Hoe zitten jullie qua werk? Dat zal ook wel meespelen toch? Of zal je beide nieuw werk moeten zoeken?

Ik heb het zelf 2x gedaan (flevoland, brabant en Zuid-Holland), maar ik kan overal aarden. Dus weinig tips.

Je zou eens voor 2 of 3 weken een vakantiehuisje kunnen huren in de omgeving die je op het oog hebt in het oosten. Kijken hoe dat bevalt op het eerste gezicht.

Wat heerlijk dat je zo makkelijk kan aarden!

Qua werk zullen we beide een nieuwe baan moeten zoeken. Als we hier 30 min vandaan gaan ook (want dat wordt dan 1,5 uur naar werk), maar dat kan dan ook een paar maanden duren. Als we naar het oosten gaan zal mijn man wel direct moeten gaan zoeken.

Vakantiehuisje is wel een goed idee. We rijden veel rond om te kijken, maar dat is vast anders.

Ik ben in mijn vierde provincie beland inmiddels en ik kan eigenlijk ook overal wel aarden. Wij wonen nu juist in het midden van het land en ik vind het heerlijk! Lekker centraal, je bent overal zo en toch ook wel een groene omgeving. Best of both worlds.

Ik ben in mijn studententijd van het westen naar het noorden gegaan. In het begin met het idee om zeker weten weer terug te gaan maar dat zou ik nu niet meer doen. Ons leven is hier en ik voel me meer een noorderling en niet meer 100% thuis in m’n hometown.

Ik denk ik het ook wel moeilijker zou vinden nu nog zo ver te verhuizen. Toen was het sowieso een nieuw leven: samenwonen, studeren etc. Ik kan me niet voorstellen met name te verhuizen vanwege huizenprijzen maar dat is misschien wel de realiteit idd. Lastig zeg!

Grappig Zora, ik ben juist van het noorden naar het westen verhuisd en zou niet zo snel meer terug gaan. Ik vind het fijn om een dag of een weekend bij m’n familie in Friesland te zijn maar ben blij om weer naar huis te gaan.

Ik ben destijds in m’n eentje naar Amsterdam gegaan en kende er niemand. Aarden duurde best even.
4 jaar geleden zijn we naar een dorp in het Gooi verhuisd en ook hier duurde het best een tijd om te aarden. We kenden hier niemand. Voordeel vond ik wel dat we hier sneller contacten hadden door de kinderen.

Ik heb ook veel rond gezworven en in vijf provincies gewoond. Ik kom net als Ooh La La uit het noorden en zou niet zo snel uit mezelf weer terug gaan. Enige nadeel vind ik dat mijn familie wel ver weg woont. Maar ik woon heel dichtbij schoonfamilie en die zie ik ook als familie dus dat voelt ook waardevol (maar oke eerlijk is eerlijk, liever had ik m'n eigen moeder en zus dichtbij gehad, maar dit is een hele goede tweede dus.).

Kan me voorstellen dat dat voor jou een beetje hetzelfde kan voelen. Nu woon je eigenlijk een beetje tussen beiden in maar beide niet dichtbij. Ik kan dus uit ervaring zeggen dat het wel echt waardevol voelt om dichtbij schoonfamilie te wonen. Zeker met kinderen en ik geloof dat jullie ook wel een kinderwens hebben toch?

Ik ken zelf het oosten niet maar ken wel meerdere mensen die vanuit het westen naar het oosten zijn gegaan en het bevalt hen echt allemaal goed. Inderdaad ook qua huizen ruimte. Jeetje als ik soms bedenk wat we hadden kunnen kopen daar ergens op het platteland aan mooie woonboerderij.. Maar goed dat is ook een keuze natuurlijk.

En natuurlijk is dit alles best relatief. Nederland is eigenlijk zo klein. Qua afstand valt het eigenlijk allemaal wel mee.

Ik zou zeker deze binnenlandse zomervakantie gebruiken om een huisje daar in de omgeving te huren. En dan het liefst ook een beetje de dagelijkse dingen doen zoals boodschappen en misschien vast ook door bepaalde woonplaatsen en wijken lopen. Beetje gevoel krijgen voor de omgeving.

