'the mental load'

07 Feb 2019 09:03 door Susan

Maar jij beweert in je voorlaatste reactie min of meer dat het wel bij de vrouw zou liggen. Terwijl natuurlijk ook echt lang niet alle vrouwen zoveel moeite hebben om het uit handen te geven en/of zeuren over de mental load - dus als het feit dat jouw man niet zo is volgens jou zo veelzeggend is dan kun je toch evengoed niet zo stellig zijn over vrouwen?

Ik denk dat het aan heel veel factoren ligt, dat het niet alleen bij mannen ligt, maar dat het ook zéker niet puur te wijten valt aan de vrouw die zogenaamd zo'n zeur zou zijn of de dingen niet uit handen kan geven.

07 Feb 2019 09:42 door Tabbie

Nou mijn vriend kan dat ook op het werk niet hoor. Ik zit soms met verbazing te luisteren naar dingen die fout gingen, die prima zouden zijn gegaan als iemand even had nagedacht. Dus daar gaat het niet op haha. Overigens denk ik ook dat het met opvoeding te maken heeft hoor en karakter.

07 Feb 2019 10:15 door Marsy31

Susan: ja en nee. Ik vind dat als je als vrouw vindt dat de mental load een echte load (last) is, je ook even te rade moet gaan of het echt, zoals bij Tabbie schijnbaar, karakter en opvoeding is, of een ingeslepen manier van werken in een relatie, de rolverdeling. En natuurlijk zou het kunnen dat ik per ongeluk zo’n man heb gevonden maar mijn exen waren ook niet zo. Ik accepteer gewoon ook niet anders. Als mijn man kan functioneren op het werk met planningen, vergaderingen, projecten, mensen en ander werk en dan thuis beweert het werk niet te zien, daar kan ik oprecht niet bij. Ik heb 4 lange relaties gehad, met verschillende mannen, waar bij sommige ook echt wel wat mankeerde op een andere manier. Maar kom bij mij niet aan met lul smoezen dat je niet het huishouden of kinderzorg kan doen. Als dat niet lukt maak ik wel een contract met een (thuis) werk omschrijving voor hem, als dat nodig is.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Maar ik denk dat er een rolverdeling ontstaat hoe je hem zelf maakt. Dat er vrouwen zijn die de financiën niet doen, dat is toch een keuze. Als een man dan een topic opent met: ‘ik moet altijd alles doen omtrent het geld en het breekt me op’, dan zit je toch op een zelfde dilemma. Als je iets teveel vindt, zul je er iets aan moeten doen. Visa versa. Als jij je als vrouw alles op je neemt, ja logisch dat je dan hogere mental load hebt.

07 Feb 2019 10:20 door Susan

Als het een ingeslepen manier van werken is in een relatie dan ligt het evengoed niet alleen aan de vrouw. Het is gewoon een combinatie van factoren, en vrouwen zullen er een aandeel in hebben, maar mannen zeker ook. De rolverdeling kan wel zijn zoals je hem zelf maakt, maar als vrouw maak je de verdeling ook niet in je eentje.

07 Feb 2019 10:27 door Jip

Bij ons is het wel eerlijk verdeeld. Mijn man zoekt wat meer de huis zaken uit en dan beslissen we samen (overstappen van energie oid).
Huishouden is ook verdeeld hoewel we eigenlijk vaak samen in het weekend de boel even aanpakken.

Qua dochter moest mijn man in het begin echt wel veel geleerd worden. Hij had nog nooit op kleine kindjes gepast en ik wel dus ik had daar voorsprong in.
En nu denk hij (bijna) overal aan. Ik denk iets sneller aan dat ze een schone romper moet bijv terwijl hij dan vindt dat het nog een nachtje kan. Ach...daar wordt ze niet slechter van dus prima. Hij onderneemt ook vanalles met haar net als ik doe.

Boodschappen doet hij wel altijd omdat hij dat leuk vindt om te doen en ik niet haha.

En verder moeten we alles wel verdelen omdat we beide graag willen blijven sporten.

