Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Thuis blijven bij de kindjes

<<

Niekske

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4395

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:16

Bericht 06 Nov 2020 07:38

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Die eisen die veel werkgevers stellen, zijn ook niet allemaal redelijk. Volgens mij heb je altijd recht op ouderschapsverlof, tenzij er een zeer zwaarwegend bedrijfsbelang is. En dat is van de categorie ' dat jij die ene gespecialiseerde chirurg bent die vele levens kan redden' er zijn maar weinig beroepen die echt niet minder kunnen werken, maar werkgevers hebben volgens mij vaak geen zin om twee werknemers op een functie te zetten of andere mogelijkheden te zoeken. En werknemers gaan niet altijd op hun strepen staan om de lieve vrede te bewaren.
december 2016
juli 2019
<<

Kira

Bericht 06 Nov 2020 07:51

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Marsy31 schreef:
Kira schreef:Ik ben het compleet eens met Marsy!


We kunnen het wel Kira ?


?

Het is natuurlijk ook een interessant vraagstuk en ik heb bewondering voor de mensen die zich echt hard maken voor meer gelijkheid. Maar gelijkheid/vrijheid is voor mij ook dat je je eigen keus mag maken.
En ik zelf vind het helemaal niet erg verschillen tussen man en vrouw te onderkennen, die zijn er gewoon en over het algemeen doen vrouwen minder makkelijk afstand van het zorgen van jonge kinderen, vrouwen hebben daar over het algemeen toch meer moeite mee heb ik het idee. En dan bedoel ik kinderen tot 4 jaar.
Geel verwoordde dat zo mooi.
Maar ik zie het ook andersom, een vriend van mij is namelijk meer thuis bij de kinderen dan z'n vrouw. Voor hem echt de keus (hij werkt voornamelijk 's avonds) , voor de vrouw minder maar zij heeft zo'n goede baan dat ze daar ook niet zomaar mee wil stoppen.
<<

Lavendel

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1462

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:58

Bericht 06 Nov 2020 07:52

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik type op m’n telefoon en kan niet uitgebreid ingaan op reacties. Kan nu ook niet terugscrollen, maar lees meerdere keren, oa bij Marsy, iets met de strekking van ‘of het in NL nou echt zo nodig is om die gelijkheid na te streven/ af te dwingen.

Ik zeg ja:
1. Zolang het percentage alleenstaande moeders dat niet alleen rond kan komen (zonder bijstand, dan wel torenhoge toeslagen) nog zo hoog is
2. Zolang er nog werkgevers zijn die echt anders reageren op een man die minder wil gaan werken dan een vrouw
3. Zolang vrouwen nog (buitenproportioneel meer dan mannen) reacties krijgen die impliceren dat het logisch is dat ze minder gaat werken/ thuis blijft als er kinderen komen.

Pas als de maatschappij hier helemaal gelijkwaardig instaat en het niet meer de norm is kunnen we hier mee stoppen denk ik.

En er wordt ook een aantal keren benoemd dat juist die beginfase anders is voor vrouwen waardoor het logisch is dat ze lang(er) thuisblijven. Dat vind ik ook echt wel schadelijk, dan creëer je al direct een onderscheid in die vader of moeder rol. Ik heb alleen mijn officiële verlof gehad, maar in avonden en weekend was zoon dan echt voor mijn vriend, om hen echt even goed te kunnen laten ‘bonden’ (sorry vreselijke term). Maar nog beter zou zijn als verlof dagen verdeeld kunnen worden. In Scandinavië hebben ze die optie geloof ik.
Smile, it's free!
<<

Pineco

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2382

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:09

Bericht 06 Nov 2020 08:23

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik heb met mijn werk als vertaler bewust gekozen om thuis te werken en dus altijd bij de kinderen te zijn. Mijn man werkte toen nog in de horeca (ik was dus altijd alleen met de kinderen 's avonds, in het weekend en tijdens vakanties en dat was verre van ideaal). Ons plan was altijd dat hij daar uiteindelijk mee kon stoppen om ook van huis uit te werken. We hebben een bedrijf aan huis opgebouwd de laatste jaren en twee jaar geleden kon hij dan eindelijk zijn laatste dag werken voor een baas en volledig zelfstandig gaan. De reacties uit onze omgeving daarop waren ook niet mals. Veel mensen gingen ervanuit dat hij ontslagen zou zijn en ook twee jaar na dato krijgt hij nog regelmatig de vraag: "Wanneer ga jij eigenlijk weer werken?" En dat terwijl hij nu meer uren aan zijn werk besteedt dan toen.

