Laten we zeggen dat het geen saai jaar was. Lichamelijk natuurlijk ontzettend veel te verduren gehad, maar ook in andere opzichten was dit geen fijn jaar. Ik hoop echt op een beter 2019.

En jij Guattari?

Het was een leerzaam jaar. Vooral om te leren over mezelf. Er is voldoende gebeurd. En veel loopt nog. We ervaren dit als een tussenjaar, om in 2019 echt meters te maken.

Een heel bijzonder, intens, verdrietig & onrustig jaar. Het eerste half jaar was bijzonder, gek, wennen als moeder, alles ontdekken van zoon en vooral ontzettend genieten! Daarna vooral overleven, duimen, stress en verdriet. Ik hoop op een rustig, gelukkig en tevreden 2019 waarin we allemaal een goede gezondheid hebben / krijgen, rust in hoofd om meer aandacht voor de wereld om me heen te hebben en vooral blij te zijn met mezelf weer ook!

Altijd leuk! Was er vorig jaar ook een topic met voornemens/plannen voor het jaar?

Mijn jaar heeft veel hoogtepunten. Aan het begin van het jaar zijn we eindelijk verhuisd naar een woning waar we al vijf jaar mee bezig waren. Het jaar door zijn we bezig met inrichten en eigen maken, de tuin is gedaan en langzaam wordt het steeds meer een warm thuis.
In mei is onze tweede zoon geboren. De bevalling en kraamweken waren heel mooi. De weken daarna vond ik intensief, H was onrustig en wij waren zoekende in wat hij nodig had. Met een maand of drie ging hij veel beter slapen en werd hij een relaxte, vrolijke baby. Ook met A voelt het alsof veel vanzelf gaat, we hebben geen grote zorgen om beide jongens gehad.
Na mijn verlof ben ik gestart in het onderwijs, zes jaar na mijn afstuderen. Helaas had ik daar geen plezier in en na een paar weken besloot ik weer te stoppen. Gelukkig kon ik bij mijn oude werkgever weer aan de slag en in een nieuwe functie heb ik het daar ontzettend naar mijn zin. Ik heb absoluut geen spijt van de switch, want ik het heeft me inzicht gegeven over wat ik zoek in een baan en welke werkdynamiek ik prettig vind.
Al met al een intensief, maar prachtig jaar!

Komend jaar verwacht ik dat we rustig aan doen. Al gaan we waarschijnlijk de zolder verbouwen (dakkapel en kamers maken), mijn man krijgt een nieuwe functie op zijn werk en ik sluit niet uit dat ik 2019 zwanger afsluit

Marie, wat jammer dat je een heftig jaar achter de rug hebt! Ik kan me voorstellen dat wanneer je lichamelijke tegenslag hebt, dit effect heeft op alles en vervelende momenten nog pittiger zijn.

Pippa, voor jullie een moeilijk jaar met veel hoogtepunten (want wat is een eerste jaar leuk!), maar ook ontzettend verdrietige en heftige momenten. Hopelijk mag je komend jaar in alle rust genieten van de nieuwe mijlpalen, want ik vind het tweede jaar misschien nog wel leuker

Fedora, er is heel veel gebeurd bij jullie. Hopelijk komen jullie nu in een rustiger vaarwater waar je kunt gaan opbouwen.

Guattari, hoe zou je jouw jaar samenvatten?

Eigenlijk heeft 2018 vooral in het teken gestaan van onze kinderwens en verhuizen. Verder ook wat dingen geleerd over mezelf en hoe ik bepaalde dingen moet aanpakken, vooral werkgerelateerd. Ik heb echt genoten van het warme weer dit jaar, daar ga ik goed op. De maand november vond ik heel verdrietig en heftig en daardoor heb ik het idee dat ik het jaar wel een beetje emotioneel en met een overlopend hoofd ga afsluiten. Ik hoop me snel weer mentaal wat beter te voelen.

2018

Het was een enerverend en druk jaar. Ik heb veel mooie nieuwe kansen mogen aanpakken op carrièregebied. Daarnaast ben ik begonnen met hardlopen om mijn energie kwijt te kunnen en conditie op te bouwen. Helaas ben ik ook de kwetsbaarheid van mijn lijf tegengekomen. Mijn hart werkt niet helemaal zoals hij hoort te werken. Hoe en wat, dat is nog niet duidelijk. Dus dit is een spanning die ik helaas met me meedraag 2019 in. Maar goed, elke dag dat ik 's ochtends opsta is er weer één. Ik ga elke dag dankbaar leven.