Kortom..Ik denk dat ik ook zo'n diamantje heb ;-)

07 Feb 2019 10:29 door Susan

Ik denk trouwens ook dat het per stel verschilt welke factoren meespelen. Als het om het aandeel van de vrouw gaat zal haar eigen opvoeding en omgeving meedoen. Ik heb er al talloze discussies om gehad met mijn ouders: als mijn man iets laat liggen wat hij zou regelen dan laten zij doorschemeren dat ze vinden dat ik hem in die dingen aan zou moeten sturen. Ik ga daar heel erg tegenin, want ik vind dat onzin, hij is niet mijn kind en ik vind het heel krom dat ik eigenlijk eindverantwoordelijk ben voor zijn verantwoordelijkheden, maar het is heel moeilijk om dat duidelijk te maken en te veranderen.

Bij ons komt daar ook nog bij dat ik thuis werk, mijn eigen uren in kan delen en een variabel inkomen heb, en hij gewoon een vaste baan buiten de deur. Daardoor wordt het toch al snel vanzelfsprekend, hoeveel werk ik ook te doen heb, dat ik de meeste dingen wel regel, want ik ben toch thuis, ik kan op elk moment van de week gaan. Ik weet ook niet of dat gebonden is aan het feit dat ik vrouw ben of dat het ook zo zou werken als het omgekeerd was.

Sommige dingen trek ik ook wel naar me toe, omdat ik me gewoon meer met die dingen bezig hou, of het leuk vind me in die dingen te verdiepen. Daar zal ik ook niet over klagen.

07 Feb 2019 10:41 door Marsy31

Susan schreef:Als het een ingeslepen manier van werken is in een relatie dan ligt het evengoed niet alleen aan de vrouw. Het is gewoon een combinatie van factoren, en vrouwen zullen er een aandeel in hebben, maar mannen zeker ook. De rolverdeling kan wel zijn zoals je hem zelf maakt, maar als vrouw maak je de verdeling ook niet in je eentje.

Ik probeer te snappen waarom jij denkt dat ik vind dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is? Als ik pleit voor 50/50 in alles, dan bedoel ik ook alles natuurlijk. Maar als hier op het forum, een vrouw, last heeft van de mental load (en ik zie er nogal wat), dan lijkt mij dat de eerste stap is dat zij daar een gesprek over aangaat toch? Je kunt moeilijk verwachten dat de man morgen wakker wordt en denkt: ik denk dat mijn vriendin/vrouw last heeft van een te grote mental load dus ik ga me 180 graden omdraaien.

07 Feb 2019 10:44 door Susan

Marsy31 schreef:
Susan schreef:Als het een ingeslepen manier van werken is in een relatie dan ligt het evengoed niet alleen aan de vrouw. Het is gewoon een combinatie van factoren, en vrouwen zullen er een aandeel in hebben, maar mannen zeker ook. De rolverdeling kan wel zijn zoals je hem zelf maakt, maar als vrouw maak je de verdeling ook niet in je eentje.

Ik probeer te snappen waarom jij denkt dat ik vind dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is? Als ik pleit voor 50/50 in alles, dan bedoel ik ook alles natuurlijk. Maar als hier op het forum, een vrouw, last heeft van de mental load (en ik zie er nogal wat), dan lijkt mij dat de eerste stap is dat zij daar een gesprek over aangaat toch? Je kunt moeilijk verwachten dat de man morgen wakker wordt en denkt: ik denk dat mijn vriendin/vrouw last heeft van een te grote mental load dus ik ga me 180 graden omdraaien.

Door dit: "Persoonlijk denk ik meer dat het in relaties kruipt. Dat vrouwen ‘zeuren’ over de mental load maar het heus wel anders zou kunnen maar ze zelf het alternatief: het uit handen geven en vertrouwen, niet kunnen."

07 Feb 2019 10:50 door Susan

Op het Vivaforum zijn er trouwens al veel meer topics over dit onderwerp geweest waarin er ook veel dieper op in wordt gegaan en daar lees ik ook ervaringen van vrouwen die al jaren hemel en aarde bewegen om hier verandering in te brengen maar bij wie de man het gewoon vertikt. Praten werkt helaas niet altijd. Gelukkig zijn er ook voorbeelden waarin het wel de goede kant op is gegaan.

