Thuis blijven bij de kindjes

06 Nov 2020 12:16 door Marin

Natuurlijk denk ik dat de vader ook behoefte heeft aan hechting en dat dat zeker goed is voor kind en vader. Dat lijkt me logisch. Maar ik blijf er bij dat ik denk dat er wel een biologisch verschil is tussen man en vrouw en dat dat best gebruikt mag worden als achterliggende reden waarom bepaalde keuzes gemaakt worden.

Hgl, ik heb zelf dat gevoel alleen bij kdv's, natuurlijk niet bij vader en ook niet bij opa's en oma's, zeker niet incidenteel. Maar goed dat is hoe ik het persoonlijk voel, kan natuurlijk niet voor anderen spreken.

06 Nov 2020 12:18 door Kira

HollyGolightly schreef:Ik vraag me ook af of je moedergevoel ook heel hard roept om je guppie niet achter te laten bij vader, als hij wel een keer een dag bij de baby is en jij een dagje weg bent. Of als het guppie uit logeren gaat bij opa en oma als vader en moeder samen op vakantie gaan?

Persoonlijk heb ik daar inderdaad moeite mee gehad, heb ik de zorg bijna volledig op mij genomen het eerste jaar. Misschien tot op het overdreven af. Ik wilde echt niks missen.
Mijn ex daarentegen wilde uitzichzelf twee dagen na de geboorte weer aan het werk (muzikant) maar toen kwam m'n zoon in het ziekenhuis dus is hij niet gegaan.
Op vakantie zonder kind druist dus ook totaal tegen m'n gevoel in en heb ik nooit gedaan/behoefte aan gehad.

06 Nov 2020 12:19 door Anoniem326

Is de keuze dat jouw man fulltime werkt en jij de volledige zorgtaken op je neemt ingegeven door jouw (biologisch) moedergevoel (en de afwezigheid van jouw mans vadergevoel)?

06 Nov 2020 12:21 door Marin

HollyGolightly schreef:Is de keuze dat jouw man fulltime werkt en jij de volledige zorgtaken op je neemt ingegeven door jouw (biologisch) moedergevoel (en de afwezigheid van jouw mans vadergevoel)?

In mijn geval deels wel denk ik na. Ík had die wens heel sterk. En de overige redenen heb ik paar pagina's terug al gegeven maar dat is de basis. Dat riep ik al toen ik nog studeerde dat ik dat graag wilde. Dus ja, voor mij gaat dat denk ik wel op.

06 Nov 2020 12:30 door Anoniem326

Marin schreef:
HollyGolightly schreef:Is de keuze dat jouw man fulltime werkt en jij de volledige zorgtaken op je neemt ingegeven door jouw (biologisch) moedergevoel (en de afwezigheid van jouw mans vadergevoel)?

In mijn geval deels wel denk ik na. Ík had die wens heel sterk. En de overige redenen heb ik paar pagina's terug al gegeven maar dat is de basis. Dat riep ik al toen ik nog studeerde dat ik dat graag wilde. Dus ja, voor mij gaat dat denk ik wel op.

Vind je dit dan de ideale situatie voor het kind (ongeacht jouw gevoel), dat het kind in het eerste jaar (en nog lang daarna in jouw geval) veel meer tijd doorbrengt met moeder dan vader? Past dat dan ook bij jullie overtuiging? Dat het het beste is voor het kind als de moeder de volledige zorgtaken op zich neemt?

Kira, ik snap jouw reactie en gevoel. Maar ik denk niet dat je jouw ex (of mijn ex) representatief moet stellen voor een grote groep vader/ of alle vaders.

En ik zeg hiermee niet dat je altijd moet kiezen voor de ideale situatie, want de ideale situatie is vaak niet haalbaar. Mijn kinderen groeien ook niet op onder ideale omstandigheden. Dat vind ik jammer, maar ook weer niet onoverkomelijk. En met liefde, veiligheid, rust, structuur komt het allemaal wel goed en maakt het mij niet uit of alleen de man werkt, of alleen de vrouw, of beide ouders. Maar ik vind argumenten waarin in zekere zin gesteld wordt dat de moeder belangrijker is in zorgtaken dan de vader moeilijk in deze discussie.

06 Nov 2020 12:34 door Marin

Nee ik zou een iets evenredige verdeling wel beter vinden maar gezien dat bij ons niet echt een optie was, vind ik in het eerste jaar de zorg van één ouder dan wel beter voelen dan de zorg deels onderbrengen bij derden.