2019

In 2019 staan er op werkgebied weer een paar leuke dingen op de planning. Mijn cursus gaat in januari starten en dat vind ik rete spannend.
Misschien ga ik september een nieuwe master starten (learning&innovation). Daarnaast ben ik benieuwd of mijn oudste dochter N. naar groep 3 gaat of in groep 2 blijft (ze wordt volgende week 5, dus jong!). Qua hardlopen wil ik wel een paar wedstrijdjes gaan lopen, maar alleen als dat goed voelt.

2018
Was een voortkabbelend jaar. Wel met mooie en trieste momenten. We hebben een huis gekocht, samenlevingscontract getekend en mijn vriend heeft een mooie carrierestap gemaakt. Helaas is begin dit jaar mijn lieve oma waar ik een hele goede band mee heb overleden.

2019
Het jaar waarin we druk zullen zijn met ons nieuwbouwhuis! Mijn vriend waarschijnlijk nog meer carrrierekansen krijgt en ik ga wisselen van locatie met mijn team. We zullen zien hoe dat gaat lopen. Mijn vriend gaat een mooie reis maken met vrienden en samen zullen we vast ook nog weg gaan. Ik heb zin in het nieuwe jaar!

2018, was eindelijk voor ons eens een "rustig" jaar.
Weinig gekke dingen en vooral volop genieten!
Het enige wat ik mij kan bedenken is het overlijden van mijn oma. Maar met 91 jaar en zelf vaak aangegeven te hebben dat het wel klaar is had ik daar wel vrede mee.

2019, wordt een jaar met heel veel veranderingen.
Wij gaan verhuizen naar een hele nieuwe omgeving.
Groter huis met meer ruimte, jongens naar een andere school, hopelijk een nieuwe baan voor mij. En nieuwe mensen leren kennen. Spannend, Eng maar ook wel veel zin in!!

2018
Dit was denk ik wel het heftigste jaar uit m'n leven! Wat een achtbaan. Ik, de verstokte vrijgezel van een paar jaar geleden, ben gewoon moeder geworden! Wie had dat ooit gedacht? En het gaat me nog goed af ook, maar we zijn dan ook gezegend met een heerlijke, tevreden en vrolijke baby. Maar goed, naast een erg pittige bevalling stond het jaar ook in het teken van een mysterieuze cyste die vier weken geleden gelukkig is verwijderd. Ik ben nog aan het herstellen van de operatie, dat duurt helaas langer dan ik had verwacht en gehoopt. Volgend weekend gaan we even een lang weekend ertussenuit met z'n drieën en daar ben ik wel aan toe!

2019
Ik hoop op een wat rustiger jaar. Gewoon lekker genieten van N. Ik wil graag nog de nodige kilo's kwijt en hoop weer iets aan sport te kunnen gaan doen. Fietsen heb ik al een eeuwigheid niet gedaan en zwemmen vond ik ook altijd fijn, dus daar wil ik mee beginnen denk ik. Qua werk is het onzeker, want m'n contract loopt per 1 april af en de kans is groot dat ik geen vaste aanstelling krijg. In het najaar ga ik als het goed is naar New York! Staat al jaren op m'n bucket list, dus het moet er nu eindelijk eens van komen! Ook gaan we ons denk ik in het najaar oriënteren op een ander huis. Spannend!

2018

Het jaar begon lastig voor ons, we hebben heel veel gesprekken gehad over wel of niet door voor een zwangerschap voor baby 2. Voelde me niet serieus genomen door de gynaecoloog en dat heeft veel verdriet gegeven. Toen was daar op 14-4 de positieve test en begon een periode van angst. Echt genieten van de zwangerschap kan ik niet omdat ik me gewoon niet goed voel maar wat zijn we dankbaar dat als alles goed mag we deze maand een gezin van 4 zijn.

