Wat leuk dit topic!

N. moest vandaag naar het kdv. Ze is nog niet helemaal gewend en nog erg verdrietig op het kdv. Vanmorgen toen ik haar uit bed haalde zei ze tegen zichzelf:
N. straks naar de kindjes, hoeft niet verdrietig te zijn, komt goed, mama komt je halen. Vond het zo lief!

CCC; aaaaaaaaaaaaaaaaahhhh

Ccc


Ik kan ook eindelijk meedoen!
Vanmiddag in de Jumbo zei B mij na, dus ik zeg: papegaai!
Waarop zij even stil is en zegt... papa gaai, ja! Mama gaai... B. Gaai!!

Geweldig Lejow! Zo grappig ook die verbanden die ze legt met zo'n woord.

Wat praat ze goed CCC! S zegt alleen losse woorden.

Was dit topic helemaal vergeten. Leuk dat het weer even omhoog is gehaald. Dan maar even wat peuter geklets van mijn kant. Of nouja, misschien eerder geklaag.

Dat tijdrekken.. wat een vermoeiende fase is dat soms. Alle smoezen worden uit de kast gehaald. Water (5 x), plassen (natuurlijk komt er niks), één bepaalde knuffel (die moeilijk te vinden is), pyjama niet goed (degene die ze wel wilde zit in de was).. anderhalf uur later was het pas stil. Ik vrees dat dit een langdurende fase is. Ik weet dat ik er vroeger ook wat van kon, evenals mijn zusjes.

Bedankt voor de antwoorden over de peuterspeelzaal:-)

Parisienne, oja dat tijdrekken. Daar is mijn zoon ook kampioen in. Het is nu gelukkig iets minder omdat hij sinds kort 's middags niet meer slaapt. Dan is hij 's avonds zo moe dat we maar 5 keer naar hem terug hoeven gaan.
Mijn dochter kon ook heel goed tijdrekken maar dat wordt nu ze wat ouder wordt steeds minder. Of we praten even terug door de babyfoon dan hoeven we niet naar boven en dat vindt ze ook goed.
Kian treuzelt ook altijd op momenten dat dat echt echt niet kan, vooral als we z'n zus van school moeten halen.

Liadan, dat is inderdaad irritant hé als je naar school moet en ze werken niet mee. Laatste tijd ga ik gewoon extra vroeg weg. Toen we bezig waren met zindelijk worden, had ze ook heel vaak net in de broek geplast of gepoept en tja zo kon ik haar dan echt niet meenemen. Gelukkig hebben we daar nu geen last meer van.

Parisienne, helpt het niet als je gewoon 1 keer water geeft, 1 keer plassen een kus en knuffel en daarna gewoon niet meer reageert? Hier had ze er ook wel een handje van, maar ben gewoon heel duidelijk geweest dat ik niet telkens terug kom en dat alles klaar is en ze alles nu heeft.

Grappig Lejow!

Hier had ze vanochtend haar hele spijkerbroek rood gekleurd met stiften Was ik niet zo blij mee. De broek zit nu in de was en dan hopen dat ie weer schoon wordt. Zoeits heeft ze overigens nog nooit eerder gedaan, dus hoe ze daar nou bij kwam?

Liadan, dat treuzelen inderdaad. Altijd de perfecte timing. Fijn te horen dat het bij je dochter met de tijd minder werd. Geeft me nog hoop.

Jenjoeny, nee, dit werkt niet bij dochter. Alles geprobeerd, echt alles, maar niks wat het duidelijker maakt voor haar. Het komt met vlagen. De ene week slaapt ze snel in, de andere week duurt het dus even een tijd. Ik zie het persoonlijk als een behoefte aan genegenheid/nabijheid, een behoefte aan nog even wat extra aandacht. Maargoed, feit blijft dat het vervelend kan zijn als ik zelf gewoon graag op de bank wil ploffen met een kop thee
Ik hoop trouwens dat je die broek schoon kunt krijgen. Zonde zeg! Hoe ze daar dan ineens bij kwam is altijd de vraag.