Zo irritant dat weinig mensen buiten dat vaste kader kunnen denken. Wij werken dus allebei fulltime én zijn altijd bij de kinderen, voor ons de ideale situatie, maar voor veel mensen blijkbaar erg vreemd.
Drie meiden maken ons geluk compleet! 04-01-2009 / 16-05-2012 / 19-02-2014
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 06 Nov 2020 08:36

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Zora schreef:Joey, ik weet niet of je aanname klopt dat fulltime werken beter zou zijn in de zorg. Volgens mij is over het algemeen de werkdruk zo hoog dat het gezonder voor werknemers geacht om parttime te werken. Zodat er minder sprake is van oververmoeidheid, Burn Outs etc. Ik weet niet of dit waar is hoor maar dit was bijv wel de insteek van mijn vorige werkgever (jeugd ggz). Daar werd echt afgeraden fulltime te werken.

In veel zorgbanen is fulltime in het rooster ook moeilijk mogelijk. Maar dan bedoel ik in dat geval dus; zoveel als mogelijk/wenselijk voor de werkgever. Er is dan nog een verschil tussen 16-24 parttime of 28-32 parttime. Ook in de banen in de zorg die ik had, werkten de (weinige) mannen meer dan vrouwen.
<<

Carra

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3069

Geregistreerd: 01 Sep 2013 08:50

Bericht 06 Nov 2020 09:03

Re: Thuis blijven bij de kindjes

ShallY schreef:
En weer zo’n onzin topic waar jullie niks aan hebben maar wilde het gewoon even gezegd hebben. :)


Dit ‘onzin’topic heeft toch al 8 pagina’s discussie opgeleverd. ?
<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17342

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 06 Nov 2020 10:02

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Coco schreef:
Zora schreef:Wat voor functies hebben de mannen die hier genoemd worden dan eigenlijk dat dat parttime niet kan? Of 36u over 4 dagen? Je zou ook kunnen afspreken dat je op die 5e dag wel bereikbaar bent maar in principe niet werkt.


Maar zo makkelijk werkt dat toch niet? Afspreken dat je op dag 5 niet werkt maar wel bereikbaar bent? Er zijn genoeg bedrijven waarbij geëist wordt minimaal 36u te werken in bepaalde functies en daarbij ook de meeste dagen aanwezig te zijn (en dus niet over 4 dgn verdeeld) als je daar niet aan voldoet moet je je functie inleveren en dan is het aan jou, als werknemer, om een keuze te maken wat je daarmee doet.
En dat is natuurlijk niet alleen voor mannen zo.

Mijn zus (filiaalmanager) moest in functie terug treden toen zij minder ging werken toen de kinderen klein waren. Inmiddels werkt ze weer 36u en heeft ze haar functie terug. Mijn broer met dezelfde functie moet ook minimaal 36u werken maar had het geluk dat dat tussen 9u en 21u kan en dus was hij de eerste jaren van de kinderen de ochtenden vaak met de kinderen.
Mijn vriendin met leidinggevende functie heeft deze functie ook moeten inleveren toen ze 3 dagen ging werken en dat ook blijft werken.

Mijn man was warehouse manager en heeft zijn functie, inmiddels bijna 3 jaar geleden, ook in moeten leveren toen hij nog maar 24u ging werken. Ook is er de eis om 2 zondagen pm aanwezig te zijn naast je 40-urige werkweek.
Toen de kinderen jonger waren werkte hij fulltime maar omdat dat van 6u tot 15u of 15u tot 23u was had hij nog veel tijd met de kinderen voor ze naar school gingen.
Inmiddels werkt hij na 2 jaar parttime gewerkt te hebben weer fulltime, maar omdat hij weigert in ploegendienst te werken krijgt hij zijn functie ook niet terug.


