Een knuffel voor jou maple! Ik hoop echt dat jullie wens uit mag komen.

Echt Fred, die opmerking! zo onnodig en kwetsend weer. Ik snap Hugo helemaal. Als ik nu nog vrijgezel was geweest had ik waarschijnlijk precies dezelfde keuze gemaakt. Ik heb zelf jaren mijn kinderwens vooruit geschoven in de hoop dat er een beter moment kwam, maar perfect is het nooit. Dan kan je maar beter op een bepaald moment de knoop doorhakken en er gewoon voor gaan. Geluk komt niet aangewaaid, maar als je ongelukkig bent met je eigen situatie kan je zeker kijken naar mogelijkheden om dat wel te worden. Daarom snap ik ook niet dat je genoegen neemt met een baan waar je niet gelukkig in bent Fred. Ja, dan moet je weer op zoek naar een nieuwe baan, maar dan heb je in ieder geval wel een vooruitzicht dat het mogelijk beter kan worden, en niet dat je nog 30 jaar in dezelfde situatie blijft zitten. Nee, garantie dat het echt beter wordt heb je nooit, maar ik heb liever spijt van dingen die ik wel heb geprobeerd, dan dat ik achteraf spijt heb dat ik mijn dromen niet heb nagejaagd en alsmaar hetzelfde troosteloze uitzicht heb. Ik hoop dat je er nu echt iets aan gaat doen.

Wow wat een wending krijgt dit topic. Vind het echt kwetsend naar Hugo toe. Fred, jammer dat het een vervelende snaar raakt. Maar jemig ik vind wat jij gedaan hebt en dat je ook nog voor 8 uur ww hebt aangevraagd belachelijk. Als het je eigen keuze is, vind ik gewoon dat je zulke dingen niet niet doen. Dan ben je in mijn ogen een luie uitkeringtrekker. Dat vind ik trouwens van iedereen die kan werken, maar liever we krijgen.

Ik ben in januari 1,5 dag minder gaan werken. Was mijn eigen keuze en heb hiervoor aanvullend ww kunnen aanvragen. Maar ik heb dat niet gedaan. Waarom niet? Omdat ik niet meer uren wilde werken. Dus waarom zou ik dan willen solliciteren.. mijn keuze. Mijn ding. Niet die van de ww en de belastingbetaler.

Weet je Fred, ik begrijp jouw reactie op zich wel. Ik ken Hugo’s situatie verder niet zo goed, maar eerlijk vind ik het zo op het eerste gezicht ook een bijzondere timing om als alleenstaande te kiezen voor een kind, terwijl er geen stabiele baan en inkomen is. Ik zou daar in elk geval niet voor kiezen omdat ik een kind financiële zekerheid wil bieden.

Maar weet je, ik ken de situatie van Hugo verder niet. En jij volgens mij ook niet Fred. Misschien heeft Hugo wel net een half miljoen van haar oma geërfd? Of heeft zij met haar ouders de afspraak dat die altijd financieel kunnen bijspringen? Of gewoon gespaard waardoor ze wel een tijdje kan overbruggen? Of niets van dit alles, maar een andere back-up.

Wat ik maar wil zeggen, we kennen de ins and outs niet dus zijn we denk ik niet in de positie om kritiek te leveren. Vragen stellen kan, of Hugo wil antwoorden is een 2e dan.

En voor wat betreft die tuin, zelfs die mening deel ik met je. Maar zoveel kinderen die opgroeien zonder tuin, dat is echt niet schadelijk hoor. Wie weet zitten die ouders wel hele dagen met kind in het park, terwijl kinderen met tuin tv kijken. Daarbij, een kind heeft voor zijn 2e nog niets aan een tuin, dus tijd zat.

Jij hebt een beeld in je hoofd met ideale omstandigheden om een kind groot te brengen. Niets mis mee, dat hebben we allemaal wel. Maar dat betekent niet dat als niet aan al die omstandigheden wordt voldaan, je een kind geen goed leven kan geven.

Ik snap niet dat jullie zoveel tijd en energie stoppen in zulke lange teksten te typen naar Fred. Waarom? Hij gaat waarschijnlijk toch geen bevredigend antwoord geven. Zou ik zelf eerlijk gezegd ook geen zin in als zoveel mensen hele lappen tekst naar me zouden typen. Hij is jullie geen antwoord en geen verantwoording schuldig he? Het lijkt wel alsof jullie een reactie eisen, vinden dat je daar recht op hebt. Heb je niet.

Echt, zonde van je energie.

Misschien is hij geen antwoord schuldig, maar misschien zeg het hem wel aan het denken. Dat hoop ik in elk geval.

Van mij hoeft Fred ook helemaal niet te reageren hoor.

