Hoi allemaal

Eindelijk even een momentje voor mezelf om achter de pc te gaan en mijn verhaal te schrijven.

Donderdag 3 okt:
Controle bij de vk. Kindje is nog niet ingedaald en heb 1 cm ontsluiting, maar verder gebeurd er nog weinig. in overleg met de vk besloten om vrijdag naar de gyn te gaan om voor de week erop een afspraak te maken voor inleiden, want ben bang dat ik net zoals bij T de 42 weken ga halen. Waar ik de hele zwangerschap heb gezegd ik wil niet ingeleid worden, wil ik nu niets liever. Mijn buik zit in de weg en het kindje zit echt in hele buik.

Vrijdag 4 okt
Vandaag hebben we een gesprek met de gyn om te overleggen hoe en wanneer ik ingeleid kan worden. Eerst aan het ctg en daar is op te zien, dat ik harde buiken heb. Dat klopt ook maar die zijn er met twee in het uur. De gyn maakt een echo en het kindje heeft heel veel vruchtwater en het nog erg naar de zin in mijn buik. Hij wordt op 3200 gr geschat. dat valt mij nog mee, want had ondertussen een veel groter kindje verwacht. Vandaag ook precies 41 weken en we mogen maandag komen om 7.00 uur om in te leiden. Ze willen starten met het inbrengen van een balloncatheter.
We zijn naar huis gegaan en hebben familie hierover ingelicht en oppas voor T geregeld. Ik was blij dat er een datum stond. 's Avonds zijn we nog naar mijn ouders geweest, want die waren zoveel jaar getrouwd. Ik zat daar niet heel lekker. Had veel last van harde buiken, maar zijn gewoon op tijd weggegaan.

Zaterdag 5 okt.
Vannacht wakker geworden van weeën, waren erg onregelmatig en na 2 uur was het weer rustig. In de ochtend verloor ik ineens veel slijm en bedacht dat het de slijmprop wel eens kon zijn en na plaatjes te hebben bekeken op internet was mijn vermoeden juist. ik verloor de hele dag delen van de slijmprop. ik wilde nog even naar de stad, maar had eigenlijk nergens meer zin in. Het rommelde wat in mijn buik. Ondertussen was ik mij aan het inlezen over inleiden aan de hand van een balloncatheter en kwam ik erachter dat deze wel 24 uur kon blijven zitten. Dat was wel even balen, want dacht dat we maandag ons jongetje wel in de armen zouden hebben.

Zondag 6 okt:
Vandaag nog veel slijm verloren en bleef het rommelen. Nog heerlijk een stuk met vriend en T gewandeld en 's Middags mijn schoonouders nog op bezoek gehad. Ondertussen had ik wel meer harde buiken en had ik wel het idee dat ik voorweeën had en hoopten we als we maandag in het ziekenhuis zouden komen dat inleiden met een balloncatheter niet meer nodig zou zijn. We hebben nog even buikfoto's gemaakt.

T hebben we om 19.30 uur op bed liggen en ik ben alle spullen nog even gaan pakken en heb de was weggestreken. had ondertussen wel weeën maar heel onregelmatig. We hebben nog lekker tv gekeken met weeën om 8-9 minuten en zijn om 23.00 uur naar bed gegaan.

Maandag 7 okt:
Om 0.00 uur kon ik niet meer in bed liggen en ben ik eruit gegaan en heb vriend gezegd maar te gaan slapen. Ik ben naar beneden gegaan en zat daar in de stoel en bij elke wee liep ik een rondje door de kamer. Er zat nog steeds geen regelmaat in, dus maakte ik ook nog geen aanstalten om vk te bellen. Vervolgens had ik tegen 00.50 uur het idee dat ik niet meer goed kon zitten en ging ik rondjes lopen. Toen waren de weeën er ineens om de 2 minuten en kon ik ze ook niet goed meer opvangen. heb om 1.00 uur vriend wakker gemaakt en gezegd dat hij de vk moest bellen. Dat heeft hij gedaan en ze zouden eraan komen. Om 1.10 uur braken ineens de vliezen en zijn we snel naar boven gegaan om op bed te gaan liggen i.v.m het niet indalen. in bed kon ik echt de weeën heel slecht opvangen. Gelukkig wat toen al snel de vk er met een stagiaire. Ik bleek al 8 cm ontsluiting te hebben. Vervolgens ging alles heel snel en gelukkig was de vk er met een stagiaire, want alles moest nog klaar worden gezet en kraamzorg was er nog niet en kwam uiteindelijk ook te laat. Uiteindelijk was met 9 minuten persen om 2.19 uur M.ick er al. Het was zo onwerkelijk en bizar, omdat ik gewoon totaal niet in de gaten heb gehad dat ik aan het bevallen was en alleen maar bezig was met alles wat het nu doet hoeft morgen om 7.00 uur in het ziekenhuis niet meer. De placenta wilde alleen niet loslaten en dat was nog even spannend, maar na een spuit en een flinke duw van de vk kwam hij toch los. Ik was wel wat gescheurd en moest gehecht worden, maar om 5.30 uur lagen we allemaal schoon in bed en waren we ineens met z'n viertjes thuis.
Om 6.45 uur zijn we dus maar familie gaan bellen, dat we al een zoontje hadden gekregen. Om 7.00 uur kwam T uit bed en konden we vertellen dat we een verrassing hadden. dat ze een broertje had gekregen. Helemaal blij naar de babykamer en had echt al hele verhalen tegen M. Zo lief. Om 8.30 uur kwam de kraamverzorgster waar we om hadden gevraagd en hebben we echt een heerlijke kraamweek gehad. M dronk vanaf het begin goed aan de borst en was in tegenstelling met T heel ontspannen. Mijn vriend heeft twee weken vrij gehad en we genieten elke dag van ons heerlijke gezinnetje.