Bij ons gaf ze het eigenlijk zelf aan. We hadden het idee dat ze steeds vaker wakker werd van ons, als wij ons omdraaiden enzo. Met 6 maanden is ze naar haar eigen kamer gegaan. Eerst alleen de dutjes overdag en na een paar dagen ook ‘s nachts. Ze sliep toen wel beter. Doorslapen doet ze meestal nog niet. Ze is nu bijna 17 maanden. Ik slaap zelf ook wel wat rustiger nu ze op haar eigen kamer ligt.

Balen dat ze niet doorslaapt Poppy. Zoals jij het beschrijft verder had ik het ook verwacht. Dat het op een of andere manier op een gegeven moment beter zou zijn. Maar dat lijkt tot nu toe niet.

Ik word alleen wakker als ze me nodig heeft. Niet van elk geluidje oid. En toevallig is de afgelopen week even ruk qua doorslapen, maar heb niet het idee dat dat komt omdat ze bij ons ligt.

Ik val hier dan dus onder

O'tje was rond de drie maanden toen hij naar z'n eigen kamer ging. Hij begon te rollen in z'n wiegje naast mij en kwam steeds klem te liggen en daar werd hij wakker van. We hebben hem toen naar z'n ledikant verhuist dat in zijn kamer stond. Ik vond het de eerste nacht heel erg spannend maar daarna wel heel prettig. We hebben wel een camera op zijn ledikant gericht, dat gebruiken we nog steeds veel. We kijken niet bij elke scheet maar het is wel prettig om te weten of één van ons er naar toe moet of dat ie uit zichzelf weer is gaan liggen. En de babyfoon staat ook nog altijd naast m'n bed op de zachtste stand. Vind ik prettig, want zelfs dat hoor ik soms al slecht. Nou wordt hij bijna nooit meer 's nachts wakker maar toch vind ik het voorlopig nog een prettig gevoel geven en ik slaap er niet slecht door.
Nachtvoedingen gaf ik natuurlijk nog wel toen hij met drie maanden naar z'n eigen kamer ging en op zijn kamer staat een hele fijne grote comfortabele stoel. Daar gaf ik de nachtvoedingen dan dus in. En nu als hij 's nachts een enkele keer wakker wordt, gaan we daar ook samen in zitten en lezen we boekjes (dat laatste sowieso elke avond). Ik heb daar altijd een dekentje liggen en naast m'n bed leg ik nog altijd een pyjamashirtje en broek en sokken klaar (nu in de zomer slaap ik alleen in onderbroek of alleen met shirtje aan). Dat klinkt heel suf, maar als ik 's nachts naar een huilend kind moet, dan wil ik niet nog in het donker zoeken naar een broek en stel ik zit daar ineens uren (it happens), dan wil ik wel warm zijn, zeker in de winter. Die ene keer dat ik het vergeet neer te leggen, gebeurt er natuurlijk ineens wat. Dus een praktische tip voor tzt.

Verder moet je met name doen wat goed voelt voor jou/jullie. Er is geen vast moment wanneer ze naar hun eigen kamer moeten. Wat ik wél belangrijk zou vinden zelf is dat een kindje goed zelf in slaap leert vallen, dus niet met behulp van mama en papa. Maar dat kan je mijn inziens ook prima doen in een cosleeper of ledikantje naast je eigen bed.

Even een andere kant toegelicht: Mijn kleine zusje (van intussen 14) heeft tot haar 12e bij haar ouders in bed geslapen. Daar heb ik een heel groot oordeel over maar verder lijkt me dat ook helemaal niet lekker slapen, die praktisch volwassenen in één bed. (laat staan je seksleven maar goed daar denk ik bij m'n vader uberhaupt maar niet over na haha).

Ik zie dus behalve dat een ledikant niet past, ook weinig praktische bezwaren. Wat voor mij ook tekenen zijn dat ze om mij (en voor m'n vriend tot nu toe ook) het liefst nog wel een tijd kan blijven.
Seks hoeft bv echt niet per se in bed. En 12 is ze voorlopig nog niet haha, maar daar kan ik ook weinig bij voorstellen hoor!
Ik vind de tendens dat baby's zelf in slaap moeten vallen juist altijd wat overdreven als ze nog zo klein zijn, behalve dat het voor de ouders fijn is. Maar (op een paar lange weken na) valt ze altijd wel zelf in slaap al.

Als jullie het alledrie fijn lijken te vinden lijkt me dat idd voor nu argument genoeg ja!

Ja klopt maar wel leuk om te lezen hoe jullie er in staan.

J is met 17 maanden naar haar eigen kamer gegaan. Toen hadden we het gevoel dat ze er zelf meer aan toe was, ze werd toen ook nog wel eens eveb wakker als wij naar bed gingen. Het ging toen eigenlijk redelijk vanzelf en voelde goed.

Eerder hebben we een paar keer geprobeerd, maar steeds die koude gang op als ze iets had kostte ons vooral slaap.

