Mild ouderschap

02 Mrt 2020 10:18 door Joey

Ik kwam een artikel tegen wat ik heel interessant vond. Het gaat over mild ouderschap. De kop Een kind is nooit lastig: je kind belonen of straffen, dat doe je niet kan denk ik veel reactie oproepen, maar ik vind dat ze dit in het artikel goed uitlegt en ook nuanceert.

Dit zegt ze over belonen en straffen:
Hier wordt niet gestraft, daar kunnen onze kinderen van op aan. Punt is: als je gedrag en emoties, zoals verdriet of boosheid, bestraft, probeer je hun behoeften weg te straffen. Maar dat is onmogelijk. Je kunt de nood aan nabijheid of aandacht niet weg negeren. Net zoals je honger of dorst niet kunt wegnemen door een kind op time-out te zetten.

Kinderen belonen voor ‘flink gedrag’ – en dus voor het inhouden van hun emoties – lijkt uiterlijk wel te werken, maar dat is schijn. Ze slikken hun gevoelens in, net zoals bij straffen, maar vanbinnen razen ze door. Kortom, ze kunnen niet ontladen, en hun behoefte blijft onbevredigd achter. Terwijl het er juist op aankomt om die gevoelens te benoemen, te erkennen.

Ik ben het helemaal eens met wat ze in dit artikel allemaal vertelt. Ik betrap me er zelf ook wel eens op dat ik m'n dochter troost en dan automatisch dingen zeg als 'stil maar je hoeft niet te huilen', dat corrigeer ik dan ook weer direct, omdat ik vind dat ze wel mag huilen. Maar zo'n zin zit er erg ingebakken.

Hoe gaan jullie met gevoelens van je kinderen om? En straffen en belonen jullie? Hebben jullie daarmee de link met gevoelens ook zo duidelijk gelegd? Wat vind je verder van wat ze zegt over mild ouderschap?

Artikel: https://www.demorgen.be/nieuws/een-kind ... e=whatsapp

02 Mrt 2020 10:34 door Anoniem332

Interssant, ik moet het artikel uit de
Link nog lezen. (Ga ik zo even doen)

Wij benoemen ook de emoties. Ze zegt nu zelf ook als ze boos, verdrietig of blij is. Ook bij andere herkent ze het.

Ik ben mij er wel bewust van wat ik zeg als ze schildert. Zo dat zijn mooie kleuren bij elkaar. Ipv zooooo wat kan jij mooi tekenen.

Ook wil ik vaker goed gedrag benoemen door haar te weerhouden van negatief aandacht trekken.

02 Mrt 2020 10:47 door Marin

Ik kan me er niet heel erg in vinden.
Althans, ik ben het er wel mee eens dat er ruimte voor emoties moet zijn. Ik geef hem in een boze bui ruimte voor z'n emoties, erken ze, en zeg dat ik begrijp dat hij boos is.
Emoties bestraf ik niet. Gedrag wel. Gedrag beloon en bestraf ik wel. Dat gaat logischerwijs met een hoop emoties gepaard (hij doet iets stouts, ik word boos, hij slaat mij, hij krijgt straf en daaropvolgend wordt hij boos). Dat laatste erken ik dan wel zodra z'n straf klaar is, dat ik snap dat hij boos is dat hij op de gang moest, maar ook dat ik verdrietig ben dat hij me slaat en whatever it is dat hij als eerste deed dat dit katalyseerde.
En als hij midden op straat ligt te krijsen dan word ik niet boos daarom. Ik laat hem dan wel weten dat ik snap dat hij boos is. Maar hij moet wel mee. Als ik hem niet uit z'n bui krijg terplekke, dan neem ik 'm wel uit de situatie. Dan maar als krijsende zoutzak onder m'n arm mee.

Over dat belonen van inhouden van emoties weet ik niet zo goed. Ik denk niet dat ik dat doe maar misschien volgen er straks hier meer voorbeelden waar ik me wel/niet in herken. Ik heb 't idee dat z'n emoties er prima mogen zijn.
Maar ik beloon goed gedrag dus wel.