Oh ja nog een toevoeging:
Wij wonen in een gemeente waar heel veel Amsterdammers naar toe trekken, waardoor er heel veel nieuwe mensen wonen. Dat zal in 't oosten van iets minder zijn. Een tijdje geleden was er op Nextdoor (die app/website voor dingen in de buurt) een oproep van iemand die intussen een jaartje hier woonde maar nog niet zoveel mensen kende en of er mensen wilden afspreken. Vond ik wel stoer van haar dat ze dat gewoon vroeg. Ik ken zelf intussen wel wat mensen hier en voel me sowieso ontzettend thuis hier (heb me nog nooit zo thuis gevoeld ergens maar vond 't toch leuk om af te spreken want je weet maar nooit).
Er kwamen er meer dan 20 reacties op dus ze is met de mensen uit de directe buurt (incl ikzelf) eerst bij haar thuis een wijntje gaan drinken en een paar weken daarna met een grotere groep met kinderen erbij bij een cafeetje wat gaan drinken (en toen kwam corona dus niet meer afgesproken maar we hebben wel een app groepje waar we tips voor lekkere afhaal restaurants geven bijv of als iemand hulp nodig heeft etc). Toch best leuk!
Je zou tzt kunnen kijken of je ook zoiets kunt opzetten als je dat wat lijkt.

Ik heb dit ook (meerdere malen) gedaan. Maar ik denk dat je goed moet kijken waar jullie zelf behoefte aan hebben. Een groot sociaal netwerk bijvoorbeeld met elke week afspraken? Dan zou ik dus niet te ver bij vrienden/familie vandaan gaan zitten. Maar als jullie niet wekelijks of op grote frequentie behoefte hebben aan sociale contacten zou het weer niet uitmaken. En natuurlijk kan je in nieuwe woonplaats contacten opdoen, maar ik denk/ervaar wel dat dit op onze leeftijd niet heel makkelijk gaat.

Verder zou ik ook kijken naar de mogelijkheden qua werk in de omgeving die jullie eventueel op het oog hebben. In het oosten is dat wellicht minder?
Bedenk goed waar jullie behoefte aan hebben dus en kijk of dat in die omgeving die jullie op het oog hebben aanwezig is.

Eens met Luisa.
Ik ben van Friesland naar Utrecht verhuist, 2 jaar gewoond en vond het heerlijk. Als we er een groter en betaalbaar huis hadden gevonden, waren we nog wel een paar jaar gebleven. Nu zijn we teruggegaan naar Friesland en hebben we een dochter gekregen. De bijna 45 min die ik nu van m'n familie en vrienden woon, vind ik met kind erger dan de twee uur voorheen zonder kind. Ik voel me opgesloten met kind nu ik niet zomaar even langs vrienden of familie kan. Ik had het niet zo sterk verwacht dus het valt me erg tegen. Ik woon nu in een prachtige stad en leuke omgeving, had echt zin om hier te wonen.. Gelukkig verhuizen we nu dit weekend ook weer een paar jaar eerder dan gepland naar mijn home town. Echt zoveel zin in. Ik woon nu wel dichtbij m'n schoonfamilie die ik heel aardig vind maar echt not the same. Ik blijk nu met kind m'n sociale contacten in de buurt wel erg te missen, wat ik eerst dus niet had.

Wij (man, ik en onze 2 kinderen van toen 7 en 9) zijn van Brabant naar Drenthe verhuisd.
Bij ons in het dorp wonen trouwens echt veel Westerlingen!

We wilde graag meer ruimte in en om het huis, meer rust om ons heen en bij voorkeur naar een dorp waar meer sociale controle was, dichter bij school en waar onze kinderen wat veiliger vriendjes en vriendinnetjes op kunnen zoeken.
Al dit bovenstaande konden wij in Brabant niet voor een (voor ons) reëel bedrag kopen. Wat wij nu hebben, daar zouden we in onze oude omgeving ruim 4 ton kwijt voor zijn geweest (met zeer grote kans dat er ook nog flink gerenoveerd zou moeten worden) en nu waren we nog geen 2 ton kwijt. (Bijna 800 m2 grond, 2 onder 1 kap, uitzicht op weilanden, school op loopafstand, keuken en badkamer naar onze smaak, de kinderen kunnen zelf naar vriendjes of vriendinnetjes lopen/fietsen...) En we kunnen eindelijk wat dieren aan huis hebben. Als we nu buiten zitten, zeg ik weleens: Luister eens! Hoor je dat? Man en kinderen: Wat dan? Wij horen niks?! Ik: Nee, precies!!! We horen NIKS! (Nou ja, op wat auto's na maar ook die hoor ik nog maar amper). Bij het oude huis zaten we altijd tussen het gekrijs van buurtkinderen, scooters en motoren die vol gas en met een hoop herrie door de straat kwamen, geruzie van buren, in de zomer altijd wel een paar gezinnen die tot laat buiten zaten inclusief muziek, roepen etc...