Nouja ik zie hier niet echt voorbeelden van dat het oprecht niet kán. Dat werkgevers hierin ook nog achterlopen is onderdeel van het probleem natuurlijk.
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
<<

Rejoy

Kwebbel

Berichten: 319

Geregistreerd: 15 Dec 2018 23:18

Bericht 06 Nov 2020 10:14

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Kira schreef:
Marsy31 schreef:
We kunnen het wel Kira ?


?

Het is natuurlijk ook een interessant vraagstuk en ik heb bewondering voor de mensen die zich echt hard maken voor meer gelijkheid. Maar gelijkheid/vrijheid is voor mij ook dat je je eigen keus mag maken.
En ik zelf vind het helemaal niet erg verschillen tussen man en vrouw te onderkennen, die zijn er gewoon en over het algemeen doen vrouwen minder makkelijk afstand van het zorgen van jonge kinderen, vrouwen hebben daar over het algemeen toch meer moeite mee heb ik het idee. En dan bedoel ik kinderen tot 4 jaar.
Geel verwoordde dat zo mooi.
Maar ik zie het ook andersom, een vriend van mij is namelijk meer thuis bij de kinderen dan z'n vrouw. Voor hem echt de keus (hij werkt voornamelijk 's avonds) , voor de vrouw minder maar zij heeft zo'n goede baan dat ze daar ook niet zomaar mee wil stoppen.


Waarom hebben vrouwen daar meer moeite mee dan? Uit het artikel dat ik eerder postte blijkt dat vrouwen daar met name meer moeite mee hebben door de sociale normen die heersen. Het wordt van vrouwen verwacht dat ze dienstbaar zijn aan het gezin. Dat heeft niks meer met een vrije keuze te maken als op die manier een keuze (al dan niet onbewust) opgedrongen wordt door de maatschappij.

Met parttime werken of volledig thuis blijven bij de kinderen is in beginsel niks mis mee, er is wat mis met de normen die gehanteerd worden. Daar zit een grote mate van ongelijkheid in en daar moet wat aan gedaan worden.
<<

Kira

Bericht 06 Nov 2020 10:20

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Nou als ik voor mezelf mag spreken had ik er zelf moeite mee mijn zoon van toen 1,5 bij de gastouder te moeten brengen om te gaan werken. Veel liever was ik bij hem thuis gebleven, maar ik was alleen dus had geen keus. Ik heb wel altijd bewust de keus gemaakt mijn werktijd zo te verdelen dat ik genoeg thuis was bij hem. Dat heeft niks met sociale druk te maken gehad maar omdat ik dat zelf wilde.
Als ik een partner had gehad was die keus nog makkelijker geweest en was ik wellicht tot zijn 4/5e jaar thuis gebleven.
En zo zie ik in mijn omgeving ook vrouwen die er moeite mee hebben en liever thuis zijn omdat ze hun kinderen graag willen verzorgen tot ze een bepaalde leeftijd hebben.
Maar ook andersom, een andere vriendin snakt ernaar om weer aan het werk te gaan en zij verdelen het dus zo, zodat dat ook gaat.
Tuurlijk is er maatschappelijk iets mis maar dat begint er al bij dat vrouwen minder verdienen dan mannen.
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43575

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 06 Nov 2020 10:31

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik denk dat vrouwen daar meer moeite mee (kunnen) hebben vanwege wat Geel ook aankaartte, de biologische kant erachter (dus dragen, baren, zorgen tijdens verlof en evt borst voeden).
Mijn moedergevoel roept iig heel hard dat ik het zielig vind om kleine guppies van onder de één jaar naar het kinderdagverblijf te laten gaan. Hoe goed het ook kan zijn voor hun ontwikkeling en hoe goed de zorg ook daar kan zijn. Niks ten nadele daarvan maar het druist gewoon tegen m'n gevoel in. En ik realiseer me ook dat ik die keuze vanuit m'n privilege kan maken en dat niet iedereen die keuze heeft ook al zouden ze dat voelen (en ook dat niet iedereen dat zo voelt, even goed recht). Maar ik voel dat wel echt zo en ik dénk dat dat wel ook echt door moedergevoelens komt en dat dat deels hormonaal bepaald is.
Maar ik geloof ook wel in dat vierde trimester en dat baby'tjes echt beetje op de wereld moeten landen en je als moeder (ook wel vader maar met name moeder biologisch gezien) helpt bij die transitie. Ik ben misschien daarin toch meer 'geitenwollensokken linksdraaiend' dan ik in eerste instantie had verwacht. (bedoel ik niks verkeerd mee maar weet niet hoe ik 't anders moet noemen)
Let's discover the world together.
<<