Maar ik vind wel dat je als ouder bepaalde gedragsgrenzen moet aanleren. Een kind hoeft niet alles te bepalen.

02 Mrt 2020 10:54 door Arwyn

Ik kan me er wel in vinden, maar dan vooral om emoties inderdaad. Als E. boos is omdat ze iets niet mag, ga ik dat niet bestraffen, die boosheid mag er best zijn. Als ze echter iemand slaat, of expres iets doet tegen L. waarvan L. al aangeeft dat ze het niet wil, krijgt ze wel eens straf.
Emoties mogen er zijn, maar bepaald gedrag (iemand expres pijn doen, dingen kapot maken) mag niet. En daarom moet ze wel eens afkoelen op de gang. Wel bespreek ik daarna met haar wat er gebeurde en waarom.

02 Mrt 2020 10:55 door Joey

Heb je het artikel gelezen Marin? Want daar staat dus ook in dat dit niet betekent dat kinderen bepalen of geen grenzen moeten krijgen.
Niet dat het je mening of verhaal hoeft te veranderen hoor, maar ik vroeg het me af.

02 Mrt 2020 10:56 door Elliot

Ik vind het artikel interessant, maar merk dat het ook wat weerstand bij me oproept. Ik vind zelf vooral dat er niet één passende opvoedtechniek is die voor alle kinderen werkt, maar dat je vooral naar je kind moet kijken. Mijn zoon heeft veel hardere grenzen nodig dan dit artikel stelt. Ik heb het milde echt wel eens geprobeerd, maar dat werkt bij hem niet. Het enige dat helpt is duidelijk communiceren en hem 'kort houden'. Dat klinkt misschien niet aardig, maar als ik mijn zoon ga vragen wat zijn oplossing is voor een probleem waar hij tegenaan loopt, dan ziet hij dat als vrijbrief om iets compleet anders te doen. Zoals dat voorbeeld met de spaghettisaus uit het verhaal. Mijn zoon zou nooit zeggen 'de uien niet opeten', hij zou zeggen: 'chocolaatjes eten'.

Ik probeer wel heel erg om mezelf niet door hem te laten opfokken (ik heb weinig geduld en word snel boos en draag dat dan ook uit naar m'n peuter, wat totaal niet effectief is). Ik tel dus vaker tot tien en reageer niet primair, maar denk even na over wat ik doe en benoem dan ook de emotie die D. voelt of lijkt te voelen. Zoals vanmorgen, hij had een driftbui omdat hij niet met spekjes mocht ontbijten. Mijn primaire reactie is dan om boos terug te doen en te zeggen dat hij normaal moet doen, maar dat is natuurlijk totaal niet effectief. Dus ik zeg zoiets als: 'Jammer he, dat je niet met spekjes kunt ontbijten?'

Al met al kan ik me redelijk in het artikel vinden, maar ik denk vooral dat het belangrijk is om naar je kind te kijken en op zijn/haar behoeften in te spelen. En die zijn niet voor alle kinderen hetzelfde, dus één opvoedtechniek kan niet voor alle kinderen werken.

02 Mrt 2020 10:58 door Marin

Joey schreef:Heb je het artikel gelezen Marin? Want daar staat dus ook in dat dit niet betekent dat kinderen bepalen of geen grenzen moeten krijgen.
Niet dat het je mening of verhaal hoeft te veranderen hoor, maar ik vroeg het me af.

Ja ik heb het gelezen, hoewel wel grotendeels gescand want m'n hoofd voelt nog wat te warrig voor hele lappen ingewikkelde tekst haha. (voor zover dit ingewikkeld is). Misschien dat ik daarom zelf ook niet zo duidelijk ben? Maar geloof dat ik 't wel met mezelf eens ben.

Maar in de tekst ging 't wel met name over het belonen of straffen van emoties toch?

Eigenlijk vat Arwyn goed samen wat ik ook bedoelde.

02 Mrt 2020 10:58 door Joey

Helemaal eens Elliot! Maar ik vind wat jij hier beschrijft bij je zoontje eigenlijk wel bij 'mild' passen, althans dat je daar je best voor doet.