Overigens nog een vraag voor de peuter-mama's: klaagt jullie peuter ook weleens over moeheid?

N. klaagt de laatste tijd steeds over dat ze moe is. Tijden variëren, soms om 10.00 's ochtends, soms ergens in de middag.. eigenlijk nooit een 'logisch' tijdstip. Ze slaapt de laatste tijd voor haar doen erg goed, ze maakt normale nachten. Ook is er niks veranderd in de activiteiten die we doen op een dag, niet dat we ineens heel veel weg zijn, buiten spelen, juist binnen hangen, etc. Het gaat gewoon net als normaal. Als ik haar vraag of ze even wil slapen zegt ze nee, ze voelt zich gewoon moe en 'slap'. Na een kwartier kan ze weer helemaal opleven, dan is ze dat gevoel weer kwijt of vergeten. Soms is ze echt heel de middag even van de leg, wil dan alleen maar hangen op de bank en vraagt continu om haar speentjes. Op het KDV klaagt ze hier ook weleens over, wil dan eventjes op de bang hangen, heeft even behoefte aan wat geborgenheid en speelt daarna weer vrolijk verder.

Ik zit eraan te denken haar HB te laten testen. Ik ben zelf drager van een bloedziekte, waardoor ik chronisch bloedarmoede heb. Ik wilde na de bevalling ook graag weten of N. ook drager is, maar de kinderarts gaf aan dat hij het niet nodig vond. Waarom zouden wij het willen weten? Er hoeft toch niks aan gedaan te worden, aldus de kinderarts. Nu N. steeds meer vermoeide momenten lijkt te hebben vraag ik me toch af of het iets met elkaar te maken heeft. Zal ik gewoon mijn huisarts vragen bloed te laten prikken bij N.? Uitgebreide testen naar die bloedziekte hoeven ze niet per se te doen, als N. een laag HB- en ijzer-gehalte heeft dan weten we al genoeg eigenlijk (dit zijn symptomen die erbij horen).

Of herkennen jullie er misschien iets in in jullie eigen peuters en maak ik me onnodig enige zorgen?

Jep. Plus dat wij ook nog eens verhuisd in die periode. S. was ontzettend agressief, schreeuwde veel (ook op de psz) en had het vooral op mij gemunt. Ik was niet lief, mocht hem niet naar bed brengen etc. Ik was natuurlijk de 'zwakste'. Ik heb dan ook heel wat tranen om hem gelaten. Nu sinds een goeie week merken wij aan hem dat hij weer de oude wordt. Regelmaat en rust is erg belangrijk voor hem en hij is helemaal gewend aan het nieuwe huis en zijn broertje gelukkig. Ik ben blij dat het hier weer wat gezelliger is

Parisienne hier is het herkenbaar. Meestal krijgt S. rond 12.00 uur en/of 16.00 uur een inkak moment. Dan gaat hij even een half uurtje op de bank liggen en vraagt hij of de tv aan mag. Na een half uurtje leeft hij meestal weer helemaal op. De rest van de tijd is S. wel heel druk en actief dus eigenlijk vind ik het dan ook niet zo raar dat hij even moe is. En zelf heb ik dat soms ook.

Parisienne, dat heeft mijn dochter ook een tijd gehad toen ze 4,5 was ongeveer. Een paar weken dat ze heel moe was en dat begon dan ook vaak 's ochtends. Ze zei zelf ook regelmatig dat ze moe was. Na een paar weken was dat opeens weer over. Achteraf gezien denk ik dat het kwam omdat ze rond die tijd een enorme groeispurt gehad heeft (ze is in 2,5 maand tijd ongeveer 7 cm gegroeid).

Even een vraagje over eten.