Rejoy

Kwebbel

Berichten: 319

Geregistreerd: 15 Dec 2018 23:18

Bericht 06 Nov 2020 10:42

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Volgens mij moet er een stap verder gekeken worden. Hoe komt het dan dat we het zielig vinden dat kinderen naar een gastouder of kdv gaan. En hoe kan het dan dat vrouwen dit vooral zielig vinden en niet mannen? Is dit puur biologisch, of zit daar meer achter, de normen die opgelegd worden (je krijgt geen kinderen om ze naar het kdv te brengen). Waarom moet de moeder de baby helpen landen, kan de vader dat niet? En als hij dat kan, waarom blijft de moeder dan vaak toch thuis?

Het biologische stuk zal ongetwijfeld een rol daarin spelen, zoals ik eerder ook al genoemd had, maar onderzoek toont ook gewoon aan dat de druk uit de omgeving daarin ook een grote rol speelt. Dit topic laat goed zien hoe we daar met z'n allen heel erg niet bewust van zijn.
<<

Rejoy

Kwebbel

Berichten: 319

Geregistreerd: 15 Dec 2018 23:18

Bericht 06 Nov 2020 10:46

Re: Thuis blijven bij de kindjes

En nogmaals: het gaat helemaal niet om de keuze die gemaakt wordt, het gaat er vooral om hoe de keuze tot stand komt.
<<

Kira

Bericht 06 Nov 2020 10:47

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Zo moeilijk vind ik dat antwoord eerlijk gezegd niet. Wij vrouwen dragen de kinderen, zogen ze en hebben toch vaak een "speciaal lijntje" met hun kind dat vaders niet hebben. En ik geloof dat dat biologisch bepaald is.
In het dierenrijk is geen maatschappelijke druk maar zijn het ook vaak de vrouwtjes die de jongen grootbrengen, mannetjes gaan soms na de bevruchting al hun eigen weg.
Is dat echt zo erg? Is het niet ook iets waar wij vrouwen juist weer trots op mogen zijn?
Mannen vinden het misschien ook zielig een jong kind naar de opvang te brengen maar het gevoel waar Marin het over heeft, dat het echt indruist tegen je moeder gevoel is denk ik een sterker, dieper gevoel. En dat is in mijn optiek biologisch bepaald.
En over dat landen, ik weet niet of ik daar in geloof. Maar volgens mij heeft het juist te maken met dat de baby de baarmoeder, dus de moeder verlaat. En een vader kan dan misschien helpen landen maar zo'n baby verlangt denk ik meer naar de moeder en niet naar een "vreemde" meneer. Ook dat lijkt me een stukje biologie en niks slechts.
Laatst gewijzigd door Kira op 06 Nov 2020 10:49, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43575

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 06 Nov 2020 10:49

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik heb inderdaad bij een discussie als deze dan een beetje het gevoel alsof een dergelijk gevoel haast niet mag, of dat de achterliggende reden niet biologisch bepaald mág zijn. Tuurlijk zullen er veelal ook maatschappelijke redenen zijn en druk uitgevoerd worden op vrouwen. Maar ik denk in de basis dat dit gewoon de eerste achterliggende reden is. En is dat erg dan?
Let's discover the world together.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Nov 2020 10:50

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik vind echt dat rejoy hele valide punten inbrengt en eigenlijk de loop weer naar het begin van het topic maakt. Hoeveel van onze keuzes zijn oprecht onze keuzes en hoeveel wordt beinvloed door onze cultuur, onze opvoeding en onze relatie. Van macro naar micro niveau zijn er bizar veel invloeden die onze keuzes bepalen. Zo ben ik opgevoed met een hele onafhankelijk maar lieve moeder. Die wilde zelf werken en heeft opleiding altijd hoog in het vaandel staan. Ik merk nu al dat dat beeld mij als moeder ook vormt. Dus als je vroeger bent grootgebracht met een moeder die altijd thuis was, dan is dat je standaard en spiegelt dat ergens in jou. Of jezet je ertegen af, of je hebt dat als maatstaf. En zal dat ook wellicht bepalen of je het zielig vindt als je kind naar een KDV/ BSO gaat.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Nov 2020 10:53

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik lees dus nergens een waardeoordeel. Wie zegt dat het niet mag? Waarom zou het negatief zijn? We hebben het alleen erover dat keuzes beinvloed worden door een grote variatie aan opties. En dat die vaak buiten jezelf staan.

