Wij hebben 4 basisscholen binnen 10 minuten lopen, waarvan 2 (naast elkaar) bijna om de hoek. M gaat straks naar een van de twee. We hebben rondleidingen gehad en ouders gesproken en hier het beste gevoel bij. Volgens mij is het een openbare school, maar daar hebben we niet eens naar gekeken. Ik werk zelf op een pc school (wel vo), maar daar merk ik erg weinig van. Het zijn vooral de normen en waarden waar wij naar handelen en daar lijkt me niks mis mee. Ook bij het vak levensbeschouwing gaat het over onderwerpen als geluk en ethiek, dus erg breed.

Wij hebben ons gevoel gevolgd en wat vooral de doorslag heeft gegeven, was dat deze school iets traditioneler onderwijs geeft. Dus geen Ipad-school waar ze kinderen zelf gaan laten bepalen wat ze willen doen enzo (tikje overdreven, maar je snap het wel. Ik zit zelf in onderwijsvernieuwingen en ik zie dat het amper verbeteringen zijn) maar wat meer structuur en klassikale lessen. Wij denken dat dit beter bij M past.

Maar dat kan toch altijd? De kinderen op de school van mijn dochter wonen echt lang niet allemaal in de wijk waar de school staat, maar dat is nooit een probleem geweest met afspreken.

Montessori zit hier in de straat, maar is een oud gebouw en gaat verhuizen. Heb me daar verder eigenlijk nog helemaal niet verdiept.

AMM, gaat jouw dochter naar de VH-school? (Even gekeken welke er in het OD zitten.) Wij hebben dus een paar opties, qua openbare zijn dat V.elduil (in Het Veld, tenminste, nu zit groep 1-4 nog dichterbij, maar er komt een nieuw gebouw voor alle groepen op de andere locatie) of R.idderspoor (Het Spoor). Katholiek is 't S.choolhuys in onze wijk (Gilde) en christelijk M.ozaïek (ook hier in de wijk dus).

Wat me bij R.idderspoor erg aanspreekt is dat ze daar veel met theater doen, dat lijkt me zo leuk. Elke groep doet elk jaar een voorstelling las ik volgens mij op de site.

Nee klopt hoor! Ik ben wel gelovig opgevoed maar we geloven niet. Wel beiden naar een christelijke school geweest. T gaat nu zelfs naar een katholieke school. We wilden de kinderen graag dezelfde feesten laten vieren waar wij zelf ook zulke goede herinneringen aan hebben. De kerstviering is bijvoorbeeld altijd met een grote voorstelling waarin alle kindjes een rol hebben, maar ze vieren ook Carnaval en Palmpasen. Ik geloof dat er op OBS’en vast ook aandacht voor is maar toch op een andere manier. Er wordt trouwens niet gebeden op school ofzo

Nu ik de andere antwoorden lees realiseer ik me dat we idd bij de rondleiding en bij de gesprekken vooraf het veel hebben gehad over hoe er gedifferentieerd wordt bij andere leerlijnen en hoe de lessen vormgegeven worden. Maar doorslaggevend was echt de gezellige kleinschalige sfeer.

Ik merk idd ook erg weinig van het feit dat het een katholieke school is, afgezien van de vele aandacht voor vieringen.

Hier in het dorp heb je (even uit m’n hoofd) 5 basisscholen en daarvan zitten er 3 behoorlijk dicht bij elkaar (binnen een straal van 200m ofzo). Afstand heeft bij ons dus niet echt meegewogen. Wij kwamen als niet gelovigen bij de katholieke school uit omdat dat een kleine school is. Wij kwamen daar toen we vastliepen bij de gemeente wat betreft onze oudste zoon en deze school was toen bereid ons te helpen. Uiteindelijk toen niet nodig geweest, maar ons gevoel was daardoor wel heel goed bij deze school. Daarom hebben we voor middelste zoon voor deze school gekozen. Ook wordt onze oudste daar nu 1 dagje per week heel fijn opgenomen in de klas. Hij hoort er echt bij. En natuurlijk had dit ook op de andere scholen zo kunnen zijn maar wij vinden het kleine knusse wel heel fijn. Zat zelf vroeger op een basisschool met zo’n 100ll en daar heb ik goede herinneringen aan.

