Ik vond het niet zwaar. S was precies 2.5jaar oud toen zijn broertje geboren werd.
Mijn verlof vond ik heel relaxt, ik wist al zoveel beter hoe alles werkte en wat te verwachten dan de eerste keer, dat maakte het voor mij echt veel makkelijker. M deed het meteen vanaf het begin heel goed en ik voelde me ook prima dus ik deed M in de draagdoek en ging lekker met S op pad. We hebben echt de hele zomer doorgebracht in het park, lunchen op het terras, gingen wekelijks naar Artis ed, heerlijk!
S was natuurlijk wel echt nog een peuter maar oud genoeg om te begrijpen dat hij even moest wachten als ik zijn broertje moest voeden bijvoorbeeld. Vaak gaf ik hem dan iets zodat hij ook even bezig was (een mandarijn bijvoorbeeld, dan was hij druk met pellen en eten en kon ik rustig voeden).
Zodra M op twee slaapjes zat heb ik ze een beetje in hetzelfde ritme gedrukt zodat beide jongens in de middag tegelijk in bed lagen. S natuurlijk nog maar kort toen, maar dan had ik in de middag meestal wel even een uurtje voor mijzelf.
Dingen die ik vooral lastiger vind en vond is het huis schoonmaken met twee kinderen die rond lopen. Want of ze slapen dus dan is stofzuigen bijvoorbeeld niet heel handig of er wil er altijd wel 1 bezig gehouden worden of opgetild of of of dus kwam ik wel aan het standaard werk toe maar echt een keer alles grondig doen schoot er bij in. Maar dat was eigenlijk ook maar 1.5 jaar zo want nu zit S sinds 3 weken op school en hebben we dat probleem dus niet meer. Zo ook met de boodschappen, de weekboodschappen halen met twee kinderen met de bakfiets ging allemaal wel M in het stoeltje van het winkelwagentje en S in het grote deel en dan alle boodschappen om hem heen meestal, maar nu hij op school zit realiseer ik me wel hoe makkelijk het leven was met maar 1 kind.
Maar goed al die praktische dingen waren ook wel weer op te lossen met een schoonmaker en een abonnement op Albert zodat de grote boodschappen bezorgd werden.
Uiteindelijk vind ik het vooral heel gezellig en de interactie tussen de twee jongens zo leuk