Beenbreuk
Rijles en rijbewijs
Wilskracht

Heb dit jaar twee keer m'n been gebroken, desondanks toch m'n rijbewijs gehaald en dat was eigenlijk puur op wilskracht.

• Bevallen
Lijkt me duidelijk, bevallen van een tweede dochter, hiervan herstellen en daarna genieten. De jongste heeft een korte periode veel gehuild, door mijn 'trauma' bij de oudste heb ik dat als heel heftig ervaren. Maar inmiddels geniet ik zo van mijn beide meiden. Ik vind het heftig en zwaar soms, maar ook heel bijzonder.

• Gezond
Ik had de zwangerschapskilo's van mijn oudste er nog aanzitten. Ik heb een periode van 7 weken met een gewichtsconsulent gewerkt en dat heeft me inzichten gegeven waardoor ik gezonder ben gaan leven en inmiddels de eerste 5kg eraf heb.

• Ontwikkelen
Ik ben na mijn verlof in een nieuwe baan begonnen. Dit is helaas niet geworden wat ik had gehoopt, daardoor ben ik begonnen met ontdekken van mezelf wat ik wil. En ben ik hierover meerdere gesprekken aangegaan om te gaan kijken op welk vlak ik me wil ontwikkelen.

Wat stoer dat het je ondanks je beenbreuk toch gelukt is je rijbewijs te halen, Kira.

Voor mij zijn dat:
Afscheid
Nieuwbegin (maak er maar even 1 woord van 😉)
Droomhuis

Toen ons 2e droomhuis door een toevallige opmerking van mij in ons handbereik kwam hebben we daar direct voor gekozen. Dat betekende wel afscheid nemen van ons hele fijne plekje. Het plekje waar we 10 jaar gewoond hebben en alles zelf in handen gehad hebben tijdens de verbouwing.
Dit voelde ook direct als een nieuw begin. In ons vorige huis werd ik ziek, hebben we samen veel meegemaakt met alle ellende rondom onze kinderwens en natuurlijk hebben we daar F gekregen. Alle ellende zal ik absoluut niet missen, vandaar een nieuw begin. Met hopelijk minder ellende op ons pad.

Zwanger.
Op 1 januari om 3 uur 'snachts (toen ik echt net in bed lag) werd ik misselijk en dacht ik hee het zou wel eens raak kunnen zijn. 5 dagen later had ik een positieve test in handen. Ik ben dus een groot deel van 2020 zwanger geweest. Een prima makkelijke zwangerschap, al duurde 't op 't laatst wel lang hoor (met 41 weken bevallen).

Madeleine.
We hebben een groot deel van 2020 gedacht dat dochter anders zou heten en ineens dropte m'n man deze naam. Wekenlang toen die naam dag en nacht in m'n hoofd gehad. Ik sliep er zelfs slecht door. Wat moesten we nou doen? Heel blij met deze keuze uiteindelijk. Ik vind zowel haar volledige naam als haar koosnaam Maddie heel leuk en ben heel blij. Wel gek om nooit een dochter te hebben met die andere naam maar toch ook echt heel blij met onze Maddiemuis.

Schoonfamilie.
Oké een beetje corona gerelateerd maar we hebben echt heel veel aan elkaar grhad dit jaar. Ik heb maandenlang boodschappen voor m'n schoonouders gedaan. En zij hebben heel veel voor ons gedaan toen ik hoogzwanger was en net bevallen. We hebben elkaar echt geholpen dit jaar en ondanks de fysieke afstand van anderhalve meter zijn we echt nog veel nader tot elkaar gekomen. Met als hoogte (nou ja diepte) punt het moment dat ik negen dagen na de bevalling helemaal niet lekker was, me steeds zieker ging voelen en toen met m'n schoonmoeder naast me zat te huilen op de bank onder een dekentje in m'n pyjama omdat ik me zo kut voelde. En het kon me niks schelen, ze was er gewoon voor me en heeft me wederom lief geholpen. Het is dit jaar heel fijn geweest om dierbare mensen zo dichtbij te hebben.

