Claire**** schreef:Dit vind ik wel interessant. Ik zit heel erg in een omgekeerde fase. Ik vraag me op het moment sterk af wat mensen bezield om elke dag in de spits (met de hele kudde mee) naar een kantoor te gaan om zich daar 8 uur lang heel druk te maken om iets relatief onbelangrijks voor wat centen. Dag in dag uit hetzelfde riedeltje. Het voelt zo voorspelbaar, zo weinig juice.
<< Dit is trouwens even heel generiek kort door de bocht, ik snap heus wel dat mensen niet de hele dag in een kantoor achter hun bureau zitten en dat elke dag en elk project anders is etc. Maar even topline/over het algemeen genomen.>>
Ja dit dus. Ik vind dat ook, maar wel lastig want ik heb wel een stemmetje in mijn hoofd van 'zonde van je studie' etc. Maar die banen die bij mn studie aan sluiten zijn keihard werken.. altijd net boven mijn niveau voor mijn gevoel. En ik ben het zo zat om me steeds dom te voelen.
Ik zit zelf nog in een redelijke starters fase dus ik vind dan van mezelf dat ik wel eerst een 'normale' baan 'moet' zodat ik dan skills heb geleerd om het 'later' rustiger aan te doen... Echter zit ik nu eigenlijk op een parttime top positie qua collega's, tijden, autonomiteit etc. Maar qua uren en uiteindelijke groei mogelijkheden is het ruk. Ik moet dus van mezelf iets erbij zoeken, maar dat wordt dan hoogstwaarschijnlijk voltijd (als ik iets uitdagenders wil gaan doen, dan willen ze je wel voltijd denk ik). Vind het dus lastig om dan voor die 'normale', in mijn beleving stressvolle, baan te gaan..