07 Feb 2019 11:09 door Marsy31

Susan schreef:
Marsy31 schreef:
Susan schreef:Als het een ingeslepen manier van werken is in een relatie dan ligt het evengoed niet alleen aan de vrouw. Het is gewoon een combinatie van factoren, en vrouwen zullen er een aandeel in hebben, maar mannen zeker ook. De rolverdeling kan wel zijn zoals je hem zelf maakt, maar als vrouw maak je de verdeling ook niet in je eentje.

Ik probeer te snappen waarom jij denkt dat ik vind dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is? Als ik pleit voor 50/50 in alles, dan bedoel ik ook alles natuurlijk. Maar als hier op het forum, een vrouw, last heeft van de mental load (en ik zie er nogal wat), dan lijkt mij dat de eerste stap is dat zij daar een gesprek over aangaat toch? Je kunt moeilijk verwachten dat de man morgen wakker wordt en denkt: ik denk dat mijn vriendin/vrouw last heeft van een te grote mental load dus ik ga me 180 graden omdraaien.

Door dit: "Persoonlijk denk ik meer dat het in relaties kruipt. Dat vrouwen ‘zeuren’ over de mental load maar het heus wel anders zou kunnen maar ze zelf het alternatief: het uit handen geven en vertrouwen, niet kunnen."

Ja, daar sta ik nog steeds achter. Als je als vrouw dus een probleem hebt met je mental load en dus met het feit dat je partner niet genoeg doet of overneemt, dan moet jíj daar toch wat aan doen? Hij ook, maar het is toch jóuw probleem dan?

07 Feb 2019 11:11 door Marsy31

Het zou voor mij een dealbreker zijn Susan. Zo’n man is dan natuurlijk al zo vanaf het begin dus als jij eerst wel accepteert en dan niet, tja..

07 Feb 2019 11:12 door Anoniem304

Susan schreef:Op het Vivaforum zijn er trouwens al veel meer topics over dit onderwerp geweest waarin er ook veel dieper op in wordt gegaan en daar lees ik ook ervaringen van vrouwen die al jaren hemel en aarde bewegen om hier verandering in te brengen maar bij wie de man het gewoon vertikt. Praten werkt helaas niet altijd. Gelukkig zijn er ook voorbeelden waarin het wel de goede kant op is gegaan.

Dan heb je toch ook een lul van een vent?

07 Feb 2019 11:17 door Susan

In het begin weet je dat toch nog niet? Toen wij nog met zijn tweeën waren was er nog niet een fractie aan regeldingen van wat er nu is, het was niet eens te vergelijken. En heel eerlijk gezegd was dat de eerste jaren, toen ze allebei nog klein waren, ook nog niet. En wij hebben een kind met beperking, dus we hebben heel wat te regelen gehad, maar daar werden we altijd samen in begeleid door instanties, ik denk ook dat er wel aan de bel zou zijn getrokken als ik daar altijd in mijn eentje had gezeten, want het was heel nadrukkelijk op beide ouders gericht, dus dan gebeurt het ook niet zo snel dat alles op één persoon neerkomt.

Dat ik echt het gevoel heb dat er veel geregeld moet worden, dat is eigenlijk pas sinds mijn dochter op de basisschool zit, sinds er clubjes zijn waar ze naartoe gebracht moeten worden, waar spullen voor nodig zijn en waar kijklessen en uitvoeringen van zijn (of wedstrijden, afhankelijk van wat je doet), speelafspraakjes, partijtjes, huiswerk, juffendag, kerstdiner, traktaties, enzovoort. Daarvoor (dus tot en met de peuterleeftijd) was dat in mijn ogen echt veel en veel minder, en voordat ze überhaupt geboren waren nog veel minder tot niet, tenzij je een man hebt die zo extreem laks is dat hij niet eens voor zichzelf kan zorgen. Dus nee, ik vind niet dat je dat per se vanaf het begin had kunnen weten.

07 Feb 2019 11:21 door Marsy31

Ok! Dan is een deprimerende gedachte dan.
Sorry, ik kan me er nog steeds niet in vinden.

07 Feb 2019 11:28 door Susan

Ik vind dat niet zo deprimerend. Ik vind de basisschoolleeftijd ook in heel veel opzichten veel makkelijker dan de baby/peuterleeftijd. Maar je moet wel aan meer dingen denken, want hun wereld wordt veel groter, dat lijkt me normaal. En hoe mijn man daar verder in zou staan, dat kon ik echt niet inschatten toen we 26 waren en er alleen aan hoefden te denken dat de vaste lasten op tijd betaald waren, het huis een beetje opgeruimd was en we op tijd op ons werk/studie waren.