En zonde van mijn energie? Dit forum is voor mij een stukje ontspanning. Ik reageer alleen als ik daar zin in heb. Vaak is dat niet het geval. Nu wel toevallig. Maar is echt geen verspilde energie hoor, maak je geen zorgen.

Ik heb ook altijd een beetje moeite met zulke reacties. Als het zonde van je energie zou zijn dan zou dat betekenen dat mensen te pas en te onpas anderen zouden mogen kwetsen, zonder weerwoord/stof tot nadenken/andere kant belichten, want hey, zonde van je energie. En daar pas ik voor.

Bekijk het anders Carrie, jij hebt inmiddels het halve forum aan het denken gezet en de ogen geopend als het om racisme en white privilege gaat. Is dat ook zonde van je energie geweest? Nee toch?

Maar dat is totaal niet met elkaar te vergelijken? Tuurlijk moet racisme verdwijnen. Dit is één man waarvan al jaren blijkt hoe hij is.

En ik had de indruk dat je een reactie wilde maar lees nu terug en zie dat je vraagt of hij de moeite wil nemen je reactie te lezen, niet de moeite wil nemen te reageren. Het kwam wat geforceerd over, uitleggen dat je een half uur hebt gefietst in 32 graden maar later er nog op terug komt etc.

Maar goed nu steek ik ook energie in iets waar ik helemaal geen tijd voor wil maken ☺️

Dus als er een groep mensen gekwetst wordt dan is het geen verspilde energie om erop te reageren, maar als er één persoon gekwetst wordt, moeten we het voorbij laten gaan?

Waarom wil je graag mensen de mond snoeren Carrie? Dit is een forum, letterlijk het enige wat we doen is op elkaar reageren. Nu ook.
Klaar.

Dat zeg ik niet Maple. Ik krijg gewoon heel erg CBL-vibes van hoe mensen reageren op Fred. Met z’n allen lekker hakken.

Dat hakken komt wel ergens vandaan Carrie natuurlijk hè? In het echte leven en het forum leven heb je gewoon op gegeven moment een Max bereikt met iemand. Als het zo massaal is dat er meerdere mensen gaan hakken, is dat geen groepsgedrag maar meer een bevestiging dat velen er last van hebben en als heel vaak en lang hun mond hebben gehouden. Bij het, wéér, over de schreef gaan, is het dan moeilijk stil blijven. Dat jij het niet hebt is geweldig, maar ook jij hebt natuurlijk geen leeg blaadje ofzo als het aankomt op stellig en lang reageren. Dat het maatschappelijker is dan je vervelen in een baan en alleenstaande werkloze moeder zijn, is een ander debat en mening.

Ik wilde heel wat typen maar ik denk dat Marsy het beter en korter verwoord heeft.

Weet je, ik vind het gewoon verdraaid lastig om korte berichten te tikken waarin ik mijn punt maak. Er is zoveel wat ik wil zeggen, zoveel wat ik voel wat ik duidelijk wil maken, in dit geval aan Fred. Ik kan echt jaloers zijn op die mensen hier die kort en bondig hun punt kunnen maken, die eigenschap heb ik gewoon niet. Om dat ook nog van jou kritiek te lezen over 'al die lange berichten' en iets als 'een reactie eisen', dat vind ik gewoon heel erg vervelend. Het voelt voor mij een beetje alsof mij de mond gesnoerd wordt omdat ik niet goed in staat ben mijn punten in een paar zinnen aan te geven. Terwijl mijn reactie er ook gewoon prima mag zijn.

Ik heb overigens heel erg getwijfeld om mijn lange reactie aan te passen en alleen de laatste alinea te laten staan. Het belangrijkste vond ik namelijk dat Fred zich best mag realiseren dat zoiets als de perfecte omstandigheden lang niet altijd bestaat. En dat je, als je daarop zou wachten, ook weleens gewoon te laat kon zijn. Ik hoop in elk geval dat hij die alinea even op zich in laat werken.

Doe ff normaal zeg. Zo praat je niet tegen een gesprekspartner. Ze is geen puppy hoor.

Dan had ik wel ‘zit en zwijg’ gezegd Caulfield (met je puppy verwijzing). Ik respecteer Carrie heel erg maar ben het nu echt niet met haar eens.

Pot verwijt de ketel ook met je eerste zin ?. Ben blij dat jij zo’n goed voorbeeld bent nu haha. Ik sta achter mijn bewoording.

Haha je staat genoeg achter je bewoording om je bericht aan te passen ?
(Niet lullig bedoeld hoor, vind het gewoon grappig)

Ja, twee keer zelfs! Eerste dikke spelfout en daarna heb ik even toegevoegd dat ik Carrie respecteer.