En biologisch gezien is er een verschil tussen mannen en vrouwen, maaar dat is verre van de enige invloed op de keuze die je vervolgens maakt. Als je de vergelijking maakt naar het dierenrijk komt daar bijv monogamie een stuk minder voor, toch maken wij als maatschappij iedere dag de keuze dat monogaam zijn de heersende norm is. Dus in die optiek ga ik er niet in mee dat biologie de bepalende factor is. Wel een onderdeel van bepalende factoren.
<<

Kira

Bericht 06 Nov 2020 10:56

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Zeker, er zijn veel factoren maar bij de geboorte van een kind en het grootbrengen daarvan denk ik dat biologie en hormonen en moeder zijn wel een grote invloed heeft.
Rejoy vraagt zich af waarom vrouwen dat sterker hebben, vandaar dat ik het over biologie heb.
<<

Rejoy

Kwebbel

Berichten: 319

Geregistreerd: 15 Dec 2018 23:18

Bericht 06 Nov 2020 10:57

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Kira schreef:Zo moeilijk vind ik dat antwoord eerlijk gezegd niet. Wij vrouwen dragen de kinderen, zogen ze en hebben toch vaak een "speciaal lijntje" met hun kind dat vaders niet hebben. En ik geloof dat dat biologisch bepaald is.
In het dierenrijk is geen maatschappelijke druk maar zijn het ook vaak de vrouwtjes die de jongen grootbrengen, mannetjes gaan soms na de bevruchting al hun eigen weg.
Is dat echt zo erg? Is het niet ook iets waar wij vrouwen juist weer trots op mogen zijn?
Mannen vinden het misschien ook zielig een jong kind naar de opvang te brengen maar het gevoel waar Marin het over heeft, dat het echt indruist tegen je moeder gevoel is denk ik een sterker, dieper gevoel. En dat is in mijn optiek biologisch bepaald.
En over dat landen, ik weet niet of ik daar in geloof. Maar volgens mij heeft het juist te maken met dat de baby de baarmoeder, dus de moeder verlaat. En een vader kan dan misschien helpen landen maar zo'n baby verlangt denk ik meer naar de moeder en niet naar een "vreemde" meneer. Ook dat lijkt me een stukje biologie en niks slechts.


Dat het biologisch bepaald is, is dus helemaal niet per se zo. Zo simpel als jij 'm weergeeft, zo is het gewoonweg niet. Heersende sociale normen schrijven voor dat vrouwen prioriteit moeten geven aan hun gezin, terwijl mannen prioriteit moeten geven aan hun carrière. Hierdoor voel je je als vrouw dus sneller schuldig. Is dus niet biologisch bepaald, maar een norm die opgelegd wordt.

Daarbij zie je dat als een man thuisblijft, een relatie door buitenstaanders sneller als ongelijkwaardig wordt beschouwd. De vrouw is dan een haaibaai, heeft haar op de tanden, is bazig. Dit soort beeldvorming draagt eraan bij dat mannen er doorgaans niet om staan te springen om minder te gaan werken dan de vrouw, zij worden dan als watje gezien, als iemand die thuis niks te vertellen heeft.

