Drift/huilbuien door vermoeidheid?
Aan de ene kant vind ik het echt zo frustrerend. Gisterochtend had hij al 6 huilbuien gehad voor 10 uur 's ochtends zelfs. Zoooo klaar mee.
Aan de andere kant snap ik ook dat hij z'n emoties nog niet onder controle heeft en zich niet anders kan uiten dan zo. Daar probeer ik dan ook echt op in te spelen, rustig te blijven. Alleen een enkele keer als ie echt mid-air met z'n poepkont hangt op het verschoonkussen omdat hij zó dwars doet, word ik wel boos en een enkele keer ben ik zelf in huilen uitgebarsten. Maar over het algemeen probeer ik consequent te zijn (geen tv = tantrum = nog steeds geen tv, dan niet ineens wel toe laten), er niet te veel negatieve aandacht aan te besteden en af te leiden, wat helaas meestal echt niet werkt.
Is het misschien een sprong? Hij heeft nog nooit iets daarvan laten zien dat ie daar last van had, ik heb echt nog nooit daar wat van gemerkt. Om eerlijk te zijn heeft hij nog nooit zo gehuild. In die zin heb ik denk ik erg geluk gehad tot nu toe, maar nu hij dit heeft, weet ik eigenlijk niet wat er nou is en wat ik er aan kan doen.
Suggesties? Misschien toch weer terug naar twee slaapjes? Hij slaapt tegenwoordig van 12.00 tot 15.00 wat op zich keurig is natuurlijk. Een andere manier om hem te kalmeren? Zingen, afleiden probeer ik allemaal, maar dan dring ik niet echt tot 'm door, pas als hij gaat slapen wordt hij rustig (en valt als een blok in slaap, dus slapen zelf is geen issue), maar hij heeft af en toe dus ook van deze buien gewoon als ie niet naar bed gaat (toch moe?).
Alvast bedankt voor het advies!