Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Het algemene rouw topic

<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 12 Feb 2021 18:56

Re: Het algemene rouw topic

Wow Lady. Ik werd eigenlijk al meteen geraakt door de woorden ‘hou vol!’ (die las ik al eerste) maar de rest van de tekst is ook zo raak. Tranen over mijn wangen. Je hebt gelijk. Ik doe dat om mezelf (en haar) te beschermen. Hoe jouw moeder erin stond klinkt erg knap. Ik heb ook veel bewondering voor mijn moeder (of wie dit dan ook moet doormaken) en ze slaat zich er echt goed doorheen maar is toch soms angstig en verdrietig. En als zij zulke gevoelens heeft vind ik alles nóg moeilijker worden. Mijn moeder heeft laatst ook aangeboden om een keer te praten over hoe het is als ze er niet meer is. Gewoon een keer open zijn, alles vragen, hoe je het voor je ziet etc. Juist nu ze nog ‘goed’ is zou dat goed kunnen. Eigenlijk heel mooi en waardevol denk ik maar ik kreeg het er gelijk benauwd van en schuif het het liefst van me af. Je zet me wel aan het denken. Thanks 😘.

Ik snap je Rebecca. Het is ook lief als je moeder je wilde beschermen maar het is ook fijn om er open over te zijn. Mijn moeder wil een nieuwe telefoon en schuift dat nu ook maar voor zich uit, dan zou ik juist zeggen: gewoon doen. Maar misschien is dat ook wel heel naïef van mij. Ik vind het fijn dat ik het kan delen 😘. Dank dames.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15898

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 12 Feb 2021 21:23

Re: Het algemene rouw topic

Je moeder zoekt duidelijk die opening. Ik denk niet eens zozeer voor zichzelf maar vooral voor jou. Ik krijg er direct een heel groot gevoel van gemis van. Dít is moederliefde, dat wat ik nu zo mis. Ik zie het al helemaal voor me met mijn eigen moeder. Zo waardevol. Ik hoop dat jij je er voor open kunt stellen binnenkort.

Ik herken dat benauwde gevoel heel erg. Ik ben er uiteindelijk volledig in geblokkeerd en blijk daardoor nu een milde depressie te hebben. Ik ben onlangs begonnen bij een psycholoog maar nog steeds voel ik heel veel weerstand tegen het daadwerkelijk voelen en schuif ik dat zoveel mogelijk voor me uit. Het is denk ik een vorm van zelfbescherming maar ik kom er nu steeds meer achter dat het uiteindelijk het tegenovergestelde effect heeft gecreëerd.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 13 Feb 2021 10:00

Re: Het algemene rouw topic

Aaarrgh ik had een hele tekst getypt maar ineens is alles weg. Sinds de geboorte van onze zoontjes hakt de rouw van ons overleden zoontje er soms behoorlijk in. Ik heb hem natuurlijk nooit gekend maar had hem graag leren kennen.

Ik mis denk ik iets dat er nooit zal zijn en dat is soms hartverscheurend. Er hadden nu 2 kindjes in hun co sleepers aan beide zijden van ons bed moeten liggen. Maandag start ik met rouwtherapie. Gelukkig voel ik me niet constant down maar een unicorn regenbogen blauwe wolk is er ook niet.
<<