06 Nov 2020 12:41 door Anoniem326

Ik heb al een soort van gereageerd in mijn toevoeging van vorige reactie. En ik heb er echt geen oordeel over jouw keuze om thuis te blijven. Als een kind maar de liefde, veiligheid en zorgt krijgt en kan hechten dan vind ik elke vorm prima.

06 Nov 2020 12:42 door Weilandjes

Onze oudste is wel geteld 5 maanden naar de opvang geweest. Zowel mijn man als ik vonden dat verschrikkelijk ?. Chaotische kippenhokken waren er niks bij en onze dochter vond het ook niet "fijn". Ze kreeg daar geen rust, ze dronk en at niet, dus de dagen als ze thuis was, was ze gesloopt.

Toen kreeg mijn man een leidinggevende functie in de avonduren. Ideaal. Hij was overdag thuis bij onze dochter en later ook met onze zoon. Ik werkte toen 3 dagen. De andere dagen waren we dus samen. Echt heel fijn.

Daarna is hij terug gegaan naar dagdienst maar wel maar 4 dagen. Ik ben ergens anders gaan werken, en naar 2 dagen gegaan (eventuele extra uren kon ik zelf inplannen dus ging meestal onder schooltijd).

Nu, na de verhuizing, werkt mijn man 5 dagen (hij is de enige op zijn afdeling dus op dit moment kan hij niet minder werken) en ik werk helemaal niet. En dit werkt heel goed voor ons en alles is in overleg gegaan.

Wij hebben dus vanalles gehad/gedaan en het laatste bevalt ons allemaal (ook de kinderen) het beste. Al sluit ik niet uit dat ik wel weer ooit ga werken. De kinderen willen hier absoluut niet naar de bso dus uren moeten dan onder schooltijd zijn. Dat valt natuurlijk niet mee. Wellicht dat ik toch weer iets voor mezelf ga op starten, vanuit huis.

Nu komt er bij mij ook een stukje gezondheid bij kijken. Dus was de keuze dat ik thuis zou blijven wel wat sneller gemaakt. Bovendien zou mijn man sowieso niet fulltime thuis willen zijn. Als het bij zijn huidige werkgever past, zou hij wel weer naar 4 dagen willen gaan.

Overigens krijg ik er maar weinig opmerkingen over, eigenlijk.

06 Nov 2020 13:46 door Marsy31

Om even antwoord te geven op eerdere vraag: mijn man én ik wilden beide niet dat zoon naar opgang ging voor zijn derde levensjaar omdat we niks wilden missen en ook vanwege zijn taalontwikkeling. Daarom ook beide parttime. Financieel pittig, maar allebei er blij mee. Bij kind 2 gebeurt dit ook. Als die 3 is kijken we weer. We zijn beide de ouderwetse mening dat je geen kinderen krijgt om ze door anderen te laten opvoeden. Man komt uit Arabische cultuur en uit traditionele rolverdelingen en vader ging in Irak werken toen hij jong was en heeft hem weinig gezien erna. Mijn moeder werkte parttime en mijn vader was leraar dus die was voor en na school thuis. Kookte trouwens ook altijd. En toch was het mijn man die het anders wilde doen met zijn kinderen. Net als mijn omgeving.

Ik krijg zo erg het gevoel dat hier vrouwen zijn (let op: allemaal werkend en dus eigen norm meenemend) die toch tersluiks (of nou ja, heel direct eigenlijk) willen aangeven dat alle vrouwen die samen zijn met een fulltime werkende man állemaal onbewust gehersenspoeld zijn. Want anders was je man wel thuis en jij aan het werk. Alsof dat is wat móet gebeuren om de gelijkheid voor elkaar te krijgen. Zelfs al worden hier zooooveel voorbeelden gegeven waar het niet zo is, toch ligt de focus waar het níet ligt. Ben dan ook wel benieuwd hoe het er in same sex relaties naar gekeken wordt.

Iets constant van een negatieve kant belichten nav 1 artikel, moet toch niet uitvegen dat er de afgelopen 20 jaar een hele positieve verschuiving aan het plaatsvinden is geweest? Kunnen we ook hoera zeggen om dat het traditionele dus wel een beetje aan het veranderen is? Glas halfvol enzo?

06 Nov 2020 13:51 door Kira

Hoppa, weer eens! ?

