Ik wil je niet helemaal quoten dus ik vis er even stukjes uit.
Ik ben doordat ik overdag rustiger ben in de avond ook rustiger. Ik val makkelijker in slaap. > HEEL erg herkenbaar, die rebound is echt tijdelijk en van een hele dag medicatie + rebound + daarna weer beetje tot rust komen ben ik minder horendol in mijn hoofd als ik ga slapen dan van een dag zonder medicatie. En ik slaap dus ook beter, maar wel enkel als ik die middag dosering laat gaan. Maar ik heb alsnog liever van 7/9 tot 15/16 medicatie dan niet! Uberhaupt dat cirkeltje is heel herkenbaar van slaapgebrek > meer drukte > tot punt van pure uitputting en dan goed slapen (vaak met benzodiazepine) en dan weer hetzelfde van voor af aan.
Wat goed joh dat je nu zonder de slaapmedicatie kunt! En ik merk dus echt heel erg dat ritme, slaaprestrictie, indammen van de symptomen en lichttherapie als je daar gevoelig voor bent samen een hele sterke fundering kunnen liggen.
Dat gevoel van valsspelen zou ik echt heel erg laten gaan. Maar daar heb ik het eerst ook wel moeilijk mee gehad hoor. Maar ik merk nu zo het verschil en dat zit hem absoluut niet in meer energie en doorgaan en het pep effect (wat voor neurotypicals meestal zo werkt), maar dat zit hem juist veel meer in rust, minder innerlijke onrust, makkelijker dingen overzien en ergens aan beginnen, etc. Ik denk dat je je een beetje moet gaan inlezen in hoe echt ADHD hersens gewoon anders werken.
Ik denk dat jij een beetje last hebt van hetzelfde imposter syndrome als waar ik mee worstelde. JUIST omdat we intelligent en sociaal zijn en veel kunnen overcompenseren, is die hele valkuil van 'als je maar hard genoeg wilt/probeert kun je het wel' extra gevaarlijk. Het feit dat ik met heel veel moeite en inspanning en hoofdpijn en uitputting ook zonder bril kan functioneren, betekent niet dat ik geen bril nodig heb.
En zo geldt het qua adhd ook. Je kunt absoluut werken aan het onderliggende probleem en je kunt meer planning/coaching krijgen en dat helpt ook absoluut. Het is namelijk ook niet zo simpel als een pilletje nemen en ineens gaat alles makkelijk, je moet alsnog dezelfde dingen doen en organiseren en discipline opbrengen als 'gewone' mensen. Je hebt beide nodig. Maar als ik jou een beetje inschat zoals ik je hier kent en dat combineer met mijn eigen ervaring is er qua medicatie ook wel echt iets dat gewoon niet werkt bij ons. Iemand met suikerziekte moet toch ook gewoon zijn medicijnen nemen? Ik kan ook niet zonder mijn schildkliermedicatie. En ik kan ook niet echt zonder mijn adhd medicatie. En dat is geen valsspelen, that's leveling the playing field. ;)
Kijk ook even hiernaar:
https://www.facebook.com/burningbeeillu ... 3150239508Verder merk ik dat mediteren en boeddhisme in general mij wel heel erg helpt ook qua overzicht houden in mijn hoofd, besef welke ballen wel en niet belangrijk zijn en in general loslaten en ontspannen. En ik denk dat je beide dingen kunt doen. En profiteren van de medicatie die je gewoon helpt en extra tools ontwikkelen om zelf meer rust en overzicht te creeeren.
Wat betreft slaaprestrictie: dat stelde bij mij niet zoveel voor. Ik heb het opstaan als ik niet binnen een half uur in slaap viel niet echt gedaan, omdat ik de eerste twee weken echt bijna niet sliep bij de lichttherapie. Dus dan had ik zoiets van rusten is nog altijd beter dan wakker zijn en ook nog bezig zijn. En ik ging niet piekeren of gefrustreerd wakker liggen. Maar ik had toen de luxe van 'vakantie' omdat mijn stage was vastgelopen en ik gewoon iets minder werk had ingepland. Het bestond bij mij dus meer uit elke dag op zelfde tijdstip naar bed en op, in geval van weekend/feestje max 1.5h uitslapen (dus half8 ipv 6). En dus vooral heel erg die slaaphygiene van bij opstaan voeten op de koude vloer en gordijnen open (en nu lichttherapie lamp aan) en in de avond juist geen schermen, beetje mediteren/lezen, theetje, douchen, lavendel, en op juiste moment de slaaptrein pakken die ongeveel elk uur langskomt.