Ik zou juist willen dat de tantes hier dat zouden doen! Helaas nog nooit voorgekomen, ik gooi wel eens een balletje op, maar geen reactie... ik zou het voor de jongens ook zo leuk vinden, en voor de tantes ook, dan zien ze ze eens op een andere manier, op visite is toch anders met papa en mama erbij..

In het begin vond ik het moeilijk om mijn kinderen weg te brengen om dezelfde reden. Ik had al het gevoel zoveel te missen. Maar met 3 jaar was ik daar ruim overheen.
Ik vind het alleen maar leuk als iemand ze meeneemt om iets leuks te doen.

Echt eisen kun je het natuurlijk niet, maar ik kan me je gevoel wel heel goed voorstellen. Ik vind het eerlijk gezegd ook een rare reden van je tante. Als ze 3,5 dag werkt dan blijft er toch nog 3,5 dag over? Ik kan me niet voorstellen dat het dan heel erg is om je kindje dan een uurtje of twee niet te zien.

Kun je niet een keer op een dag dat ze bij je opa en oma is langskomen en dan met haar naar de speeltuin gaan terwijl je opa en oma thuisblijven?

Jawel hoor. R gaat ook weleens mee met mijn broer, in het begin hield ik mijn hart vast maar ook dit is weer zo'n los-laatmoment. R vindt het overigens heerlijk en mijn broer ook, R wordt verwend tot op het bot ahahha vooral dan met dingen doen. Laatst waren ze eerst met de bus gegaan, treinen gekeken, diertjes geweest, fristi gedronken, vliegtuigen kijken etc. Ze genieten dan echt samen.

Ik vind het best apart dat je je nichtje niet eens een middagje mag meenemen voor iets leuks. Ik snap wel dat je tante zelf ook tijd met haar wil doorbrengen, maar het is voor je nichtje toch ook super om eens door haar peettante te worden meegenomen voor een uitstapje? Als ik tenminste naar mijn broer, zusjes en zwagers kijk, die zijn helemaal gek van hun kleine neefje en hij vindt hen ook geweldig. Dan gun ik onze zoon juist een uitstapje (en mezelf een beetje me-time ). Maar ik heb nu geen werk en dus alle tijd om zelf leuke dingen met onze zoon te doen. Heeft je tante weinig tijd voor quality time met haar kind?
Het eerste jaar vond ik het wel lastiger om mijn zoon weg te moeten brengen, dan ging ik zelf met moeite een dagje weg (ook omdat ik nog bv gaf), maar dan zijn ze ook nog zo klein.

Nou ja, ze vindt dat ze het in die 3,5 druk genoeg heeft. Ik denk dan... Als jij boodschappen gaat doen en moet poetsen, dan kan ik haar toch wel een paar uurtjes meenemen? Maar nee, steeds is er een excuus voor. Behalve als ze oppas nodig heeft, dan komt ze heel soms (is nu 3x gebeurd) een uurtje of 4 hierheen. Daar ben ik super blij mee hoor, maar ik baal er wel van. En het is niet dat ze me niet vetrouwd, want als er een oppas nodig is ben ik de 1e die gebeld wordt. Heb ik niet altijd zin in, maarja dan zie ik tenminste een half uurtje/uurtje. Dan stel ik wel eens voor dat ze ook hier mag komen slapen, maar dat gebeurd niet 'want ze is al 3.5 dag weg van huis'.

Weet je, ergens doet het gewoon pijn. Ik ga heel vaak met een vriendin en haar kindjes wat leuks doen, of alleen met haar kindjes. Ik heb al meerdere malen gevraagd of ik mijn nichtje dan niet mee mag nemen. De kids kennen elkaar, want die paar keer dat mijn nichtje hier is, komen de kindjes van mijn vriendin geregeld spelen (zijn even oud). Maar nee, mag niet.

Ik kan me voorstellen dat het pijn doet. Sommige moeder geven hun kinderen heel moeilijk uit handen, zeker bij een eerste kind. Ik had een angststoornis tijdens de zwangerschap van mijn tweede dochter en ik wilde na de geboorte niet eens dat haar peettante haar vast hield. Ging ik echt smoesjes voor bedenken. Ik zag dat ik de peettante hier mee kwetste, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar. Heb ik nu echt heel veel spijt van.

Misschien dat je eens kunt aangeven bij de moeder van het kindje hoe jammer je het vindt en hoe je dat mist en dat het je verdrietig maakt? Ik zou het echt bij jezelf houden en geen argumenten aandragen als: 'je hebt in principe toch heel veel tijd met haar' enzovoorts.

Ik vind het juist heel fijn als iemand iets leuks wil gaan doen met mijn kinderen. Zij hebben een leuke dag/middag en ik kom toe aan dingen waar ik met kinderen om me heen niet aan toe kom, win-win dus

En jij bent niet eens zomaar iemand, je bent haar peettante! Dat is toch alleen maar leuk om een band op te bouwen? Ik zou het in jouw geval erg vervelend vinden en toch eens met je tante het gesprek aangaan. Het hoeft toch ook niet meteen uren aan een stuk te zijn? Gewoon een stukje wandelen kan ook al leuk zijn, misschien kun je je tante daarmee overhalen? Dat ze niet meteen het idee heeft haar dochter een hele dag kwijt te zijn. Zo kan ze er langzaam aan wennen en merkt ze vast snel dat haar dochter alleen maar opbloeit van één-op-één momenten met haar peettante.

