Er bleek niet zoveel aan de hand met de bloedplaatjes. Ja, ze zijn laag, maar niet zo dramatisch als de assistent schetste. Ik had wel een gigantisch vitamine D tekort en daarvoor heb ik een stootkuur vitamine D gekregen.

Ik heb gesprekken met huisarts, POH en op 12 oktober, samen met mijn man, een gesprek met onze oude psycholoog, waar direct een psychiater bij zit. Daarnaast volg ik massagetherapie. Een alternatieve geneeswijze, maar baat het niet...

Verder ben ik gisteren ontslagen. Ik zal nooit meer terugkeren naar deze overheidsinstantie. Langer dan 6 weken ziek is einde verhaal. Ik moest even huilen, maar voel me vooralsnog erg opgelucht. En voor het eerst in mijn leven voel ik me alles behalve wanhopig. Mijn man en ik hebben al bepaald hoe de rest van ons leven eruit gaat zien, als werkenden.

Blij met alles wat ik heb geleerd, ook over mezelf, en blij met mijn hele lieve collega's die gisteren geschokt reageerden op mijn afscheidsapp. Ik kan het niet helpen dat ik ziek ben geworden, ik was sowieso al een risico, en dus snap ik het bedrijf. Jammer, maar helaas. Ik kom er wel! En zoooooo dankbaar voor mijn man.

Edit: Wachttijd voor GGZ is anderhalf jaar. Mijn man vroeg het een anderhalf jaar geleden al aan en hij is dus 12 oktober aan de beurt. Omdat we echt een goede band hebben met de psych en ze ons beiden in het verleden al hielp, mag/moet ik gewoon meekomen. Om even te verduidelijken, voor iemand denkt dat we worden voorgetrokken door ggz of psych. Ergens wel, want ik heb nog gewoon een jaar wachttijd te gaan, maar ik ben blij dat het zo kan.