02 Mrt 2020 11:06 door Joey

Het stuk over gedrag uit het stuk wat ik treffend vind.

Een kind schopt echt geen scène om het voor jou als ouder te verpesten. Denk dus niet: mijn kind is lastig. Wel: mijn kind heeft het lastig. Gedrag is communicatie. En elk gedrag is een vraag naar verbinding. Kinderen willen gehoord worden, ook als ze stampvoetend weglopen. Wat ze jou op dat moment vragen is niks anders dan: zie je mij nú ook nog graag?”

Gedrag is communicatie. Gedrag komt voort uit emoties. Daarom denk ik dat gedrag bestraffen of belonen ook een vorm is van emoties bestraffen of belonen. Dat kun je volgens mij niet zo los van elkaar zien als veel mensen doen.

En ik disclaim er wel direct bij dat ik dit een mooi streven vind, en dat het in de praktijk hier vast ook wel eens anders zal gaan. Ik werd de afgelopen twee weken ook horendol van het gedrag van m'n dochter. Als ze zulke periodes heeft als ze ouder is, mag ik mezelf er nog goed aan herinneren te practicen wat ik preach.

02 Mrt 2020 11:15 door Nan

Ik kan me er wel in vinden, al hanteer ik het niet zo strikt als in het artikel. Ik ben weleens boos geweest op J, als ze het bloed onder mijn nagels vandaan haalde. En achteraf voelt dat dan zo enorm vervelend. J is er niet rustiger van geworden, ik boos op mezelf omdat ik me heb laten gaan en het idee heb dat ik de vertrouwensband aangetast heb.

Een tijd geleden hadden we echt een enorm drama. We liepen naar huis en ze wilde niet meer. Haar jas wilde ze ook niet meer aan (december). Prima, dan krijgt ze het maar koud. Maar ze was ook enorm driftig als ik de jas mee naar huis wilde nemen, die moest op straat blijven liggen. Uiteindelijk kind en jas onder de arm gepakt (ik had ook nog rugzak en baby in de draagdoek) en op de bank gezet. Ik was ook boos en belde mijn vriend, om te voorkomen dat ik haar achter het behang zou plakken. Die zei, ze is moe, heeft honger en moet even wat rust hebben. Ik zette een filmpje aan, sneed een peer voor haar en kroop tegen haar aan. En dat was alles wat ze even nodig had. Een knuffel.

Natuurlijk zijn er grenzen. We kruipen rustig bij haar in bed als ze niet kan slapen. Maar als ze dan gaat spelen of over ons heen klimmen is het klaar.

Overigens zitten we nu in redelijk rustig vaarwater met J. Ze begrijpt weer meer, we kunnen haar op dingen voorbereiden door het te vertellen en we weten zelf ook meer waar de pijnpunten zitten en daar spelen we op in.

02 Mrt 2020 11:24 door Elliot

Joey schreef:Het stuk over gedrag uit het stuk wat ik treffend vind.

Een kind schopt echt geen scène om het voor jou als ouder te verpesten. Denk dus niet: mijn kind is lastig. Wel: mijn kind heeft het lastig. Gedrag is communicatie. En elk gedrag is een vraag naar verbinding. Kinderen willen gehoord worden, ook als ze stampvoetend weglopen. Wat ze jou op dat moment vragen is niks anders dan: zie je mij nú ook nog graag?”

Gedrag is communicatie. Gedrag komt voort uit emoties. Daarom denk ik dat gedrag bestraffen of belonen ook een vorm is van emoties bestraffen of belonen. Dat kun je volgens mij niet zo los van elkaar zien als veel mensen doen.

En ik disclaim er wel direct bij dat ik dit een mooi streven vind, en dat het in de praktijk hier vast ook wel eens anders zal gaan. Ik werd de afgelopen twee weken ook horendol van het gedrag van m'n dochter. Als ze zulke periodes heeft als ze ouder is, mag ik mezelf er nog goed aan herinneren te practicen wat ik preach.

