Wat lief en knap lady! Maarre was die natte pamper dan van een andere dag ofzo?

Ja, blijkbaar. Was in het afvalbakje van de toilet en die heb ik de afgelopen dagen niet geleefd.

Haha oké!

Lady, wat een lief verhaal!

Mamsie, ik denk dat je juist heel goed op een UP manier met pubers kan praten, ook gewoon op een volwassen toon en niveau.
Ik heb hier een pientere 11-jarige in huis die zich absoluut niet laat betuttelen, maar ik kan prima UP toepassen in mijn gesprekken met hem.

Stel: je tiener maakt zijn geschiedenishuiswerk niet, dan kun je boos worden. Of je kunt in gesprek gaan en vragen 'hoe komt dat?' en 'en wat is nu de consequentie?' en 'los je het zelf op, of kan ik ergens bij helpen?'.

En andersom, als hij het wel heeft gemaakt: 'slim dat je op tijd bent begonnen deze keer', zoiets, daar lachen ze je toch niet om uit?



Als je gesprekken uittiept zien ze er altijd knulliger uit dan hoe het klinkt in het echte leven trouwens

Ja, ik zou ook wel willen weten hoe de dieheart UP-ouders reageren op zo'n opeenvolging van peuterwangedrag. Respect voor jou!

Ik ga morgen de hele ochtend passen op een peuter van de leeftijd van O. bedenk ik me nu. Help

Filoria, dan denk ik dat we hier thuis een combinatie ervan maken. Ik vraag hem boos waarom het niet gedaan is en hoe hij dit denkt op te lossen? Antwoord: “gewoon, weet ik veel. Ik kijk wel.” Zucht en rolt met ogen.!

Nee hoor ik overdrijf nu en ja ik ga meestal (de 1e 2x) gewoon met ze in gesprek, daarna niet meer. We passen eerst UP toe en dan niet meer zo te lezen. Haha.
Ach het maakt ook allemaal niet zo veel uit. Ik weet alleen wel dat als ik zou zeggen “wat goed dat je op tijd bent begonnen” ze mij gaan aankijken alsof ik ziek ben. Ik vind dat namelijk niet goed of knap. Ik zeg dan iets als “hè lekker joh dat is (al bijna) klaar”.

Moet ik er wel nog even bij zeggen dat ik het type moeder ben die ze in de 1e en ook nog wel in de 2e regelmatig helpt herinneren om op tijd te beginnen en ze leert leren.

Daar boffen ze maar mee!

Over die opvoeddingen die onnatuurlijk over kunnen komen op pubers:

Ik weet nog dat ik vroeger thuis een rondslingerende J/M had gevonden (zo'n tijdschrift voor ouders) en doorgebladerd. Een paar dagen later merkte ik dat mijn moeder één van de tips daaruit daadwerkelijk toepaste op mij, echt superongemakkelijk vond ik dat.

Het was wel een grappige tip trouwens.

Als je wil dat je puber iets schoonmaakt (de haarborstel, zijn bureau, het scherm van zijn tablet), er een briefje op plakken met 'maak mij alsjeblieft schoon' en een zielige smiley

Maar zelfs zonder rondslingerende opvoedtijdschriften prikken pubers er zo doorheen als je iets doet of zegt dat niet bij je gebruikelijke opvoedstijl past, vermoed ik Terwijl je dat bij een peuter gewoon eens een dagje kunt proberen.

Hahahaha wat grappig! Soms verklap ik wel eens bepaalde trucjes die ik op hun toepaste, dan zie je ze echt zo kijken van naaaaaa echt! nieeeeeet. Dan daarna... hmm wel slim mam die moet ik onthouden.

Over je laatste stukje, helemaal waar. Dan krijg je geheid opmerkingen

Schiet me ineens te binnen dat mijn oudste een keer tegen mij zei, toen hij 10 was ofzo en een moeder in de winkel haar kind een time out gaf,
“Iemand heeft super nanny Jo Frost gekeken”. Nou ik kon m’n lach bijna niet inhouden.