07 Feb 2019 11:45 door Marsy31

Maar dan heb je er toch ook geen last van of begrijp ik dat nou verkeerd? Wil je nou wel of niet dat er wat veranderd?

07 Feb 2019 11:51 door Susan

Ik snap niet helemaal wat je bedoelt. Mijn idee is dat die mental load groter wordt als je kind naar school gaat, maar de mental load is toch niet het enige aspect aan het ouderschap dat eventueel zwaar kan zijn? Heel veel dingen worden makkelijker als ze groter worden, het regelen wordt - in mijn ogen - juist een stuk meer. En ik vind dat niet deprimerend.

07 Feb 2019 12:08 door Marsy31

Maar ik verdedig toch ook niet dat ik denk dat de ‘mental load’ in andere levensfasen anders, groter of kleiner is? In de openingspost gaat het over de verdeling bij je thuis. Er wordt aangegeven dat dat scheef is bij sommigen en ook dat ze dat moeilijk vinden. Mijn reactie: dan moet er wat veranderen. Tegenreactie: sommige mannen zijn zo. Mijn reactie: er zijn vast mannen die zo zijn maar ik geloof niet dat er zóveel mannen incompetent zijn om thuis meer mental load te dragen.
Verder niks over dat de mental load met meer/oudere kinderen veranderd of niet. Dat zal bij ons vast ook zo zijn. Verandert de verhouding thuis niet ofzo. Zeker niet als ik kijk naar onze ‘mental load’ op dit moment.

07 Feb 2019 12:12 door Tabbie

Ik snap je helemaal hoor marsy. Ik denk ook echt dat een boel mannen prima de taken van een vrouw kunnen overnemen en de mental load dus kunnen overnemen. Overigens geldt dat natuurlijk ook andersom. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar ik ervaar het thuis ook niet als een load. Ik dop gewoon graag mijn eigen boontjes en mijn vriend vindt dat gelukkig niet erg.

07 Feb 2019 12:22 door Susan

Ik denk ook helemaal niet dat die mannen incompetent zijn. Ik denk ook niet dat vrouwen die zeggen dat hun man 'zo is' bedoelen dat hij het niet kan, meer dat hij het zich aan laat leunen dat de ander het doet. En ja, daar moet je hem dan op aanspreken als je wil dat het verandert, maar ergens vind ik het wel raar dat je - als je dus binnen het gezin degene bent die vrijwel niks regelt en de ander overloopt - dat zelf totaal niet in de gaten hebt en daar door de ander op gewezen moet worden. Want evengoed als dat ik niet denk dat mannen incompetent zijn, kan ik me dat dus ook niet voorstellen.

07 Feb 2019 13:21 door Anoniem272

Ik vind dat je het goed verwoordt Susan, en het is voor mij precies zo. Tot een paar jaar geleden vond ik het nog niet zo erg om het 'regelwerk' te doen. Maar naar mate de kinderen ouder worden, slinkt het aantal zorgtaken (waar mijn man altijd een groot aandeel in had. Denk aan luiers verschonen), en groeit het aantal regeltaken (denk aan ouderavonden en huiswerk), waar mijn man weinig initiatief in toont.

07 Feb 2019 13:49 door Caro

Ik vind het ook nogal naief om te denken dat een relatie een statisch gegeven is. Net zoals je zelf (of je partner) geen statisch persoon is. Er staat geen beschrijving van je persoon op de zijkant van je verpakking en ook niet van je partner. Je verandert door je hele leven, dus ook in iedere fase. En bij ieder fase oren weer andere uitdagingen en moet je inspelen op iedereen zijn behoeftes die op dat moment gaande zijn. En dat is wat Susan zegt: toen er een baby was draaide het meer om praktische zaken, nu een kindje naar de basisschool gaat komen er weer andere veranderingen bij kijken. En dan kan een rolverdeling dus niet meer passen.

Maar de mate waarin dat wel of niet past, wéét je simpelweg niet van te voren. Dat onderga je en hopelijk kom je daaruit met je partner.