Wij zijn toen voor de oudste bij 2 scholen hier in de buurt gaan kijken. De ene school, een katholieke, best wel groot, meerdere klassen van 1 groep. Oud gebouw maar wel het dichtste bij en veel kindjes uit de wijk.

De andere school, in een andere wijk, een basisschool. Klein, van alle groepen maar 1.

Ik wist echt niet waar we nou goed aan zouden doen. En had bij allebei wel een goed gevoel. De katholieke school is groot maar zou hij daar last van hebben..

Uiteindelijk zijn we toch voor de katholieke basisschool gegaan die het dichtste bij staat. Praktischer en fijn voor hem dat er veel kindjes uit de wijk erop zitten.
Hij zit er nu bijna een jaar en ben tot nu toe wel tevreden.

Wij zijn allebei trouwens helemaal niet gelovig opgevoed maar dat weerhield ons niet om hem toch naar een katholieke school te doen. Ze doen alleen met Pasen en kerst iets maar verder merk je er weinig van. En het kan helemaal geen kwaad dat hij er iets van mee krijgt.

Misschien dat je toch eens bij die 2 scholen ‘moet’ gaan kijken en dan krijg je er zelf een gevoel bij.

Ik moet zeggen dat er uit zijn klas wel kindjes zitten die verder weg wonen, in een andere wijk. Dus dat zegt niks.

Wij hebbben meerdere scholen in de buurt en bij 3 ervan een rondleiding gehad. Wij hebben uiteindelijke gekozen voor de school die we het fijnst vonden voelen. Deze is ook een minuut of 5 fietsen (en in E's tempo 10), maar dat is echt geen probleem. School staat net in een andere wijk, maar heb nog nooit van een ouder gehoord dat ze dat lastig vonden voor het spelen oid. Kindjes wonen alsnog op max 10 minuten fietsen bij ons vandaan, gaat prima!

Wij hebben een christelijke en een openbare school in de wijk, in hetzelfde gebouw zelfs. We hebben bij beide scholen gekeken en ook bij een paar buiten de wijk. Mijn man heeft echt iets tegen christelijke scholen (niks tegen het geloof, maar hij vindt dat het niets met het onderwijs te maken heeft), maar als ik een sterke voorkeur zou hebben voor een van de christelijke scholen, dan was hij wel te overtuigen. Uiteindelijk voelde de openbare school het fijnst voor ons en ik vind het heerlijk dat we erheen kunnen lopen elke dag en dat vriendjes en vriendinnetjes bijna allemaal in onze wijk wonen. Maar E. speelt ook met leeftijdsgenootjes uit de straat van de andere school, dat maakt niks uit gelukkig. Wat ik fijn vind aan onze school is dat hij niet supergroot is, ze werken veel klasdoorbrekend en sluiten aan bij de verschillende niveaus in de klas. Als ik geen goed gevoel had gehad bij de scholen in onze wijk, was ik zeker voor een school buiten de wijk gegaan, dan maar iets verder fietsen.

Wij hebben gekozen voor een kleinschalige school omdat het beste bij hem paste. Toevallig ook de school die het dichtstbij is maar toch loop ik er 15 min over. Eind van het jaar gaan we verhuizen en dan wordt het lopend niet meer te doen en ongeveer 20 minuten fietsen. Er zit een school op nog geen 5 minuten maar dat is echt een hele grote school waar we bewust niet voor hebben gekozen (we wisten toen nog niet dat we gingen verhuizen) dus ja wij gaan wat verder rijden naar school straks en met vriendjes verwacht ik niet zoveel problemen en anders is daar vast ook wel een mouw aan te passen.

Wij hebben ons verdiept in scholen toen we nog in ons oude huis woonden. Dat zaten 2 scholen bij ons in de wijk. 1 christelijke school en 1 openbare. Op de openbare school heb ik zelf gezeten en een hele nare tijd gehad. We zijn toen in eerste instantie bij de christelijke school gaan kijken, en waren hier erg tevreden over. In de tussentijd zijn wij verhuisd naar een dorp met meerdere scholen in de omgeving. Daar zat ook een school tussen van dezelfde organisatie als de school waar de kinderen eigenlijk naartoe zouden gaan. We hebben hier een rondleiding gehad en onze zoons voelden zich erg direct thuis. De jongste gaf de directeur een handje tijdens de rondleiding ?. Hij is nog steeds helemaal idolaat van de directeur.