Ja, hier ben ik het wel mee eens. Heb het ook wel eens benoemd. Maar dat zorgt niet voor verandering, ook destijds met CBL niet. Dus is dan misschien ook wel verspilde energie ?? (Voor mij niet hoor, vind het goed om te blijven aankaarten.

Ik denk dat het nooit verspilde energie is om ergens of voor iemand op te komen.

Eens hoor, maar meer dat het geen resultaat oplevert.

Ik kreeg gister wel hetzelfde gevoel als Carrie, maar dacht laat maar, ik klik het wel weg. Maar er blijven wel lange reacties komen tegen Fred en ik denk alleen maar, stóp met voeden joh. En maak het vooral niet te persoonlijk voor jezelf / betrek het niet op je eigen situatie/keuzes/leven. Ik zou in ieder geval niet de illusie hebben dat hij daardoor verandert. Je loopt alleen maar risico zelf ook gekwetst te raken.

Weet je Fred... In heel veel dingen ben ik het met je impopulaire mening eens. Ook de situatie rondom je werk en ‘bore-out’ snap ik en ook je wens om bijvoorbeeld totaal ander werk te doen. Zelf haal ik uit m’n werk ook niet voldoende uitdaging maar ik doe er van alles aan werkzaamheden naast om toch aan de uitdaging te komen die ik nodig heb. Zo kan ik naast dat ik boekhouder ben ook hobbyen met lassen en slijpen, heftruck rijden en leg ik met gemak een vloer of plaats ik muren, kozijnen en plafonds in een aanbouw. Waar een wil is is een weg hè.

Met betrekking tot je opmerking naar Hugo... Toen onze oudste 2 jaar was en de jongste nog geen jaar raakte mijn vriend en ik op dezelfde dag onze baan, met contracten voor onbepaalde tijd, kwijt. Weg inkomen en zekerheid. In mijn geval omdat er 50 man wegbezuinig moest worden en in het geval van mijn vriend door onenigheid met zijn werkgever. En dan... dan kan je nog alles zo goed voor elkaar hebben met een koophuis, vaste baan en spaargeld... Dat de fundering onder je wegvalt bedenk je je van te voren ook niet. Mijn vriend is in de crisis voor zichzelf begonnen en ik raakte na een baan van een half jaar opnieuw in de ww. De wens voor een derde kind was er wel en wij hebben bewust dezelfde keuze als Hugo gemaakt om in de ww zwanger te worden en niet te wachten tot er een baan is en een werkgever er dan mee op te zadelen. 16 weken ben ik hondsberoerd geweest en niet instaat tot solliciteren of werken en met 20 weken werd ik aangenomen en werd m’n zwangerschapsverlof gelijk geregeld. Toen we dachten dat we alles voor elkaar hadden betaalde een klant een factuur niet van een ruim modaal jaarloon waar een rechtszaak van vier jaar, met alle bijhorende juridische kosten, op volgde. Kortom, als ik nu terugkijk hebben we ook niet de meest ideale omstandigheden gehad met opgroeiende kinderen maar als ik het over mocht doen deed ik het zo weer.

Laat voor op staan dat ik niet op iedereen ga reageren. Dat is mij inderdaad zoals sommige aangeven teveel.

@ Pluis, jij snapt mij in ieder geval omdat je min of meer in dezelfde situatie zit (zelfs redelijk in dezelfde beroepsgroep).
Ik neem je punt mee al werk ik niet bij een productie/logistiek bedrijf dus gaat heftruck rijden etc... een beetje lastig.

Eigenlijk wil ik de vrije dag die ik nu heb nog een betere invulling geven. Nu ga ik bij mooi weer mountainbiken of ik doe een aantal huishoudelijke taken. Echter ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik meer uit die dag kan halen? Tips zijn welkom. Ik denk er wel eens aan om dan toch iets te doen met mijn administratieve/financiële kennis en bijv die dag gebruiken voor een eigen bedrijf. Echter mag dat niet naast mijn huidige functie/baan, omdat de werkgever dan bang is dat ik mij volledig of onder werktijd ga bezig houden met mijn bedrijf.

Ik zou eerder gaan kijken waar jezelf uitdaging en voldoening uithaalt. Plezier en voldoening haal je niet uit een hoge werkdruk, maar uit uitdaging. En heb je die niet in je werk, probeer het dan buiten je werk te krijgen. Is er wellicht een cursus die je wilt volgen op je vrije dag? Een hobby die je verder kan ontwikkelen? Of vrijwilligerswerk waar je echt het idee hebt iets nuttigs te kunnen bijdragen. Kan veel voldoening geven.

Ik weet dat lesgeven/training geven mij goed ligt, echter heb ik daar nu geen werk in. Maar ben ik wel bezig om in mijn vrije tijd instructeur te worden van mijn hobby, zodat ik toch een ontwikkeling heb op dit vlak en mijzelf uitdaag hierin.