Verlof is daarin ook heel erg bepalend voor het ontwikkelen van patronen. De vrouw zit véél langer thuis met het kind, terwijl de man het oude ritme vaak voor een groot deel weer oppakt. Hierdoor worden patronen ontwikkeld die later dus heel moeilijk te doorbreken zijn. De vrouw wordt namelijk primaire verzorger en dan kom je weer bij mijn eerste punt: zij gaat zich dan dus schuldig voelen als zij die zorg uit handen moet geven aan een KDV. Als een man na de geboorte ook vier maanden volledig thuis zou zijn bij de baby, ga je zien dat er andere patronen ontwikkeld worden. Uit het artikel wat ik eerder plaatste, blijkt dus ook dat dit soort patronen meer en meer verankerd raken in een gezin naarmate deze verdeling langer duurt.
<<

Rejoy

Kwebbel

Berichten: 319

Geregistreerd: 15 Dec 2018 23:18

Bericht 06 Nov 2020 10:59

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Marin schreef:Ik heb inderdaad bij een discussie als deze dan een beetje het gevoel alsof een dergelijk gevoel haast niet mag, of dat de achterliggende reden niet biologisch bepaald mág zijn. Tuurlijk zullen er veelal ook maatschappelijke redenen zijn en druk uitgevoerd worden op vrouwen. Maar ik denk in de basis dat dit gewoon de eerste achterliggende reden is. En is dat erg dan?



Ik heb al vaker gezegd: het gaat niet om welke keuze gemaakt wordt, ik vind vooral dat we stil moeten staan bij de manier waarop keuzes tot stand komen. Sommige vrouwen vinden dat helemaal prima, maar er bestaat ook een hele grote groep vrouwen die hier (al dan niet onbewust) last van heeft. Het is goed om ons te realiseren welke sociale normen wij elkaar (onbewust) opleggen. Alleen als we ons daarvan bewust zijn, kunnen we hier wat mee doen.
<<

Kira

Bericht 06 Nov 2020 11:03

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Rejoy schreef:
Marin schreef:Ik heb inderdaad bij een discussie als deze dan een beetje het gevoel alsof een dergelijk gevoel haast niet mag, of dat de achterliggende reden niet biologisch bepaald mág zijn. Tuurlijk zullen er veelal ook maatschappelijke redenen zijn en druk uitgevoerd worden op vrouwen. Maar ik denk in de basis dat dit gewoon de eerste achterliggende reden is. En is dat erg dan?



Ik heb hier overheen gelezen maar ben het hier compleet mee eens. Ik geloof ook echt niet dat een vrouw die haar kind met tegenzin achterlaat op een kdv dit met tegenzin doet door de heersende sociale druk maar simpelweg omdat ze haar kindje graag bij zich heeft.
<<

Anoniem326

Bericht 06 Nov 2020 11:05

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Marin schreef:Ik denk dat vrouwen daar meer moeite mee (kunnen) hebben vanwege wat Geel ook aankaartte, de biologische kant erachter (dus dragen, baren, zorgen tijdens verlof en evt borst voeden).
Mijn moedergevoel roept iig heel hard dat ik het zielig vind om kleine guppies van onder de één jaar naar het kinderdagverblijf te laten gaan. Hoe goed het ook kan zijn voor hun ontwikkeling en hoe goed de zorg ook daar kan zijn. Niks ten nadele daarvan maar het druist gewoon tegen m'n gevoel in. En ik realiseer me ook dat ik die keuze vanuit m'n privilege kan maken en dat niet iedereen die keuze heeft ook al zouden ze dat voelen (en ook dat niet iedereen dat zo voelt, even goed recht). Maar ik voel dat wel echt zo en ik dénk dat dat wel ook echt door moedergevoelens komt en dat dat deels hormonaal bepaald is.
Maar ik geloof ook wel in dat vierde trimester en dat baby'tjes echt beetje op de wereld moeten landen en je als moeder (ook wel vader maar met name moeder biologisch gezien) helpt bij die transitie. Ik ben misschien daarin toch meer 'geitenwollensokken linksdraaiend' dan ik in eerste instantie had verwacht. (bedoel ik niks verkeerd mee maar weet niet hoe ik 't anders moet noemen)


Ik heb best een beetje moeite met deze reactie. Waar is het vadergevoel dan? En waar is jouw gevoel ten opzichte van de hechting met de vader? Dus het voelt goed om de moeder het hele eerste jaar voor de baby te laten zorgen, maar dat vader volledig werkt en veel minder zorgtaken heeft voor de baby in de cruciale eerste periode is prima. Op de wereld landen, daar hoort ook een vader bij. Ik vind dat de rol van de vader hier volledig buitenspel wordt gezet.
Laatst gewijzigd door Anoniem326 op 06 Nov 2020 11:07, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43575

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 06 Nov 2020 11:06

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Rejoy schreef:
Marin schreef:Ik heb inderdaad bij een discussie als deze dan een beetje het gevoel alsof een dergelijk gevoel haast niet mag, of dat de achterliggende reden niet biologisch bepaald mág zijn. Tuurlijk zullen er veelal ook maatschappelijke redenen zijn en druk uitgevoerd worden op vrouwen. Maar ik denk in de basis dat dit gewoon de eerste achterliggende reden is. En is dat erg dan?