Nouja kijk, in theorie is dat dus een heel mooi stukje opvoedkunde, wat jij hier schetst. En in zulke gevallen kunnen hopelijk de meeste ouders ook wel begrijpen dat kinderen geen driftbui krijgen om het hun ouders eens even lekker moeilijk te maken, maar omdat ze een stukje emotie te verwerken krijgen waar ze (nog) niet goed mee om kunnen gaan.

Maar niet elk gedrag komt voor uit emoties, soms is het simpelweg stout doen om te kijken wat er dan gebeurt. Als ik tegen mijn zoon zeg dat hij ergens af moet blijven en hij raakt het toch aan, dan doet hij heel bewust iets waarvan ik zeg dat het niet mag. Dan straf ik wel.

02 Mrt 2020 12:54 door Joey

Toch denk ik dat ook dat gedrag een vorm van aandacht vragen is, die hij dan ook krijgt. Stout zijn zal niet het doel van een kind zijn. Ik vraag me dan af of straffen zin heeft, als kinderen de aandacht die ze willen ook krijgen met het gedrag.

02 Mrt 2020 13:06 door Neno

De kids kunnen van mij de hele dag bij wijze van aandacht krijgen. Maar als ze dat op een vervelende manier gaan vragen ben ik daar niet van gediend, en dan hou ik er echt wel rekening mee bv’s als ze moe zijn. Boos en zitten mokken Mogen ze van mij op hun kamer doen. Kan er echter niet tegen als er geen respect wordt getoond bv door te slaan, met eten gooien of een grote mond want dan zijn er wel gevolgen. Nu moet ik zeggen dat die van mij bovenstaande niet vaak doen, ik denk dat ze heel veel hebben aan duidelijkheid. Iedereen doet het weer anders en dat is ook prima, maar van dat hele softe gedoe krijg ik altijd een beetje “jeuk’

02 Mrt 2020 13:11 door Joey

Waarom is dat soft Neno? Die stempel heeft het heel erg hè. Terwijl ik dus hier erg achter sta en (in mijn werk met peuters destijds) juist als iemand werd gezien met duidelijke grenzen en streng, verre van soft. En ik denk dat ik naar m'n dochter niet anders ga zijn.
Ik vind wat er in dat artikel wordt beschreven ook niet soft. Is dat dan vanwege het 'niet straffen'?

02 Mrt 2020 13:16 door Marin

Anderzijds Joey, waarom het heet mild? Heeft mild een positieve connotatie en soft een negatieve connotatie?

02 Mrt 2020 13:26 door Marin

Joey schreef:Toch denk ik dat ook dat gedrag een vorm van aandacht vragen is, die hij dan ook krijgt. Stout zijn zal niet het doel van een kind zijn. Ik vraag me dan af of straffen zin heeft, als kinderen de aandacht die ze willen ook krijgen met het gedrag.

Stout zijn zal niet het doel zijn, maar wel grenzen opzoeken. Uitvinden wat wel en niet kan. Heel normaal bij een kind, maar ik vind dat je daar als ouders dus wel een duidelijkheid in moet geven, die grenzen af moet bakenen. Ik vind dat je niet alles op emoties kunt afschuiven en dus alles ook maar met begrip moet behandelen. Sommige dingen moeten simpelweg en andere dingen mogen simpelweg niet.
Een voorbeeld: als je kind moord en brand krijst met in het autostoeltje gaan. Ik heb dan best begrip voor de emoties van het kind, tuurlijk, het is niet leuk om ingesnoerd te worden. Maar het móet wel, vanwege de veiligheid. Dus ik erken best de emotie erachter, maar ik bepaal als ouder wel wat er gebeurt. En als hij dan vanuit z'n emotie reageert door mij te trappen, dan word ik dáár wel boos op ja. Dat gedrag mag namelijk niet, uit welke emotie ook.