Wat jammer dat je nieuwe baan niet is wat je hoopte Burn. Hopelijk brengt 2021 nieuwe inzichten voor je. En wat goed van het afvallen.

Kira echt super goed van je!

Bisq, kan me voorstellen dat het dicht trekken van jullie oude huis echt voelt als het afsluiten van een periode. Maar op naar nieuwe herinneringen maken in jullie prachtige nieuwe huis. Met z'n drietjes. ❤️

Thuis
Het vele thuis zijn heeft mij heel veel rust gebracht. Ik ben erg introvert en ben nu bijna een jaar lang ‘s avonds niet meer gesloopt door sociale contacten/momenten/mensen om me heen. Veel minder prikkels. Ik heb ook met de kinderen heel fijn thuis. Puzzelen, knutselen, lezen, verkleden. Nergens naartoe hoeven. Het huis gezellig maken. Ik voel me thuis het fijnste. Thuiswerken heeft me ook heel goed gedaan. Ik heb qua werk een heel goed jaar gehad en echt iets neergezet en laten zien. En ik word ook gezien. Het thuiswerken heeft daaraan bij gedragen.

Slapeloosheid
Ik heb dit hele jaar lang gewerkt aan mijn slapeloosheid. Ik heb therapie gehad van multidisciplinair team, maar tot conclusie gekomen dat dit het is. Laatste therapie had averechts effect. Daardoor drie weken nauwelijks geslapen. Daar ben ik nog van aan het herstellen. Maar idee dat ik uitbehandeld ben op gebied van slapen vind ik moeilijk te accepteren.

Kwetsbaar
Ik heb me kwetsbaar gevoeld. In relatie tot vangnet. Wat als ik hen niet meer kan zien, zij mij of kinderen niet kunnen opvangen als we ziek zijn ivm besmettelijkheid. En in relatie tot de houding van mijn ex.

Grenzen
Meer bewustwording van mijn eigen grenzen en deze aangeven en er ook aan (proberen) te houden. Niet steeds over mijn grenzen gaan.

Acceptatie
Acceptatie van mezelf, mijn depressies, ADHD en afkeuring met het daarbij horende toekomstbeeld.

Verandering
We hebben een nieuw huis gekocht vorige week, wie had dat een maand geleden gedacht.
Veel persoonlijke veranderingen door de therapie/dagbehandeling die ik heb.
Veel meer tijd en rust voor mezelf door opvang voor de kinderen.
Geen contact meer met mijn ouders.
Nieuwe medicatie.
Veel thuis, minder sociale contacten (niet door corona) en dat dat me juist erg geholpen heeft.
Veel andere keuzes gemaakt die ik eerder niet gemaakt zou hebben.

Verandering
We gaan deze maand verhuizen naar een andere woonplaats. Ik heb een nieuwe baan en de kinderen gaan naar een andere school.

Afscheid
Afscheid van alles wat we hier achterlaten. Maar ook afscheid van al het verdriet van 2019 waarin ik heleboel dierbare mensen ben verloren .

Geluk
Ik vond 2020 een heel fijn jaar. Mijn zoon heeft therapie gehad waar hij heel veel aan heeft gehad en nu een stuk beter in zijn vel zit, daar word ik ook gelukkig van.
We waren veel samen met ons gezin. Ik vond de thuiswerk periode heel heftig in combinatie met mijn werk. Maar ik vond het heerlijk om zo samen te zijn.

Wat een goed topic! Mooi en soms verdrietig om jullie antwoorden te lezen. Wat fijn Lexi, dat je zoon beter in zijn vel zit. HGL, heftig dat je bent uitbehandeld. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Marin, ik ben benieuwd naar de naam die je in eerste instantie voor Maddie had!

Ik ga nog nadenken, alle woorden die ik kan bedenken zijn Corona-gerelateerd.

Caulfield: We hadden al jaren de naam Claire in ons hoofd.