06 Nov 2020 14:16 door Rejoy

Maar dat er positieve verschuivingen zijn, wil toch niet zeggen dat we er al zijn en dat we ons daar dan maar bij neer moeten leggen?

En je toon en de opmerking over dat hier wordt gedaan dat de vrouwen die parttime of niet werken gehersenspoeld zijn vind ik echt heel erg flauw en kinderachtig. Ik denk dat het alleen maar goed is om bewust te zijn van hoe je onbewust beïnvloed kunt worden door je omgeving.

06 Nov 2020 14:49 door Caro

Het is jouw gevoel Marsy, het is geen vaststaand feit dat die vrouwen (waaronder ik) dat zeggen. Dat is de eigen interpratie van de ontvanger, in dit geval dus jij.

06 Nov 2020 19:51 door Lot

HollyGolightly schreef:Ik vraag me ook af of je moedergevoel ook heel hard roept om je guppie niet achter te laten bij vader, als hij wel een keer een dag bij de baby is en jij een dagje weg bent. Of als het guppie uit logeren gaat bij opa en oma als vader en moeder samen op vakantie gaan?

Ik heb dat wel. Ik vind het fijn als hij bij papa is omdat hij dan thuis was en dat zijn vader is (meest vertrouwde persoon samen met mij). Maar dan nog was ik liever ook bij hem. Omdat ik gewoon graag bij hem wil zijn. Hetzelfde als hij bij opa/oma is dan heb ik er nog meer moeite mee. Dit speelde wel toen hij baby was, en ik werk parttime maar vond het best moeilijk hem los te laten. En nu nog steeds. De dagen dat ik werk is geregeld maar liever heb ik hem gewoon thuis bij mij en zijn papa:). Dus extra dagen/nachten wegbrengen ben ik niet zo scheutig in.

12 Nov 2020 21:57 door Anoniem332

Zie nu een progamma op npo 3: waarom vrouwen werken

13 Nov 2020 08:47 door Luisa

Ik geloof er dus niet zo in dat vrouwen vanwege biologische redenen vaker thuisblijven om voor de kinderen te zorgen. Dat is iets wat ik ook totaal niet herken. Dat je een kind ongeveer 9 maanden hebt gedragen en wellicht daarna nog hebt gezogen kan wel bijdragen aan het he hechtingsproces. Maar dat geldt ook voor de man. Natuurlijk kan die het kind niet dragen en borstvoeding geven, maar legio andere mogelijkheden. Overigens denk ik ook dat het dragen wordt overschat, maar dat is mijn persoonlijke mening.

En Marin, juist dat jij zegt dat je al in je studententijd, dus voordat he kinderen had, thuisblijfmooeder wou worden, onderschrijft m.i. dat het niet zozeer iets biologisch is.

Ik denk dat het vooral een karaktertrek is. Vrouwen zijn vaker zorgzaam, dat zie je ook in zorgberoepen. Is ook niets mis mee. Iedereen moet dan wat voor hen goed voelt. Maar denk wel dat het goed is te realiseren waarop die keuze ondermeer op gebaseerd is of kan zijn. Dat hoeft niet tot andere keuzes te leiden.

En Marsy, ik vind het raar en flauw dat jij insinueert dat het pas goed is als de man thuis is en vrouw volledig werkt. Dat zegt toch niemand? Sterker nog, ik kan mij niet voorstellen dat deze omgekeerde ontwikkeling is wat de ‘men’ voor ogen heeft. Immers dat is ook geen gelijkheid.

13 Nov 2020 09:02 door Joey

Ik denk dat het juist veel minder karaktertrek is dan we denken. In landen waar wij ons graag mee spiegelen werken vrouwen meer, waardoor ik juist denk dat het cultureel bepaald is.

13 Nov 2020 09:08 door Anoniem313

Uit het gegeven dat je vrouwen vaker in zorgberoepen ziet, kun je niet afleiden dat vrouwen dus zorgzamer zijn. Er zijn tal van verklaringen denkbaar.
Onder medisch specialisten zie je trouwens wel weer veel mannen, toch ook een zorgberoep.

13 Nov 2020 09:45 door Luisa

Joey schreef:Ik denk dat het juist veel minder karaktertrek is dan we denken. In landen waar wij ons graag mee spiegelen werken vrouwen meer, waardoor ik juist denk dat het cultureel bepaald is.

O zeker hoor, dat geloof ik ook. Maar ik bedoel meer dat die biologische verklaring veeleer karakter is.