Anoniem309

Bericht 13 Feb 2021 10:56

Re: Het algemene rouw topic

Op zich is het denk ik niet zo gek dat je er nu zo mee bezig bent. Je hebt je kindje ook nog zo lang fysiek bij je gedragen waardoor hij wellicht in jouw beleving nog niet weg was. De fysieke verbinding met je overleden zoontje is tijdens de bevalling natuurlijk ook veranderd en dan is het best logisch dat dat veel met je doet. Heb je nog iets van je zoontje gezien? Of had je dat gewild maar is dat niet meer gebeurd? Ik had na het overlijden van Y. ook heel erg een soort moederinstinct van het op zoek willen naar mijn kind. Het willen weten waar ze was en bij haar te willen zijn. Ja, ze fysiek was ze in het AMC, maar tegelijkertijd klopte het niet want je kindje hoort bij je te zijn. Wellicht is dat hetgeen wat jij nu ook een beetje mist? En natuurlijk heb je een gezonde baby en ben je daar ontzettend blij mee. Maar tegelijkertijd had er inderdaad een broertje bij horen zijn. Ik had het na het overlijden van Y. ook heel moeilijk met hoe dingen eigenlijk hadden moeten zijn. Ik vond het ook heel lastig dat ik het moederschap niet kon uitdragen zoals het was bedoeld. Dit is bij jou natuurlijk helemaal dubbel omdat dit voor het ene kindje wel kan en voor het andere kindje niet. Zeker kan geluk en verdriet naast elkaar bestaan, maar het is goed dat je hulp krijgt bij de verwerking.
Weet ook dat er lotgenoten groepen zijn voor mensen die ook de keuze moesten maken voor hun kindje.
Laatst gewijzigd door Anoniem309 op 07 Jun 2021 22:28, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 13 Feb 2021 11:14

Re: Het algemene rouw topic

Bedankt voor je lieve reactie Tuttebel. We hebben ons overleden zoontje nog gezien na zijn geboorte, gelukkig wel. We hebben hem ook mee naar huis genomen in zijn kistje en daar een mooie intieme afscheidsceremonie gedaan en ook nog 1 bij het crematorium. Hier kijk ik heel positief op terug 💙.

Ik kan me je gevoelens rondom jullie dochtertje heel goed indenken en bedankt voor de tip 😊. Het is hier gewoon zo dubbel een levend gezond kind en een kindje dat ik nooit zal leren kennen. We hebben ons zoontje naar zijn overleden broertje vernoemd en zijn tweede naam betekent tweeling, het is ons overleden zoontje zijn eerste naam. Zo zijn ze altijd met elkaar verbonden.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15898

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 13 Feb 2021 13:19

Re: Het algemene rouw topic

Fantine, wat een hartverscheurende post. Ik kan me er geen voorstellen van maken hoe pijnlijk en verdrietig dat moet zijn. Hij zal altijd in alles bij jullie zijn, maar wat is het moeilijk dat hij niet tastbaar bij jullie is 💔.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15898

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 13 Feb 2021 13:22

Re: Het algemene rouw topic

Ik heb zonet een nummer geluisterd van de begrafenis van mijn moeder. Het raakt me tot in mijn ziel. De tranen liepen over mijn wangen, ze voelt zó dichtbij dan. Ik ben een weekendje weg, samen met mijn man. Ik ben heel ontspannen en relaxed en het lijkt wel alsof ik daardoor veel mee ruimte heb om dit te voelen.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17343

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 13 Feb 2021 14:30

Re: Het algemene rouw topic

Wat een indrukwekkende berichten hier meiden. Lady, wat fijn dat je dat even wat meer kon en misschien durfde toe te laten nu.

Fantine, wat intens dubbel en moeilijk voor jullie. Mooi die naam van je zoontje 💙en fijn dat je met een positief gevoel terugkijkt op de ceremonies die jullie gehouden hebben. Dat is denk ik heel belangrijk in je verwerking. Hebben jullie zijn as ook en wil je daar iets mee doen?
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 13 Feb 2021 15:07

Re: Het algemene rouw topic

Wat een heftig maar mooi topic. Je hebt weer gelijk Lady, wij hebben een groot gezin en ze wil ons ook helemaal niet verlaten en anders zo goed mogelijk achterlaten (voor zover dat kan). En dus alles doen om het voor ons draagbaarder te maken. Pff, ik heb echt emotionele dagen de laatste dagen. Het woord moederliefde vind ik ook zo intens en zo waar. Dat maakt me ook nu al verdrietig om dat te moeten missen (en kan ik dat wel). Heb jij nog zulke gesprekken met je moeder kunnen voeren? Ik ga dat binnenkort toch maar eens aankaarten al ben ik ook bang dat ik tijdens zo’n gesprek overspoeld word door emoties.