Ik ga straks even rustig de rest lezen. Vind dit soort topics aan het einde van het jaar altijd erg mooi om te lezen.

Geluk
2020 begon voor mij heel erg fijn. De ellende (paniekstoornis) van het jaar ervoor was verdwenen, we waren net verhuisd naar ons fijne huis. Corona was/is kut, maar heeft ons geluk niet in de weg gestaan gelukkig. We zijn alleen maar dichter naar elkaar gegroeid en ik ben nog steeds zó gelukkig met hem en ons leven nu.

Zwanger
In augustus bleek ik ineens zwanger! We waren er wel mee bezig, maar dat het al na 3 pogingen zou lukken hadden wij nooit verwacht (onze leeftijden en chronische ziekte van mijn vriend). Dolgelukkig waren we en zijn we nog steeds. Het jaar begon fijn en eindigt fijn, ik begin inmiddels steeds meer de baby te voelen, ik groei goed, de controles zijn goed en behalve de kwaaltjes (misselijk, moe, (soms vreselijke) bekkenpijn, onzekerheden af en toe) voel ik me ook goed! En wat is mijn vriend trots als hij mee is en het hartje hoort en als hij mijn groeiende buik ziet 🥰

Thuis
Ik heb helaas wel veel thuis gezeten dit jaar. En dan niet eens per se door Corona;
- in maart 2 weken door verkoudheid. Mocht niet komen, dus mocht je om die reden nog niet getest worden.
- een paar maanden later liep ik op het werk een blessure op waar ik veel te lang mee heb door gewerkt waardoor het alleen maar erger werd. Uiteindelijk in oktober geopereerd en nu eindelijk zo goed als pijnvrij.
- 2 weken geleden moeten stoppen van de bedrijfsarts/verloskundige ivm mijn bekken door de zwangerschap. Was net weer terug aan het werk, wilde heel graag blijven werken, maar zij hebben geen andere taken zeggen ze dus is dit helaas de enige optie. Heb me er inmiddels wel bij neergelegd.

Behalve het laatste puntje was mijn 2020 eigenlijk helemaal niet zo vervelend. Corona was/is natuurlijk aanwezig, maar wij hebben daarin wel onze draai gevonden en vermaken ons prima.

Eigenlijk wel corona gerelateerd uiteindelijk maar:

Rust.
Doordat ik nu het grootste gedeelte van het jaar zonder werk thuis zit ben ik eindelijk helemaal tot rust gekomen. Lichamelijk en geestelijk.
Ik voel me daardoor zoveel beter. En voor het eerst sinds mijn bevalling is mijn menstruatie cyclus weer zoals het hoort te zijn en heb ik niet meer dagelijks pijn aan het littekenweefsel bij mijn baarmoeder.

Ontwikkeling.
Op mijn werk was ik altijd vrij onzeker en toen ik bijna twee jaar geleden daar solliciteerde en ze vroegen of ik niet de functie als chefkok zag zitten heb ik daar ook heel resoluut voor bedankt. Inmiddels vervul ik wel al die taken en dat gaat ontzettend goed. Ik ben langzaam in die functie gerold en heb veel vertrouwen van mijn werkgevers gekregen en ze motiveren mij daar erg in. Daar ben ik ontzettend trots op, ik kan zoveel meer als dat ik dacht.

Ontspanning
Sinds de geboorte van zoon had ik amper tijd voor mijn enige hobby, motorrijden. Nu ik zoveel tijd thuis heb ben ik op zoek gegaan naar een hobby die makkelijk thuis uit te voeren is en zo kwam ik op het gieten van epoxy hars. Ik moet daar nog veel in leren maar vind het ontzettend leuk om te doen. Ook maak ik kaarsenhoudertjes en kleine beeldjes van beton. Allemaal heel simpel door het te gieten in leuke mallen, maar het resultaat is erg leuk. De moeder van het vriendinnetje van zoon maakt zelf kaarsen en we willen samen leuke pakketjes gaan samenstellen om eventueel te verkopen.
Echt heel leuk om daar mee bezig te zijn!