Kinderwens en zwangerschap hebben eigenlijk mijn 2018 een beetje gedomineerd. We hebben een heerlijke vakantie gehad als gezin die we ook echt nodig hadden. Even tijd voor elkaar. Op werkgebied heb ik minder gedaan dan ik zou willen. Ik zou in werkgroepen gaan en een cursus gaan volgen. Dat is allemaal op een laag pitje komen te staan omdat ik mijn energie gewoon nodig had voor mijn lessen.

F. is zich heel erg aan het ontwikkelen, het is een heel pittig meisje dat heel goed weet wat ze wil. Het consultatiebureau heeft ons gewaarschuwd dat de periode van 3,5 tm 4 met haar thuis wel heel lastig kan worden. Ze heeft ontzettend veel uitdaging nodig. Verder is ze ook onwijs lief en betrokken. Het is voor haar een hele spannende tijd nu met de komst van haar zusje.

2019
In de eerste maanden hoop ik te kunnen genieten samen met F. en de baby. Ik ben wel benieuwd hoe dat gaat. Daarna ga ik weer lekker aan het werk en dat vind ik ook echt leuk. In de zomer gaan we weer kamperen. Mijn broertje gaat trouwen en wij zijn alweer 5 jaar getrouwd!

Ik hoop ook het sporten weer wat op te pakken, dat is door alle ellende totaal weggevallen terwijl ik er juist veel energie van krijg. Op mijn werk hoop ik wat nieuwe dingen te gaan opzetten en mee ontwikkelen.

Met F. ben ik benieuwd hoe haar ontwikkeling gaat. Gaat ze echt zo snel als ze op het cb zeggen of valt het allemaal wel mee, hoe gaat die periode van 3.5 tot 4 zijn. Dat vind ik best wel spannend.

2018 begon met40 kilo achterlaten in 2017. Het afvallen ging lekker door. Helaas kreeg ik meer last van mijn ijzer tekort en moest op mijn verjaardag een infuus daarvoor. Toen ik daarvan opknapte kreeg ik hevige pijnen. Onderzoeken gehad bleek galstenen. Op het laatst waren die pijnen niet meer te doen en heb een hoge pijngrens dus dat zegt genoeg. Kreeg zware morfine. Heerlijk spul 14 september moest ik geopereerd worden aan de galblaas ik zag onwijs op tegen de operatie was bang dat ik het niet ging overleven. Gelukkig had de arts en anesthesist dat door en die hebben me gerust gesteld. Toen die glablaas eruit was, was ik van de pijn af. En sindsdien gaat het goed met mij. Dit jaar waren man en ik 10 jaar getrouwd nog steeds gelukkig samen. Helaas wel momenteel veel zorgen om mijn vader. Hopelijk komen er goede uitslagen binnenkort

2019 laat ik gewicht achter wat er in 2018 af is gegaan. En gaan we voor een kindje. En hoop dat iedereen om ons heen gezond blijft

Marie: wat rot dat het zo tegenzat. Ik hoop voor je dat 2019 een beter jaar wordt. Dat zou fijn zijn. Een goede gezondheid is een groot goed en dat merk je vaak pas als het niet gaat zoals je hoopt.
Fedora: in 2019 gaan jullie verhuizen, toch? Hoop dat dit ook de start is van een nieuw hoofdstuk met meer rust dan wat ik hier af en toe van je las, want dat leek me soms best veel en heftig.
Pippa: het contrast bij voor jullie lijkt me erg groot. Hopelijk keert in het nieuwe jaar de rust weer terug en dat je weer onbezorgd kunt genieten.
Taeda: dat zou kunnen dat er vorig jaar een topic was met voornemens/plannen voor dit jaar. Dat weet ik eigenlijk niet meer. Wat fijn dat je zo positief terug kunt kijken op dit jaar en dat je geen grote zorgen hebt gehad over je kinderen. Lijkt me best veel om nog een kind te krijgen en te wisselen van baan en dit dan onverhoopt tegenvalt. Gelukkig dat je terug kon naar je oude werkgever. Hoop dat je daar weer helemaal op je plek zit en dat je geniet van jullie huis wat steeds meer als thuis is gaan voelen.
Gympie: dat klinkt heel rot hoe je je nu voelt. Zijn er dingen die je kunt doen om wat blijer het nieuwe jaar in te gaan? Sterkte en succes!
Exo: wat leuk dat je zulke mooie kansen hebt gekregen op het gebied van je carrière! Dat geeft energie, hè? Wel naar dat je hartproblemen hebt ontwikkeld. Vooral die onzekerheid over wat wel/niet mogelijk is lijkt me heel onprettig. Hoop dat je daar snel meer uitsluitsel over krijgt, zodat je in 2019 ook beter weet waar je aan toe bent en wat je belastbaarheid is. Succes iig met je cursus!
Fantine: wat verdrietig dat je oma is overleden. Als je een heel goede band met haar had, kan ik me zo voorstellen dat de mooie dingen (die je ook hebt meegemaakt) toch enigszins werden vertroebeld door het gemis van je oma. Ik hoop dat jullie echt een fijn plekje kunnen maken van jullie nieuwe huis en vind het mooi om te lezen dat je het nieuwe jaar zo positief tegemoet ziet.
Myloon: het blijft altijd wel verdrietig als een familielid overlijdt, maar ik begrijp wel wat je zegt. Als je die leeftijd hebt bereikt, heb je het leven wel geleefd, denk ik. Wat spannend dat jullie een heel nieuw avontuur te wachten staat in 2019! Gaan jullie echt naar een andere provincie? En denk je dat het lastig wordt een nieuwe baan te vinden? Ben benieuwd naar je vakgebied en hoop dat jullie een heel mooie nieuwe start maken; succes en veel plezier!