Laatst hadden we ook een mooi gesprek waarin het ook hierover ging en toen stuurde ze erop aan dat als ik haar nodig heb dat we elkaar zo goed kennen dat ik zou weten wat zij zou zeggen/adviseren/zou doen. Dat besef vond ik ook wel mooi en ik denk dat ik dat ook wel zou weten. Maar toch is het zo anders als je het zelf moet bedenken dan dat iemand er echt voor je kan zijn. Ik snap heel goed dat je dat mist Lady, dat vind ik echt heel verdrietig voor je.

Ik ben ook zo bang dat deze angst en verdriet nog maar een zoveelste is van wat er komen gaat. Het lijkt me ook heel moeilijk om je daarvoor open te stellen. En hoeveel pijn het ook doet, uiteindelijk geeft het wel meer lucht om al je emoties te doorvoelen en mag dat ook een deel van je zijn. Tranen helen ook denk ik.

Wat verdrietig dat je een milde depressie hebt maar ook wel een logisch gevolg denk ik (sowieso al na verlies van ouder) maar helemaal als je
moeite hebt met echt doorvoelen/rouwen en ook nog een druk gezin en een baan daarnaast hebt. Dan moet je daar echt echt echt ruimte voor maken en is het heel ‘makkelijk’ om het steeds voor je uit te schuiven. Ik hoop dat de therapie je een opening gaat geven. Wat fijn dat je moeder zo dichtbij voelde, en dat je nu wat ruimte voelt om het toe te laten. Kan je er ook goed over praten met je man?

Fantine: wat een verdrietig bericht. En zo logisch ook, je hebt het grootste geluk en het grootste verdriet naast elkaar. Fijn dat het naast elkaar mag bestaan en mooi dat je zoontje vernoemd is. Het afscheid klinkt ook erg mooi maar kan me zo goed indenken dat je steeds een kindje ‘mist’. Het hadden er gewoon twee moeten zijn. Je bent pas een paar weekjes op weg, moeder worden is al zo intens als je daarnaast ook nog een verlies te verwerken hebt lijkt me dat loodzwaar. Wat goed dat je de stap zet tot rouwtherapie. Ik wens je erg veel liefs.

Tuttebel: jij kan er altijd zo mooi over schrijven. 😘
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15898

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 13 Feb 2021 17:44

Re: Het algemene rouw topic

Ja, moederliefde. Wie kan er zonder? Omarm het, zolang het nog kan.

Ik heb met mijn moeder wel hele mooie gesprekken gevoerd. Het meeste waardevolle wat ze daarin voor me betekent heeft is uit te spreken dat ze erg hoopte dat mijn vader de liefde opnieuw zou vinden en dat ze wilde dat wij wisten dat zij haar ‘goedkeuring’ daarvoor gegeven had. Ondanks dat ik het moeilijk vond/vind dat mijn vader opnieuw getrouwd isc hebben haar woorden me echt geholpen. Daar ben ik haar heel dankbaar voor.

Met mijn man kan ik er op zich prima over praten maar (gelukkig) heeft hij nog geen grote verliezen geleden en is het voor hem dus soms ook lastig inleven. Daarbij kies ik er ook vaak voor om het in mijn eentje te doen, lekker huilen waar niemand bij is. Maar goed, die momenten zijn dus erg zeldzaam.

Bedankt Zora, lief ♥️
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Anoniem309

Bericht 13 Feb 2021 17:50

Re: Het algemene rouw topic

Wat goed Lady, dat je het verlies nu zo kan voelen. Ik kan me ergens voorstellen dat het ergens ook wel een beetje oplucht dat je die muur nu een beetje doorbreekt en echt kan voelen wat het verlies van je moeder voor je betekend. Fijn dat je er met de therapie nu echt mee aan de slag kan. Laat het verdriet en de emoties toe. Ook als het boosheid is. Uiteindelijk kan je er het beste mee aan de slag als je je gevoelens erkent en je hebt het allemaal al zo lang weggestopt. Ik hoop dat je er straks echt sterker uit komt, dat het verlies geen blokkade meer voor je zal zijn en je vooral alle mooie herinneringen met heel veel liefde koestert.