Ik heb al vaker gezegd: het gaat niet om welke keuze gemaakt wordt, ik vind vooral dat we stil moeten staan bij de manier waarop keuzes tot stand komen. Sommige vrouwen vinden dat helemaal prima, maar er bestaat ook een hele grote groep vrouwen die hier (al dan niet onbewust) last van heeft. Het is goed om ons te realiseren welke sociale normen wij elkaar (onbewust) opleggen. Alleen als we ons daarvan bewust zijn, kunnen we hier wat mee doen.


Ik bedoel hier dus te zeggen dat ik het gevoel heb dat je dit haast niet als manier waarop de keuze tot stand komt mag gebruiken. Tuurlijk ligt het veel complexer dan puur biologie, maar denk wel dat dit de basis is. En daar dan bovenop natuurlijk een hoop sociale normen.
Let's discover the world together.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Nov 2020 11:11

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik vind het ook veel te eendimensionaal om het biologische aspect alleen op de moeder te projecteren. De vader heeft ook biologische behoefte aan hechting, en het kind naar de vader toe ook. En ook daarbij geldt dat die vader het misschien juist niet voelt, omdat er heersende normen zijn die hem vertellen dat ie 5 dagen na de geboorte moet werken. Of vooral overbodig is omdat de kraamzorg er toch is.
<<

Anoniem326

Bericht 06 Nov 2020 11:11

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Ik vraag me ook af of je moedergevoel ook heel hard roept om je guppie niet achter te laten bij vader, als hij wel een keer een dag bij de baby is en jij een dagje weg bent. Of als het guppie uit logeren gaat bij opa en oma als vader en moeder samen op vakantie gaan?

Ik ben overigens voor langer verlof en baby's pas naar kinderdagverblijf bij 6 maanden en ouder. Dus daar sta ik deels hetzelfde in. Maar mijn inziens hecht een baby aan vader en moeder en maak je nogal een keuze door in dat eerste jaar volledig te investeren in hechting met moeder.
Laatst gewijzigd door Anoniem326 op 06 Nov 2020 11:13, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Pixie

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 41

Geregistreerd: 04 Jun 2020 19:49

Bericht 06 Nov 2020 11:12

Re: Thuis blijven bij de kindjes

Marin schreef:Mijn moedergevoel roept iig heel hard dat ik het zielig vind om kleine guppies van onder de één jaar naar het kinderdagverblijf te laten gaan.


Ik denk dat veel mannen het ook fijner vinden als een kind ‘niet te vroeg’ en ‘niet te vaak’ naar een opvang gaat, maar toch is het meestal zo dat vróuwen dan thuisblijven.

Als de man zou thuisblijven dan hoeft je kind ook niet weggebracht te worden. Maar toch zijn het vaak de vrouwen die zich ‘opofferen’ door minder te gaan werken.

Sommigen omdat ze daar voor kiezen en dan is het geen opoffering natuurlijk, maar ik las ook voorbeelden van vrouwen die het eigenlijk liever anders hadden verdeeld maar man (of werkgever van man) staat daar niet voor open.
Dat is jammer.

Oprechte vraag aan mensen die minder zijn gaan werken of zijn gestopt met werken met als reden dat je je kind niet wilde wegbrengen:
Als je man thuis had gezeten om wat voor reden dan ook en je kind dus sowieso niet naar een opvang had gehoeven, had je dan ook minder willen werken of toch niet?
(Gaat het je er om dat je zélf voor je kind wil zorgen of gaat het je er om dat je kind door een naaste wordt verzorgd?)
04-2018
VorigeVolgende

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers