Derpy schreef:Ik heb mijn meisjesnaam gehouden en heb er nooit problemen mee. Ik vond het te ouderwets om zijn naam aan te nemen, we zijn gelijkwaardig in de relatie en dat voelt niet zo als ik zijn naam zou hebben en hij niet mijn naam. Ik ben ook de enige met een trouwring, hij heeft er geen.
Mijn ouders hebben allebei elkaars naam aangenomen toen ze 45 jaar geleden trouwden, die hebben dus achternaam vader-achternaam moeder.

Savi schreef:

Derpy schreef:Ik heb mijn meisjesnaam gehouden en heb er nooit problemen mee. Ik vond het te ouderwets om zijn naam aan te nemen, we zijn gelijkwaardig in de relatie en dat voelt niet zo als ik zijn naam zou hebben en hij niet mijn naam. Ik ben ook de enige met een trouwring, hij heeft er geen.
Mijn ouders hebben allebei elkaars naam aangenomen toen ze 45 jaar geleden trouwden, die hebben dus achternaam vader-achternaam moeder.

Ik kan me hier zo niks bij voorstellen dat dat zo zou voelen, maar ik ben wss ook hopeloos ouderwets.

Joey schreef:

Savi schreef:Ik kan me hier zo niks bij voorstellen dat dat zo zou voelen, maar ik ben wss ook hopeloos ouderwets.

Ik kan me er juist niks bij voorstellen dat je bedenkt dat je iemand anders' naam wil. Of nou ja, dat dat door zoveel nog als normaal wordt gezien, en men dus niet bedenkt dat dat misschien wel wat een gekke traditie is.

Savi schreef:

Joey schreef:Ik kan me er juist niks bij voorstellen dat je bedenkt dat je iemand anders' naam wil. Of nou ja, dat dat door zoveel nog als normaal wordt gezien, en men dus niet bedenkt dat dat misschien wel wat een gekke traditie is.

Dat sommige het een gekke traditie vinden.

Ik vind het juist helemaal niet gek, eerder heel mooi en ook wel romantisch.
Maar ik zie echt niet waarom het ongelijkwaardig zou zijn.

Joey schreef:

Savi schreef:Dat sommige het een gekke traditie vinden.

Ik vind het juist helemaal niet gek, eerder heel mooi en ook wel romantisch.
Maar ik zie echt niet waarom het ongelijkwaardig zou zijn.

Ik kan me er dus niks bij voorstellen dat mensen die het niet gek vinden, niet bedenken dat het wel gek is ;-).

JustMeDaan schreef:Ben eerder van mening dat de denkwijze achter blijft. Dat je nog denkt dat als je de naam van je man aan neemt dat je dan ondergeschikt bent aan. Ik denk echt niet als ik post of mail krijg van iemand met naam man-eigen naam dat die ondergeschikt is oid. Iedereen moet lekker doen wat hij/zij wil zonder dat ik daarvan wat vind.

Geel schreef:Wat leuk dat je gaat trouwen, FB! (Was jij jaren geleden dat meisje met blonde slag en een oranje muur in de kamer? Dat staat me zo bij, maar ik weet het niet zeker meer.)

Savi schreef:

Derpy schreef:Ik heb mijn meisjesnaam gehouden en heb er nooit problemen mee. Ik vond het te ouderwets om zijn naam aan te nemen, we zijn gelijkwaardig in de relatie en dat voelt niet zo als ik zijn naam zou hebben en hij niet mijn naam. Ik ben ook de enige met een trouwring, hij heeft er geen.
Mijn ouders hebben allebei elkaars naam aangenomen toen ze 45 jaar geleden trouwden, die hebben dus achternaam vader-achternaam moeder.

Ik kan me hier zo niks bij voorstellen dat dat zo zou voelen, maar ik ben wss ook hopeloos ouderwets.

Savi schreef:

Joey schreef:Ik kan me er juist niks bij voorstellen dat je bedenkt dat je iemand anders' naam wil. Of nou ja, dat dat door zoveel nog als normaal wordt gezien, en men dus niet bedenkt dat dat misschien wel wat een gekke traditie is.

Dat sommige het een gekke traditie vinden.

Ik vind het juist helemaal niet gek, eerder heel mooi en ook wel romantisch.
Maar ik zie echt niet waarom het ongelijkwaardig zou zijn.