Mijn tweejarige dochter heeft nu wat nieuws ontdekt. Ze eet tijdens het eten heel weinig. Ze weet dat als ze genoeg heeft gegeten ze het bord aan ons moet geven. Ze hoeft dus niet te eten. Ik ben echt van mening dat eten een gunst is en geen plicht. Als je geen honger hebt hoef je niet te eten. Maar nu het volgende. Ze heeft vanmiddag maar een paar happen warm eten gehad en toetje. Vervolgens leg ik haar om half 2 in bed en is het brullen. Een paar keer heen geweest en om 2 uur kwam het hoge woord eruit. Ze wilde eten. Dit gebeurt vaker en dus krijgt ze een broodje met alleen boter. Toen is ze gaan slapen. Vanavond tijdens het brood eten (half 7) weer hetzelfde. Ze at weer heel weinig. Om half 8 haar naar bed gebracht en ja hoor weer brullen. Ik na 5 min. weer heen met het broodje wat ze vanavond heeft laten staan. Deze heeft ze met smaak opgegeten en ze is nu al de hele tijd stil. Maar ja, ik heb dus echt geen zin om elke avond en/of middag met broodjes op haar kamer te gaan zitten eten. Ze moet gewoon leren dat ze aan tafel genoeg eet. Ik heb haar vanavond al verteld dat ze moet eten, omdat haar buikje anders zeer gaat doen omdat ze honger krijgt. Dit snapt ze alleen niet/ dringt niet tot haar door. Nu de grote vraag, hoe laat ik haar aan tafel eten. Gewoon later zitten totdat ze het broodje opeet. Dit staat mij tegen, maar misschien dringt het na 2 keer tot haar door en eet ze weer gewoon. Iemand een tip?

Wat lastig Katje.

Mijn zoontje eet sinds een paar weken ook heel slecht. Ook zijn avondeten raakt hij soms nauwelijks aan. Bij ons is het zo dat als hij niet eet bij het avondeten hij daarna ook niets anders meer krijgt. Geen toetje geen broodje gewoon niets. De volgende ochtend is hij als eerste weer aan de beurt. Wij bepalen wanneer en wat er gegeten wordt en niet andersom.
Als hij echt honger heeft dan eet hij wel.

Als hij trouwens wel proeft en blijkt dat hij het echt niet lekker vindt dan krijgt hij wel een broodje of wat fruit. Maar niet eten uit koppigheid oid daar gaan we niet in mee.

Wel is het hier dat hij daarna niet om eten komt zeuren maar ik denk dat consequent zijn en niet toegeven met een broodje nadien het beste werkt. Het is even een paar dagen zielig maar ze krijgt het denk ik vanzelf door.

Katje: ik zou er mee stoppen om daarna nog eten te gaan geven, want zo weet je kindje natuurlijk heel goed dat ze niet aan tafel hoeft te eten. Ze krijgt daarna toch wel weer eten als ze wilt. Dan blijf je in zo'n cirkel zitten.
Ik zou goed uitleggen , aan tafel, dat dit haar eten is en ze in bed geen eten meer krijgt. Ze hebben dat heel snel weer door.

Mijn zoon eet ook slecht maar krijgt erna geen eten meer. Wel een toetje want dat vind ik bij de maaltijd horen. Heeft hij weinig gegeten, jammer, 's ochtends krijgt hij dan weer brood. Bij sommige gezinnen werkt het eten naar behoefte ipv vaste tijden maar daar beginnen wij niet aan.

Katje: Zoon eet s'avonds ook heel slecht. Om een toetje te krijgen moet hij minimaal 2 happen eten. Vaak is het dwarsigheid want zodra hij 2 happen heeft gegeten eet hij vaak nog wat meer. Maar hij krijgt sowieso geen vervanging van het eten. Dus geen brood oid. Ook na het eten niet meer. Wat Clapperdie ook zegt: De volgende morgen is hij als eerste aan de beurt.


Hoe is de zelfredzaamheid van jullie peuter? S. is hier zo ontzettend lui! Het liefst laat hij alles voor hem gedaan worden. Zelf z'n broek aan doen, kleren uit. Jas aan/uit etc. Hij vertikt het gewoon! Dan zegt hij dat hij het moeilijk vind en dat het niet lukt. Ik laat hem nu stap voor stap mee helpen zodat hij ook een succeservaring daarin heeft. Maar pff hij is wel van het gemak zeg! Jullie nog tips om hem te stimuleren?