De school ligt op 5 fietsminuten van ons huis. Wij zijn zelf niet gelovig, maar wel erg blij met de christelijke school. De meeste kinderen op school komen hier uit het dorp, een enkeling uit een dorp verderop, maar ik heb nog nooit gehoord dat ouders dat een probleem vonden met speelafspraakjes.

Wij hebben gekozen voor Jenaplan en zijn hier heel tevreden over. Daarnaast vonden wij een kleine school belangrijk en een school die met z’n tijd meegaat. Ook wordt er goed gekeken naar wat een kind nodig heeft en dit betekent dus dat ieder kind op zijn/haar eigen niveau werkt. Dat vind ik belangrijk.

Afstand zou ik zelf niet naar kijken, maar ik woon in een dorp waardoor vriendjes en vriendinnetjes nooit écht ver weg wonen. Afspreken verloopt wat dat betreft altijd heel soepel.

Onze school is een Bijzonder Neutrale school.
Mijn man wilde absoluut geen school met religieuze grondslag. Het is fijn als ze over alle religies een beetje leren, maar we wilden beide niet dat het, zoals Minoes ook zegt, als de waarheid verteld wordt.

We hebben oa voor deze school gekozen omdat hij goed aangeschreven staat, het een vereniging is en geen stichting (de leerkrachten komen dus niet uit een pool, lerarentekort is bijv. geen probleem) en omdat er veel 'extra's' zijn, die de andere 2 scholen in onze buurt niet hadden (denk aan vaste IB'ers, vakdocenten voor meerdere vakken etc).

Oh ja, de school is ongeveer 5 minuten fietsen. Ik heb dat echt nooit als ver ervaren. Nagenoeg iedereen van school woont in een straal van 850 m van school. Dus speelafspraakjes zijn nooit een probleem.

Onze kinderen zitten op 10 min fietsen van school, natuurlijk was dichterbij leuker geweest maar de school hier om de hoek vinden we vreselijk en de volgende school is de vrije school en dat vonden we ook iets te. De school waar ze nu op zitten vonden we qua onderwijs en sfeer het meest aanspreken. Het is een montessorischool en het voordeel daarvan is, behalve dat ik het onderwijssysteem mooi vind, dat er kinderen uit een groot deel van de stad op zitten. Vriendjes wonen dus overal en nergens. Dat is soms met afspreken onhandig, maar tot nu toe lukt dat altijd wel. De ouders zijn toch al gewend dat ze de kinderen wat verder naar school moeten brengen dus naar een vriendje of vriendinnetje verder weg is meestal ook geen punt. En er wonen ook een aantal kinderen wel in onze wijk.

Ik vind vriendjes en vriendinnetjes belangrijk, maar ik vind het onderwijs belangrijker, anders hadden we wel voor een school dichterbij gekozen.

Ik heb in eerste instantie gekozen voor een kleinschalige school waar gedifferentieerd gewerkt wordt. Een instructie lokaal, ruimtes om zelfstandig te werken. Elk kind kan daar leren op eigen tempo en in eigen leerlijn. Omdat het een kleine school is wordt er veel samengewerkt. De jonge leerlingen leren van de oudere leerlingen en andersom leren de oudere leerlingen verantwoordelijkheid te nemen over de jongeren leerlingen. Ik vond dat een mooie manier van onderwijs. Mijn dochter deed het er prima en doet het nu op een andere school ook prima. Zij past zich aan en vindt overal haar weg en aansluiting. Mijn zoon niet. Als ik ouders een advies zou geven over het kiezen van de basisschool is kijken naar de zorg en de aanpak als je kind niet meekomt. En dan vooral sociaal emotioneel niet meekomt. Je kan meestal wel nagaan of er een plusklas is en of er gedifferentieerd gewerkt word. Maar wat wordt er gedaan met leerlingen die zich niet fijn of veilig voelen. Wanneer wordt er hulp ingeroepen en wat wordt er gedaan. Ik had mijn twee dochters op elke school hier in het dorp kunnen zetten en ze hadden zich gered, vriendinnen gemaakt en geleerd. Maar mijn zoon heeft extra begeleiding nodig. Als hij dat niet krijgt dan blokkeert hij volledig en komt hij niet tot leren toe. Bouwt hij geen band op met de leerkracht en vindt geen aansluiting met andere kinderen. En daar wordt hij heel verdrietig van. Als je zo'n kind hebt wil je niet tegen muren oplopen. En dan kan de visie van de school en het differentiëren nog zo mooi zijn. Om tot leren te komen moet je fijn en veilig voelen. Dus dat zou nu mijn insteek van het gesprek zijn.

