Laten jullie dit al meer los?
Mijn ouders, eigenlijk vooral mn moeder is risicogroep, ivm diabetes. Maar in mijn ogen vooral omdat zij in meerdere dingen de overtreffende trap krijgt. 1,5 jaar geleden longontsteking, maar wel meteen in het ziekenhuis voor nog een paar dagen. Ontsteken teen-> teen eraf, en een helingsproces van een half jaar. Ik ben dus ook bang dat als zij het krijgt, ze de overtreffende trap heeft en dit niet gaat overleven. Of het reëel is is iets anders.
Heb haar de eerste tijd dan ook ontzien, en alleen can een afstandje. Durfde niet binnen te komen, en wilde dat de kinderen niet bij haar kwamen in de buurt. Ik merkte al wel dat ze dat een beetje overtrokken vond. Begin mei gesprek gehad, omdat we schoonouders wel in de tuin kregen, en ik dat net hun ook nog eng vond. Maar zij niet, ze wilde zich niet opsluiten. Niet dat ze gekke dingen deed hoor, maar kwam wel in winkels, of op bezoek bij haar zus bijv. Maar zou dus bij wijze van spreken ook gewoon op de kinderen willen passen.
En nu vraag ik me best wel af wat ik er zelf mee wil. Tuurlijk is het handiger als ze kan oppassen. En dadelijk in de zomervakantie is het ook leuker voor de kinderen, kunnen ze daar een keer loigeren ofzo. Moet ik se dan nog een jaar tegen houden? En tja als ze het zelf graag willen? Het enigste wat me tegenhoudt is de gedachten, 1 risicogroepen moeten zoveel mogelijk vermeden worden en 2 wat als ze t nu toch krijgt, dat zou ik mezelf niet vergeten.
Zijn jullie hier ook al wat makkelijker in geworden?