Lot, voor jou lijkt het me ook heel moeilijk. Praten over de dood is iets wat veel mensen niet willen en waar veel mensen ook zeker niet aan willen denken. Wat mooi ook dat ze zei dat je zal weten wat zij zou zeggen of doen. Desondanks merk ik dat jij het wel moeilijk vind om erover te praten, terwijl ik net als Lady het gevoel heb dat je moeder een opening zoekt om er over te praten. Misschien kan je het voor jezelf troostend houden als ze dit soort opmerkingen over waar ze mogelijk niet bij zal kunnen zijn. Door bijvoorbeeld te zeggen dat ze straks als een mooie ster over jullie waakt, of dat ze altijd bij jullie is omdat jullie haar in jullie hart meedragen. En als je een brok in je keel krijgt van zoiets of de tranen in je ogen krijgt, is dat ook niet erg want nu kan je dit soort dingen nog delen. Het klinkt misschien raar, maar als je daar voor open staat zou je haar ook kunnen vragen waar ze denkt dat ze naartoe gaat als ze overlijd. Wellicht heeft ze daar heel troostende gedachtes over die ook troostend voor jou kunnen zijn. Dit soort directe vragen kunnen soms hele diepgaande, emotionele maar ook waardevolle gesprekken opleveren. En het kan ook fijn zijn om het een keer over die hele grote dikke roze olifant in de kamer te hebben, want als je er eenmaal over gesproken hebt kunnen andere gesprekken ook weer makkelijker zijn. Ik hoop dat je de komende tijd nog hele mooie en waardevolle herinneringen met je moeder kan maken. :hug:
<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17343

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 13 Feb 2021 22:04

Re: Het algemene rouw topic

Wat een waardevolle posts schrijf jij toch Tuttebel.
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 14 Feb 2021 08:06

Re: Het algemene rouw topic

Bedankt voor jullie lieve reacties! Het doet me zo enorm goed. Dela heeft echt voor een mooi urntje gezorgd met een klein uiltje op een maantje met een blauw hartje.

Het voelt gewoon zo oneerlijk, waarom moest dit ons overkomen? Je maakt uit liefde de keuze om een leven te beëindigen. Maar pfff we hadden al duo kinderwagens bekeken en cadeautjes voor 2 kindjes gekregen. Ik heb soms het gevoel dat ook L. verdrietig en boos is en zijn broertje mist. Ze hebben toch 17 weken samen koppeltje geduikeld in mijn buik. En ineens was zijn broertje stil. Hij heeft laatst 2 dagen zo hartverscheurend gehuild. Ik heb hem toen alles verteld en daar werd hij echt rustiger van.

Wat een mooie post Tuttebel! Hier sluit ik me helemaal bij aan.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15898

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 14 Feb 2021 08:17

Re: Het algemene rouw topic

Tuttebel, dank je wel voor je lieve woorden 💖

Fantine, ik krijg echt kippenvel van je laatste alinea. Wat bijzonder 💫.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Suus

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11205

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:38

Bericht 14 Feb 2021 08:20

Re: Het algemene rouw topic

Ik lees mee in dit topic, maar vind het zelf heel moeilijk om over het verlies van mijn vader te praten. Ik vind het wel heel fijn om jullie reacties te lezen.

Fantine, het ís ook oneerlijk natuurlijk. Zo ontzettend verdrietig dat L’s broertje niet bij jullie mocht blijven. Wat bijzonder dat L. rustig werd toen je hem erover vertelde.

Lot, ik herken je struggles wel. Ik praat zelf vrij moeilijk over gevoelige onderwerpen. Mijn vader had echter een hersentumor op een plek waardoor hij emotioneel ineens minder remmingen had. Dat pakte bij hem heel positief uit, waardoor hij heel makkelijk praatte over wat hij voor ons voelde. Het werd daardoor gemakkelijker voor mij om daarin mee te gaan. Ik ben heel blij dat we in de korte tijd die we nog hadden wel alles hebben kunnen zeggen.

