Ik ben van stad naar een stad 2 uur verderop verhuisd, waar ik niemand kende op mijn vriend na. En ik ben ook echt import hier.

Ik ben gaan dansen eerst, maar heb pas echt contacten opgedaan toen ik moeder werd. Het is lastig op latere leeftijd, maar komt vanzelf een keer.

Ik ben vanwege mijn partner hierheen verhuisd en ik moet zeggen dat ik het verschil tussen Limburg en Noord-Brabant niet zo groot vind, dus ik aard hier wel.

Mijn man komt oorspronkelijk van het naburige dorp. Toen we gingen verhuizen was het wel van 'ga je weg uit huppeldepup'??? tegen mijn man, maar die heeft daar geen moeite mee. Wij zijn niet zo plaatsgebonden.

Moet zeggen dat we allebei niet zo van het verenigingsleven zijn, maar met 2 kleine kinderen leg je wel contacten bij het kdv of straks op school.

Dan weet ik wel waar je werkt Toet. Ik hoop dat waar je werkt de coronacrisis wel gaat overleven, want ik neem aan dat het bedrijf waarvoor je werkt nu veel minder werk heeft dan normaal gesproken.

Met carnaval merk je het trouwens wel goed. Een paar weken voor carnaval heb je in veel dorpen pronkzittingen (in mijn geboortedorp was hier vroeger altijd een run op de kaartverkoop), waar je NIET verkleed naar toe gaat. Dat zijn een soort van sketches waarbij vaak in humoristische vorm dorpse politiek en opvallende dorps gebeurtenissen van het afgelopen jaar voorbij komen. Meestal wordt ook een naburig dorp op de hak genomen. Als je als import naar zo'n avond gaat zal je daar niet veel van snappen. Zeker niet als je ook nog eens van een andere provincie komt en het lokale Brabantse taal wat op die avond meer wordt gesproken dan normaal niet kan volgen.
In mijn nieuwe dorp laat ik die avonden aan mij voorbij gaan. Sowieso ben ik niet echt van de carnaval, maar in mijn geboortedorp ging ik daar wel een aantal jaren naar toe toen de kwaliteit enorm hoog daarvan was.

Ik heb 12 jaar in V. gewoond en wij zijn van daaruit naar een dorpje naast Emmen verhuisd. Wij hebben 2 kinderen op de basisschool dus die nieuwe contacten gingen vrij makkelijk.

Inmiddels doe ik ook vrijwilligerswerk waar ik ook weer nieuwe contacten maak.

Ik noem onszelf ook weleens gekscherend import. Echter vinden wij bepaalde gebruiken,activiteiten en voorzieningen belangrijker dan bepaalde mensen die wel van "hier" zijn (uit het dorp zelf of omliggende dorpen/steden).
Voor zo'n klein dorp hebben we bijzonder veel voorzieningen en het zou zonde zijn om die kwijt te raken dus daar zetten we ons dan ook voor in.

Wat ik hier merk is dat mensen het vooral vervelend vinden dat de "import" die hier een blauwe maandag wonen, wel even komen vertellen hoe ze bepaalde dingen moeten doen. Maar ik denk dat zolang je binnen een provincie blijft, je echt niet snel als import wordt gezien. Tenzij je je volledig afsluit of overal tegenaan schopt, natuurlijk. Maar dat lijkt me bij jou niet aan de orde.

Ik zou kijken voor iets van sport, een vereniging achtig iets, wellicht wat vrijwilligerswerk voor een bepaald evenement (al ligt dat nu waarschijnlijk wat op zijn gat).