Zal later nog even verder reageren. Is best veel in 1x, maar vind het suf om een topic te openen en verder nergens op in te gaan. Dan zal ik zelf ook even mijn jaar samenvatten. Leuk dat jullie hebben gereageerd; thanks! Vind dat wel mooi om te lezen over hoe jullie het jaar hebben beleefd en in het leven staan.

Hier een heel druk en onrustig jaar gehad wat vooral in het teken stond van de vele ziekenhuisopnames en onderzoeken van mij. Hier hebben de kinderen uiteraard ook veel last van gehad. Verder zijn er natuurlijk ook leuke dingen geweest maar heel eerlijk vergeet je die toch snel als mindere dingen overheersen. Nu gaat t het goed met mij, is er meer rust, heeft mijn man een vast contract gekregen en gaat alles eigenlijk stukken beter. Ik hoop dat 2019 een stuk rustiger word en dat ik een stuk minder in het ziekenhuis hoef te liggen maar dat weten we nooit. Op dit moment genieten we gewoon en leven we eigenlijk een beetje van dag tot dag maar goed dat werkt op dit moment goed voor ons.

Bliss: ja, zo leuk om te lezen dat je nu een gezin hebt! Blij voor jou. Hoop dat het einde van je herstel in zicht is en dat jullie kunnen genieten van een weekendje weg. Mooie plannen/doelen ook voor in 2019! Jaloers op je tripje naar NY! En qua baan hoop ik dat je snel zekerheid hebt en anders een mooie, nieuwe uitdaging vindt.
Uffe: wat fijn dat je zwanger hebt mogen worden en wat tegelijkertijd jammer dat je er niet echt van kunt genieten. Ik kan me voorstellen dat je het spannend vindt hoe je dochter gaat reageren als de baby er eenmaal is. Dan moet de aandacht opeens verdeeld worden, maar misschien vindt ze het juist wel heel leuk dat ze dan de oudste is en een broertje/zusje heeft. Van de gezinnen om me heen in deze situatie, is het eigenlijk altijd goed gegaan. Zou fijn zijn als je baan en sporten je nieuwe energie geven! Ik heb zelf geen kinderen en daar eerlijk gezegd ook weinig verstand van, maar ik hoop voor jullie dat als jullie dochter eenmaal die leeftijd heeft bereikt, dat jullie er vanzelf een weg in vinden.
sarah1985: die koliekaanvallen die je beschrijft zijn idd heel pijnlijk. Echt geen pretje; ik vond het destijds niet te vergelijken met andere soorten pijn die ik kende. Wel fijn dat je galblaas nu is verwijderd en natuurlijk dat je zo gelukkig bent in de liefde. Is je vader erg ziek? Ik hoop met je mee op goede uitslagen en dat het je is gegund om in 2019 zwanger te mogen worden.