Onze jongste slaapt bij ons. Ze heeft geen eigen kamer omdat wij vorig jaar zijn verhuisd en de oudste heel erg graag in een stapelbed wil met haar zusje. Tot zij daar ook echt in kan slaapt ze bij ons maar in andere gevallen zou dat ook wel zo zijn denk ik. Ik vind het ideaal om meteen bij haar te zijn als ze 's nachts naar droomt of er iets anders is.

Ons zoontje is met ongeveer 4 maanden naar zijn eigen kamer gegaan. Vooral omdat papa dat heel graag wilde. Maar het is heel goed gegaan, ik deed daarvoor wel al wat oefenen en toen het eenmaal goed ging heeft hij alle slaapjes gewoon in zijn bedje gedaan.

Hier slapen alledrie de kinderen bij ons op de kamer. De oudste slaapt ondertussen wel in een eigen peuterbed, de middelste in een ledikant en de jongste in een co-sleeper/bij ons in bed. Voor mij voelt dit nog altijd het fijnste, ook de kinderen vinden dit nog prima. Nu zijn we aan het verhuizen, dus kan het zomaar zijn dat de oudste op zijn eigen kamer wil als deze klaar is. Ik wacht eigenlijk een beetje het moment af tot ze zelf aangeven naar hun eigen kamer te willen. Dit zal vast niet tot hun 16e gaan zijn .

Ze maken elkaar trouwens ook niet wakker, net de jongste maakt mij wel eens wakker voor een nachtvoeding.

Edit: ze zijn 5, 3 en 4 maand.

Nu even druk aan het koken en heb de rest van de antwoorden niet gelezen. Probeer straks uitgebreider te antwoorden. E is gisteren 2 geworden en slaapt nog heerlijk bij ons op de kamer/in bed. We hebben allemaal nog niet de behoefte om hem 's nachts op zijn eigen kamer te laten slapen. Middagslaapje doet hij wel op zijn eigen kamer.

Hier heeft de oudste 2 weken bij ons op de kamer gelegen. De kraamweek voor de helft en daarna toen ze uit het ziekenhuis kwam een week.
De jongste heeft alleen de kraamweek bij ons gelegen.

Ze sliepen beide heel snel door en ik sliep totaal niet toen ze bij ons lagen. Ook wilde ik niet op het punt komen dat ze helemaal niet op hun eigen kamer kunnen slapen en ze na 4 jaar nog bij ons zouden liggen.

Man en ik hechten beide veel aan onze slaap én privacy en dat voelden we niet met kinderen bij ons op de kamer.

Bij ons is het ongeveer hetzelfde als bij Ooh La La! gegaan. Oudste heeft 1 week op onze kamer geslapen, jongste 3 weken. We hadden er totaal geen behoefte aan de kinderen bij ons (langer) op de kamer te laten liggen.
Oudste ligt 's morgens als we wakker zijn wel eventjes in ons bed, maar verder ook nooit.

Ik heb ook maar heel even een babyfoon naast mijn bed gehad. Ik werd er onrustig van. En als Een van de kinderen huilt hoor ik het echt wel.

D. heeft een maand of twee bij ons geslapen. Hij sliep de eerste weken totaal niet in een eigen bedje en lag dus elke nacht op m’n borst te slapen. Na een week of 6 werd dat minder en toen hij goed in zijn wieg sliep hebben we hem op zijn eigen kamer gelegd.

De tweeling ligt nu nog bij ons op de kamer, samen in 1 ledikant. Omdat ze zo klein zijn moeten ze nog elke 3 uur een voeding (‘s nachts mag er 1 keer 4-5 uur tussen zitten) dus ik denk dat ze nog wel een paar weken bij ons blijven liggen. Zodra ze de nacht doorslapen gaan ze naar hun eigen kamer. Ze slapen iig wel heel goed in hun eigen bedje i.p.v. bij mij, dat is echt een opluchting

Bij ons was hetzelfde als Oh la la en Meg. Mijn ex en ik werden beide na 3 nachten gek van elk kreuntje en geluidje. Wij kwamen daardoor zelf niet tot rust. Dochter ging dus op nacht 4 naar haar eigen kamer. Nachtvoedingen deed ik daar ook gewoon in een heerlijke schommelstoel. De nachtvoedingen vond ik dan ook 10x makkelijker in de stoel dan in bed. Maar ieder zijn eigen keuze en voorkeur alleen dat verhaal van 12 jaar....daar zet ik wel ernstige vraagtekens bij.

Hier heeft hij nooit bij ons geslapen en hij en wij vinden het prima. Iedere ouder en kind is anders, dus als het jullie zo goed bevalt dan zou ik het lekker nog even zo laten. Waarom niet?

De oudste heeft ongeveer 5 weken bij ons op de kamer geslapen en de jongste 4 weken. De jongste sliep overdag in de kraamweek al af en toe in zijn ledikant op zijn eigen kamer. Vriend en ik werden gek van alle kreuntjes en piepjes en sliepen slecht met kind op de kamer.