We hebben onze familie en vrienden achter gelaten maar we hebben hier in een jaar tijd ook al flink wat contacten opgedaan. We hebben fijne buren en bijna heel het dorp weet waar onze kinderen thuis horen. In onze oude straat wisten mensen dat halverwege de straat al niet. Iedereen was heel op zichzelf, als er iets gebeurde keek iedereen de andere kant op... Altijd met de auto naar school.

Tot aan de corona crisis hebben we onze familie/vrienden ook niet echt gemist. Wij gingen 1-2 x per maand naar Brabant en de andere weken kwamen ze naar ons. Nu is het gemis er wel wat meer. Je gaat nu niet zo snel even voor een uurtje of 2 op bezoek om op 1,5mtr van elkaar af te zitten.

Ik vroeg toevallig laatst aan de kinderen: Stél, jullie zouden mogen kiezen. Hier blijven of terug naar Brabant?
Beide riepen volmondig: HIER BLIJVEN!

Wat ik opvallend vind (en echt heel leuk) is dat hier iedereen elkaar begroet. Zo klein als ze zijn. Als we dat in onze oude woonplaats deden, dan werd je aangekeken alsof je ze wilde beroven. Behalve op zondagochtend in het bos, dan was het wel normaal.

Wij hebben het hier echt heel erg naar ons zin.
En weet je... De andere kant van Nederland is gelukkig niet de andere kant van de wereld.
Er zijn mensen die 10 uur in een auto zitten om 1 of 2 weken op vakantie te gaan. 2 of 3 uur in de auto om 1 of meerdere dagen naar familie te gaan is echt goed te doen
(Wij blijven trouwens wel vaak slapen bij familie, omdat we dan graag iedereen willen zien, de kinderen naar hun oude vriendjes of vriendinnetjes willen...)

Wij waren er overigens al wel jaren mee bezig. 13 jaar geleden wilde we eigenlijk al naar Duitsland maar wilde mijn man liever bij familie blijven. Een paar jaar geleden wilde we ook gaan, maar toen waren de huizenprijzen om te huilen en lag de economie op zijn gat en werd ons huis niet verkocht. Zo'n 3 jaar terug begon het weer te kriebelen. Toen ben ik eerst nog ziek geweest waardoor het weer uitgesteld werd. Uiteindelijk in februari 2019 ons huidige huis gekocht en in juli 2019 zijn we hier gaan wonen.

Qua werk heeft mijn man heel veel geluk gehad. Op de dag dat wij gingen tekenen voor het huis had hij een sollicitatie gesprek en werd hij ook meteen aangenomen. Zijn salaris is gewoon overgenomen. 2 Dingen die we totaal niet hadden verwacht. De salarissen liggen hier over het algemeen wel wat langer dan in sommige andere plekken in Nederland.

Nou ja, tot zover mijn promotie praatje.
Wij zouden echt niet blij zijn als we ooit weer terug zouden moeten...

Ik denk dat het ook wel door mijn huidige stad hier komt hoor! Die is gewoon heel fijn. Zwolle zou ik misschien ook nog tof vinden maar verder heb ik wel dat bruisende nodig en dat is hier buiten deze stad weinig

Ik ben van het Zuiden naar het Oosten gegaan en verder getrokken naar het Noorden. Kon hier prima aarden omdat ik in een grote stad woon. Vind je sociale contacten belangrijk? Ik heb daar echt in geïnvesteerd omdat ik een eigen leven wilde naast mijn vriend. Met kinderen gaat dit denk ik makkelijker. Wil je in een stad wonen? In een dorp? Buitenaf? Waar in het Oosten willen jullie wellicht gaan wonen? Twente, Salland of de Achterhoek?

.

Zwolle zou ik ook nog kunnen overwegen. Mijn man is daar geboren maar hij is in een dorpje in Groningen opgegroeid.
Hij wil sowieso niet terug daar heen en hij zou ook voor Zwolle of mijn geboorteplaats kiezen. Wat mij vooral tegenhoudt is de mensen in m'n geboortestad, De ons-kent-ons mentaliteit, daar ben ik toen om weg gegaan. En het 'bruist' er alleen in de zomer vanwege de feestweek haha.