Familie
En dan vooral het grote gemis daarvan. Al onze familie woont aan beide kanten in het buitenland (buiten Europa), behalve 1 sibling aan mijn kant. Die hebben we het hele jaar dus niet kunnen zien. Met de geboorte van een nieuw nichtje en het overlijden van 3 directe familieleden was/is dit heel zwaar.

Thuis
Wij zijn dit jaar enorm veel thuis geweest. Het bedrijf van m'n partner is door corona volledig stil komen te liggen. Daarnaast werk ik vanuit huis. We zijn verandert van enorm actieve mensen die veel reizen naar huismussen.

Zwangerschapswens
We zijn dit jaar begonnen met een medisch traject en dat houdt de gemoederen bezig.


Wel bijna allemaal met corona te maken, maar het heeft ook veel impact op ons.

Leuk topic!

Huis:

Dit hele jaar (en komend jaar) stond in teken van ons nieuwe huis/klussen/verhuizen

Balans:

Het was/is hard werken om een beetje balans tussen draagkracht en draaglast te houden

Werk:

Zoektocht naar wat wil.ik wel wat wil.ik.niet. dat laatste weet ik steeds beter. Komend jaar nieuwe stappen hierin

Ambitie: Ik ben er het afgelopen jaar van overtuigd geraakt dat ik meer kan en wil dan ik nu doe. Daarom ben ik met een nieuwe studie gestart, waarmee ik flink uit mijn comfortzone ben getrokken. Voor mijn gevoel ontwikkel ik me nu razendsnel en zijn er nieuwe bronnen aangeboord. Ik kan veel meer dan ik van mezelf doorhad en ik begin mezelf met andere ogen te bekijken. Ik heb mezelf jarenlang onderschat en neergehaald, terwijl ik nu hoor dat mensen mij juist ook kunnen bewonderen voor wat ik doe en hoe ik denk. Dat is een grote eye opener. Ik voel me regelmatig schuldig naar mijn oude zelf.

Verbouwen: we hebben ruim 5 maanden verbouwd. Het achterhuis is volledig over de kop gegaan en we hebben nu een prachtige industrieel/landelijke badkamer, slaapkamer en bijkeuken. Ook de hal en het toilet zien er weer netjes uit. Het was even afzien, maar ik ben er héél blij mee. Her en der moet nog wat afgewerkt worden, maar het grote geheel is klaar. Over een paar jaar moeten de woonkamer en de keuken nog: dan hebben we ons hele huis verbouwd.

Teams: we moesten lesgeven via Teams, we moesten vergaderen via Teams. Teams is ineens niet meer weg te denken. Ook nu nog: elke vergadering, elk MR en GMR overleg, elke brainstorm, elke voorlichting.. En ik haat het! Ik mis het fysieke contact. Het in de ogen kijken van mensen. Het enige voordeel vind ik dat het tijd bespaart.

Sanfilippo
Afgelopen jaar heeft bijna alles in het teken gestaan van onze dochter die deze ziekte heeft. We zijn drie weken in P arijs geweest eind februari, begin maart. Daar heeft ze gentherapie gehad.

Hoop
Met het voorgaande woord komen we ook bij dit woord uit. We hebben zoveel hoop dat de behandeling werkt. Inmiddels ook al tegenslagen gehad binnen de studie waaraan zij mee doet en ook voor haarzelf.

Genieten
Gelukkig lukt het wel om te genieten van mijn twee prachtige meiden. V die al een echte kleuter begint te worden en zo wijs en pienter is. En S die zich als een razende ontwikkeld, overal op wil klimmen, avontuurlijk is, van knuffelen houdt en zo verlegen kan doen.

Zelfontwikkeling - Wat wil ik? Waar liggen mijn grenzen? Hoe voel ik me bij dingen? Hoe maak ik keuzes? Wat is voor mij belangrijk in mijn leven?

