Als ik eet waar ik zin in heb kom ik +/- 8 kg aan en dan voel ik mezelf al minder gelukkig dan nu. Maar het is hier op het forum volgens mij wel redelijk bekend dat ik van slank hou

Opzich is er trouwens niets mis met mijn gewicht als ik 8 kg aankom hoor. Maar het voelt voor mij gewoon niet gezond/eerlijk voor mijn lichaam om slecht te eten. Ik word er serieus ook echt lelijker van haha. (Onregelmatige huid, cellulites op mijn kont en benen en zelfs bovenarmen, ik hou veel meer vocht vast omdat ik van dingen hou die zout zijn.)

Voor mij is het trouwens geen enkele moeite om op E-nummers etc. te letten. Ik verdiep mij al in voeding sinds dat ik 18 ben ofzo. Dus ik weet volgens mij wel aardig wat ik wel en niet wil eten.

Ik heb dat inderdaad ook. Ik heb voeding altijd al interessant gevonden.
Het is overigens niet zo dat wij nooit iets ongezonds eten hoor. Ik ga gerust een keer naar de mac, daar kan ik blij van worden (ook heel belangrijk, haha). Maar het grootste gedeelte van wat ik eet is wel gezond.

De etiketten van producten moet ik nu sowieso bekijken, dus e nummers op zoeken en de hoeveelheid suiker bekijken kost me geen moeite. Ik moet nu een dieet volgen waarbij ik niks mag eten/drinken waar melk, ei, soja en noten in zit. Daar word ik trouwens wel heel ongelukkig van (maar dat is gelukkig tijdelijk). Mijn zoon is allergisch en hij krijgt borstvoeding, dus daarom mag ik die producten nu niet.
Zodra z'n allergie over is, trakteer ik mezelf op een hele milka reep met hele hazelnoten.

Ik vind voeding ook interessant, en hoewel ik me nooit heb verdiept in E-nummers en dergelijke, weet ik bijvoorbeeld wel vrij nauwkeurig hoeveel calorieën overal in zit. Maar het weten en me er bewust van zijn, dat zijn twee heel verschillende dingen. De kennis heb ik, en dat beïnvloed mijn leven nauwelijks. Maar me er bewust van zijn, maakt mij duidelijk ongelukkiger. Ik eet dan met minder plezier, ik ben meer bezig met mijn uiterlijk en daar word ik eigenlijk niet zo blij van. Want ja, dan zie ik wel dat beetje vet op mijn heupen, terwijl ik me daar anders niet mee bezig hou.

Ik heb het geluk (of de pech, ligt eraan hoe je het bekijkt) dat ik niet aankom van mijn eetpatroon. Ik zou zelfs wel willen aankomen, mits dat vet dan naar mijn borsten gaat. Ik zou ook best willen afvallen, als het maar niet van mijn borsten of billen af gaat, haha. Mijn gewicht is daardoor niet een beweegreden voor mij om mijn eten aan te passen. Mocht ik aankomen, zou ik echter gewoon minder willen eten of dingen vervangen door producten met iets minder calorieën, dus een appel in plaats van een koek. Maar me zo bezig houden met voeding, speltbrood, avocado's, andere dingen dan brood bij de lunch, nee dat zou ik niet willen. Ik honger dan liever, eigenlijk.

Dat van die calorieën weet ik dan weer niet. Ik vind dat juist niet zo interessant, calorieën zeggen me niet zoveel. Ik geloof ook niet dat veel calorieën altijd slecht zijn. Ik kies juist voor de volvette producten, omdat ik die gezonder vind dan de magere varianten. Neem bijvoorbeeld een pakje halvarine, weinig calorieën, maar bomvol toegevoegde zooi. Daartegenover een pakje roomboter, maar 1 ingrediënt, veel calorieën. Mijn voorkeur gaat dus uit naar roomboter.

Ook vind ik aankomen en afvallen het minst belangrijke van een gezonde levensstijl. Ik wil van binnen gezond zijn, dat vind ik belangrijker en daar word ik dan juist wel blij van. Mijn gewicht is normaal gesproken heel stabiel (nu even niet, maar dat komt door dat stomme dieet wat ik nu moet volgen).

Honger lijden is natuurlijk helemaal niet gezond, maar ik denk dat je die opmerking ook niet zo letterlijk bedoelde.

Maar je moet gewoon doen wat jou gelukkig maakt. Daarom eet ik ook vaal genoeg iets wat niet helemaal verantwoord is.

Gewoon niet meer eten dan je nodig hebt. We koken niet uit zakjes, maar dat is meer omdat ik dat straks niet wil voor zoon. We drinken geen frisdrank of vruchtensappen maar alleen thee, water of koffie, ook zodat zoon straks dat normaal vindt.

Mijn vriend is op het moment heel erg bezig met afvallen door simpel calorieën te tellen. Hij ontbijt met yoghurt met fruit er door, hij luncht met bruin brood belegd met sla, tomaat, paprika en soms wat mosterd, light mayo of vleeswaren. Avondeten zogezegd niet uit pakjes en veel groente. Tussendoor fruit of soepstengels en in het weekend 'mag' hij chips.
Het is voor hem heel makkelijk vol te houden, omdat hij wel gewoon lekker eet.