Haha nee dat klopt, al kan hij in een melige bui echt nog wel eens dom doen met zijn eten ?

On topic, ik ben van mening dat het niet slecht is als een kind ook verschillende emoties bij de ouder ziet. Dus dat je af en toe eens boos wordt, verdrietig of het even niet meer weet.
En soms behoeft er in mijn ogen geen uitleg waarom iets moet, of waarom iets niet mag.

Ik heb nu een puber en daar kan ik goed mee praten natuurlijk, maar soms haalt hij het bloed onder mijn nagels vandaan en dan botsen we even flink. Meestal zeg ik erna dat ik niet zo fel had moeten reageren maar leg ik wel uit hoe dat komt.
Hier mag nu veel, ik heb ook vertrouwen in hem en dat komt denk ik deels doordat ik de teugels vroeg vrij strak heb gehouden. Hij weet wat ik van hem verwacht en dat er flinke consequenties zijn als hij de boel voor zichzelf verpest.

Ik vind dit een heel interessant onderwerp, omdat ik zelf ook nog wel zoekende ben in hoe ik graag wil opvoeden en vooral: wat werkt? Bij ons kan er veel, maar er zijn grenzen en gaat M eroverheen, zijn er meteen consequenties en niet eerst een gesprek ofzo want dat werkt niet. Emoties benoem en erken ik wel en ik leg veel uit, maar kinderen moeten naar mijn idee ook leren hoe je met emoties omgaat. Je mag boos zijn, maar dan mag je niet met spullen gaan gooien of je broertje slaan.

Dat stukje van curling ouders herken ik wel bij mijn leerlingen in sommige gevallen. Waar ouders zich allemaal mee bemoeien en wat ze ook allemaal ok vinden mbt fraude, spijbelen etc... Dus ik heb me voorgenomen dat ik zo in elk geval niet wil worden ?

Topic al een paar keer open geklikt. En weer weg. Mild klinkt leuk als het voor jouw kind werkt. J is een kind dat echt een loopje met je neemt als je hem op deze manier benaderd. Dus ja ik ben streng. En ik moet er dus ook echt consequenties aan verbinden anders is in no time ons hele huis ook gesloopt en 1 grote kleurplaat geworden, maakt hij er in de klas een potje van en komt er niets gezonds meer zn lichaam in.

Ik moet ook zeggen dat ik zelf minder goede ervaringen heb met kinderen die zeer vrij zijn opgevoed.
De dochter van m'n ex was echt een draak. Zowel thuis als op school, zij heeft inderdaad in de maatschappij echt problemen doordat ze altijd soft aangepakt is.
Mijn ex sprak eindeloos met haar, dat haar gedrag niet leuk was voor anderen etc. Ze rolde gewoon met haar ogen en er veranderde niks. Ook werd ze altijd op haar wenken bediend, want dan hielden ze het wat langer gezellig.
In m'n jeugdorkest had ik twee broers die ook een vrije opvoeding krijgen, de een is een verstandige jongen en die kan dat prima aan. De ander zat met 12 jaar stoned achter zijn drumstel. We hebben de ouders toen ingelicht en hun antwoord was dat dat zijn eigen keuze was en zelf later de consequenties wel zal inzien.

Dat zijn natuurlijk wel uitersten, dat begrijp ik ook.
Maar toch merkte ik bijvoorbeeld aan de dochter van m'n ex dat ze het beter deed als ze wel eens goed op haar kop kreeg. Want ze schopte echt overal tegenaan maar werd niet geremd.
Als ik onredelijk ben mag ook iemand echt wel zeggen dat het nu genoeg is, soms moet je dat ook gewoon gezegd worden en denk dat dat voor een kind ook geldt.

Maar heb je het artikel dan gelezen? Het gaat toch helemaal niet over grenzeloos opvoeden. Het gaat er juist om dat je niet uit angst opvoedt. Om de gedachte als ik niet laat zien dat ik de baas ben dan loopt mijn kind over me heen. Of als ik mijn kind nu bij me in bed neem dan gaat hij nooit meer zelf slapen. Het gaat om een andere benadering dan straffen en belonen. Om een milde benadering voor jezelf en voor je kind. Er staat letterlijk een stuk in dat sommige dingen gewoon moeten. En dat het niet betekent dat je maar overal aan moet toegeven. Ik kan me wel erg in het stuk vinden.