Mijn zoon wil sommige dingen juist wel zelf doen maar aankleden wil hij meestal niet zelf doen. Z'n jas zelf aandoen kan hij inmiddels, zijn broek uit lukt ook, shirt soms. Schoenen en sokken aandoen kan hij nog niet, dat oefenen we soms maar meestal wil hij ook niet oefenen.
Mijn dochter kon dit allemaal al snel maar volgens mij zijn meisjes hier over het algemeen ook sneller mee.

Bedankt voor jullie antwoorden. In principe ben ik het ook volledig met jullie eens. Ze 'leert' nu wel dat ze ook later wel eten krijgt. Alleen gaat ze dus echt niet slapen als ze honger heeft. Laatst ben ik 2 uur bezig geweest haar in bed te leggen totdat ze opeens: "eten" zei. Toen een broodje gegeven en binnen 2 min. sliep ze. Ook wordt ze af en toe midden in de nacht wakker en wil ze eten. Als we dat niet geven gaat ze gewoon niet slapen.

Nu is ze de laatste tijd heel veel ziek geweest en dus heel erg weinig gegeten. 2 happen brood, een knijpfruitje en een kwart appel op een dag. Ze is nu heel erg aan het inhalen. Ik vind het dus erg moeilijk om haar geen eten te geven als ze honger heeft. En daarbij gaat ze met een lege maag dus niet slapen.

Ik ga nu inderdaad proberen tot haar door te dringen dat ze 's avonds bij het eten goed moet eten en dat ze later niks meer krijgt. Hoop dat ze dat snel snapt.

Drinkt ze wel goed? Anders zou je als alternatief nog een papfles kunnen geven. Dat oogt niet als eten maar geeft haar wel een vol gevoel.

Ik was niet helemaal duidelijk. Ze eet nu wel goed. Alleen niet op de tijden dat wij eten, maar als ze net op bed ligt of midden in de nacht. Dit wil ik graag veranderen zodat het geen gewoonte wordt. Toen ze zo vaak ziek was at ze heel weinig maar dronk wel goed. Ze heeft sinds een kleine maand buisjes en haar neusamandelen zijn eruit. Sindsdien is ze niet meer ziek geweest en eet ze ook weer goed.

Lastig Katje, wij hebben dit ook een tijd gehad met de oudste, zou best ook rond die leeftijd geweest kunnen zijn. Wij gaven m dan ook gewoon nog wat te eten, anders ging hij ook niet slap[en want dat kon hij ook gewoon niet van de honger. Op een gegeven moment waren wij t ook zat en vroegen we hem voor t slapen of hij nog wat wilde eten, meestal wel. Voor snachts maakten we savonds vast een boterham klaar die we in een zakje bij ons bed legden, scheelde een hoop gedoe snachts.
Dit is vanzelf weer over gegaan, al weet ik niet hoelang deze periode geduurd heeft.
In mijn ogen is er niks slechts aan, júist niet. Ik ben een voorstander van voeden op verzoek bij baby's, ze weten zelf t beste wat ze wanneer nodig hebben, waarom zou dit bij peuters anders moeten zijn?
Mocht t zo zijn dat een kindje geen avondeten wil en daarom op een later tijdstip honger krijgt, dan zou je op een later tijdstip t zelfde avondeten kunnen aanbieden.

Ik heb net mijn zoon voor de eerste keer naar de peuterspeelzaal gebracht. Ik ben er een uur bij gebleven en hij is de hele tijd aan het spelen geweest, af en toe kwam hij even op schoot zitten. Hij was net aan het kleien en toen ik hem vroeg of ik nu weg mocht gaan vond hij dat goed. Ik kreeg een kus en een knuffel en hij ging verder spelen.
Om half 12 ga ik hem weer gaan halen, maar jee ik vond het toch wel erg moeilijk om hem achter te laten, is de eerste keer dat hij alleen ergens anders heen gaat dan naar familie.
De leidsters hebben beloofd dat ze bellen als hij toch nog verdrietig wordt.