Zelf geef ik gewoon borstvoeding tot ik dun ben

Ik hoef er niet meer over na te denken, het is een gewoonte geworden om bepaalde producten te kopen in de supermarkt (vers) en ik kom niet eens meer in bepaalde paden waar alle chips en frisdrank en sauzen enzo staan. Ik heb dus niet het gevoel dat ik erg aan het opletten ben, inmiddels is deze manier van eten automatisme geworden. Zo natuurlijk mogelijk dus en nee, daar word ik niet ongelukkig van, ik ben juist veel gelukkiger nu, dan toen ik nog al die meuk at.

Wat jij schrijft herken ik wel ED, bij mij is het ook een gewoonte geworden om over het algemeen voor gezonde producten te gaan. En dan heb ik het vooral over verse producten, geen pakjes en zakjes en ik koop de altijd het meeste op de groente en fruitafdeling.
Daarnaast eet ik wel regelmatig dingen die wat minder gezond zijn, zoals chocolade, lekkere broodjes of chips, maar altijd met mate. Ik kan wel zonder, maar dat wil ik niet. Ik weet precies hoeveel calorieën er in de meeste producten zitten en weet precies wat goed en wat iets minder goed is, maar op die kennis wil ik geen beroep doen. Ik voel me beter als ik gewoon doe, niet te ongezond maar ook niet te gezond.
Een dieet moet gewoon uitgebalanceerd zijn (met in iedere hand een stuk chocola!). Niet teveel, niet te weinig, gevarieerd en genoeg groenten en fruit. Maar dan nog denk ik dat je moet kijken wat bij je past. Toxi probeert bijvoorbeeld weinig brood te eten, sowieso weinig koolhydraten/suikers, omdat ze zich daar beter bij voelt. Dat is een stijl die bij haar past, maar dat zou niet bij mij passen. Ik kan niet leven zonder koolhydraten en dat is geen kwestie van gewenning, ik heb dat gewoon in een bepaalde mate nodig. Of denk ik dat maar? Ik denk het niet.
Volgens mij krijg ik niet duidelijk wat ik wil zeggen, haha!

O en beweging natuurlijk, net zo belangrijk eigenlijk

Kowalski ik snap je punt hoor .

Moet zeggen vind het interessant om te lezen

Ik ook.
Maar wat vind je zelf eigenlijk?

Ik merk zelf dat het liefste zo natuurlijk mogelijk eet. Merk dat mijn lichaam daar beter op reageert. Biologisch nog niet eens zo zeer maar als het kan wel. Probeer wel zo min mogelijk toevoegingen te eten alleen gaat dat de laatste tijd ff wat minder en ondervind daar ook problemen van. Verder probeer ik melk producten zo veel mogelijk te vermijden, drink ik niet veel alcohol. En wil niet elke dsg vlees eten. Ik merk dat ik nog heel erg zoekende ben. Wil voor mezelf het een en ander ontwikkelen zodat het makkelijk vol te houden is. Zodat je zonder veel moeite gebalanceerd uit komt. Ik denk dat het voor mij dat makkelijker word om het vol te houden. Ben nu nog namelijk heel erg op zoek naar een goede balans. De ene dsg kan ik doorslaan naar echt extreem gezond en de andere dag eet ik alles wat los en vast zit. Ik weet dat dit niet een goed patroon is en wil dan ook een goed patroon ontwikkelen wat goed in balans is. Heb dit van huis uit niet echt mee gekregen en denk dat daar ook veel problemen in schuilen. Dit veranderen kost veel moeite daarom wil ik het heel bewust gaan doen maar wel op een manier die vrij simpel lijkt.

En voor mij is beweging ook erg belangrijk, maar ja dat heb ik altijd gedaan dus dät is niet zo heel moeilijk. Wil alleen een stik meer nog.

Je moet natuurlijk onderscheid maken in een dieet, en een aanpassing in je levenswijze. Ik heb jaren geleden als dieet Sonja Bakker gedaan. En nee, dat is ongetwijfeld niet iets wat je moet toepassen de rest van je leven. Maar, voor mij was dat toen wel heel goed. Ik at daarvoor echt bijzonder ongezond, had totaal geen benul van eten en at alles wat los en vast zat. Bij Sonja Bakker "leerde" ik een aantal eetmomenten per dag te hebben, het te houden bij 1 tussendoortje en dingen af te wegen. Dus geen bak vol yoghurt, maar gewoon 250 ml.

Nu ben ik vooral erg zoekende. Op werkdagen heb ik nergens moeite mee, ik eet fruit als tussendoortje, en 's avonds flink veel groente en ik wissel vlees, vis en vega af en ik eet een paar avonden geen koolhydraten. In het weekend vind ik het allemaal heel lastig. Dan heb ik zin in beschuiten met hagelslag, ongezonde toetjes en koekjes en pff.. Mijn probleem is dus dan ik dan denk: "Ik mag het niet", waar ik gewoon moet denken "Ik hoef het niet". (Of het gewoon nemen en er dan van genieten, want als ik het wel neem, dan voel ik me alleen maar schuldig).

Aan mijn reactie heb je dus niets .