Weilandjes, wat leuk om te lezen dat het jullie zo enorm goed is bevallen!

Ik heb ook op verschillende plekken in NL gewoond en heb eigenlijk nooit echt een probleem gehad me ergens thuis te voelen. Maar ik denk dat je heel erg moet kijken naar wat hetgeen is wat je thuis laat voelen en wat je belangrijk vindt. Ik heb nooit heel veel vrienden gehad en uitgaan was sowieso al nooit mijn ding. En familie spreek ik net zo makkelijk via de telefoon. Maar als je wel een grote sociale kring hebt en dat belangrijk vind, dan is het niet handig om daar vandaan te verhuizen. Een gezellig avondje of avondje doorzakken zit er dan namelijk niet zo snel in tenzij je een overnachting regelt of optijd naar huis gaat. Uiteindelijk hebben wij niet gevonden wat we zochten in NL (rust, ruimte, goed klimaat, weg uit de gehaaste maatschappij, geen stress, veel natuur) en zijn we dus helemaal vertrokken. Familie en vrienden mis ik ook niet echt, maar als ik ze zie of spreek is het leuk en gezellig.

Ik ben tien jaar geleden van het oosten naar het westen verhuisd om samen te gaan wonen met mijn ex.
Vanuit 0 ben ik begonnen om me hier goed te vestigen en sociale contacten te krijgen. Dat heeft wel eventjes geduurd. Maar inmiddels voel ik me hier helemaal thuis en ben ik zelfs hier blijven wonen nadat mijn relatie over ging.

Ik was toen echter wel een stuk jonger (21). Om het nu opnieuw te doen vind ik wel lastiger. Maar niks is onmogelijk. Ik zou wel goed kijken of een beter betaalbaarder huis de verhuizing de moeite waard maakt. Alle voors en tegens eens goed op papier zetten.

Haha typisch, van die feestweek:D

Van oorsprong kom ik uit de buurt van Utrecht, het westen dus.
Op mijn 18e naar het oosten verhuisd (was nog met mijn ouders dus misschien niet helemaal te vergelijken). Toen ik mijn eerste eigen huis kocht ben ik in een aangrenzende provincie, nog steeds in het oosten, gaan wonen. Daar kon ik totaal mijn draai niet vinden en na een aantal jaar ben ik weer teruggegaan naar de plaats waar ik op mijn 18e kwam te wonen.
Ik vind het fijn hier, ondanks dat ik weinig sociale contacten heb. Verhuizen zie ik mezelf niet snel doen.

Marin: we hebben zeker een kinderwens in de nabije toekomst. Familie of schoonfamilie dichtbij is ook heel fijn, maar vrienden ook. Als we hier weggaan moeten we best wat vrienden achterlaten en van sommige denken we dat we die dan niet meer gaan zien. Dat is toch wel een beetje verdrietig.

Luisa: ja juist die nieuwe contacten opdoen zal belangrijk worden. We willen kinderen dus zullen allicht dan weer andere contacten krijgen. Goed om inderdaad al onze behoeften op een rijtje te zetten.

Weilandjes, Dat lijkt me heel bijzonder ja, die rust. Gewoon geen verkeer, geen drukte. Werk hadden jullie dan wel echt geluk mee.

Fatine en Coco: mijn man komt uit twente, Enschede. Nou hoeft dat niet van ons. Maar een kleine stad, groot dorp zou dan onze voorkeur hebben.

Chava: Als het gevoel goed is en het is thuis, dan moet je dat inderdaad doen en er blijven.

Inmiddels neig ik toch echt naar hier (regio Utrecht) blijven en hebben we volgende week een bezichtiging bij een huis. Helaas wel echt veel mensen die komen kijken en een behoorlijk hoge prijs. Maar het voelt zo goed als ik eraan denk. Dus toch maar weer eerst de focus op hier en het oosten even loslaten. Het voelt zo'n enorme stap nu. Vooral vrienden en het gevoel van het westen (wat dat dan ook is, hahha) te moeten loslaten. Dus we gaan gewoon kijken hoe het gaat.

Hier geen tips voor je maar ik lees mee! Wij wonen nu 70 km bij de oude woonplaats van mijn vriend vandaan en hij wil graag halverwege een huis kopen. Ik vind dat op zich prima, we hebben geen kinderen en die gaan er waarschijnlijk ook niet komen. Voor mijn werk maakt het niet uit, ik kan dan wat eerder beginnen en heb maar 15 tot 20 min meer reistijd.
Ik vind het wel lastig dat mijn familie me heel erg pust om hier te blijven.

Ben benieuwd naar je bezichtiging komende week!

Ik ben verhuisd van het westen naar het oosten. Was net klaar met studie, baan opgezegd en gesolliciteerd daar in de buurt. Had meteen een baan dus sneller dan verwacht naar het oosten gegaan.
Uiteindelijk gescheiden en in het oosten gebleven ivm werk. Toen voor de liefde nog verder naar het oosten verhuist.

De woonplaats waar ik hiervoor woonde heb ik nooit kunnen aarden, nooit als thuis gevoeld.
Waar ik nu woon voelt zo veel prettiger, ik vind het hier heerlijk wonen en een prachtige omgeving / mooie natuur.
Maar als westerling er tussen komen is best lastig. Veel kennen elkaar al hun hele leven en ze denken toch vaak bij westerlingen dat ze een andere mentaliteit hebben.

Ik blijf het balen vinden zo ver bij mijn familie vandaan maar verder woon ik hier heel fijn

Ik heb 12 jaar geleden de sprong in het diepe gewaagd en ben vanuit het westen naar het oosten verhuisd. Nog geen seconde spijt van gehad. Intussen woon ik nu 10 jaar hier en ben ik erg blij dat mijn kinderen hier in deze omgeving mogen opgroeien. De huizenmarkt is hier intussen ook krap en snel. Huizen staan nooit lang te koop en alles tussen de 2,5 en 3,5 ton is binnen no time weg. Maar wel een heel fijne plek om te wonen, prachtige natuur en alle voordelen van een stad.

Toen mijn man en ik nog zo'n 80km uit elkaar woonden hebben wij ook gekeken om ergens in het midden samen te gaan wonen. Hebben wij uiteindelijk bewust niet gedaan omdat je daar beide niets hebt qua sociale contacten. In de woonplaats van de ander kun je meeliften soms op wat sociale contacten van je partner.

Wat vervelend dat je familie je zo pusht. Geven ze er ook een reden voor?

Edit; bedenk me nu dat jullie denk ik al samen wonen en dat de situatie dus helemaal niet je zoals ik hem hierboven schetste. ?

Wij zijn vanuit brabant plaats dichtbij Eindhoven naar de noordkop in noord holland verhuist.
Mijn man zag een vacature voor zijn droombaan heeft gesollicteerd en is aangenomen.

Wij hebben toen ons hiis verkocht binnen 2 maanden nadat hij het gehoord had en hebben toen een appartement gehuurd. Vanuit daar zijn we hier huizen gaan bekijken.
Wij hebben uiteindelijk 3 mnd in ons appartement gewoond waarvan we 1 maand gebruikt hebben om te klussen in het huis dat ee gekocht hadden.

Wij hebben hier geen familie of vrienden, maar vinden het heel prettig wonen. Ik ben zelf geen stadsmens dus de rust hier ervaar ik als heel prettig en ik kan ook erg goed aarden hier. Ik had ook zo weer een baan hier.
Mijn man ook en die is geboren en getogen in de plaats waar wij vandaan komen. 1x verhuisd naar het huis waar we daar samen woonde.
Hij wilt ook nooit meer terug.
De kinderen vinden het hier ook erg leuk.

Het is een hele stap en ondanks dat we het het goed hebben besproken heeft het ook wel veel stress gegeven. Het is natuurlijk niet niks.

We wonen inderdaad jaren samen ? Waar zijn jullie uiteindelijk gaan wonen?
Onze sociale levens lopen al redelijk in elkaar over en met de meeste vrienden spreken we alleen in het weekend af dus daar zie ik geen moeilijkheden in. Mijn beste vriendin woont vlakbij mijn werk dus als ik nu met haar afspreek ga ik meestal meteen door dus dat zou ook niet echt veranderen.
Mijn ouders en zus willen graag dat ik in de buurt blijf omdat het fijn is dicht bij je familie te wonen, dat snap ik wel maar voor mijn vriend is dat natuurlijk ook zo.