Eens met HG, mensen die zo opvoeden zijn juist bewust bezig om júist niet zulke prinsjes en prinsesjes te genereren, door veel op eigen verantwoordelijkheid in te spelen en in plaats van schreeuwen of boos zijn een model aan te bieden die ze zelf dan kunnen spiegelen bij de eigen emoties.
Tenminste: zo begrijp ik het.
Overigens was ik niet altijd zo. De eerste 2 jaar, dus voordat we echt konden communiceren, was de ‘thinking corner’ ook echt een ding bij ons. Ik was heel strak. Nu ben ik wel echt begonnen met natural consequences.
En ik ben ook echt van mening dat het niet bij elk kind past.

Dat ben ik met je eens. Het past vast niet elke ouder of kind. Maar als het wel bij je past, dan wil het niet zeggen dat je grenzeloos opvoedt. Straffen en belonen is conditioneren. Dat spreekt mij niet zo aan. Doet je kind iets voor een beloning? En doet je kind iets niet uit angst voor straf. Of leer je dat je kind iets niet moet doen, omdat dat de regels zijn en leg je of laat je je kind zelf meedenken waarom dat de regels zijn. Het zal vast niet in elk gezin zo werken, maar bij mij wel. En dat betekent echt niet dat ik kinderen heb die later niet goed meekomen in de maatschappij.

Helemaal eens. Ik ken die prinsesjes en prinsjes goed, zeker als leerkracht, no way dat ik zo’n ouder ben of wordt.

Nee maar er zijn natuurlijk ook 101 dingen ertussenin.
Het is niet of het een, of het ander natuurlijk.

Hoe zie je dat Marsy? Oprechte vraag:

Sorry, ik begrijp je vraag niet goed.

Ik neem aan dat ze bedoelt hoe je ziet dat die kinderen als prinsjes of prinsesjes worden behandeld.

Maar Kira, een vrije opvoeding en een kind op haar wenken bedienen, dat is allebei echt niet waar UP of mild ouderschap voor staat.

Die term mild is ook verwarrend want daardoor lijkt het het tegenovergestelde van een strenge opvoeding, maar dat is niet persé zo. Je kunt precies dezelfde regels of zelfs strengere regels hanteren, maar een UP-ouder communiceert regels anders.

We hebben bij ons thuis bijvoorbeeld de regel dat er doordeweeks geen tv wordt gekeken of wordt gegamed. Die regel hebben we samen met onze zoon bedacht omdat hij een paar jaar geleden zelf ook merkte dat hij zich niet fijn voelde na schermtijd (hyper/ chaggie / futloos) en wel vrolijk voelde na buitenspelen. We hebben daar echt een goed gesprek over gehad. Hij doet er sindsdien nooit moeilijk over. Ik denk dat dat anders was geweest als ik boos had gezegd 'vanaf nu geen schermpjes meer doordeweeks, omdat ik het zeg!!'

Maar misschien is dat voorbeeld meer Gordonmethode dan UP, dat weet ik nu even niet zeker. Het loopt in mijn hoofd stiekem ook wel een beetje door elkaar allemaal.

Oh! Nou een goed voorbeeld is dat mijn vader voor het gerecht is gesleept als directeur van een middelbare school nadat hij een kind voor week geschorst had omdat hij een leraar in de klas met rauwe eieren had bekogeld. ‘Dat zou zoon nooit doen’.
Of een eigen voorbeeld: een kind dat bij mij hier op de Nederlandse school in eind groep 5 zat en van moeder persé terug in Nederland naar groep 7 moest, omdat haar nichtje met dezelfde leeftijd er ook in zatZ En dus volledig verzoop. Zelfde moeder heeft hier trouwens ook de school door de inspectie laten halen omdat zoon niet was toegelaten in het advanced reading groepje.