Moesje schreef:Ik kom even Isles ondersteunen, ik ken namelijk heel veel mannen die in de bouw werken, maar geen enkele die dat parttime doet. Ja één vriend die schilder is, hij heeft een echte papadag en dat vindt iedereen heel bijzonder. ?
Haantjes hoor, die bouwvakkers.

Isles schreef:

Gympie schreef:
Ik vermoed eigen ervaring, maar lijkt me ook niet de norm nee.

Dan mag jij mij vertellen waarom dat niet zo is. Er wordt geen bouwvakker gevraagd voor 20u pw. En ik weet uit ervaring, dus werk, dat er geen bouwvakker minder dan 37.5u pw werkt.

Urban Naked schreef:Ik vond met 1 zoekopdracht al 7000 parttime vacatures in de bouw.

Harrison schreef:

Fred schreef:Ach zo Harrison, persoonlijk vond ik je lijst een beetje een ambitieuze ondertoon hebben. Ik weet dat jij dat heel belangrijk vind. 10 jaar geleden zat ik er ook zo in, maar ik kan je verzekeren dat je naar verloop van tijd (zeker nu je straks moeder gaat worden) je heel andere dingen belangrijk gaat vinden dan ambitie en groeien op de carrièreladder. Sowieso kan bij wijze van spreken niet iedereen in het management/directie terecht komen.

Eigenlijk zie ik het zo: Ik profiteer nu dat ik een HBO-opleiding heb genoten en best een aardig inkomen heb (ook met een dag minder werken). Dat is een voorrecht, dat besef ik mij ook. Helaas weet ik dat (ik zie in mijn positie (ook die ik elders heb gehad) namelijk de salarisstrookjes) met laag opgeleiden vaak geen andere keus hebben dan fulltime werken om bijv. hun gezin te kunnen onderhouden.

Ja wellicht zit er wat teveel nadruk op ambitie. Maar ambitie is voor mij niet alleen maar werkgerelateerd en maar blijven groeien op de carriereladder. Die voorbeelden geef ik volgens mij ook, bijv. prive met sport of juist voor je familie. Een thuissituatie voor je kinderen creëren waar jij er meer bent is bijv. wat mij betreft ook een ambitie. Of een andere werk/privébalans. Het kan wat mij betreft van alles zijn en misschien klinkt ambitie dan meteen zakelijk maar ik noem ook drijfveren en prioriteiten . En sowieso betekent je ontwikkelen in je werk ook niet per definitie dat je een managementfunctie ambieert. Je kunt ook expert willen zijn/worden/blijven in je vakgebied en je daar in blijven ontwikkelen. Of neventaken zoals coachen van collega's, de ondernemingsraad, vertrouwenspersoon, bhv-er, de chille collega die overal brandjes blust, you name it.

Jouw drijfveren zijn dus een goed inkomen en een werk/privéverhouding met iets meer nadruk op privé. Prima toch?

Ik vind het overigens een beetje een aanname dat mijn professionele ambitie sowieso minder gaat worden naar verloop van tijd en zeker omdat ik moeder word. Ik vraag me af of je dat ook tegen een man had gezegd en daarnaast is het natuurlijk gewoon een aanname. Niet iedereen die kinderen krijgt verliest zijn ambitie. Mijn prioriteiten zullen hoogstwaarschijnlijk verschuiven ja, maar dat betekent niet per definitie dat je inlevert op professionele ambitie.

Arwyn schreef:Daar moet ik even om lachen Fred. Als er iemand is die regelmatig in topics begint over iets wat in dat topic echt niet op zijn plaats is, ben jij het wel. Ik denk dat je in dit topic gewoon antwoord kunt geven op deze vragen die je gesteld zijn hoor ;)

Fred schreef:Het werk wat ik doe (financiële rapportage maken, analyseren en ontwikkelen) is echt niet hersenloos, maar na 15 jaar is het waar ik ook begin met werken niet moeilijk. Voor mij het zelfde kunstje zeg maar. Enige wat ik nog naar toe zou kunnen groeien (niet hier) is een managementfunctie en dat ambieer ik niet, dus ja ik zit daardoor eigenlijk al tegen mijn top aan. Werk genoeg, dat zeggen ze overal tijdens sollicitatiegesprekken. Echter ik merk het anders... Of ik werk super efficiënt of collega's voorgangers kunnen niet goed met een computer omgaan en werken traag (en ja, je moest eens weten hoeveel mensen op de werkvloer niet eens blind kunnen typen... Ik snap niet dat werkgevers daar niet in investeren, want dat alleen al werkt een stuk efficiënter).

Fred schreef:Het werk wat ik doe (financiële rapportage maken, analyseren en ontwikkelen) is echt niet hersenloos, maar na 15 jaar is het waar ik ook begin met werken niet moeilijk. Voor mij het zelfde kunstje zeg maar. Enige wat ik nog naar toe zou kunnen groeien (niet hier) is een managementfunctie en dat ambieer ik niet, dus ja ik zit daardoor eigenlijk al tegen mijn top aan. Werk genoeg, dat zeggen ze overal tijdens sollicitatiegesprekken. Echter ik merk het anders... Of ik werk super efficiënt of collega's voorgangers kunnen niet goed met een computer omgaan en werken traag (en ja, je moest eens weten hoeveel mensen op de werkvloer niet eens blind kunnen typen... Ik snap niet dat werkgevers daar niet in investeren, want dat alleen al werkt een stuk efficiënter).

Fred schreef:Het werk wat ik doe (financiële rapportage maken, analyseren en ontwikkelen) is echt niet hersenloos, maar na 15 jaar is het waar ik ook begin met werken niet moeilijk. Voor mij het zelfde kunstje zeg maar. Enige wat ik nog naar toe zou kunnen groeien (niet hier) is een managementfunctie en dat ambieer ik niet, dus ja ik zit daardoor eigenlijk al tegen mijn top aan. Werk genoeg, dat zeggen ze overal tijdens sollicitatiegesprekken. Echter ik merk het anders... Of ik werk super efficiënt of collega's voorgangers kunnen niet goed met een computer omgaan en werken traag (en ja, je moest eens weten hoeveel mensen op de werkvloer niet eens blind kunnen typen... Ik snap niet dat werkgevers daar niet in investeren, want dat alleen al werkt een stuk efficiënter).

Fred schreef:@ Minx, ik heb het niet over organisaties maar over afdelingen. Het kan goed zijn dat de organisatie groeit, maar dat bepaalde afdelingen niet hoeven te groeien. Bijv. de financiële afdeling hoeft niet te groeien als men efficnieter is gaan werken door bijv digitaal de inkoopfacturen in te lezen. Qua rapportages hoeft er wellicht ook niet veel te veranderen, dus ja dan kan het nog goed zijn dat mensen het niet drukker hebben.