25 Nov 2021 13:33 door Lady
Ik heb alles gelezen maar het is onmogelijk om overal persoonlijk op te reageren. Maar wat lopen we allemaal tegen dilemma’s, frustraties en grenzen aan. Nooit eerder in corontatijd ervaar is het persoonlijk zelf ook zo.
Vanochtend uit mijn werk gekomen en eenmaal thuis een poging tot thuisonderwijs gegaan. D zit in groep 3 en vindt het allemaal best pittig. Ik wil zijn achterstand daarom zo minimaal mogelijk doen maar voel gelijk de stress en druk die dat met zich meebrengt. Juf heeft gisteren heel lief zijn vak met boekjes etc gebracht en appte me vanochtend wat we zon ongeveer moeten doen. Nou, dat liep toch anders. D klapte helemaal dicht. Hij kreeg zweethanden, werd opstandig, wilde me niet meer aankijken. Het leek wel faalangst. Uiteindelijk steeds kleine momentjes gepakt en zo toch wat kunnen doen, maar man, wat voel ik me een falende ouder. Ondertussen de oudste stimuleren en motiveren om zijn huiswerk te maken, wat ook moeizaam gaat. Hem helpen bij wiskunde omdat hij er niks van snapt maar ik vervolgens ook niet. En dan de jongste die aandacht wil. Man is aan het werk dus mijn tax voor vandaag is al aardig bereikt. Ik duim, duim, duim dat de scholen open blijven.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!