Liefde (daten haha) - Na een hele lange relatie heb ik afgelopen jaar voor het eerste van mijn leven echt 'gedate'. Vond het heel erg leuk! Heb een hele andere kant van mezelf leren kennen. Weer een beetje zoals ik vroeger was. Veel extraverter, meer gebekt (figuurtlijk en letterlijk hahaha) en heb ook echt wel heartbreak meegemaakt. Onmogelijke liefde. Maar het jaar eindigt echt met een ontzettende leuke man en ik. Ben heel benieuwd naar 2021

Werk - Ik ben vertrokken bij mijn vorige werkgever. Niet helemaal wat ik wilde (ik zat met een fantastisch leuke collega op de afdeling, vriendin geworden en gebleven), maar zat er na een voorval ook niet meer op mijn plek. Sinds de zomer op zoek naar een andere baan. Ook een maand ergens gewerkt maar dat was het niet. In deze periode wel (wederom) ontzettend veel over mezelf geleerd. Ik heb er nog altijd vertrouwen in, dat ik weer een baan gaan vinden waar ik pas en tot mijn recht kom (vooral een type bedrijf. Dat is voor mij echt heel belangrijk). En ik laat me ook minder snel beïnvloeden door de mening van anderen ('heb je al werk?', 'moet je niet gewoon het eerste, beste aannemen?'.. blabla. Nee dat moet ik niet. Ik wil echt gelukkig zijn en ergens voor de lange termijn zitten).

Zwanger
Spreekt voorzich denk ik. Van maart tot en met november zwanger geweest dus dat was zeker het belangrijkste dit jaar.

Ziekenhuis
Vanaf 15 weken zwangerschapsdiabetes en later nog allemaal vage klachten en hoge bloeddruk waardoor ik echt veel bezoekjes aan het ziekenhuis gebracht heb. Natuurlijk ook nog daar bevallen en nog bijna een week met A. in het ziekenhuis geweest omdat ze een virus had.

Zwaar
Nog maar een woord met een Z. In maart overleed mijn pake en konden we niet bij de crematie zijn. In augustus overleed de favoriete tante van m'n vriend en in september overleed mijn beppe waar we opnieuw niet bij konden zijn. Sorry, toch Corona gerelateerd. Binnen een half jaar de ouders van mijn vader kwijt, heel gek dat aan die kant 'niks' meer is.
Daar bij komend m'n zwangerschap waarbij ik me vanaf augustus niet fit voelde en alle andere dingen maken 2020 geen geweldig jaar.

Maar we maken er wel wat van deze laatste weken want ik ben tegen alle verwachting in wel vaginaal bevallen en dat was zo mooi. Ik ben zo blij met m'n gezinnetje zo.

Mooi en ook verdrietig om jullie verhalen te lezen. Er is weer veel gebeurd dit jaar.

Voor mij is het eerste woord meteen duidelijk, de rest moet ik nog even over nadenken.

Solliciteren
Man ik heb me helemaal suf gesolliciteerd van mei t/m november. Sinds begin oktober ben ik daadwerkelijk werkloos en dat vond ik maar niks. Maar daar was vorige week de verlossing: in januari begin ik met een nieuwe baan! Heel veel zin in en ik sluit het jaar fijn af op deze manier.

Natuur
Doordat we zo veel thuis hebben gezeten dit jaar en weinig sociaals konden doen, hebben we onze toevlucht maar gezocht in de natuur. Ik heb geloof ik nog nooit zo veel gewandeld en gefietst in parken en bossen en gewoon in en rondom onze woonplaats als dit jaar en ik heb ervan genoten! Mijn voornemen is dan ook om dit zeker te blijven doen na corona.

Settelen
Na jaren van veranderingen, verhuizingen en andere gebeurtenissen zijn we dit jaar lekker gesetteld in onze woonplaats en voor het eerst denk ik: hier hoef ik niet meer weg! Helemaal nu ik ook een baan in mijn woonplaats heb. Ik kan komend jaar nog meer inburgeren hier, maar het heeft me al veel rust gegeven. Alleen dat solliciteren was een grote bron van stress, maar dat is nu ook klaar.