02 Mrt 2020 13:53 door Neno

Ja ik denk door het zinnetje; hier wordt niet gestraft. Vind dat heel soft want soms wordt er echt wel door een kind over een grens gegaan en hoe zou je daar dan op moeten reageren als er niet gestraft mag worden? Voorbeeld; bij onze kinderen op school zit ook een kind waarvan de ouders niet straffen, kind was het niet eens met iets in de klas, pakt een hete mok thee van de juf en gooit dat door de klas, wordt als ouders afgedaan als hoort erbij en is kattenkwaad. Maar mijn kind zit daar ook in de klas en had hete thee over zich heen kunnen krijgen. Geloof niet dat het bij mijn kind in zijn hoofd zou zijn opgekomen omdat te doen en zou het ook niet durven.

02 Mrt 2020 13:56 door Elliot

Marin schreef:
Joey schreef:Toch denk ik dat ook dat gedrag een vorm van aandacht vragen is, die hij dan ook krijgt. Stout zijn zal niet het doel van een kind zijn. Ik vraag me dan af of straffen zin heeft, als kinderen de aandacht die ze willen ook krijgen met het gedrag.

Stout zijn zal niet het doel zijn, maar wel grenzen opzoeken. Uitvinden wat wel en niet kan. Heel normaal bij een kind, maar ik vind dat je daar als ouders dus wel een duidelijkheid in moet geven, die grenzen af moet bakenen. Ik vind dat je niet alles op emoties kunt afschuiven en dus alles ook maar met begrip moet behandelen. Sommige dingen moeten simpelweg en andere dingen mogen simpelweg niet.
Een voorbeeld: als je kind moord en brand krijst met in het autostoeltje gaan. Ik heb dan best begrip voor de emoties van het kind, tuurlijk, het is niet leuk om ingesnoerd te worden. Maar het móet wel, vanwege de veiligheid. Dus ik erken best de emotie erachter, maar ik bepaal als ouder wel wat er gebeurt. En als hij dan vanuit z'n emotie reageert door mij te trappen, dan word ik dáár wel boos op ja. Dat gedrag mag namelijk niet, uit welke emotie ook.

Ja, wat Marin zegt inderdaad. Stout zijn is het doel niet, maar het lijkt me een stukje "grenzenhonger" (een term waar ik dan weer jeuk van krijg, maar het dekt wel de lading), even kijken hoe ver hij kan gaan en wat er gebeurt als hij te ver gaat. Ik denk niet dat het een schreeuw om aandacht is, want hij doet dergelijke dingen ook als we bezig zijn met een spelletje bijvoorbeeld, dus als hij al aandacht krijgt.

02 Mrt 2020 14:05 door Salome

Het lijkt mij vooral erg moeilijk om vol te houden.
Ben benieuwd hoe je dat af gaat met een peuter.
T krijgt echt af en toe wel een time out. Terwijl ik verder vrij mild ben. Maar een aantal dingen pik ik echt niet.
En dat weet hij inmiddels. Dus nu komt het eigenlijk niet meer voor.

02 Mrt 2020 14:11 door Olíve

Oei wat een lastige! Ik denk dat ik enorm pro mild opvoeden ben en op de gang of trap of stoeltje hebben mijn kinderen nog nooit gezeten. Ik denk dat straffen in het voorbeeld van de hete thee ook totaal niet het middel is om een kind dat af te leren. Interessanter is te achterhalen waarom een kind het nodig acht zo dwingend de aandacht op te eisen. Wordt er dan doorgaans zo slecht naar hem geluisterd? Ik kan me gewoon niet voorstellen dat straffen dan helpt. Het is eerder symptoombestrijding.

Voor mij valt het laten huilen van een baby wel onder afstraffen van emotie.

En hoewel bovenstaande heel mild klinkt, zie ik mezelf helemaal niet als een milde moeder. Ik ben best wel streng in sommige dingen. Als ik tegen mijn dochter praat en zij staat maar waar dromerig voor zich uit te staren (x100x p.d.) dan word ik echt wel even heel ongeduldig en boos.