Hoe gaat het nu met je zoon op de nieuwe school HG? Voelt hij zich nu meer op zijn gemak?

Veel beter, maar hij krijgt wel veel begeleiding. Er zit een ib'er en ambulant begeleider op. Hij wordt geholpen met het maken van contact met de leerkracht en andere leerlingen. Hij leeft heel erg in zijn eigen wereld en begrijpt andere kinderen niet. En andere kinderen begrijpen hem ook niet goed. Maar hij maakt al wel voorzichtig contact. Hij wordt geaccepteerd in de klas. En de juf krijgt ook contact met hem. Daarom komt hij nu tot leren toe en laat hij zien dat hij werkjes juist heel goed kan maken. Het is best moeilijk om hem uit zijn eigen belevingswereld/fantasie in het hier en nu te halen. Maar hij wordt er nu heel goed bij begeleid en geholpen, waardoor hij nu dus ook echt dingen laat zien en doen. Als hij 'los' gelaten wordt, dan fladdert hij rond en komt hij tot niks (behalve de dingen die hij in zijn hoofd heeft), maar op deze school krijgen ze hem met extra ondersteuning dus al wel betrokken bij de groep en bij taakjes. Ik ben echt zo blij met de school en alle begeleiding die ze erop inzetten. Hij gaat zonder buikpijn en verdriet naar school. Hij zegt dat hij een lieve juf heeft. Hij zei laatst ook: "ik denk dat er nu wel kindjes mijn vriend willen zijn". Dat raakt me echt enorm (positief nu).

Aahww HG wat fijn! Geweldig van school zeg, al die inzet. En wat een ontroerende opmerking van je zoon ?

Ahh wat fijn, HG!

Wat fijn HG! Zo snel al zo veel verbetering, super dat de school hem zoveel beter begeleid (of eigenlijk überhaupt begeleid, in tegenstelling tot de andere school). Zo fijn dat je deze stap gezet hebt. Die opmerking van hem is wel hartverscheurend trouwens.

Fijn dat het al zoveel beter gaat, HGL!

In onze oude woonplaats reden we zo'n 7 basisscholen voorbij. Wij kozen toen voor jenaplan. Het voordeel is dat over het algemeen ouders daar specifiek voor kiezen waardoor de kinderen uit onze hele woonplaats kwamen. Geen enkele ouder vond dat vervelend.
Wij wilde vooral dat er naar het kind gekeken werd. Dat er niet zo'n mega druk op presteren lag en dat kinderen elkaar leerde respecteren en waarderen.

Nu zijn we verhuisd en vonden we het vooral belangrijk dat school dichtbij was zodat ze zelf naar school kunnen lopen als ik ziek ben. (we hebben nu niet zo'n groot vangnet als voorheen)
We vonden het ook belangrijk dat de kinderen geaccepteerd zou worden (daarom zijn ze ook verschillende keren vooraf geweest) en dat het niet zo'n ons kent ons en we willen er niemand bij school zou zijn.
Nou, dat is allemaal gelukt. Helaas wordt er wel veel gepest (onze kinderen gelukkig niet, maar ze hebben er wel last van dat het bij andere gebeurt) en hebben we het idee dat een aantal leerkrachten er geen zin meer in heeft en sommige zijn ook in de jaren 50 blijven hangen... Nou ja, we zijn gewoon niet tevreden over de school. Als we toendertijd dit allemaal hadden geweten, waren we misschien wel nooit verhuisd. In elk geval niet naar dit dorp (terwijl de rest van het dorp en de mensen waar we mee om gaan ons echt goed bevallen).

Als je de kans hebt, zou ik gewoon eens ergens een halve dag meedraaien, goed informeren. Zelfs bij kinderen en ouders. Ze moeten zo lang naar de basisschool. Het is belangrijk dat ze zich er fijn en veilig voelen.

Dankjewel!