Mijn eigen jaar: ik ging 2018 in met veel onzekerheid over mijn gezondheid en moest eigenlijk meteen in de eerste week naar een expertise-team van het ziekenhuis waar naartoe ik met spoed was doorverwezen in december 2017. De onderzoeken zouden echter plaatsvinden op de eerste werkdag bij mijn nieuwe baan en dat was voor mij geen optie. Al met al 3 maanden mijzelf afgevraagd of het nou echt zo ernstig was en ik misschien nog maar een paar jaar had (zoals de arts die mij doorverwees niet durfde uit te sluiten), of dat het wel meeviel (omdat ik dat zelf een rustgevender gedachte vond). Een onwerkelijke en nare periode, omdat ik mijn werkgever erbuiten wilde houden en een nieuwe baan in het begin ook veel energie kost. Een dag na mijn proeftijd kreeg ik uitsluitsel en bleek ik toch best wel ziek te zijn. Nog een tijdje kunnen functioneren op mijn werk, maar van een thuiswerkdag ging ik naar steeds slechter voelen en even helemaal ziekgemeld staan - nu sinds de zomer weer aan het re-integreren. Van alle horrorverhalen die je hoort/leest over werkgevers en bedrijfsartsen, zou ik die van mij kunnen nomineren tot voorbeelden voor alle werkgevers/bedrijfsartsen. In oktober zou ik te horen krijgen of mijn contract werd verlengd en met maar 4 maanden daadwerkelijk fysiek op mijn werkplek zijn, had ik het heel terecht gevonden als mijn contract niet werd verlengd. Toch mag ik blijven voor het deel van mijn functie wat mijn vakgebied is. Voor het overige deel ga ik vanaf 2019 de ziektewet in. Ik ben heel dankbaar dat mijn werkgever zoveel vertrouwen in mij heeft gesteld en ben gelukkig verlost van het schuldgevoel dat ik al relatief snel uitviel.
Verder heb ik ervoor willen waken van chronisch ziek niet naar chronisch ontevreden te gaan. Ik merkte dat ik me sneller ergerde aan mensen (in het algemeen) en dat ik me onbegrepen voelde. Ik was al meermaals 'gewaarschuwd' door mijn omgeving dat ik te maken kon krijgen met rare reacties en dat is ook gebeurd. De clichés zijn voor mij wel opgegaan: mensen van wie je het niet verwacht verschijnen opeens weer in je leven en mensen van wie je het niet had gedacht, verdwijnen uit je leven. Maar dat laatste vind ik oké. Ik weet wie mijn echte vrienden zijn en voel me daarin heel rijk. Onverwachts kreeg ik ook lieve berichten van een aantal forummers; dat vond ik heel lief, uiteindelijk ken je elkaar alleen maar via een beeldscherm.

2019: ik ga terug naar 2 dagen werken en zal dat eerst nog deels vanuit huis doen. Daarnaast start ik met meerdere medische trajecten verspreid over NL, waar ik soms best tegenop zie. Ik blijf hoopvol dat het zal lonen en ik misschien wel in de (nabije) toekomst weer 4 dagen kan werken. Verder zal ik nu meer rust hebben om aan mijn boek te schrijven en met de ontwikkelingen rondom mijn zoektocht naar mijn roots, zal ik nu ook meer materiaal hebben. Het zou fantastisch zijn als ik volgend jaar kan afreizen en misschien wel mijn biologische moeder kan ontmoeten (als ze nog zou leven en openstaat voor een hereniging). Ook heb ik nu gesprekken over het opzetten van een stichting (met sponsoren) en wil ik dit binnenkort concreet gaan uitwerken. Genoeg leuke dingen dus! Ik hoop vooral dat het nieuwe jaar niet meer voelt alsof ik mijn ziekte ben - ik houd niet van mensen die dat zo ervaren en nu was ik er gevoelsmatig zelf eentje van. Dat kwam door de snelle achteruitgang, maar ik heb goede hoop dat hierin nog winst valt te behalen.

Wat heftig Guattari! En wat knap dat je er zo positief in staat. Ik hoop dat je stapje voor stapje toch kleine mijlpalen kunt vieren.