Inmiddels zijn we al ruim 1,5 jaar verder, maar een echte klap heb ik nog niet gevoeld. Natuurlijk ben ik af en toe even heel verdrietig dat hij er niet meer is, maar dit zijn meestal momenten dat ik alleen ben en die zijn er niet zo veel.
26 september 2013
30 december 2015
11 juni 2019
<<

Pineco

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2382

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:09

Bericht 14 Feb 2021 08:40

Re: Het algemene rouw topic

Lady schreef:Ik heb zonet een nummer geluisterd van de begrafenis van mijn moeder. Het raakt me tot in mijn ziel. De tranen liepen over mijn wangen, ze voelt zó dichtbij dan. Ik ben een weekendje weg, samen met mijn man. Ik ben heel ontspannen en relaxed en het lijkt wel alsof ik daardoor veel mee ruimte heb om dit te voelen.


Herkenbaar, ik luister af en toe ook een van de nummers van de begrafenis van mijn vader (Pachelbel's canon) als ik alleen ga wandelen 's avonds. Dan ben ik even helemaal met mijn gedachten bij mijn vader en laat ik mijn tranen heerlijk de vrije loop. Ik voel me daarna dan altijd zo opgelucht.

Wat een waardevol topic is dit, ik haal altijd veel steun uit jullie woorden en zienswijzen en moet dikwijls een traantje wegpinken bij de heftige verhalen. Een hele dikke knuffel voor jullie allemaal :hug:
Drie meiden maken ons geluk compleet! 04-01-2009 / 16-05-2012 / 19-02-2014
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 14 Feb 2021 09:39

Re: Het algemene rouw topic

Lady schreef:Tuttebel, dank je wel voor je lieve woorden 💖

Fantine, ik krijg echt kippenvel van je laatste alinea. Wat bijzonder 💫.


Ja dat was het ook! Ik heb tegen hem gezegd dat hij boos en verdrietig mag zijn en dat ik dat ook vaak ben. En dat dat ok is 😊💫🌈. Daarna was hij dus echt heel rustig en ging lekker slapen alsof het hem ook hielp dat ik het hele verhaal heb verteld en zijn verdriet en boosheid heb erkend.
<<

Anoniem303

Bericht 14 Feb 2021 10:18

Re: Het algemene rouw topic

Fantine, ik zat jouw post zo eens door te lezen, en wat goed dat je dit zo bewust hebt uitgesproken naar L. Het schijnt namelijk echt zo te zijn dat baby's, ook newborns, dit soort emoties kunnen ervaren, en daarmee echt in gevecht kunnen zijn met zichzelf en al die emoties die ze nog helemaal niet kunnen plaatsen. Ik heb ooit eens een super interessante en diepgaande training daarover gevolgd en ga daardoor echt heel anders om nu met baby's die vaak verdrietig/boos zijn of ineens ontroostbaar zijn. Ik probeer wat info te zoeken maar kan dit zo snel niet vinden. Maar wat ik wilde zeggen: Wat fijn voor L. (en daarmee ook voor jou) dat jij dit direct dacht te herkennen en er zo goed op in bent gegaan.
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 14 Feb 2021 15:13

Re: Het algemene rouw topic

Prachtig Fantine.

Suus: die open gesprekken klinken heel fijn.

Tuttebel, bedankt voor je mooie post. Ik ga het zeker meenemen. Ik voel me vandaag alweer iets rustiger, ik vind dit topic echt waardevol.

Fijne zonnige dag dames!
<<

Studiebol

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5084

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:19

Bericht 14 Feb 2021 22:25

Re: Het algemene rouw topic

Rixt schreef:Fantine, ik zat jouw post zo eens door te lezen, en wat goed dat je dit zo bewust hebt uitgesproken naar L. Het schijnt namelijk echt zo te zijn dat baby's, ook newborns, dit soort emoties kunnen ervaren, en daarmee echt in gevecht kunnen zijn met zichzelf en al die emoties die ze nog helemaal niet kunnen plaatsen. Ik heb ooit eens een super interessante en diepgaande training daarover gevolgd en ga daardoor echt heel anders om nu met baby's die vaak verdrietig/boos zijn of ineens ontroostbaar zijn. Ik probeer wat info te zoeken maar kan dit zo snel niet vinden. Maar wat ik wilde zeggen: Wat fijn voor L. (en daarmee ook voor jou) dat jij dit direct dacht te herkennen en er zo goed op in bent gegaan.