Ze weet dat mijn nichtje het leuk vindt. Mijn nichtje belt ook wel eens omdat ze hele verhalen tegen me wil vertellen. Dus er is gelukkig wel een band. Ik word ook bedolven onder kusjes/knuffels etc. Vind mijn tante ook al niet leuk want ze hoeft niet iedereen te zoenen. Maargoed, ik kan slechts tegen haar zeggen dat ze mij geen kusjes mag geven omdat mama dat niet wil. Ik vraag er niet om, ze doet het uit zichzelf. En ik vind dat heel leuk

Ach mijn tante is gewoon heel erg veranderd sinds mijn nichtje er is. Zo wacht ik al vanaf gisteren 11.00u uur op een appje dat ze klaar is bij de Hema en onderweg naar huis is. Ik zou bij haar langs gaan namelijk zodra ze thuis weg. Het is vast druk bij de Hema dat ze er 36 uur later nog is.

Ik zou het enorm leuk vinden als het zusje van mijn vriend dit zou doen, vind het ontzettend lief eigenlijk. Maar begrijp ook wel hoe haar moeder erin staat. Ik denk dat het te maken heeft met verwachtingen hebben van anderen. Het leven is gewoon ontzettend druk en zij heeft blijkbaar een heel ander beeld dan jij hebt bij een peettante.

Heb je het er weleens over gehad met haar?

Is ze niet diep van binnen ontevreden over de balans werk/zorg, dat ze er eigenlijk van baalt dat ze niet vaker bij haar dochter is en dat ze vindt dat de tijd die ze met haar dochter heeft al veel te snel voorbij is, dus er moeite mee heeft om daar iets van in te leveren? Nu de basisschoolperiode nadert heeft ze dat misschien nog wel meer, want als ze eenmaal vier is dan heeft ze die anderhalve dag ook niet meer.

Het is wel lullig voor jou dat het zo gaat en dat ze niet wil dat haar dochter jou kusjes geeft vind ik wel heel erg raar.

Ik weet niet of dat je te veel eist, ik ben namelijk hetzelfde als jouw tante, ik kan haar heel moeilijk uit handen geven als ik gewoon thuis 'niks' zit te doen. Als ik vrij ben, is ze bij mij, dat is het eigenlijk.. Ik heb ook geen idee maar ik krijg het spaans benauwd bij het idee dat iemand dan met mijn kind leuk zit te doen en ik niet. Beetje triest, dat wel.

Ik herken het ook wel eigenlijk. Ik werk 4 dagen. Natuurlijk blijven er 3 dagen over, maar het weekend is echt niet heel leuk vind ik. Dat bestaat namelijk voor een deel ook uit huishouden, boodschappen en (verplichte) familiebezoeken. Dus de woensdag dat ik echt vrij ben en geen verplichtingen heb, is heel belangrijk voor mij. Ik vind het dan ook moeilijk als anderen mijn dochter mee zouden willen nemen en ik alleen thuis zou zitten. Ik spreek bij voorkeur ook niet af op woensdagen, want dan kan ik me minder bezig houden met dochter dan ik wil.

Dat van die kusjes vind ik idioot. Ik zou ook niet tegen je nichtje zeggen dat ze je geen kusjes mag geven.

Wat jammer, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar van baalt.
Ik zou het echt heel leuk vinden als mijn zus zou vragen of ze mijn dochter een keertje mee mag nemen.

Misschien kan je voorstellen om eerst met z'n allen iets te gaan doen?

Dat is jammer! Mijn broertje en zijn vriendin nemen de kinderen wel eens mee en dat vind ik prima. Kun je er niet gewoon met haar over hebben en haar voorstellen het een keer in de maand of twee maanden te doen. En dan om te beginnen een paar uurtjes?

Wat Sanne vertelt, daar kan ik ook wel inkomen. Als ze vindt dat ze haar kind zelf te weinig ziet, kun je dan niet afspreken dat je haar een keer op een werkdag van je tante een paar uur eerder ophaalt van het kinderdagverblijf, iets leuks gaat doen, en zorgt dat je terug bent voordat je tante er is? Of dat je iets gaat doen als je toch al moet oppassen (wel in overleg natuurlijk)?

Lastig, het blijft haar kind. Dus uiteindelijk besluit zei het.
Mijn kinderen gaan trouwens ook niet met ooms of tantes mee. Ze komen er wel over de vloer hoor, en zien ze regelmatig. Maar echt 1 op 1 weg doen ze niet. Andersom ook niet. Mijn dochter komt nu wel in de leeftijd dat ze er zelf over begint dat ze het wel zou willen, en dan vind ik het ook wel prima.