2018
2018 was carriere wise heel erg goed voor mij. Ik heb enorm veel geleerd, vooral over mezelf. Ik ben gegroeid en weet nu beter waar ik goed in ben en wat bij me past. Hier was ik al enkele jaren mee bezig en nu de puzzelstukjes op z'n plek zijn gevallen ben ik daar heel blij mee.
Daarnaast heb ik intens genoten van de lange warme zomer. Helaas was het op gezondheid gebied minder. Twee mensen die heel dichtbij mij stonden zijn overleden en nog 1 persoon is ernstig ziek. Dat heeft een diepe impact op me gehad en dat heeft het uiteraard nog steeds. M'n eigen gezondheid blijft ook kwakkelen.

2019
Al met al hoop ik dus vooral op heel veel goede gezondheid voor ieder! Verder plan en verwacht ik zo min mogelijk, want verwachtingen zijn de killer of happiness in mijn ogen.

2018:
Het jaar wat in het teken stond van zwanger zijn, bevallen en het ontmoeten en leren kennen van onze dochter. De bevalling heb ik als traumatisch ervaren wat maakt dat ik nog steeds mijn bevallingsverslag nog niet heb afgeschreven. En er kwam een langdurig herstel aan. Ik heb het idee dat ik nu (10 maanden na de bevalling) kan zeggen dat ik er weer bij ben en weer mezelf ben.

Ik heb mezelf heel erg ontwikkeld, zowel privé als op het werk. Ik heb mijn moedergevoel ontdekt en dat is denk ik wel het fijnste van 2018 geweest!

Qua werk wil ik graag een andere richting in slaan, maar ik weet niet hoe en op welke termijn. Dit hoop ik in 2019 te gaan ontdekken en te gaan doen.

Ook hoop ik dat ik in 2019 opnieuw zwanger mag raken.

Jazeker! Het was even zoeken, maar..

goede-voornemens-doelen-2018-t28918.html?hilit= 2018

Guattari jij komt altijd over als een heel positief persoon. Ondanks al je ellende. hopelijk kan je in 2019 je biologische moeder ontmoeten.
Mijn vader heeft in 2010 een zware herseninfarct gehad de helft van zijn hersenen is weg. Inmiddels is hij 100% afgekeurd hij heeft eerst no 7 jaar gewerkt maar krijgt steeds meer last. Inmiddels heeft hij veel hart problemen zijn hart kan zomaar ineens heel snel slaan. Hij heeft daar nu een kastje voor waar ze alles mee onderzoeken.

Voor jou ook een heel heftig jaar Guattari. Ik hoop dat je volgend jaar je moeder kan ontmoeten ( als ze nog leeft )

2018 was voor mij een heftig jaar. Hij begon heel goed en vol liefde, mooi huis gekocht samen en gestart met een studie.
Toen ging mijn relatie onverwacht uit, huis konden we niet vanaf en veel stress daarvan en van mn studie. Die loopt nu op het eind en hoop over 2 weken alles ingeleverd te hebben
Dan hoop ik in februari mijn diploma te krijgen en verder ben ik al blij als 2019 gewoon oke is zonder stress en dat het huis verkocht wordt.

Wat heftig Guarttari!

Mijn jaar was hectisch en een puinhoop. Een hoop gezeik en ellende thuis door de buurman. Getrouwd en een nieuw huis gekocht.

Ik hoop in het nieuwe jaar rust te vinden en rond oktober kunnen we in ons nieuwe huis en hoop ik te kunnen beginnen aan een nieuwe start