Mama: Ook al is het inmiddels al ruim vier jaar geleden dat mijn moeder overleed, ze blijft een grote rol in mijn leven spelen. Ze is veel in mijn gedachten maar ik ben (denk ik ) ook wat vastgelopen in mijn gevoelens en het rouwen. Ik ga daar komend jaar mee aan de slag.

Ambulance: Het eerste half jaar van 2020 stond in het teken van mijn opleiding tot a.mbulanceverpleegkundige. Fulltime werken, veel van huis, een rol als leerling die me soms best zwaar viel. Gelukkig ben in sinds juli gediplomeerd en geniet ik nu met volle teugen van het prachtige (en soms loodzware) werk op de ambu.

Huis: Eind 2019 kwam een nieuwbouwproject hier om de hoek op ons pad. De eerste drie maanden van 2020 stonden in het teken van inschrijven, hopen op een goede loting en uiteindelijk de knoop doorhakken om er voor te gaan toen bleek dat we een optie gekregen hadden. Corona kwam op dat moment net om de hoek kijken dus we hebben daar wel over getwijfeld. Uiteindelijk zijn we er voor gegaan en stond de rest van het jaar in het teken van keuzes maken: keuken, badkamer, indelingen, etc. We hebben ons eigen huis ook al verkocht, met heel veel overwaarde en we kunnen hier blijven wonen tot ons nieuwe huis klaar is, volgend jaar rond deze tijd. Al met al best intensief maar alles voor een heel mooi doel!

Ik heb alles net doorgelezen en vind het bijzonder en indrukwekkend om te lezen. Zoveel mooie dingen dit jaar maar ook veel moeilijke momenten. Ik hoop dat we allemaal en heel goed 2021 zullen hebben. ♥️

Wat een mooi topic. Mooie en verdrietige dingen komen er voorbij.

Zoon
In juli ben ik bevallen van een zoon. Wat een groot geluk. We waren al mega gelukkig met zijn tweeen maar met hem erbij is alles nog duizend keer leuker.

Familie
Afgelopen jaar stond in het teken van mijn familie op meerdere manieren. Mijn opa is in het voorjaar overleden. Hij woonde in een bejaardentehuis dat toen door Corona natuurlijk op slot zat dus dat was heel verdrietig. Dat hij zo lang alleen is geweest tegen het einde van zijn leven. Toen het echt slecht ging mochten we allemaal nog 1x bij hem zijn en mijn moeder en tante waken. De uitvaart mocht ook alleen in besloten kring. Heel gek maar ook mooi en intiem. Door de geboorte van onze zoon is de band met onze families ook (nog) hechter geworden. Zo bijzonder om te zien hoeveel vreugde hij brengt.

Geluk
Ondanks dat dit een raar jaar was en ik heel veel dingen niet heb kunnen doen door Corona prijs ik mezelf vooral gelukkig. We zijn in januari 3,5 week door Thailand gereisd, mijn zwangerschap verliep super voorspoedig, heb geen mega toffe dingen gemist want er ging niks door :’), we zijn nog steeds super blij met elkaar, nouja het is wel duidelijk wat ik van m’n zoon vind haha, ondanks het feit dat ik best uithuizig ben is de rust nu ook wel even lekker.

Wat een mooie en heftige dingen allemaal.


Ziekenhuis
Begon al meteen dat mijn moeder naar het ziekenhuis moest. Ze bleek een tia gehad te hebben. Daarna zelf heel vaak naar het ziekenhuis huis geweest. Dit jaar 35x. Heftig iui traject gehad en daarna ivf. Door corona stopte dat allemaal. Wat behoorlijk zwaar was. Het jaar eindigde ook in het ziekenhuis afgelopen week met mijn vader en hoe bizar ook op de spoedeisende hulp lag hij op dezelfde kamer als mijn moeder in anuari. En daarna ook op zelfde kamer op de afdeling. Heb dit jaar genoeg ziekenhuis gezien.