Ik heb werk gerelateerd eens een cursus gehad ( ik kan niet meer op de naam komen) zij vertelde ook van alles over newborns en wat zij weten/voelen. Mijn dochter (de 2e) zegt al vanaf het begin dat zij haar zus er uit heeft geduwd omdat ze er uit wilde. Deze vrouw zei dat dat echt zo kan zijn, dat zij dat zo voelt en dat je dat serieus "moet" nemen. Ze heeft het er niet vaak over, maar als iemand vraagt of ze te vroeg geboren zijn, zegt ze wel eens, ja dat komt door mij, ik heb mijn zus er uit geduwd.

Ik vind het mooi om te lezen Fantine, hoe je er tegen je zoontje over hebt gepraat. Lijkt me heel bijzonder maar ook heel moeilijk. Ik geloof oprecht ook dat ze elkaar kunnen missen. Mijn dochters hebben apart in couveuse gelegen, maar toen ze bij elkaar lagen,zag je meteen contact, met handjes en geluidjes. Ze slapen nog steeds het rustigst als ze bij elkaar slapen. Ze hebben al jaren eigen slaapkamers, maar met een uittrek bed dus ze kunnen bij elkaar logeren en dan slapen ze altijd heel rustig, ik hoor ze dan niet, maken amper tot geen geluidjes. En ze kruipen altijd bij elkaar dan.
:heart: :heart: 2011
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 15 Feb 2021 12:16

Re: Het algemene rouw topic

Wat mooi studiebol van je dochters! Zijn ze 1 of 2eiig?

Ik heb vandaag een goed gesprek gehad met de rouwtherapeute. Ik ga voor beide jongens een knuffeltjes kopen. Ik zie dat echt als symbool voor de zwangerschap. Vaak is dit wat ouders als eerste kopen zodra ze weten dat ze zwanger zijn. Iig dat is mijn beeld erbij haha. Dat heb ik tijdens mijn zwangerschap nooit gedaan omdat we al gauw slecht nieuws kregen.

Ik ga nu alsnog voor beide jongens met zorg een eerste knuffeltje kopen 💙🥰.
<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17343

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 15 Feb 2021 13:18

Re: Het algemene rouw topic

Goed idee Fantine! Misschien vind je het een mooi idee om muziekknuffeltjes te kopen. Moulin roti heeft hele mooie muziekjes en ik kan me voorstellen dat dat ook wel extra steun kan geven, en dat je bijv ook bewust die van je overleden zoon af en toe kunt afspelen.
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
<<

Anoniem309

Bericht 15 Feb 2021 13:41

Re: Het algemene rouw topic

Lief dat je dat zegt Zora! En jij ook Lot! Ik ben ook echt blij dat ik dit topic destijds aangemaakt heb. Vooral omdat een rouwperiode vaak enorm moeilijk en eenzaam is.

Fantine, fijn dat je een goed gesprek hebt gehad bij de rouwtherapeut. En wat goed dat je je zoon hebt verteld over zijn broertje. Zo mooi dat hij daar ook rustig van werd. Ik weet zeker dat het jou, maar ook hem zal helpen als je regelmatig over zijn broertje zal praten. Een tweelingband is altijd bijzonder, maar ik weet zeker dat die niet weg is door het overlijden van zijn broertje. Zijn broertje zal ongetwijfeld over hem waken.
Zelf benoem ik Y. ook regelmatig. Ze is echt een rode draad in onze levens en ben ik ook zeker van plan om haar broertje te vertellen over zijn zus. Hij krijgt zelfs een knuffeltje van haar (een knuffeltje wat ik heb gekregen als troost toen ik net bevallen was van Y.). Wat mooi ook dat je een knuffeltje voor beide jongens wilt kopen. Misschien klinkt het raar, maar wellicht is het fijn om ook een extra exemplaar voor jezelf te kopen. Ik heb een knuffeldoekje meegegeven aan Y. en heb daar zelf ook een 2e exemplaar van. Ik heb dat knuffeldoekje vaak bij me en na een jaar ziet die er niet meer uit als nieuw. Ik heb dus nog 2 extra exemplaren gekocht, 1 voor in haar doosje die dus altijd mooi kan blijven en ook 1 die straks voor haar broertje is.
Dat gevoel van hoe oneerlijk het is, herken ik ook deels, al probeer ik dit gelijk tegen te spreken. Ik denk dan bij mezelf, ik kan mezelf wel afvragen ‘waarom ik?’, maar dan denk ik ook ‘waarom iemand anders?’. En dan dan zie ik hoe zinloos het is om die eerste vraag te stellen want niemand verdient het om z’n kindje te verliezen. Het is gewoon altijd oneerlijk en deze keer hebben wij die dikke pech gehad. Wellicht kan die denkwijze jou ook helpen.