2018
Halverwege januari kreeg ik een dubbele longontsteking waar ik flink ziek van ben geweest en wat het eerste dominosteentje was dat omviel. Mijn lijf was er klaar mee, heb mij geprobeerd nog overeind te houden maar het was onvermijdelijk en vanaf half februari zat ik thuis met een flinke burn-out. De eerste zes weken bestonden mijn dagen uit slapen/rusten/eten. Mezelf wassen/aankleden/douchen was eigenlijk al teveel inspanning, therapie werd telefonisch omdat ik het eigenlijk juist nu heel erg nodig had maar het ernaar toe gaan teveel energie kostte. Ik was heel blij aan het net van hulpverlening om mij heen gezien ik echt afgeremd moest worden en ik veel te snel wilde. Na die zes weken merkte ik dat ik weer een klein beetje meer energie kreeg en vanaf dat moment ben ik in mini stapjes gaan opbouwen. Echter kwam toen de mentale klap van de burn-out, waar ik voorheen alleen de fysieke symptomen had begonnen nu de paniekaanvallen/nachtmerries/radeloosheid/angst en heel veel emoties die er waarschijnlijk al wel hele lange tijd zaten maar er nog niet uit waren gekomen. Ook zijn er net toen wat fouten gemaakt mbt de hulpverlening wat dus heel hard binnen kwam en waardoor ik totaal brak en een terugval in mijn eetstoornis kreeg. Alleen ging het dit keer de andere kant op, dus ipv eetbuien lukte het niet meer om te eten. Ik kende dit ook niet en alle trucjes van eerder werkten ook niet. Dit was voor mij wel echt een struggle en zoektocht om de juiste manier te vinden omdat ik niet mee wilde in die negatieve spiraal naar beneden. Door intensivering van de therapie en veel doorzettingsvermogen ben ik er toch weer uit gekomen. Qua energielevel stagneerde ik daarna, wat ik heel frustrerend vond. Tot ik in mijn eetlijst van het jaar ervoor las dat ik in mijn voeding te weinig vitamine D binnen kreeg. Van de huisarts hoefde ik dat alleen maar in de wintermaanden te slikken, maar toch ben ik weer begonnen met het slikken van vitamine D en dat zette de stijgende lijn qua energie weer in werking. En vanaf dat moment had ik zoiets nu kan ik weer echt gaan opbouwen. Ik begon ook langzaam aan ook weer met re-integreren op mijn werkplek, waar mijn collega's in eerste instantie wel twijfels hadden. Maar dat ging eigenlijk best wel goed, de beginweken waren wel erg zwaar. In september heb ik voor het eerst in mijn leven meegemaakt hoe het is om niet totaal kapot aan een vakantie te beginnen. Voorheen gebruikte ik mijn vakanties om mijn batterij weer op te laden en net op het moment dat die opgeladen was en ik dus weer dingen kon doen moest ik weer aan het werk. Dus ruimte voor leuke dingen waren er eigenlijk nooit in de vakanties. Dit jaar voor het eerst wel, hoewel het slecht weer was heb ik ervan genoten. Ik heb niet veel bijzonders gedaan, maar genoten van de dingen die ik wilde doen. Dit had ook een positief effect op mijn re-integratie, dit ging steeds voorspoediger. Ik kreeg van collega's ook terug dat ik de twijfels die ze hadden heb weggenomen en dat ze echt de oude maar verbeterde versie van Jada weer terug hebben. Wat natuurlijk heel fijn is om te horen, want ik voel mezelf heel anders dus het is fijn dat de anderen het ook zien. Qua therapie veranderde ook het één en ander. Ik rondde mijn PMT af, ik ging gesprekken voeren met een ervaringsdeskundige en mijn psycholoog belandde in de ziektewet en is waarschijnlijk pas weer in het nieuwe jaar aan het werk. Langzaam zijn we ook de frequentie in therapie aan het afbouwen.
Inmiddels ben ik sinds half november weer volledig hersteld en aan het werk. Ik merk dat ik enorm veranderd ben en daar moet ik zelf soms nog even aan wennen, maar ook vooral moet mijn omgeving daar aan wennen. Ik ben in de laatste maanden van dit jaar echt aan het oogsten wat ik in 20 maanden therapie gezaaid heb.

2019
En in dit jaar hoop ik verder te gaan met het oogsten. Ik hoop in de eerste helft van het nieuwe jaar een nieuwe baan te hebben gevonden waar ik mezelf verder kan ontwikkelen. Waarin ik weer uitgedaagd word, waar ik nieuwe dingen ga leren en waar ik nieuwe doelen kan stellen. Ik hoop een baan te vinden wat dichterbij mijn ouders zodat ik weer die kant op kan gaan verhuizen en wat dichterbij mijn ouders kom te wonen. Daarnaast wil ik een start gaan maken met het in vervulling laten gaan van mijn kinderwens. Dus al met al mooie plannen voor de toekomst. Ik vind het echt super fijn dat ik na al die jaren eindelijk weer de ruimte heb om echt naar de toekomst te kijken in plaats van dat ik alleen maar bezig ben met overleven en het feit dat de dag van morgen mij al angst aanjaagt.