Lief dat je zo blij bent met je nichtje en graag wat leuks met haar wil doen, maar zit je je tante niet een beetje teveel op haar huid? Ze maakt eigenlijk best wel duidelijk dat ze dat nu gewoon nog even niet wil. Misschien moet je dat beeld van alleen met je nichtje op stap gaan gewoon even van je afzetten? Doen jullie wel met zijn drieën dingen? Anders daarmee beginnen, een keer met zijn drieën naar een indoorspeeltuin. Je tante heeft het er blijkbaar moeilijk mee, of ze wil het simpelweg niet hebben, of voelt zich niet prettig met de verdeling zorg/werk, dan kan je daar nu maar beter gewoon in mee gaan.

Daar ben ik het ook wel mee eens. Als ze het echt niet wil dan zou ik het een tijdje laten rusten. Hoe jammer het ook is voor jou, het is voor haar ook niet prettig als ze teveel aandringt.

Wel jammer. Mijn tantes/nichtjes nemen mijn dochter regelmatig mee naar het bos of speeltuin.

Even in het algemeen; het 'kusjesbeleid' geld niet alleen voor mij hoor, van mijn tante hoeft het bij niemand. Dat is haar keuze en daar heb ik ook begrip voor ;)

Susan,ja ze is ontevreden over de balans werk/vrij. Dat weet ik en ook daar heb ik begrip voor. Ik vind het alleen evengoed jammer. Ze heeft straks inderdaad ook minder vrije tijd samen met haar. Ze baalt daar nu al van, vooral omdat de woensdagmiddag die ze samen vrij hebben, mijn nichtje op een gegeven moment met vriendinnetjes af zal gaan spreken. En ook dat begrijp ik heel goed.

Parel, ik snap wat je bedoeld en ik denk dat het dat ook is. Maar ik denk dan; op woensdagochtend doe je altijd boodschappen en ga je koffie leuten bij mijn opa en oma. In die 3 uurtjes kan ik ook heel wat leuks met haar doen. Ik werk op dit moment niet, dus ik heb alle tijd. Ik kan dus wat met mijn nichtje doen wanneer het mijn tante uitkomt. Daarbij maakt ze veel taarten, maar dat moet ze doen als mijn nichtje in bed ligt anders loopt ze in de weg (woorden van mijn tante), dan wil ik haar ook best een uurtje of 2 entertainen. Ik blij met quality-time, mijn tante blij want ze kan aan haar taart werken. Maar zo werkt het dus niet

Jans, met z'n allen doen we ook wel eens wat. Ik ga wel eens met mijn tante en nichtje naar de stad (om de paar maanden) of ze belt of ik mee ga naar de kermis (1 keer per jaar). Dus we doen wel eens wat, het is alleen heel weinig. Als ik haar tegenkom in de stad, gaat mijn nichtje ook standaard met mij mee verder shoppen Dan bellen we elkaar zodra 1 van ons klaar is en lever ik haar weer af bij mijn tante. Dus dan mag het wel..

Balloon, ik durf er niet echt over te beginnen omdat ik haar standpunt weet. We hebben het er eigenlijk ook nooit over, omdat ik weet hoe ze reageert.

Susan, dat gaat ze niet goed vinden, dat ik haar ophaal op het KDV, dat weet ik gewoon. Hoef ik ook niet te vragen. De keren dat ik oppas is 's avonds.. Dan heb ik haar een half uurtje en moet ze naar bed. Vaak heeft ze haar pyjama dan ook al aan. Dus verder dan spelletjes spelen komen we dan niet ;)

Esmee, ik zit mijn tante zeker niet te veel op haar huid. Ik heb het in die 3 jaar tijd misschien 4 of 5 keer gevraagd of ik mijn nichtje mocht meenemen, that's it. Laatste keer is ruim een jaar geleden. Het is dus zeker niet dat ik mezelf opdring. Ik heb me er ook bij neergelegd dat het er niet in zal zitten om wat samen te doen. Maar dan mag ik het toch evengoed wel jammer vinden? Ik opende dit topic omdat ik wil weten hoe de moeders hier over denken. Om te kijken of ik teveel verwacht en of het echt een no-go is dat ik haar een keer een paar uurtjes meeneem.

Nogmaals; ik dring mijzelf niet op, ik eis het niet, verwachten doe ik het ook niet meer. Ik vind het alleen ontzettend jammer. Ik ben gewoon heel trots op haar en het lijkt me heerlijk om af en toe wat leuks samen te doen. Ik vond het vroeger altijd ontzettend leuk als ik wat samen met mijn tante ging doen, ik kijk daar echt met een goed gevoel op terug. Dat wilde ik ook graag met haar dochter.

ik heb niet alles doorgelezen, maar ik zou het juist fijn vinden denk ik als iemand mijn kindje ook graag wil leren kennen. Peettante zijn is toch juist dat als er iets met de ouders gebeurd dat het kindje daar gaat wonen? Dan is het toch juist goed als jij het kindje ook kent. En niet geheel onbelangrijk het kindje jou ook!

ben het hier eigenlijk wel mee eens.