E heeft ruim een jaar bij ons op de kamer gelegen, toen gingen we verhuizen en kreeg hij een eigen kamer. Y heeft drie jaar bij ons op de kamer gelegen. De slaapkamer die wij hadden toen we daar kwamen wonen, zou uiteindelijk haar kamer worden, daar hebben we met het schilderen van de kamer ook meteen rekening mee gehouden. Het is een vrij grote, L-vormige slaapkamer waar makkelijk een tweepersoonsbed en een ledikant pasten. We zouden van de (veel kleinere) zolderkamer onze slaapkamer maken en de grote slaapkamer herinrichten tot kinderkamer, dat was dus af toen ze drie was.

Onze kinderen hebben beide tot ongeveer 1 jaar bij ons op de kamer gelegen. Wel in een eigen bedje. Na dat jaar wilde ik ook echt wel de slaapkamer terug als ruimte van mijn man en mij samen.
De oudste ging daarna alleen op een kamer, de jongste kwam bij de oudste op de kamer te liggen en daar slapen ze nu nog (3&5 jaar).
Hoewel het uit nood kwam dat ze samen lagen, voelt dir ook het meest natuurlijk op een of andere manier.

Hier heeft dochter tot 8 maanden in een soort wieg naast me gelegen. Toen was ze er echt uitgegroeid, en het ledikant paste niet naast mijn bed anders had ze er ondertussen nog gelegen denk ik haha. Vond het heerlijk, als ze wakker werd hoefde ik alleen mn arm maar uit te steken en mn hand op dr buik te leggen en ze sliep weer door. Ondertussen is ze 3 en slaapt ze in een eenpersoons bed, maar staat regelmatig midden in de nacht naast me omdat ze bij mij wil liggen. Ook al lig ik dan niet meer zo lekker, ik vind het stiekem wel erg gezellig dus ik vind het prima.

Oh interessant. Wij denken hier ook wel eens over na.
M’n dochter ging met 4 maanden naar haar eigen kamer, want ze was toen echt volledig uit haar wiegje gegroeid. Toen nooit bij nagedacht dat ledikant ook op onze kamer kon. Maakte qua wakker worden geen verschil (ze sliep pas veeeeel later door).

Onze zoon slaapt nu nog id cosleeper maar begint ook wat krap te worden. Maar ik zie t echt nog niet zitten hem naar z’n eigen kamer te doen (die heeft ie nog niet eens haha). Dus denk dat wij binnenkort t ledikant op onze kamer zetten. Vooralsnog slapen we alle 3 prima zo bij elkaar . Enige twijfel is wel: wanneer dan wél naar eigen kamer? Kan ie later nog wel wennen aan helemaal alleen op een kamertje? Maar goed zien we dan wel weer denk ik.

V sliep tot ze 7 maanden was bij ons. We wilden haar met 6 doen omdat ze toen al enige tijd door sliep en omdat ze wat wakker werd van ons als wij maar bed gingen. Doordat we nog op vakantie gingen en ze dan weer bij ons zou liggen hebben we haar na de vakantie over gedaan. Overdag sliep ze wel al in haar eigen kamer.

S. slaapt bij ons en zo lang ze in de nacht nog komt blijft dat ook wel denk ik. Ze ligt in de co sleeper s nachts. Overdag in haar ledikantje. Die staat ook bij ons. We gaan verhuizen en hebben geen eigen kamer meer gemaakt in ons huidige huis.

Bij ons zijn ze allebei met 6 maanden op hun eigen kamer gaan slapen. Daarvoor sliepen ze in een co sleeper naast mij. R. sliep vrij snel door, met 3 maanden, maar werd op een gegeven moment steeds vaker wakker als ik opstond om te gaan werken (5.30). Toen is hij naar zijn eigen kamer gegaan.
L. sliep nog lang niet door maar bleek wel iets beter te slapen op zijn eigen kamer. Naast mij werd hij toch wakker van ons denk ik.
Ik had er beide keren wel echt moeite mee, ik vond het zo'n afsluiting van een periode. Ze gingen daarna ook vrij snel omrollen in bed trouwens en toen vond ik ledikant sowieso fijner.
L. kreeg dus nog wel nachtvoedingen, mijn vriend haalde hem dan uit bed en legde hem bij mij.

M heeft 8 maanden naast mijn kant van het bed in de wieg gelegen omdat hij in ons oude huis geen kamer had. Maar toen we verhuisd waren was er geen noodzaak meer om hem bij ons op de kamer te hebben, hij sliep door, ging eerder naar bed en er waren dus eigenlijk geen knusse momentjes meer. Maar hij werd wel wakker van ons als we naar bed gingen of als ik opstond om te gaan werken bijvoorbeeld en wij wilde onze privacy ook wel weer terug dus is hij in het nieuwe huis naar zijn eigen kamer gegaan.
Hij kreeg toen nog wel de late voeding in ons bed maar viel dan tijdens het drinken weer in slaap en dan legde wij hem in zijn eigen bed daarna.