Ik heb weer een enorm goed en voorspoedig jaar gehad. Het gaat goed met mij en met de kinderen. We hebben het heel fijn samen. In 2018 zijn we in ons nieuwe huis gaan worden en dat was meteen helemaal thuis. De kinderen kunnen overal spelen. Het voelt fijn en knus. De tuin is 2018 grotendeels aangelegd en we hebben er al veel plezier van gehad. De kinderen hebben een heel mooi speelhuisje en vinden het erg leuk om te eten uit de moestuin. De buurt waarin we wonen is fijn en er wonen veel leeftijdsgenootjes. Ik heb een goede werk-privé balans. Ik kan mijn uren grotendeels zelf indelen, waardoor ik er op belangrijke momenten altijd voor de kinderen kan zijn en ze altijd zelf kan wegbrengen. Ik word erg gewaardeerd in mijn werk. Ik heb een hoge beoordeling gehad met prachtige woorden, een opleiding en flinke salarisverhoging. Ik ben ook gevraagd voor de participatieraad van mijn dorp. Dat was best een eer, want ik had niet gesolliciteerd. Dus ik ga me in 2019 ook op politiek vlak ontwikkelen. Ik woon dichtbij mijn familie. De kinderen groeien op met hun nichtjes. Mijn zusje krijgt weer een baby erbij en iedereen is in goede gezondheid. Ik heb een paar fijne vriendschappen en een collega is een echte vriendin geworden. Soms ben ik bang voor het moment dat het niet meer zo voorspoedig gaat.

Ik kan alleen maar hopen dat 2019 ook zo'n mooi en voorspoedig jaar wordt. De tweeling gaat dan naar de basisschool. Ik hoop dat ze het daar fijn hebben. Mijn zoon wordt voor de commissie geleid wat betreft groeihormonen. Dat is wel een spannende uitslag. Ik ga in 2019 hopelijk mijn studie met een mooi cijfer afronden, mijn werk wederom heel goed uitvoeren en ik word politiek actief. Ik hoop dat iedereen gezond blijft en ik kijk uit naar de komst van mijn nieuwe babynichtje. Ik hoop ook dat mijn werk-privé balans goed blijft.

Guattari wat een heftig jaar voor jou. Ik vind het heel knap dat je er zo positief in staat en zo mooi vooruit kan kijken. Ik hoop dat je jouw moeder vindt. En ik hoop dat je de rust en tijd hebt je boek te schrijven. Want ik denk dat jouw verhaal belangrijk is voor anderen. En je kan prachtig schrijven. De wereld heeft jouw verhaal nodig.

Exo, wat rot om te lezen dat je hart niet helemaal goed werkt. Ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt. Ik vind het super knap dat je het zo goed doet op je werk. Ik hoop dat je in 2019 nog meer stappen kan maken.

Gympie, ik kan me voorstellen dat 2018 heel heftig is geweest. Wat een achtbaan! Ik hoop dat je je snel beter voelt en kan genieten van je zwangerschap.

Taeda jij hebt, net als ik, ook zo'n fijn jaar gehad. Ik hoop op weer zo'n goed jaar voor jou.

Pippa, 2018 was voor jou heel heftig. Ik hoop heel erg dat alles goed gaat met je zoon en dat jullie in 2019 niet meer veel in het ziekenhuis hoeven te zijn.

Marie wat rot dat het geen goed jaar voor je was. Ik hoop voor jou op een beter 2019

Fantine, oh spannend een nieuwbouwhuis! Dat is een fijn vooruitzicht.

Myloon ook al verhuizen. Spannend! Ik hoop dat de nieuwe omgeving heel snel als thuis voelt.

Bliss, ik vind jouw foto's op instagram heerlijk. Zo'n blije baby. En volgens mij ook een blije mama. Ik hoop voor jou op een rustig 2019 met heel veel genieten van je gezin. En geweldig dat je naar NYC gaat. Ik ben jaloers.

Claire wat verdrietig om te lezen dat er twee mensen die dichtbij je staan zijn overleden. Ik hoop voor jou ook op heel veel gezondheid voor jou en iedereen om je heen. En ik ben benieuwd naar de mooie plekken die je in 2019 gaat bezoeken.

Uffe, ik hoop dat je in 2019 heel veel kan genieten van je gezin en de dynamiek met twee kindjes. En werk komt wel weer.

Ik heb volgens mij niet op iedereen gereageerd, maar zal dat later nog doen