Op de dagen dat ik alleen was in de ochtend gaf ik de meisjes om 7 uur een fles (ze lagen dan in een tweelingsvoedingskussen en er lag een opgeronde hydrofiel onder hun fles, dus ik voedde handsfree, ik snap dat dat met bv wat lastiger wordt), en terwijl zij dronken kleedde ik D. aan. Oh, en hij kreeg daarvoor al een broodje van me, als ik beneden kwam om de flesjes te maken, maakte ik direct een broodje voor D.
Als iedereen gegeten/gedronken had, kleedde ik de dames aan en dan moest ik iedereen in de auto hijsen, naar de opvang rijden, iedereen weer uit de auto, D. afzetten en iedereen weer in de auto, en thuis weer eruit. Was nogal een gedoe, maarja.
Op de ochtenden dat mijn man thuis was, deed hij het hele aankleed- en voederritueel, en nam ik de kindjes mee naar de opvang (de meisjes gingen toen nog naar dezelfde locatie als zoon). Later, toen zij van opvang waren gewisseld, nam ik alleen zoon mee en bracht mijn man de meiden weg (zij zitten nu op een locatie tegenover ons huis). Daarna kwam Corona en toen hoefde niemand meer te worden weggebracht
Douchen deed ik of 's avonds, of (zonder m'n haren te wassen) als de meiden aan het drinken waren 's ochtends. Maar dan legde ik het kussen in een ledikant, zodat ze niet uit het bed kukelden.