Aahww wel zo sneu eigenlijk als ze zichzelf zo niet in de hand hebben he. Het is ook zoveel allemaal! T is gelukkig relatief goed te corrigeren maar bij de echte mijlpalen staat ie natuurlijk wel te stuiteren. We gaan straks iig bij pakjesavond de kadootjes verstoppen door het huis zodat hij niet in 1 moment alle kadootjes ziet (plus die van M en dan gaat kijken hoeveel er nog zijn). Dat vind ik persoonlijk het moeilijkste aan dit hele gebeuren. Dat hij bijna onverzadigbaar lijkt en niet meteen de dankbaarheid toont die wij graag zouden zien. Daarom dus nu kadootjes in fases. Hopelijk helpt dat!

Hier was zoon afgelopen weken erg uit zn doen. Hele grote mond, moe maar niet kunnen slapen en heel erg bang voor zwarte piet. Ik heb 'het grote geheim' verteld. Het bang zijn werd iets minder maar hij was wel iets meer ontspannen.

Vervelend Ava, ook voor je zoon zelf want het klinkt alsof hij zichzelf zo ook in de weg zit.

Mijn oudste zoon is vorige week maandag vijf geworden dus ook veel tegelijk. Hij is nog relatief jong dus we hebben hem gewoon niet teveel verteld en dat accepteerde hij ook prima gelukkig.
We hebben bewust zijn kinderfeestje thuis gehouden om het niet te groots en spannend te maken en alleen verteld dat het een Lego feestje zou zijn, vond hij prima en hij liet het echt over zich heen komen. Zijn verjaardag hebben we bewust ook klein gevierd.

Sinterklaas hebben we vorige week bij beide opa’s en oma’s gevierd en we zeiden in eerste instantie gewoon dat we die kant op gingen omdat opa jarig was. Zodat hij niet al die spanning had van de cadeau’s ed. Ik baalde ook echt dat mijn schoonouders ansichtkaarten stuurde namens Sinterklaas met de mededeling dat hij bij opa en oma zou komen dat weekend. Leuk bedoeld maar bouwt de spanning natuurlijk enorm op. Hij gelooft alleen voor geen meter in Sinterklaas dus gelukkig heeft hij geen spanning van Pieten die in huis komen ed.

Gisteren wist hij ook niet dat Sinterklaas ook nog thuis zou komen. Het was een gewone middag en opeens vond mijn man een zak cadeautjes voor het open zolderraam.

Hij is over het algemeen wel redelijk relaxt en het stuiterbal gehalte viel mee maar alsnog ben ik blij dat het allemaal weer achter de rug is. Met kerst doen we ook geen cadeau’s meer, dat is wel even genoeg geweest en daar hoeft hij dan ook geen spanning meer voor te voelen.

Mijn oudste zoon gedijt het best op een hele hoop voorspelbaarheid en een strakke duidelijke structuur. Alles waar sinterklaas niet voor staat. Hij heeft er dan ook ontzettend veel last van, wat zich uit in heel veel huilen en zich onbegrepen voelen. Het kost mij heel veel energie om hem op de rit te houden, maar ook omdat ik het zo zielig vind dat dit kinderfeest voor hem meer een last is.
Als hij volgend jaar nog geloofd vieren we pakjesavond de dag van de intocht. Maar ik denk dat hij ook gigantisch opgelucht zal zijn als hij weet dat het allemaal niet echt is, dus wie weet vertel ik het hem wel gewoon.

Mijn jongste vindt het leven een feestje. Die geniet met volle teugen van de cadeaus en lekkers, maar hij maakt zich er ook compleet niet druk om.

Ik was heel verbaasd over de oudste afgelopen week. Maandag was ze jarig, werd 4, en woensdag helaas ze haar eerste echte schooldag. En toen kwam ook donderdag sinterklaas nog op school...behalve de nacht van woensdag op donderdag waarin ze 1x heel even onrustig was, heb ik gewoon niks aan haar gemerkt eigenlijk.

Ze heeft geen schoen willen zetten, geen sinterklaas journaal willen kijken, had zin in school en was blij met alle cadeaus 'oh mama, die wilde ik al hebben' (bij dingen waar ze nog nooit om gevraagd heeft, zo schattig).
Benieuwd hoe het volgend jaar zal gaan......

Nou dat dacht ik dus ook maar helaas. Wij hebben het van de zomer verteld dat Sinterklaas niet bestaat. Hij weet het dus en hij weet goed hoe het in elkaar zit maar tòch zit hij vol spanning de intocht van Sinterklaas mee te kijken en was erg zenuwachtig voor zijn cadeaus. Terwijl hij voor 50% wist wat hij kreeg. Dit jaar had hij ook voor het eerst surprise op school. Hij was zo zenuwachtig dat hij de avond ervoor maar iets van 6 uurtjes heeft geslapen. En wij dus ook..

De spanning zit er nu nog steeds. Hij is enthousiast als hij zijn cadeautjes laat zien aan zijn vriendjes, hij vind het spannend dat het huis omgetoverd wordt in kerstsfeer, hij heeft nu al zin in kerst als we gaan gourmetten en naar familie gaan, zenuwachtig voor oud en nieuw dat hij lang mag opblijven, hij heeft zin in de kerstvakantie en ga zo maar door. Ik ben dus blij als we weer in de tweede week van Januari zitten.. Dan veranderd hij echt in een handomdraai naar een rustigere jongen. En dan zien ze op school ook.