40ste. Enige voordeel is dat R. beetje kan meehelpen op zijn manier (een spelletje doen hier en daar ofzo).

Ik denk wel dat ik er anders in zou staan als ik familie vlakbij had die konden helpen of als ik mijn kinderen paar dagen per week naar de opvang zou sturen. Dan is de zorg natuurlijk een stuk minder zwaar. Dan had ik misschien wel 4 gewild haha. Dat lijkt me leuk in de toekomst, dat de kinderen wat aan elkaar hebben.

03 Feb 2021 22:23 door Marin

Ah Marsy, ik hoop dat het jullie sowieso gegund is, een tweede, en dan hopelijk een hele rustige wolk van een baby. Gun het je hoor!

Welkom op Zeg maar Yes!

Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Re: Gezin compleet? Hoe weet je dat?

Wie is er online?