02 Mrt 2020 14:18 door Neno

Ik denk dat straffen in het geval van de hete thee wel de oplossing is, thuis krijgt het kind nooit straf en mag waarschijnlijk zover uit zijn dak gaan als hij wil, weet dus geen grens en doet dat ergens anders dus ook? De grens opzoeken is denk ik niet altijd een vraag om aandacht.

02 Mrt 2020 14:38 door Lady

Ik ben vooral benieuwd hoe kinderen die ‘mild’ worden opgevoed, uiteindelijk gaan functioneren als ze volwassen zijn. Want als je in je hele kindertijd weinig grenzen hebt gekregen, dan kom je in de volwassen wereld van een koude kermis thuis. Ik persoonlijk zie deze manier van opvoeden namelijk wel als te weinig grenzen krijgen, wanneer je elke ongewenst gedrag van je kind wegzet onder de noemer ‘emoties uiten’. Kinderen hebben behoefte aan grenzen en wat mij betreft hoort straffen daar bij. En dan bedoel ik natuurlijk niet je kind een klap verkopen maar ik vind niks mis met een zachte tik op de vingers of een paar minuten op de gang staan. Belonen daarentegen net zo goed, het is toch prachtig wanneer kinderen de gelukshormonen mogen ervaren die bij een beloning horen?

Je ziet onder de huidige generatie twintigers enorm veel depressies, burn-outs, psychologische hulp, etc. Van wat ik gelezen heb komt dit doordat deze generatie als kind veel te veel gepamperd is. Alle rimpeltjes en oneffenheden in hun jonge leventjes werden weggepoetst door de ouders. Daardoor zijn ze helemaal niet opgewassen tegen het volwassen leven. Dat is iets wat ik echt wil voorkomen bij onze kinderen.

02 Mrt 2020 14:42 door Marin

Lady, ik wil even zeggen dat ik me heel vaak kan vinden in jouw manier van opvoeden en ik dat best vaak in m'n achterhoofd heb. Ik denk dat jij jouw kinderen een goede structuur geeft met duidelijke afbakening. En een tikkeltje streng. Maar zonder je hoofd te verliezen. En dat vind ik knap. Dat laatste struggle ik nog wel eens mee maar dan denk ik dus vaak aan jou.
Beetje off topic maar vond 't hier ook wel op z'n plaats.

02 Mrt 2020 14:48 door Lady

Marin schreef:Lady, ik wil even zeggen dat ik me heel vaak kan vinden in jouw manier van opvoeden en ik dat best vaak in m'n achterhoofd heb. Ik denk dat jij jouw kinderen een goede structuur geeft met duidelijke afbakening. En een tikkeltje streng. Maar zonder je hoofd te verliezen. En dat vind ik knap. Dat laatste struggle ik nog wel eens mee maar dan denk ik dus vaak aan jou.
Beetje off topic maar vond 't hier ook wel op z'n plaats.

Lief dat je dat zegt Marin. Want ik struggle ook best wel regelmatig met onze manier van opvoeden. Ik had van mezelf nooit verwacht dat ik een redelijk strenge ouder zou worden, ben zelf namelijk heel vrij opgevoed. Maar we hebben gewoon bepaalde regels en de kinderen weten daardoor goed waar ze aan toe zijn. Maar ik zou soms wel wat makkelijker los willen kunnen laten hoor. Daarentegen mag er op veel gebieden juist weer heel veel, dus uiteindelijk komen ze niks tekort ?.

02 Mrt 2020 14:56 door Anoniem304

Lady schreef:
Je ziet onder de huidige generatie twintigers enorm veel depressies, burn-outs, psychologische hulp, etc. Van wat ik gelezen heb komt dit doordat deze generatie als kind veel te veel gepamperd is. Alle rimpeltjes en oneffenheden in hun jonge leventjes werden weggepoetst door de ouders. Daardoor zijn ze helemaal niet opgewassen tegen het volwassen leven. Dat is iets wat ik echt wil voorkomen bij onze kinderen.

Zijn dat dan die zogenoemde curling ouders?

Welkom op Zeg maar Yes!

Mild ouderschap

Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Re: Mild ouderschap

Wie is er online?