13 Nov 2020 09:47 door Luisa

Caulfield schreef:Uit het gegeven dat je vrouwen vaker in zorgberoepen ziet, kun je niet afleiden dat vrouwen dus zorgzamer zijn. Er zijn tal van verklaringen denkbaar.
Onder medisch specialisten zie je trouwens wel weer veel mannen, toch ook een zorgberoep.

Vind ik wel. En medisch specialist is toch veel minder zorgen. Ja, in grote lijnen, zorgen dat iemand beter wordt. Maar dat vind ik van een heel andere orde dan verzorgen bij bejaarden, kinderen en ook verpleging. Dat gaat veel meer om dagelijkse dingen.

13 Nov 2020 10:01 door Anoniem313

Vrouwen zie je meer in zorgzame beroepen DUS vrouwen zijn zorgzamer. Die causale gevolgtrekking klopt niet. Er zijn namelijk veel alternatieve verklaringen denkbaar die je niet kunt wegstrepen.

Vrouwen zie je meer in zorgzame beroepen omdat ze daar vaker advies toe krijgen.

Vrouwen zie je meer in zorgzame beroepen omdat ons stereotype beeld van vrouwen is dat ze zorgzamer zijn.

Vrouwen zie je meer in zorgzame beroepen omdat vrouwen daar van oudsher vaker werken en er dus meer rolmodellen zijn.

Vrouwen zie je meer in zorgzame beroepen omdat je daar goed parttime kan werken en dat van vrouwen wordt verwacht.

Die bedenk ik zo in 1-2 minuten.

13 Nov 2020 10:10 door Luisa

Sorry hoor, maar je maakt er nu een heel ding van. Ik snap ook wel dat het niet zo zwart/wit is als vrouwen zie je meer in zorgberoepen dus zijn zorgzamer. Dat stel ik ook helemaal niet zo. Wel dat het een reden is. Maar het leek mij voor dit topic verder niet zo relevant om alle redenen die eventueel mee spelen dan wel kunnen spelen waarom vrouwen voor zorgberoepen kiezen hier uit te spellen. Neemt niet weg dat ik idd denk dat vrouwen over het algemeen vaak een wat zorgzamer karakter hebben. En nee, geen verdere onderbouwing. Puur een gevoel.

Mijn reactie was gericht op oa Marin, die denkt dat het biologische ook een reden is waarom vrouwen thuisblijven. Ik zeg daarop dat dit m.i. niet zozeer biologische bepaald is, maar karakter.

13 Nov 2020 10:18 door Urban Naked

En caulfield voegt daar een derde mogelijke oorzaak aan toe.

13 Nov 2020 10:19 door Marin

Kan het niet gewoon een beetje van alles wat zijn Luisa? Onderliggend deels biologisch, deels karakter, deels sociaal ingegeven. Lijkt mij het meest logische (en is wat ik eigenlijk al die tijd al probeer te zeggen).

(en daarbij heb ik niet zo'n ontzettende behoefte het tot in den treure te analyseren maar be my guest als je dat wel hebt natuurlijk).

13 Nov 2020 10:34 door Anoniem326

https://www.parool.nl/nieuws/verschilde ... ~b31b8645/

Er moet gewoon nog heel veel gebeuren op dit gebied. In bovenstaand artikel wordt het (hardnekkig) aanhalen van biologische en historische argumenten besproken. Het staat maatschappelijke gelijkheid in de weg. Ik stel mezelf in dit soort discussies ook altijd de vraag: wat wil ik voor mijn dochters?

Gelukkig zijn er nu al veel meer vrouwelijke artsen, bestuurders, wetenschappers, docenten etc. En hoe blij zijn we daar eigenlijk mee? Hoe zou je het vinden als 95% van de vrouwen, ingegeven door biologie, thuis zou blijven voor de kinderen en ons land bestuurd zou worden door alleen maar mannen (die verdeling is sowieso nog scheef, er is veel te weinig diversiteit op bestuurlijk niveau) en alle werkzame beroepen die jij of je kind tegen zou komen mannen zouden zijn? Ik heb er wel vertrouwen in dat we de goede kant opgaan, maar als ik dit soort topics lees, dan doe ik dat wel met een zucht.

13 Nov 2020 10:35 door Luisa

Ja eens hoor, dat er meerdere redenen/oorzaak aan ten grondslag liggen.

Welkom op Zeg maar Yes!

Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Wie is er online?