Zwanger jeetje dat dit ooit kon zeggen ik geloof het nog steeds niet. Op 4 sept moest ik testen 2 weken naar de terugplaatsing. Ik had al een paar dagen menstruatie achtige klachten. Wij gingen er van uit dat het mislukt zou zijn. Ik deed de rest was ondertussen met mijn man aan het appen stuurden hem een foto van de test en we zagen beide 2 dikke strepen. Zo bizar nog steeds. 12 jaar op gewacht en nu eindelijk. Echt het hoogtepunt van 2020.

Onrustig
Dit jaar was ook erg onrustig de stress of de behandelingen wel door gingen. Daar heb ik best veel stress van gehad. En toen het door ging elke dag naar het ziekenhuis. Daarna de wachtweken. Na de positieve test weer wachten. Ik werd daar erg onrustig van

Wat een verschillende ervaringen dit jaar!

Miskraam
Werd in mei zwanger, op 1 juli hoorde ik dat het hartje niet meer klopte; de dag dat ik mijn PhD ging inleveren. Ik was vooral boos omdat ik zo vreselijk ziek was geweest door de zwangerschap met elke dag zware weeen en mijn studie afmakend terwijl ik kotsend boven een emmer lag. Dat dat voor niks was geweest vond ik het ergste. Maar ik kon toen nog niet beseffen dat deze miskraam 6 maanden zou duren, met 2 operaties en 4 abortuspillen. Man oh man, wat ben ik ziek geweest.

Universiteit
Een jaar met vallen en opstaan. Ik wilde in 3 jaar klaar zijn met mijn PhD (na een jaar master), ik vond in totaal 4 jaar wel genoeg. Met de miskraam was het hel en uiteindelijk heb ik het afgeraffeld. Je hebt 2 supervisors nodig en mijn tweede supervisor heeft mij zo laten zitten. Kon haar nooit bereiken, ze haalde me altijd naar beneden en was gewoon nooit vriendelijk. Zo onzeker geraakt door haar. Uiteindelijk is ze van 1 op andere dag met een mailtje teruggetreden als supervisor. Hoewel ik blij ben van haar af te zijn, was het echt een rotstreek, zij weet namelijk net zo goed als ik dat ik kan afstuderen zonder 2 supervisors. Gelukkig was de Dean van de uni hier behoorlijk chagie over en die staat nu als 2e supervisor. Door de hele zwangerschap, snel inleveren en gebrek aan supervisie, heb ik steken laten vallen in mijn Thesis en moest ik opnieuw submitten. Achteraf gezien helemaal prima, want heb nu een beurs gekregen om het af te maken. Die beurs vervalt echter zodra ik inlever dus wacht even tot die is afgelopen (eind februari) en dan lever ik weer in. Thesis is intussen klaar, dus wel echt fijn einde van dit stomme jaar. Uiteindelijk ben ik straks na 3,5 jaar klaar, dat is ook netjes.

Daarnaast werk ik op nul uren contract als lecturer. Ik heb zoveel extra onbetaalde uren gemaakt en echt gemerkt hoe je onder aan de ladder staat zo. Heb echt flink voor mezelf moeten opkomen. Uiteindelijk nominatie voor teaching award gekregen (de award niet gehaald) maar wel als team voor 1 vak een award gekregen. Op zich fijn genoeg.


Familie
Mijn vader is geopereerd aan prostaatkanker en hoewel alles is weggehaald, heeft hij toch weer een kruipende PSA waarde, wat dus aangeeft dat er ergens nog kankercellen zitten. Het is heel klein en nog niet te detecteren door een PET scan. Juist die onzekerheid maakt het lastig. Met zijn hartaanval 5 jaar geleden en de hele COVID situatie, maak ik me daar wel zorgen over. Ik mag het land niet uit want luchtruim zit tot volgend jaar op slot. Mijn beide zusjes zijn ook hoog risico, dus ik maak me daar wel zorgen over.