Eigen baan als vacature tegenkomen
Elke dag opnieuw doe ik mijn best er het beste van te maken, ik maak extra uren, werk thuis, maar het komt er gewoon niet uit zoals het zou moeten.
De laatste twee weken gaat het iets beter, maar daarvoor trok ik het echt niet meer. Was de hele dag misselijk met het gevoel ieder moment over te moeten geven, heel veel hoofdpijn (dit heb ik nog steeds), ieder moment in huilen uit kunnen barsten, zelfs in tranen tegenover mijn baas gezeten.
Inmiddels is er zo veel tegen mij gezegd daar dat ik me lamgeslagen voel. Mails moeten eerst door een collega worden goedgekeurd, ik heb zo'n beetje wekelijks een meeting waarin er wordt verteld wat ik allemaal niet goed doe en ik heb het gevoel dat er op elke slak zout wordt gelegd. Zo heb ik deze week een meeting gehad, nadat deze was afgelopen heb ik de spullen opgeruimd, een pakket verstuurd en iets met een collega overlegd. Twee uur na deze meeting heb ik een samenvatting ter goedkeuring opgestuurd waarvan de reactie van collega 1 was dat de samenvatting prima was, maar dat voortaan echt direct na de meeting moest. Collega 2 heeft de mail herschreven omdat ze het toch niet goed genoeg vond.
Ik weet inmiddels gewoon niet meer waar ik wel en niet goed aan doe... Als ik A kies had het B moeten zijn, maar als ik de volgende keer voor B kies had het A of zelfs C moeten zijn.
Ik herken dit niet, mezelf ook niet. Bij eerdere banen ging het altijd prima, waren ze blij met mij en werd mijn inzet gewaardeerd. En nu, het lijkt wel alsof ik niks goed kan doen, ze geven me het gevoel dat ik er een potje van maak en dat ik het expres doe (wat natuurlijk absoluut niet het geval is).
Dus ik kan eigenlijk niet heel verbaasd zijn dat ik deze vacature nu open zie staan, maar leuk is het natuurlijk niet. Ik weet alleen niet zo goed wat te doen, baas confronteren? Het laten en doorploeteren? Ziek melden?
Sorry voor het lange 'lief dagboek' verhaal, maar misschien heeft iemand tips, of ook zoiets meegemaakt?