En wat voor de een mental load is, is dat voor een ander niet. Er is ook geen éen definitie ervan. Althans, iedereen vult het nu in dit topic in zoals het voor hun eigen situatie geldt. Is toch ook helemaal niet te vergelijken met elkaar?

07 Feb 2019 13:50 door Lookie

Ik heb beide wel meegemaakt: de vader van mijn zoontje liet mij vrijwel alles regelen (zorg voor ons kind, huishouden, administratie, kaartjes en cadeautjes etc..), het enige wat hij deed (zo min mogelijk) was de tuin en klussen in huis (schilderen deed ik dan weer). Ik denk dat dit deels door opvoeding is gebeurd, zijn moeder nam hem ook haast alles uit handen, maar het zal ook zeker zo zijn dat het er in onze relatie ook als vanzelf in geslopen is. Ik denk dat we het over het algemeen ook wel prima vonden, al vond het soms wel zwaar toen onze zoon pas geboren was.

Na hem heb ik nog een relatie van een kleine 2 jaar gehad (niet samengewoond), deze jongen / man woonde al die tijd alleen (nou ja, hij had heel lang bij zijn ouders gewoond maar woonde toen ik hem leerde kennen 5 jaar alleen). Hij was wel gewend om alles zelf te doen, ook aan verjaardagskaartjes en cadeautjes dacht hij. Alleen de was bracht hij bij zijn moeder.

In mijn familie zie ik dat het bij de meeste gezinnen eigenlijk best wel 50/50 verdeeld is, dat vind ik wel mooi om te zien.

07 Feb 2019 15:21 door Lot

Hier in principe ook vrij traditionele rolverdeling en eigenlijk werkt dat best efficient. Als we continu de afspraken moeten maken over wie wat doet of wat al gedaan heeft kost dat ons denk ik meer energie. Toch herken ik het wel, ik was ziek en mijn schoonmoeder kwam mijn zoontje halen om op te passen, het fornuis was niet goed gepoetst en er stonden nog wat pannen op het aanrecht van de avond daarvoor. Ze wilde helpen met opruimen en ik wilde me al gaan verontschuldigen dat ik geen tijd had gehad, want ik was ziek. Maar toen dacht ik ho: dit is niet alleen mijn verantwoordelijkheid, mijn man had het gisteren ook op kunnen ruimen dus ik hoef me niet te verontschuldigen.

Wat betreft zoon doe ik ook meer, ben ook meer thuis en had al wat meer ervaring maar hij let gelukkig wel goed op/is geinteresseerd en toen ik weer ging werken en hij een paar dagen met hem alleen zou zijn vroeg ik hem: vind je het spannend een hele dag hem hem alleen? Hij was toen al meerdere keren met hem alleen geweest maar niet van 8u tot 18u zeg maar. Hij keek me aan en zei: nee natuurlijk niet. Toen dacht ik ja, waarom vraag ik dat eigenlijk?

Ik trek ook wel snel dingen naar me toe en probeer daar op te letten, soms doet man het net iets anders dan ik en kriebelt het om daar wat van te zeggen. Maar als hij het niet zou doen zou ik weer denken: ik moet ook altijd alles alleen doen. Ik probeer dat dan ook los te laten, ieder doet het op zijn manier. Ik denk trouwens wel dat ik mijn man vertrouwen en ruimte geef, sommige vrouwen hoor ik altijd zo mopperen op hun man dat ik snap dat hij niks meer wil doen want hij weet alweer dat hij commentaar gaat krijgen. Daarnaast is het denk ik ook opvoeding. Mijn man doet trouwens ook de geldzaken etc. maar is hier altijd open in en wil het liefst ook altijd dat ik meekijk of wil het uitleggen (daar heb ik dan weer niet altijd zin in). Maar hij vindt wel dat ik overal vanaf moet weten en niet blind op hem moet vertrouwen, net als dat hij ook wil weten wat ik doe. Zodat we beide niet helemaal geen idee hebben wat te doen als de ander het een keer niet kan doen.

07 Feb 2019 15:49 door ChiQ

Mental load of niet. Gewoon gaan voor het meest efficiente.

Welkom op Zeg maar Yes!

'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Re: 'the mental load'

Wie is er online?