Suus, wat mooi dat je nog van die open gesprekken hebt gehad met je vader. Misschien heb je door die open gesprekken juist beter afscheid kunnen nemen van hem waardoor je er nu beter mee om kan gaan? Het is namelijk helemaal niet zo dat iedereen die klap krijgt hoor. Of denk je dat je jezelf er niet genoeg voor openstelt en het verdriet blokkeert?
<<

Studiebol

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5084

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:19

Bericht 15 Feb 2021 19:46

Re: Het algemene rouw topic

Fantine schreef:Wat mooi studiebol van je dochters! Zijn ze 1 of 2eiig?

Ik heb vandaag een goed gesprek gehad met de rouwtherapeute. Ik ga voor beide jongens een knuffeltjes kopen. Ik zie dat echt als symbool voor de zwangerschap. Vaak is dit wat ouders als eerste kopen zodra ze weten dat ze zwanger zijn. Iig dat is mijn beeld erbij haha. Dat heb ik tijdens mijn zwangerschap nooit gedaan omdat we al gauw slecht nieuws kregen.

Ik ga nu alsnog voor beide jongens met zorg een eerste knuffeltje kopen 💙🥰.


Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad!

Mijn dochters zijn 2eiig. Is daar bij jullie zoontjes een uitspraak over gedaan?
:heart: :heart: 2011
<<

Cactus

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 549

Geregistreerd: 30 Jul 2017 19:57

Bericht 16 Feb 2021 13:29

Re: Het algemene rouw topic

Sorry, heel ego. Ik zal op een later moment nog alles lezen.

Eind deze week is het alweer 3 jaar geleden dat ik het hellp syndroom kreeg en N uiteindelijk stil werd geboren op 25-2.

Vanmorgen voelde ik al dat het een slechte dag zou worden. Ik wou net beginnen met werken toen de tranen bleven stromen, zo ineens. Dit aangegeven bij m'n leidinggevende en ik kon even rust nemen. Later weer gesprek gehad en ze vroeg of ik hier eigenlijk al een keer met iemand over gesproken heb. Direct na het overlijden wel, maar nu niet meer. Vraag me ook af of het nodig is. Ik kan normaal functioneren, alleen de dagen rondom zijn overlijden zijn heel moeilijk. Maar dat is niet gek toch? Wel zat ik laatst al te denken om toch eens met iemand te gaan praten. Ik ben soms best prikkelbaar en kortaf richting de andere 2 jongens en heb angst om 1 van hun ook te verliezen.

Wie heeft er therapie gehad voor de rouw en/of angst? Wat moet ik me daarbij voorstellen? Ik ben niet zo'n praterig type, schrijf het liever van me af. Dit helpt ook al erg.

Het is denk ik ook een ophoping van van alles. Corona, thuiswerken, zus die op springen staat en de hoop dat dit niet op 24 of 25 februari zal staan. Plus het feit dat zij niet in NL woont en we daar dus niet naar toe kunnen. Het is soms gewoon een beetje veel.
Maart 2015 - stoer ventje
Februari 2018 - kleine vechter *
April 2019 - onze held
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers